|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D326
(2014) 1 ΑΑΔ 967
16 Mαΐου, 2014
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
THE ROYAL BANK OF SCOTLAND N.V.
(ΠΡΩΗΝ ABN AMPO BANK N.V.), ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΩ ΧΩΡΕΣ,
Ενάγοντες,
v.
ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ "KALIA", ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΛΕΜΕΣΟΥ
Εναγομένων.
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 14/2011)
Ναυτοδικείο ― Αγωγή πιστωτών για πληρωμή εκ του πλειστηριάσματος εναγόμενου πλοίου με την έκδοση πραγματοπαγούς απόφασης ― Απόδειξη υπόθεσης πραγματοπαγούς αξίωσης (in rem claim).
Ναυτοδικείο ― Απόφαση in rem ― Δεν μπορεί να εξασφαλιστεί. εκ συμφώνου.
[Πέραν των ως άνω αναφερομένων τίτλων, η απόφαση διαβάζεται στο σύνολο της].
Η αγωγή επέτυχε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Δημητρίου ν. Του Πλοίου Supphire Seas (Aρ. 1) (2000) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1680.
Αίτηση - Αγωγή Ναυτοδικείου.
’. Μοντάνιος με Π. Ιακωβίδη, για τους Ενάγοντες.
Καμία εμφάνιση για το Εναγόμενο πλοίο.
Cur. adv. vult.
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Η υπόθεση αυτή όπως προκύπτει από το φάκελο, είναι το αποτέλεσμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του 2008 και της πρωτοφανούς ναυτιλιακής και τραπεζικής κρίσης που ακολούθησε, η οποία φαίνεται να διαρκεί μέχρι και σήμερα.
Τα γεγονότα της υπόθεσης έχουν συνοψιστεί σε παλαιότερες ενδιάμεσες αποφάσεις στην παρούσα υπόθεση και τα επαναλαμβάνω:- Το Εναγόμενο πλοίο «Kalia» ανήκε στην εταιρεία Kalia Maritime Company Limited, η οποία είναι θυγατρική της Ocean Tankers Holdings Public Co Ltd. Η Ενάγουσα Τράπεζα με την αγωγή της εναντίον του Εναγόμενου πλοίου, αξιώνει το συνολικό ποσό των ΗΠΑ$328.961.757,51, πλέον τόκο, το οποίο όπως ισχυρίζεται, οφείλεται στη βάση τρεχούμενου λογαριασμού και συμφωνιών δανείου που υπογράφηκαν το 2007, μεταξύ των Εναγόντων και της μητρικής εταιρείας Ocean Tankers Holdings Public Co Ltd, στο εξής «η δανειολήπτρια». To δάνειο χρησιμοποιήθηκε για τη χρηματοδότηση αγοράς 15 πλοίων, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβανόταν και το Εναγόμενο πλοίο. Σύμφωνα με το κλητήριο ένταλμα, ο τρεχούμενος λογαριασμός δανείου ήταν εξασφαλισμένος μεταξύ άλλων συμφωνιών εγγυήσεων και με δύο θέσμιες υποθήκες επί του πλοίου, οι οποίες καταχωρήθηκαν στο Νηολόγιο Κυπριακών Πλοίων. Το 2009 η δανειολήπτρια παρέλειψε να καταβάλλει τις δόσεις αποπληρωμής του δανείου, με αποτέλεσμα οι Ενάγοντες να τερματίσουν όλες τις μεταξύ των μερών συμβάσεις και να κηρύξουν όλα τα δάνεια και τόκους, πληρωτέα. Στη συνέχεια, κινήθηκαν αγωγές σε διάφορες χώρες και όλα τα πλοία των θυγατρικών της δανειολήπτριας εταιρείας, συνελήφθηκαν.
Το Εναγόμενο πλοίο, το οποίο ήταν το τελευταίο που δεν είχε συλληφθεί, βρισκόταν από τις 23.7.2009 ανενεργό και παροπλισμένο στο Λιμάνι Λεμεσού. Τελικά συνελήφθη στις 23.8.2011 στα πλαίσια της παρούσας αγωγής. Παρά τη σύλληψή του, δεν υπήρξε οποιαδήποτε εμφάνιση εκ μέρους του, οπότε και το διάταγμα κατέστη απόλυτο. Όμως στη συνέχεια καταχωρίστηκε εμφάνιση εκ μέρους του Εναγόμενου πλοίου. Επίσης σε κάποιο στάδιο της διαδικασίας, έγινε αίτηση από τη μητρική εταιρεία Ocean Tankers Holdings Public Co Ltd να παρέμβει στη διαδικασία, η οποία όμως δεν έγινε δεχτή από το Δικαστήριο.
Στη συνέχεια, μετά από αίτηση των Εναγόντων διατάχθηκε η εκποίηση του πλοίου pedente lite, η οποία έγινε στις 22.2.2012 και απέφερε $3.400.000, ποσό το οποίο συνιστά Ταμείο στο Δικαστήριο (Fund in Court).
Με την Αναφορά, την οποία οι Ενάγοντες καταχώρησαν στις 6.12.2012, αξίωσαν:- (Α) Ποσό $328.961.757,51 και (Β) τόκους επί του πιο πάνω ποσού, από 30.7.2011 μέχρι εξοφλήσεως. Μετά την καταχώρηση Απάντησης και Ανταπάντησης, η υπόθεση ορίστηκε για ακρόαση. Εκείνη την ημέρα ο δικηγόρος για το Εναγόμενο πλοίο δήλωσε ότι ήταν έτοιμος να δεχθεί απόφαση ως η αξίωση. Όμως με βάση τα αποφασισθέντα στη Δημητρίου ν. Του Πλοίου Supphire Seas (Aρ. 1) (2000) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1680, ο κ. Μοντάνιος ζήτησε, ανεξάρτητα της αποδοχής από το Εναγόμενο πλοίο έκδοσης απόφασης εναντίον του, όπως του επιτραπεί να προχωρήσει σε απόδειξη της υπόθεσης του, εφόσον επρόκειτο περί πραγματοπαγούς αξίωσης (in rem claim). Μόνο έτσι ανάφερε ο κ. Μοντάνιος, η απόφαση θα ήταν έγκυρη έναντι όλων. Επομένως η παρούσα διαδικασία, στην ουσία αποτελεί έλεγχο του μαρτυρικού υλικού προς επιβεβαίωση των ισχυρισμών των Εναγόντων και ιδιαιτέρως προς επιβεβαίωση του τελικού οφειλόμενου ποσού. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι πέραν της συγκατάθεσης του Εναγόμενου Πλοίου στην έκδοση απόφασης ως η αξίωση, κανένα άλλο πρόσωπο δεν καταχώρησε ανακοπή (caveat) κατά της πληρωμής του εκπλειστηριάσματος.
Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι οι ενάγοντες έχουν μέχρι σήμερα εκποιήσει 14 από τα 15 πλοία που είχαν χρηματοδοτήσει με το αρχικό δάνειο που παραχώρησαν στον Όμιλο εταιρειών στον οποίο ανήκει το Εναγόμενο πλοίο και έχουν εισπράξει μόνο το ποσό των $66 εκατομμυρίων. Σήμερα το Δικαστήριο καλείται να κλείσει την αυλαία με την έκδοση πραγματοπαγούς απόφασης εναντίον και του τελευταίου πλοίου, το οποίο, όπως έχω ήδη αναφέρει, έχει πωληθεί προς $3.4 εκατομμύρια.
Προς απόδειξη της υπόθεσης, η πλευρά των Εναγόντων κατέθεσε πέντε πολυσέλιδες ενόρκους δηλώσεις. Η πρώτη (Τεκμήριο 1) είναι του κ. Γιάννη Παπαπέτρου, δικηγόρου, στην οποία επισυνάπτει αντίγραφα των διαφόρων εγγράφων δανείου που αποτέλεσαν τις Δανειακές Συμβάσεις και όλες τις τροποποιήσεις που επήλθαν σ' αυτές, καθώς και τη Συμφωνία ΙSDA, τη Συμφωνία Εγγύησης και τις δύο Θέσμιες Υποθήκες.
Η δεύτερη ένορκη δήλωση (Τεκμήριο 2), προέρχεται από τον κ. Jacob Fromberg Nielsen, υπάλληλο των Εναγόντων, ο οποίος με αναφορά στις διάφορες συμφωνίες και τις τροποποιήσεις που επήλθαν σ' αυτές, επεξηγεί τις παραβάσεις του Εναγόμενου πλοίου ως προς την καταβολή των συμφωνηθέντων δόσεων που οδήγησαν στην αποστολή των πιο κάτω Ειδοποιήσεων:-
(1) Ειδοποιήσεις Παράβασης και Επίσπευσης δυνάμει της Συμφωνίας Δανείου ημερ. 28.7.2011.
(2) Ειδοποιήσεις Πρόωρου Τερματισμού, δυνάμει της Συμφωνίας ISDA.
(3) Ειδοποίηση δυνάμει της Εγγύησης για πληρωμή.
Στην ένορκη δήλωση του κ. Nielsen, επεξηγείται επίσης γιατί οι Ενάγοντες ενώ αρχικά αξίωναν το ποσό των $328.961.757,51, πλέον τόκους από 30.7.2011 μέχρι εξοφλήσεως, σήμερα διεκδικούν (παράγ. 37 της Ένορκης Δήλωσης) μόνο το ποσό των $316.159.001,03, το οποίο περιλαμβάνει τις οφειλές του Εναγόμενου πλοίου μέχρι 31.12.2013, πλην ενός ποσού που όπως εξηγείται πιο κάτω, αφαιρέθηκε με επιφύλαξη των δικαιωμάτων των Εναγόντων να το διεκδικήσουν μεταγενέστερα. Όπως εξηγείται περαιτέρω στην παράγραφο 38, στις σχετικές καταστάσεις λογαριασμών που επισυνάπτονται στην ένορκη δήλωση του κ. Nielsen, το πιο πάνω συνολικό ποσό αποτελείται από τα εξής κονδύλια:-
(α) Δάνειο, τόκοι και τόκοι υπερημερίας $272.256.154,55
μέχρι 31.12.2013
(β) Δικαιώματα Αντιπροσώπευσης $7.367,69
(γ) Δικαιώματα Αναδιάρθρωσης $21.489,10
(δ) Λογαριασμός Εξόδων Προστασίας της
Υποθήκης (Υπήρχε χρέωση αλλά
μηδενίστηκε λόγω είσπραξης
εκπλειστηριάσματος από την εκποίηση
άλλων υποθηκευμένων πλοίων του
Ομίλου) $0,00
(ε) Υποχρεώσεις με βάση τη Συμφωνία ISDA
(βλ. ένορκη δήλωση Andrews - Τεκμ. 3) $47.614.375,17
Σύνολο $319.899.386,51
(στ) Μείον το υπόλοιπο του εκπλειστη-
ριάσματος των 14 πλοίων μετά την
αφαίρεση διάφορων χρεώσεων,
συμπεριλαμβανομένων Enforcement
Costs (βλ. Τεκμ. JFN 10 στην ένορκη
δήλωση Nielsen) $3.740.391,46
$316.158.995,05
Από την ένορκη δήλωση του κ. Nielsen υπάρχει μικρή απόκλιση $5,98 στα ποσά που ισχυρίζεται ότι οφείλονται μέχρι 31.12.2013. Συγκεκριμένα στην παράγραφο 37 της ενόρκου δηλώσεως ισχυρίζεται ότι οφείλεται το ποσό των $316.159.001,03, ενώ στην παράγραφο 38 της ίδιας ένορκης δήλωσης καταλήγει σε σύνολο $316.158.995,05. Ο ευπαίδευτος συνήγορος των Εναγόντων εισηγήθηκε ότι το λάθος είναι επουσιώδες και ότι το ορθό ποσό είναι το μικρότερο, δηλαδή αυτό που αναφέρεται στην παράγραφο 38 της ενόρκου δηλώσεως Nielsen και το οποίο συνάδει με όλα τα έγγραφα που επισυνάπτονται στην ένορκη δήλωση Nielsen, Τεκμ. JFN6, JFN7, JFN8, JFN9, CHCA3 και JFN10.
Την τρίτη ένορκη δήλωση ορκίζεται ο κ. Christopher H.C. Andrews ο οποίος είναι Σύμβουλος (Director) του Ομίλου Counterparty Exposure Management Group Within Markets & International Banking με ευθύνη τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των Εναγόντων. Ο κ. Andrews στην ένορκη δήλωσή του, η οποία αποτελεί συμπληρωματική της ένορκης δήλωσης του κ. Nielsen, προσπαθεί να παρουσιάσει περαιτέρω αποδεικτικό υλικό και να επεξηγήσει, με βάση τις Συμφωνίες και τα Τραπεζικά Βιβλία των Εναγόντων, πώς διαμορφώνεται το κονδύλι (ε) της παραγράφου 38 της ένορκης δήλωσης Nielsen, το οποίο αφορά στις οφειλόμενες χρεώσεις δυνάμει της Συμφωνίας ISDA. Στην ουσία ο μάρτυρας με την παράγραφο 16 της ένορκης δήλωσής του, επιβεβαιώνει την ορθότητα του ποσού που διεκδικείται με το κονδύλι (ε) πιο πάνω.
Η τέταρτη ένορκη δήλωση, ανήκει στην κα Chrysanthi Orlandatou, η οποία είναι Trade & Loans Manager των Εναγόντων. Τόσο αυτή η ένορκη δήλωση, όσο και η επόμενη, ασχολούνται με τις πρόνοιες του ’ρθρου 22 του περί Αποδείξεως Νόμου, Κεφ. 9, που αφορά σε αντίγραφο καταχωρίσεων σε Τραπεζικά Βιβλία και τα οποία γίνονται αποδεχτά ως εκ πρώτης όψεως απόδειξη τέτοιας καταχώρισης. Η κα Orlandatou με την ένορκη δήλωση της, επιβεβαιώνει, μεταξύ άλλων, την ορθότητα του αντιγράφου των καταχωρίσεων στα Τραπεζικά Βιβλία των Εναγόντων μέχρι 21.6.2012 (Τεκμήριο JFN 6 της ένορκης δήλωσης Nielsen). Οι συγκεκριμένες καταχωρίσεις σχετίζονται με το κονδύλι (α) πιο πάνω, το οποίο αντιπροσωπεύει το υπόλοιπο του δανείου και τόκων.
Τέλος, με την ένορκη δήλωση (Τεκμήριο 5) του κ. Ross J. Pestell, Συνεργάτη στο Τμήμα Δανείων των Εναγόντων, επιβεβαιώνονται οι καταχωρίσεις στα Τραπεζικά Βιβλία αναφορικά με το κονδύλι (α) ανωτέρω, για την περίοδο από 23.7.2012 μέχρι 31.12.2013, η οποία δεν καλύπτεται από την ένορκη δήλωση της κας Orlandatou.
Με τη γραπτή αγόρευση των δικηγόρων των Εναγόντων, ζητήθηκε από το Δικαστήριο όπως από το ποσό που θα βρεθεί ότι δικαιούνται οι Ενάγοντες, αφαιρεθεί το ποσό των $20.459.153,10 το οποίο (σύμφωνα με το Τεκμήριο JFN 10 που επισυνάπτεται στην ένορκη δήλωση του κ. Nielsen), αντιπροσωπεύει τα διάφορα Έξοδα Αναγκαστικής Εκτέλεσης (Enforcement Costs Loan Account), που σχετίζονται με την αναγκαστική εκτέλεση των υποθηκών επί των 15 πλοίων του Ομίλου της δανειολήπτριας εταιρείας σε 8 διαφορετικές χώρες (Ολλανδία, Βέλγιο, Γιβραλτάρ, ΗΠΑ, Γκάνα, Νότιος Αφρική και Κύπρος). Ο κ. Μοντάνιος με ειλικρίνεια εισηγήθηκε ότι ο ίδιος δεν θεωρεί ότι υπάρχει ικανοποιητικό μαρτυρικό υλικό που θα επέτρεπε στο Δικαστήριο να εγκρίνει αυτά τα έξοδα τα οποία όμως έχουν υποστεί οι πελάτες του, πλην όμως θα ήταν πολυέξοδο να συλλέξουν το σχετικό έγγραφο αποδεικτικό υλικό από τις 8 διαφορετικές χώρες που αναφέρονται πιο πάνω, αφού ούτως ή άλλως δεν πρόκειται να ανακτήσουν όλη την οφειλή τους από το εκπλειστηρίασμα. Παρά τη δήλωση του, επιφύλαξε τα δικαιώματα των πελατών του να διεκδικήσουν το πιο πάνω ποσό εκτός της Δημοκρατίας, αν στο μέλλον κρίνουν ότι κάτι τέτοιο θα είναι προς το συμφέρον τους.
Ενόψει του μαρτυρικού υλικού που έχει τεθεί ενώπιον μου, έχω ικανοποιηθεί ότι οι Ενάγοντες δικαιούνται σε απόφαση για ποσό $295.699.841,95, το οποίο προκύπτει από την αφαίρεση του πιο πάνω ποσού των $20.459.153,10 (Έξοδα Αναγκαστικής Εκτέλεσης), από το ποσό των $316.158.995,05, που οφείλεται από το Εναγόμενο πλοίο ως ανωτέρω επεξηγείται.
Προτού δώσω την τελική μου απόφαση, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους δικηγόρους των Εναγόντων κ.κ. ’κι Μοντάνιο και Πέτρο Ιακωβίδη, για την πολύτιμη βοήθεια που πρόσφεραν στο Δικαστήριο καθ' όλη τη διαδικασία και ιδιαίτερα κατά την απόδειξη της υπόθεσης που λόγω των πολλών και περίπλοκων Συμφωνιών και άλλων εγγράφων, υπήρχε αντικειμενική δυσκολία στην εξεύρεση των ορθών ποσών και στη διασύνδεση τους με τα επίδικα θέματα. Θα ήθελα επίσης να τους συγχαρώ που με ειλικρίνεια επέσυραν την προσοχή του Δικαστηρίου στην έλλειψη ικανοποιητικής μαρτυρίας ως προς τα Έξοδα Αναγκαστικής Εκτέλεσης, τα οποία και ζήτησαν να αφαιρεθούν.
Ενόψει των πιο πάνω, εκδίδεται απόφαση υπέρ των Εναγόντων και εναντίον του Εναγόμενου πλοίου, για ποσό $295.699.841,95, πλέον έξοδα, όπως αυτά θα υπολογιστούν από την Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο, πλέον ΦΠΑ..
Η αγωγή επιτυγχάνει.