|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D411
(2014) 1 ΑΑΔ 1218
20 Ιουνίου, 2014
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ BADIBAKE MUKALA EMMANUEL PAUL, ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΓΚΟ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΜΕΝΝΟΓΕΙΑΣ,
Αιτητής,
v.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 81/2014)
Προνομιακά εντάλματα ― Habeas Corpus ― Κράτηση για σκοπούς απέλασης ― Αίτηση για έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως Habeas Corpus για απελευθέρωση του αιτητή από την ισχυριζόμενη παράνομη κράτηση του ― Η περίπτωση του υπαγόταν στις πρόνοιες του Άρθρου 18ΟΕ(2)(β) του Κεφ. 105 ως έχει τροποποιηθεί ― Tα Άρθρα 18ΟΔ ― 18ΠΘ δεν εφαρμόζονται στους υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι υπόκεινται σε απόφαση επιστροφής ως ποινική κύρωση ή ως συνέπεια ποινικής κύρωσης.
Ο αιτητής επιδίωξε με την αίτηση την έκδοση διατάγματος της φύσεως Habeas Corpus με το οποίο να διατασσόταν η απελευθέρωση του από την κράτηση στην οποία τελούσε για σκοπούς απέλασης.
Ο αιτητής εισήλθε στη Δημοκρατία μέσω των κατεχομένων. Ήταν ο ισχυρισμός του ότι προορισμός του ήταν η Γαλλία όπου διαμένει η θυγατέρα του, Γαλλίδα υπήκοος, η σύζυγος και άλλα μέλη της οικογένειάς του, με σκοπό να υποβάλει αίτηση ασύλου λόγω φόβου δίωξής του στη χώρα καταγωγής του. Στις 11.4.2013 προσήλθε στο αεροδρόμιο Λάρνακας με πρόθεση να ταξιδέψει για Dusseldolrf, παρουσιάζοντας ψεύτικα ταξιδιωτικά έγγραφα και συνελήφθη για τα αδικήματα της πλαστοπροσωπίας και κυκλοφορίας πλαστού εγγράφου. Αργότερα, έδωσε θεληματική κατάθεση παραδεχόμενος ενοχή, ενώ απεκάλυψε τα πραγματικά του στοιχεία. Καταδικάστηκε από Επαρχιακό Δικαστήριο για τα αδικήματα της πλαστοπροσωπίας και παράνομης εισόδου στη Δημοκρατία και του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης πέντε μηνών. Εκδόθηκαν εναντίον του διατάγματα κράτησης και απέλασης και ακολούθως υπέβαλε αίτηση ασύλου. Με οδηγίες της Διευθύντριας Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, η εκτέλεση του διατάγματος απέλασης αναστάληκε μέχρι την οριστική έκβαση της αίτησής του για άσυλο. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης είχε δηλώσει πως μέλη της οικογένειάς του διέμεναν στη Γαλλία και, συνεπεία τούτου, ενεργοποιήθηκε η διαδικασία, βάσει του Κανονισμού (ΕΚ) αρ. 343/2003 (Κανονισμός του Δουβλίνου). Τα διατάγματα κράτησης και απέλασης εξετάστηκαν στα πλαίσια της προσφυγής 6316/2013 και επικυρώθηκαν με απόφαση του Δικαστηρίου.
Η δε κράτηση του αιτητή εξετάστηκε αυτεπάγγελτα από τον Υπουργό Εσωτερικών στις 18.11.2013 και 13.12.2013, σύμφωνα με τις διατάξεις του Άρθρου 18ΠΣΤ του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105.
Η αίτηση για Habeas Corpus στηρίχθηκε στους κάτωθι μεταξύ άλλων λόγους:
α) Η διάρκεια της κράτησής του αιτητή ήταν παράνομη, διαρκούσε περισσότερο από οκτώ μήνες και ήταν αντίθετη με τις διατάξεις του Άρθρου 5(1)(στ) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, χωρίς να λαμβάνεται ή να μπορούσε να ληφθεί οποιαδήποτε ενέργεια από τις Αρχές.
β) Η κράτησή του, παρά το γεγονός της αναστολής της απέλασής του διατηρείτο σε ισχύ και παρατεινόταν αδικαιολόγητα για μεγάλο χρονικό διάστημα ενώ κανένα άλλο μέτρο, λιγότερο επαχθές, δεν φαινόταν να είχε εξετασθεί.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου σταθερά αποδέχεται ότι μόνο με αίτηση Habeas Corpus μπορεί να ελεγχθεί η νομιμότητα της κράτησης αλλοδαπού από πλευράς της διάρκειάς της συμφώνως των προνοιών του Άρθρου 18ΠΣΤ του Κεφ. 105 ως έχει τροποποιηθεί.
2. Το Δικαστήριο στην προσφυγή 6316/2013 εξέτασε τη νομιμότητα των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης που εκδόθηκαν εναντίον του αιτητή. Η διάρκεια της κράτησης ελέγχεται με αίτηση Habeas Corpus.
3. Η περίπτωση του αιτητή υπάγεται στις πρόνοιες του άρθρου 18ΟΕ(2)(β), όπου ρητά αναφέρεται ότι τα Άρθρα 18ΟΔ - 18ΠΘ δεν εφαρμόζονται στους υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι υπόκεινται σε απόφαση επιστροφής ως ποινική κύρωση ή ως συνέπεια ποινικής κύρωσης, σύμφωνα με το Κυπριακό Δίκαιο, ή υπόκεινται σε διαδικασίες έκδοσης.
4. Με βάση το Άρθρο 2(2)(β) της Οδηγίας 2008/115, τα κράτη μέλη έχουν διακριτική ευχέρεια να μην εφαρμόσουν την εν λόγω Οδηγία σε περιπτώσεις όπως αυτές που προσδιορίζονται στο Άρθρο 18ΟΕ(2)(β) του Νόμου.
5. Το γεγονός ότι η Διοίκηση αυτεπάγγελτα προχώρησε και εξέτασε την περίπτωση του αιτητή δυνάμει του Άρθρου 18ΠΣΤ δεν μπορούσε να διαφοροποιήσει την κατάσταση και να θέσει την παρούσα περίπτωση στην κρίση του άρθρου αυτού.
6. Η αίτηση στηριζόταν επίσης στο Άρθρο 5(1)(στ) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
7. Με βάση το πιο πάνω άρθρο, η στέρηση της ελευθερίας ατόμου μπορεί να δικαιολογηθεί μόνον ενόσω εκκρεμεί η διαδικασία απέλασης ή έκδοσής του. Η δε έκταση του χρόνου κράτησης δεν πρέπει να υπερβαίνει το χρόνο που απαιτείται για το σκοπό αυτό.
8. Όπως προκύπτει από τα γεγονότα που τέθηκαν, η εκτέλεση του διατάγματος απέλασης εναντίον του αιτητή είχε ανασταλεί μέχρι την οριστική έκβαση της αίτησής του για άσυλο.
9. Η διαδικασία απομάκρυνσης του αιτητή εξακολουθούσε να βρίσκεται σε εξέλιξη και δεν μπορούσε εύλογα να αποκλειστεί η προοπτική επιτυχούς έκβασης της διαδικασίας αυτής. Συνεπώς, η κράτηση του δεν έπαυσε να δικαιολογείται και η χρονική διάρκεια της δεν κρινόταν υπό τις περιστάσεις υπερβολική.
10. Ο δε χρόνος κράτησης ευρισκόταν εντός των χρονοδιαγραμμάτων που προνοούνται στο Άρθρο 18ΠΣΤ.
11. Εν πάση περιπτώσει, ήταν τουλάχιστον αντιφατικό να έχει από τη μία ζητηθεί από τον αιτητή παραπομπή της περίπτωσής του σε διαδικασία συνδιαλλαγής και από την άλλη, προτού συμπληρωθεί αυτή η διαδικασία, να ζητείται όπως αυτός αφεθεί ελεύθερος γιατί δε γινόταν καμία ενέργεια με σκοπό την απέλασή του.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Shuying v. Κυπριακής Δημοκρατίας (Αρ. 2) (2012) 1 Α.Α.Δ. 2725.
Αίτηση.
Νικ. Χαραλαμπίδου, για τον Αιτητή.
Θ. Πιπερή, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
Αιτητής παρών.
Cur. adv. vult.
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση ο αιτητής, ο οποίος κατάγεται από το Κονγκό και κρατείται στα κρατητήρια της Μεννόγειας, επιδιώκει την έκδοση διατάγματος Habeas Corpus ώστε να αφεθεί ελεύθερος.
Τα γεγονότα της υπόθεσης, όπως προκύπτουν από την ένορκη δήλωση του αιτητή, της κας Ξένιας Γεωργιάδου, Διοικητικού Λειτουργού στο Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης και της κας Ευθυμίας Ιωάννου, Λειτουργού στην Υπηρεσία Ασύλου, έχουν ως ακολούθως:
Ο αιτητής είναι υπήκοος του Κονγκό και, σύμφωνα με δική του δήλωση, είναι ηλικίας 59 ετών. Σημειώνεται από την ενόρκως δηλούσα Ξένια Γεωργιάδου ότι δεν έχει εντοπιστεί από το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης έγγραφο που να δείχνει την πραγματική ημερομηνία γεννήσεώς του και ότι στις δύο εκθέσεις της Αστυνομίας και στα διατάγματα κράτησης και απέλασης το όνομα που αναφέρεται είναι Mykalay Paul Emanuel, ενώ στην αίτηση ασύλου και στην προσφυγή που καταχώρησε αναγράφεται Badibake Mukalai Emmanuel Paul. Ο αιτητής εισήλθε στη Δημοκρατία μέσω των κατεχομένων. Αποτελεί ισχυρισμό του αιτητή ότι προορισμός του ήταν η Γαλλία όπου διαμένει η θυγατέρα του, Γαλλίδα υπήκοος, η σύζυγος και άλλα μέλη της οικογένειάς του, με σκοπό να υποβάλει αίτηση ασύλου λόγω φόβου δίωξής του στη χώρα καταγωγής του, παραθέτοντας σοβαρά προβλήματα υγείας που έχει. Στις 11.4.2013 προσήλθε στο αεροδρόμιο Λάρνακας με πρόθεση να ταξιδέψει για Dusseldolrf, παρουσιάζοντας Γαλλικό δελτίο ταυτότητας. Μετά από έλεγχο διαπιστώθηκε ότι το πρόσωπο στο εν λόγω δελτίο ταυτότητας διέφερε από το πρόσωπο του αιτητή και αυτός συνελήφθη για τα αδικήματα της πλαστοπροσωπίας και κυκλοφορίας πλαστού εγγράφου. Αργότερα, έδωσε θεληματική κατάθεση παραδεχόμενος ενοχή, ενώ απεκάλυψε τα πραγματικά του στοιχεία. Στις 10.5.2013 καταδικάστηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας για τα αδικήματα της πλαστοπροσωπίας και παράνομης εισόδου στη Δημοκρατία και του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης πέντε μηνών. Στις 8.8.2013 εκδόθηκαν εναντίον του διατάγματα κράτησης και απέλασης. Στις 12.9.2013 υπέβαλε αίτηση ασύλου και στις 18.9.2013, με οδηγίες της Διευθύντριας Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, η εκτέλεση του διατάγματος απέλασης αναστάληκε μέχρι την οριστική έκβαση της αίτησής του για άσυλο. Στις 17.10.2013 διενεργήθηκε συνέντευξη του αιτητή από Λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου προς εξέταση του αιτήματός του. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης είχε δηλώσει πως μέλη της οικογένειάς του διέμεναν στη Γαλλία και, συνεπεία τούτου, ενεργοποιήθηκε η διαδικασία, βάσει του Κανονισμού (ΕΚ) αρ. 343/2003 (Κανονισμός του Δουβλίνου). Στις 4.12.2013 το Κυπριακό γραφείο Δουβλίνου υπέβαλε επείγον αίτημα «αναδοχής» (take charge) για ανάληψη ευθύνης προς το Γαλλικό Γραφείο Δουβλίνου στη βάση του Άρθρου 14 του εν λόγω Κανονισμού. Με επιστολή ημερομηνίας 9.12.2013, οι Γαλλικές Αρχές αρνήθηκαν ανάληψη ευθύνης. Στις 23.12.2013 το Κυπριακό Γραφείο Δουβλίνου υπέβαλε αίτημα επανεξέτασης προς τις Γαλλικές Αρχές επικαλούμενο αυτή τη φορά το Άρθρο 15 του Κανονισμού, καθώς και την Αρχή της Οικογενειακής Ενότητας. Ανταλλάγησαν επιστολές μεταξύ των Κυπριακών και Γαλλικών Αρχών με στόχο τη λήψη απόφασης και στις 31.1.2014 με επιστολή τους οι Γαλλικές Αρχές αρνήθηκαν εκ νέου ανάληψη ευθύνης. Στις 6.2.2014 η συνήγορος του αιτητή κα Νικολέτα Χαραλαμπίδου με επιστολή της ενημέρωσε την Υπηρεσία Ασύλου πως προτίθενται να προσβάλουν τις αποφάσεις των Γαλλικών Αρχών και ζήτησε προς τούτο αντίγραφο των αποφάσεών τους, οι οποίες της απεστάλησαν στις 10.2.2014. Με επιστολή της ημερομηνίας 10.2.2014 η κα Χαραλαμπίδου ζήτησε όπως παραπεμφθεί το ζήτημα στη διαδικασία συνδιαλλαγής που προνοεί το Άρθρο 14 του Κανονισμού. Σημειώνεται πως, σύμφωνα με προφορική ενημέρωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στη συνάντηση της Επιτροπής Επαφής για τον Κανονισμό (ΕΕ) Αρ. 604/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 26ης Ιουνίου 2013 (Κανονισμός Δουβλίνου ΙΙΙ) στις 24.2.2014, η διαδικασία συνδιαλλαγής δεν έχει έως τώρα ενεργοποιηθεί από κάποιο κράτος μέλος και ως εκ τούτου δεν υπάρχει συγκεκριμένη διαδικασία με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα. Στο παρόν στάδιο, η Υπηρεσία Ασύλου εξετάζει το ενδεχόμενο παραπομπής του θέματος στη διαδικασία συνδιαλλαγής εφόσον αυτό έχει ζητηθεί από τη νομική εκπρόσωπο του αιτούντος.
Τα διατάγματα κράτησης και απέλασης εξετάστηκαν στα πλαίσια της προσφυγής 6316/2013 και επικυρώθηκαν με απόφαση του Δικαστηρίου ημερομηνίας 16.4.2014, ECLI:CY:AD:2014:D277.
Η κράτηση του αιτητή εξετάστηκε αυτεπάγγελτα από τον Υπουργό Εσωτερικών στις 18.11.2013 και 13.12.2013 και αφού προηγήθηκε σχετική εκχώρηση εξουσιών, από τη Διευθύντρια Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης στις 2.4.2014, σύμφωνα με τις διατάξεις του Άρθρου 18ΠΣΤ του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105.
Ο αιτητής αμφισβητεί τη νομιμότητα της διάρκειας της κράτησής του, ισχυριζόμενος ότι αυτή διαρκεί περισσότερο από οκτώ μήνες και είναι αντίθετη με τις διατάξεις του Άρθρου 5(1)(στ) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, χωρίς να λαμβάνεται ή να μπορεί να ληφθεί οποιαδήποτε ενέργεια από τις Αρχές για την απέλασή του στο Κονγκό, αφού είναι αιτητής ασύλου και εκκρεμούν οι διαδικασίες «αναδοχής» του στη Γαλλία, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κανονισμού του Δουβλίνου. Η κράτησή του, ισχυρίζεται, παρά το γεγονός της αναστολής της απέλασής του διατηρείται σε ισχύ και παρατείνεται αδικαιολόγητα για μεγάλο χρονικό διάστημα «ενώ κανένα άλλο μέτρο, λιγότερο επαχθές, δεν φαίνεται να έχει εξετασθεί ή να έχει εφαρμοστεί για σκοπούς διασφάλισης της εκτέλεσης του μέτρου απέλασης», σε περίπτωση που η αίτηση ασύλου του αποτύχει ή σε περίπτωση που οι Γαλλικές αρχές δεν αποδεχθούν τελικά την είσοδό του στη Γαλλία βάσει του Κανονισμού του Δουβλίνου. Περαιτέρω, ενώ οι διατάξεις του Άρθρου 18ΠΣΤ του Κεφ. 105, καθώς και οι διατάξεις του Άρθρου 15 της Οδηγίας 2008/115/ΕΚ ως προς το χρονικό διάστημα της κράτησης δεν εφαρμόζονται στην περίπτωσή του επειδή έχει καταδικαστεί για τη διάπραξη ποινικού αδικήματος, και ως εκ τούτου εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής των εν λόγω διατάξεων, παρά ταύτα, οι πρόνοιες του εν λόγω άρθρου ως προς τις αρχές και διάρκεια της κράτησης είναι ενδεικτικές για τα πρόσωπα επί των οποίων εφαρμόζονται.
Οι καθ' ων η αίτηση ήγειραν προδικαστική ένσταση ότι ο αιτητής κωλύεται από του να προωθεί την παρούσα αίτηση, λόγω της απόφασης στην προσφυγή 6316/2013. Περαιτέρω, ισχυρίζονται ότι τα διατάγματα κράτησης και απέλασης που εκδόθηκαν εναντίον του αιτητή εκδόθηκαν νόμιμα και η κράτησή του επανεξετάστηκε αυτεπαγγέλτως σύμφωνα με τις διατάξεις του Άρθρου 18ΠΣΤ του Κεφ. 105.
Οι συνήγοροι των δύο πλευρών υποστήριξαν τις αντίστοιχες θέσεις τους με προφορικές αγορεύσεις. Η κα Χαραλαμπίδου εισηγήθηκε ότι το μόνο θέμα που εγείρεται με την παρούσα διαδικασία είναι η διάρκεια της κράτησης του αιτητή, κάτι το οποίο, σύμφωνα με τη νομολογία, μόνο με διαδικασία Habeas Corpus μπορεί να προσβληθεί. Οι καθ' ων η αίτηση από μόνοι τους, όπως αναφέρεται στην ένσταση, έχουν υπαγάγει τον αιτητή στις διατάξεις του Άρθρου 18ΠΣΤ του σχετικού Νόμου, παρά το ότι με βάση το Άρθρο 2(2)(β) της Οδηγίας 2008/115, τα κράτη μέλη έχουν διακριτική ευχέρεια να μην υπαγάγουν στις διατάξεις της Οδηγίας περιπτώσεις που αφορούν κράτηση σε υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι «υπόκεινται σε απόφαση επιστροφής ως ποινική κύρωση ή ως συνέπεια ποινικής κύρωσης σύμφωνα με το Εθνικό Δίκαιο ή υπόκεινται σε διαδικασίες έκδοσης.» Ο αιτητής κρατείται για περίοδο πέραν των εννέα μηνών, χωρίς να γίνεται καμία ενέργεια προς το σκοπό απέλασης του αιτητή στο Κονγκό. Περαιτέρω, οι δύο πρώτες επανεξετάσεις της κράτησής του δε φέρουν κανένα στοιχείο απόφασης του Υπουργού και, όσον αφορά την τρίτη επανεξέταση, αυτή έγινε μετά την πάροδο έξι μηνών από την κράτησή του και, συνεπώς, δεν μπορεί να προσδώσει νομιμότητα στις προηγούμενες. Πέραν τούτου, σύμφωνα με το Άρθρο 18ΠΣΤ, η μέγιστη κράτηση για σκοπούς απέλασης είναι έξι μήνες και, για να μπορεί να παραταθεί για περαιτέρω δώδεκα μήνες, πρέπει να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του εδαφίου (8). Στην παρούσα περίπτωση, δεν υπάρχει καμία απόφαση για παράταση της κράτησης μετά τη συμπλήρωση των πρώτων έξι μηνών και δε συντρέχουν οι προϋποθέσεις για παράταση της κράτησης, καθότι καμία ενέργεια των Αρχών δεν γίνεται με στόχο την απέλαση.
Από την άλλη, η κα Πιπερή εισηγήθηκε ότι στην παρούσα περίπτωση εφαρμόζεται το Άρθρο 18ΟΕ(2)(β) του Κεφ. 105 και δεν υφίσταται διακριτική ευχέρεια εξέτασης της περιόδου κράτησης του αιτητή στη βάση του Άρθρου 18ΠΣΤ, προσθέτοντας ότι το γεγονός ότι η Διοίκηση προέβη σε εξέταση του χρόνου κράτησης του αιτητή, δε διαφοροποιεί την κατάσταση.
Η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου σταθερά αποδέχεται ότι μόνο με αίτηση Habeas Corpus μπορεί να ελεγχθεί η νομιμότητα της κράτησης αλλοδαπού από πλευράς της διάρκειάς της συμφώνως των προνοιών του Άρθρου 18ΠΣΤ του Νόμου. (Βλ. Shuying v. Κυπριακής Δημοκρατίας (Αρ. 2) (2012) 1 Α.Α.Δ. 2725). Το Δικαστήριο στην προσφυγή 6316/2013 εξέτασε τη νομιμότητα των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης που εκδόθηκαν εναντίον του αιτητή. Η διάρκεια της κράτησης ελέγχεται με αίτηση Habeas Corpus. Συνακόλουθα, η προδικαστική ένσταση δεν μπορεί να επιτύχει.
Η περίπτωση του αιτητή υπάγεται στις πρόνοιες του Άρθρου 18ΟΕ(2)(β), όπου ρητά αναφέρεται ότι τα Άρθρα 18ΟΔ - 18ΠΘ δεν εφαρμόζονται στους υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι υπόκεινται σε απόφαση επιστροφής ως ποινική κύρωση ή ως συνέπεια ποινικής κύρωσης, σύμφωνα με το Κυπριακό Δίκαιο, ή υπόκεινται σε διαδικασίες έκδοσης. Σημειώνεται ότι, με βάση το Άρθρο 2(2)(β) της Οδηγίας 2008/115, τα κράτη μέλη έχουν διακριτική ευχέρεια να μην εφαρμόσουν την εν λόγω Οδηγία σε περιπτώσεις όπως αυτές που προσδιορίζονται στο Άρθρο 18ΟΕ(2)(β) του Νόμου. Αυτό επισημαίνεται και από το Δικαστήριο που εξέτασε την προσφυγή του αιτητή 6316/2013, όπου αναφέρει ότι αυτή «εμπίπτει στα πλαίσια του Άρθρου 18ΟΕ(2)(β) του Νόμου, με αποτέλεσμα να μην τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις του Άρθρου 15 της Οδηγίας και του αντιστοίχου Άρθρου 18ΠΣΤ του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου και οι εγγυήσεις που εκεί προβλέπονται σχετικά με τη διαδικασία επιστροφής υπηκόου τρίτης χώρας.»
Το γεγονός ότι η Διοίκηση αυτεπάγγελτα προχώρησε και εξέτασε την περίπτωση του αιτητή δυνάμει του Άρθρου 18ΠΣΤ δεν μπορεί να διαφοροποιήσει την κατάσταση και να θέσει την παρούσα περίπτωση στην κρίση του άρθρου αυτού.
Η αίτηση στηρίζεται επίσης στο Άρθρο 5(1)(στ) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το οποίο προνοεί τα ακόλουθα:
«1. Παν πρόσωπον έχει δικαίωμα εις την ελευθερίαν και την ασφάλειαν. Ουδείς επιτρέπεται να στερηθή της ελευθερίας του ειμή εις τα ακολούθους περιπτώσεις και συμφώνως προς την νόμιμον διαδικασίαν
..........................
(στ) εάν πρόκειται περί νομίμου συλλήψεως ή κρατήσεως ατόμου επί σκοπώ όπως εμποδισθή από του να εισέλθη παρανόμως εν τη χώρα ή εναντίον του οποίου εκκρεμεί διαδικασία απελάσεως ή εκδόσεως.»
Με βάση το πιο πάνω άρθρο, η στέρηση της ελευθερίας ατόμου μπορεί να δικαιολογηθεί μόνον ενόσω εκκρεμεί η διαδικασία απέλασης ή έκδοσής του. Η δε έκταση του χρόνου κράτησης δεν πρέπει να υπερβαίνει το χρόνο που απαιτείται για το σκοπό αυτό.
Όπως προκύπτει από τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιόν μου, η εκτέλεση του διατάγματος απέλασης εναντίον του αιτητή έχει ανασταλεί μέχρι την οριστική έκβαση της αίτησής του για άσυλο. Η Υπηρεσία Ασύλου εξετάζει το ενδεχόμενο παραπομπής της υπόθεσης στη διαδικασία συνδιαλλαγής, εφόσον αυτή έχει ζητηθεί από την εκπρόσωπο του αιτητή. Ως εκ τούτου, η διαδικασία απομάκρυνσης του αιτητή εξακολουθεί να ευρίσκεται σε εξέλιξη και δεν μπορεί εύλογα να αποκλειστεί η προοπτική επιτυχούς έκβασης της διαδικασίας αυτής. Συνεπώς, η κράτηση του αιτητή δεν έπαυσε να δικαιολογείται και η χρονική διάρκεια της κράτησης δεν κρίνεται υπό τις περιστάσεις υπερβολική. Σημειώνεται ότι ο χρόνος κράτησης ευρίσκεται εντός των χρονοδιαγραμμάτων που προνοούνται στο Άρθρο 18ΠΣΤ, σε περίπτωση που θα μπορούσε να αντληθεί καθοδήγηση από την εν λόγω νομοθετική πρόνοια.
Εν πάση περιπτώσει, η διαδικασία που ακολουθείται από την υπηρεσία ασύλου είναι αποτέλεσμα σχετικού αιτήματος του ίδιου του αιτητή και θεωρώ ότι είναι τουλάχιστον αντιφατικό να ζητείται από τη μία παραπομπή της περίπτωσής του σε διαδικασία συνδιαλλαγής και από την άλλη, προτού συμπληρωθεί αυτή η διαδικασία, να ζητείται όπως αυτός αφεθεί ελεύθερος γιατί δε γίνεται καμία ενέργεια με σκοπό την απέλασή του.
Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση απορρίπτεται, με €500 έξοδα σε βάρος του αιτητή.
Η αίτηση απορρίπτεται.