|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Ishmael Israel (Αρ. 1) (2014) 1 ΑΑΔ 300, ECLI:CY:AD:2014:D91
ZAHOOR SHOAIB, Αίτηση Αρ. 12/2014, 10/4/2014, ECLI:CY:AD:2014:D253
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2014:D206
(2014) 1 ΑΑΔ 655
20 Μαρτίου, 2014
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ISRAEL ISHMAEL,
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΝΟΓΕΙΑΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ
ΦΥΣΗΣ HABEAS CORPUS,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ TA ΑΡΘΡΑ 11, 30, 34 ΚΑΙ 35 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 5 ΚΑΙ 6 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ
ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 18ΠΣΤ
ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ ΝΟΜΟΥ,
ΚΕΦ. 105, ΩΣ ΕΧΕΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΕΙ,
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ,
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
3. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ
ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
4. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΣΥΝΕΛΑΒΑΝ ΤΟΝ ISRAEL ISHMAEL,
ΟΠΟΥ ΚΡΑΤΕΙΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΣΚΟΠΟ
ΤΗΝ ΑΠΕΛΑΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ,
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 18ΠΣΤ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2008/115/ΕΚ.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 31/2014)
Προνομιακά εντάλματα ― Habeas Corpus ― Απαγορευμένοι μετανάστες ― Κράτηση για σκοπούς απέλασης ― Απορριπτική κατάληξη σε αίτηση της φύσεως Habeas Corpus ― Η περαιτέρω κράτηση του αιτητή για 6 μήνες, λόγω έλλειψης συνεργασίας του για την έκδοση διαβατηρίου ή ταξιδιωτικών εγγράφων, ήταν εντός των πλαισίων του Άρθρου 18ΠΣΤ του Κεφ. 105 όπως τροποποιήθηκε.
Απαγορευμένοι μετανάστες ― Διαδικασίες επιστροφής ― Η κράτηση υπηκόου τρίτης χώρας, ο οποίος υπόκειται σε διαδικασία επιστροφής, επιτρέπεται μόνο όταν δεν μπορούν να εφαρμοστούν, αποτελεσματικά, άλλα επαρκή αλλά λιγότερο αναγκαστικά μέτρα και μόνο για την προετοιμασία της επιστροφής και/ή τη διεκπεραίωση της διαδικασίας απομάκρυνσης ― Το διάταγμα κράτησης υπόκειται σε προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος, η δε διάρκεια κράτησης ελέγχεται με αίτηση για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Habeas Corpus, δυνάμει του Άρθρου 155.4 του Συντάγματος.
Ο αιτητής καταχώρησε αίτηση για την έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως Habeas Corpus, για την απελευθέρωση του από την κράτηση του για σκοπούς απέλασης και τον έλεγχο της νομιμότητας της συνεχιζόμενης κράτησης του, παρά την επιτυχία του σε προηγούμενη αίτηση της ίδιας φύσεως.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, με απόφαση του ημερ. 6.2.2014, αποφάσισε ότι η κράτηση του αιτητή ήταν παράνομη και διέταξε την απελευθέρωση του. Παραταύτα, ο αιτητής συνέχιζε να είναι κρατούμενος στα Αστυνομικά Κρατητήρια Μεννόγειας.
Στην ένορκη δήλωση που συνόδευε την αίτηση, παρατέθηκε το ιστορικό της άφιξης του αιτητή στις ελεύθερες περιοχές, τα διοικητικά και ένδικα μέσα τα οποία προώθησε επιδιώκοντας την παροχή ασύλου, με κατάληξη τη σύλληψη και κράτηση του από την Αστυνομία, ύστερα από την απόρριψη των εν λόγω διαβημάτων του και τη συνακόλουθη παράνομη του παραμονή.
Ο αιτητής ανέφερε ακόμα, ότι οι Καθ' ων η Αίτηση δεν μπορούσαν να τον απελάσουν επειδή ουδέποτε στη ζωή του κατείχε ταξιδιωτικά ή άλλα επίσημα έγγραφα οποιασδήποτε χώρας.
Η αίτηση στηρίχθηκε στους κάτωθι λόγους:
α) Η συνεχιζόμενη κράτηση του αιτητή ήταν παράνομη καθότι καταστρατηγούσε το Άρθρο 18ΠΣΤ του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105, όπως τροποποιήθηκε, το Άρθρο 15 της Οδηγίας 2008/115/ΕΚ και το Άρθρο 5 της ΕΣΔΑ.
β) Ο αρμόδιος Υπουργός Εσωτερικών, ουδέποτε αποφάσισε ή διέταξε την παράταση της κράτησης του και ο αιτητής δεν είχε πληροφόρηση για την εξέλιξη της διαδικασίας απέλασης του.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Από τα εκτεθέντα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία, προέκυπτε ότι στις 6.2.2014, στην Πολιτική Αίτηση 12/14, εκδόθηκε προνομιακό ένταλμα Habeas Corpus με το οποίο διατάχθηκε η άμεση απελευθέρωση του αιτητή. Διαπιστώθηκε ότι η κράτηση του ξεκίνησε στις 4.7.2013 και μέχρι τις 6.2.2014, ο αιτητής συνέχισε να βρίσκεται στα Αστυνομικά Κρατητήρια Μεννόγειας.
2. Δεν τέθηκε ενώπιον του εκδικάζοντος Δικαστηρίου οποιαδήποτε απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών για παράταση της κράτησης του αιτητή, με τη λήξη της προθεσμίας των 6 μηνών, έτσι ώστε να εξεταζόταν κατά πόσον η παράταση της κράτησης του, πέραν της χρονικής προθεσμίας που προβλέπεται από το Νόμο, ήταν νόμιμη.
3. Το ζήτημα που τίθετο με την παρούσα αίτηση, ήταν το κατά πόσον η κράτηση του αιτητή, στις 14.2.2014, ημερομηνία που καταχώρησε την αίτηση του, ήταν νόμιμη. Με την έκδοση των προαναφερόμενων διαταγμάτων κράτησης και απέλασης του αιτητή, ημερ. 6.2.2014, τα οποία, όπως αναγραφόταν στο σχετικό τεκμήριο, που ετέθη ενώπιον του Δικαστηρίου, εκδόθηκαν με την έγκριση του αρμόδιου Υπουργού, η κράτηση του αιτητή για περαιτέρω περίοδο 6 μηνών, από τις 6.2.2014, ήταν νόμιμη.
4. Ο λόγος, για τον οποίο είχε εκδοθεί προνομιακό ένταλμα Habeas Corpus στις 6.2.2014, ήταν η, μέχρι εκείνη τη στιγμή, μη ύπαρξη οποιασδήποτε απόφασης του Υπουργού Εσωτερικών για παράταση της κράτησης του, μετά τη λήξη της προθεσμίας των πρώτων 6 μηνών.
5. Στη συνέχεια, όμως, δόθηκε η έγκριση και εκδόθηκαν τα προαναφερόμενα διατάγματα, τα οποία παρείχαν επαρκή νομική βάση για την περαιτέρω κράτηση του αιτητή, η νομιμότητα της οποίας ελεγχόταν με την παρούσα αίτηση.
6. Η περαιτέρω κράτηση του αιτητή για 6 μήνες από 6.2.2014 ήταν εντός των πλαισίων του Άρθρου 18ΠΣΤ του Κεφ. 105, όπως τροποποιήθηκε. Εγκρίθηκε για το λόγο ότι ο αιτητής δεν συνεργαζόταν με τις αρμόδιες Αρχές για την έκδοση σ' αυτόν διαβατηρίου ή ταξιδιωτικών εγγράφων ώστε να καταστεί δυνατή η απέλαση του είτε στη χώρα γέννησης του, είτε αλλού.
7. Η παράταση της κράτησης του αιτητή για περεταίρω περίοδο 6 μηνών, από 6.2.2014, ήταν νόμιμη, εφόσον δόθηκε για λόγο που ρητά προβλέπεται στο Νόμο, κατά την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του αρμόδιου Υπουργού, η οποία επίσης του παρέχεται από το Νόμο.
Η αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα.
Αίτηση.
Βρ. Χ"Χάννας για Δ. Ζαβαλλή, για τον Αιτητή.
Μ. Σπηλιωτοπούλου (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση ο αιτητής ζητά την έκδοση νέου εντάλματος Habeas Corpus (τέτοιο ένταλμα εκδόθηκε και στις 6.2.14 στην Αίτηση 12/14) το οποίο να διατάσσει την Αστυνομία να παρουσιάσει τον αιτητή ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου για να ελεγχθεί η νομιμότητα της συνεχιζόμενης κράτησης του, παρά την επιτυχία του στο πρώτο Habeas Corpus, και για να διαταχθεί η άμεση απελευθέρωση και αποφυλάκιση του.
Σύμφωνα με την ένορκη δήλωση του αιτητή, η οποία υποστηρίζει την αίτησή του, αυτός γεννήθηκε στη Σιέρρα Λεόνε στις 21.1.1986 και αφίχθηκε στις ελεύθερες περιοχές της Δημοκρατίας την 1.12.2011. Στις 6.12.2011 υπέβαλε αίτηση για άσυλο η οποία απορρίφθηκε στις 11.4.2012, ενώ στις 19.12.2012 απορρίφθηκε και η διοικητική προσφυγή του στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων. Στις 18.2.2013 καταχώρησε προσφυγή, την υπ' αρ. 216/13, εναντίον της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής.
Στις 4.7.2013 συνελήφθηκε από την Αστυνομία και έκτοτε βρίσκεται υπό κράτηση στα Αστυνομικά Κρατητήρια Μεννόγειας, με σκοπό την απέλαση του στη Σιέρρα Λεόνε, όπως αναφέρεται στο διάταγμα απέλασης. Ο αιτητής, αναφέρει επίσης στην ένορκη δήλωση του, ότι οι καθ' ων η αίτηση δεν μπορούν να τον απελάσουν επειδή ουδέποτε στη ζωή του κατείχε ταξιδιωτικά ή άλλα επίσημα έγγραφα οποιασδήποτε χώρας. Η πατρίδα του ουδέποτε του εξέδωσε τέτοια έγγραφα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, με απόφαση του ημερ. 6.2.2014, στην προαναφερόμενη αίτηση, αποφάσισε ότι η κράτηση του αιτητή είναι παράνομη και διέταξε την απελευθέρωση του. Παραταύτα ο αιτητής συνεχίζει να είναι κρατούμενος στα Αστυνομικά Κρατητήρια Μεννόγειας.
Είναι επίσης θέση του αιτητή ότι η συνεχιζόμενη κράτηση του είναι παράνομη καθότι καταστρατηγεί το Άρθρο 18ΠΣΤ του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105, όπως τροποποιήθηκε, του Άρθρου 15 της Οδηγίας 2008/115/ΕΚ και του Άρθρου 5 της ΕΣΔΑ. Σύμφωνα με τον ισχυρισμό του, ο αρμόδιος Υπουργός Εσωτερικών, ουδέποτε αποφάσισε ή διέταξε την παράταση της κράτησης του. Επίσης ο αιτητής λέγει ότι δεν είχε πληροφόρηση για την εξέλιξη της διαδικασίας απέλασης του.
Οι καθ' ων η αίτηση καταχώρησαν ένσταση η οποία συνοδεύεται από ένορκη δήλωση της κας Ξένιας Γεωργιάδου, η οποία όμως δεν αναφέρει τη θέση της ή την πηγή της πληροφόρησης της, όπως όφειλε. Στην ένορκη δήλωση αναγράφεται ότι στις 4.7.2013 ο αιτητής συνελήφθη από Μέλη της ΥΑΜ Λάρνακας επειδή από τις 19.12.2012 αυτός διέμενε παράνομα στην Κύπρο. Στις 5.7.2013 εκδόθηκαν εναντίον του διατάγματα κράτησης και απέλασης, τα οποία γνωστοποιήθηκαν σ' αυτόν με επιστολή της ίδιας ημερομηνίας την οποίαν ο αιτητής παρέλαβε και υπέγραψε. Ο αιτητής δεν είναι κάτοχος διαβατηρίου και παρόλο που είχε επανειλημμένες συναντήσεις με Μέλη της Αστυνομίας και με τον Πρόξενο της Σιέρρα Λεόνε στην Κύπρο, αυτός αρνείται να συνεργαστεί για την έκδοση ταξιδιωτικών εγγράφων και ως εκ τούτου ο αρμόδιος Υπουργός Εσωτερικών στις 18.11.2013 ενέκρινε την παράταση της κράτησης του αιτητή (χωρίς όμως να του το κοινοποιήσει). Στις 23.1.2014 ο αιτητής υπέβαλε την προαναφερόμενη αίτηση 12/14, η οποία εγκρίθηκε από το δικαστήριο στις 6.2.2014, καθότι αυτός είχε συμπληρώσει 6 μήνες κράτησης, στις 5.1.2014, χωρίς η παράταση της κράτησης του να τεθεί εκ νέου ενώπιον του Υπουργού Εσωτερικών, όπως αποφάνθηκε το δικαστήριο. Στις 6.2.2014 ο Υπουργός Εσωτερικών ενέκρινε την έκδοση νέου διατάγματος απέλασης του αιτητή και ενέκρινε και την κράτηση του για άλλους 6 μήνες. Την 6.2.2014 εκδόθηκαν εναντίον του αιτητή διατάγματα κράτησης και απέλασης ως ανωτέρω και η έκδοση τους γνωστοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή της ίδιας ημερομηνίας, η οποία του επιδόθηκε στις 6.2.2014 και την υπέγραψε. Στις 14.2.2014 ο αιτητής υπέβαλε την υπό εξέταση αίτηση.
Μελέτησα με προσοχή όλα τα ενώπιον μου στοιχεία. Από τα ενώπιον μου στοιχεία φαίνεται ότι στις 6.2.2014, στην Πολιτική Αίτηση 12/14, εκδόθηκε προνομιακό ένταλμα Habeas Corpus με το οποίο διατάχθηκε η άμεση απελευθέρωση του αιτητή. Διαπιστώθηκε ότι η κράτηση του ξεκίνησε στις 4.7.2013 και μέχρι τις 6.2.2014 ο αιτητής συνέχισε να βρίσκεται στα Αστυνομικά Κρατητήρια Μεννόγειας. Δεν τέθηκε ενώπιον του εκδικάζοντος δικαστηρίου οποιαδήποτε απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών για παράταση της κράτησης του αιτητή, με την λήξη της προθεσμίας των 6 μηνών, έτσι ώστε να εξεταστεί κατά πόσον η παράταση της κράτησης του, πέραν της χρονικής προθεσμίας που προβλέπεται από το Νόμο, είναι νόμιμη.
Υπάρχει σημείωμα, ημερ. 6.2.2014, της κας Ξένιας Γεωργιάδου προς τον Υπουργό Εσωτερικών, μέσω του Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή και μέσω της Διευθύντριας του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης (στοιχείο που δείχνει ότι η κα. Γεωργιάδου εργάζεται στο Τμήμα εκείνο), στο οποίο εξηγείται ότι ο αιτητής δεν είναι κάτοχος διαβατηρίου και αρνείται να συνεργαστεί ώστε να καταστεί δυνατός ο επαναπατρισμός του. Σημειώνεται συναφώς ότι, στις 12.10.2013, ο αιτητής είχε συναντήσεις με Μέλη της Αστυνομίας και τον Πρόξενο της Σιέρρα Λεόνε στην Κύπρο αλλά αρνείται να συνεργαστεί για να του εκδοθεί ταξιδιωτικό έγγραφο. Στις 18.11.2013, αναγράφεται στο σημείωμα, ο Υπουργός ενέκρινε την παράταση της κράτησης του αιτητή χωρίς όμως να ακολουθήσει επιστολή προς τον ίδιο. Γι' αυτό ζητείτο η έγκριση του Υπουργού για έκδοση νέων διαταγμάτων απέλασης και παράτασης της κράτησης του για 6 μήνες. Στο πάνω μέρος του προαναφερόμενου σημειώματος, το οποίο επισυνάφθηκε στην ένσταση ως Τεκμήριο 16, αναγράφονται οι λέξεις «εγκρίνονται εισηγήσεις, 6.2.14» και υπάρχει μια μονογραφή. Ως τεκμήρια 17(α) και (β), στην ένσταση, επισυνάφθηκε αντίγραφο διατάγματος απέλασης του αιτητή το συντομότερο δυνατό και αντίγραφο διατάγματος κράτησής του, μέχρις ότου απελαθεί. Τα διατάγματα υπογράφονται από τη Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης. Ως τεκμήριο 18, στην ένσταση, υπάρχει αντίγραφο επιστολής ημερ. 6.2.2014 της προαναφερόμενης Διευθύντριας προς τον αιτητή, στην αγγλική γλώσσα, στο οποίο αναγράφεται ότι η Διευθύντρια εξέδωσε διατάγματα απέλασης και κράτησης του αιτητή στις 6.2.2014, μετά από την έγκριση του Υπουργού, με τα οποία επεκτάθηκε η κράτηση του αιτητή για περαιτέρω περίοδο 6 μηνών, εξαιτίας του γεγονότος ότι αυτός δεν συνεργάζεται με τις Αρχές για την έκδοση διαβατηρίου έτσι ώστε να προχωρήσει η απέλαση του. Στο τεκμήριο 18 υπάρχει σημείωση, στα ελληνικά, ότι το περιεχόμενο του διαβάστηκε στον αιτητή και αφού το κατανόησε το υπέγραψε.
Στο συνημμένο τεκμήριο 15 επί της ενστάσεως υπάρχει σημείωση αναφορικά με τον αιτητή, προφανώς της ΥΑΜ, στο οποίο αναγράφεται, μεταξύ άλλων, ότι αυτός συμπλήρωνε κράτησης πέραν των 2 μηνών, μέχρι τις 30.11.2013, ένεκα της μη συνεργασίας του για απέλαση. Συγκεκριμένα αναγράφεται ότι στις 17.10.2013 ο αιτητής έτυχε συνάντησης με τον Πρόξενο της χώρας του κ. Οικονομίδη και του αναφέρθηκε ότι είναι προς το καλό του να συνεργαστεί αλλά αυτός εξακολουθεί να αρνείται να συνεργαστεί και προτιμά να παραμένει υπό κράτηση. Στις 31.10.2013 ο αιτητής έτυχε προσωπικής συνέντευξης και ανέφερε ότι θέλει λίγες μέρες να σκεφτεί εάν θα απελαθεί σε άλλη Αφρικανική χώρα.
Ο σχετικός Νόμος είναι ο προαναφερόμενος Νόμος, Κεφ. 105, όπως τροποποιήθηκε και συγκεκριμένα το Άρθρο 18ΠΣΤ, το οποίο προστέθηκε με το Άρθρο 3 του Ν 153(Ι)/2011, σύμφωνα με την προαναφερόμενη Ευρωπαϊκή Οδηγία. Σ' αυτό προνοείται ότι η κράτηση υπηκόου τρίτης χώρας, ο οποίος υπόκειται σε διαδικασία επιστροφής, επιτρέπεται μόνο όταν δεν μπορούν να εφαρμοστούν, αποτελεσματικά, άλλα επαρκή αλλά λιγότερο αναγκαστικά μέτρα και μόνο για την προετοιμασία της επιστροφής και/ή τη διεκπεραίωση της διαδικασίας απομάκρυνσης, ιδίως όταν ο συγκεκριμένος υπήκοος τρίτης χώρας αποφεύγει ή παρεμποδίζει την προετοιμασία επιστροφής ή τη διαδικασία απομάκρυνσης. Τέτοια κράτηση έχει την μικρότερη δυνατή διάρκεια και διατηρείται μόνο καθόσον χρόνο η διαδικασία απομάκρυνσης εξελίσσεται και εκτελείται με τη δέουσα επιμέλεια. Το διάταγμα κράτησης υπόκειται σε προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος και επιπρόσθετα η διάρκεια κράτησης, βάσει του προαναφερόμενου άρθρου, υπόκειται σε αίτηση για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Habeas Corpus, δυνάμει του Άρθρου 155.4 του Συντάγματος και σύμφωνα με τις διατάξεις του Άρθρου εκείνου.
Ο αρμόδιος Υπουργός Εσωτερικών επανεξετάζει κάθε διάταγμα κράτησης, το οποίο εκδίδει δυνάμει του Άρθρου 18ΠΣΤ, αυτεπάγγελτα, ανά δίμηνο και σε οποιοδήποτε εύλογο χρονικό διάστημα κατ' αίτηση του επηρεαζόμενου υπηκόου τρίτης χώρας. Η κράτηση, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του Εδαφίου 1 του άρθρου και είναι αναγκαία για να διασφαλιστεί η επιτυχής απομάκρυνση, δεν υπερβαίνει τους 6 μήνες. Ο Υπουργός Εσωτερικών, όμως, έχει εξουσία να παρατείνει το χρονικό διάστημα της κράτησης, αλλά μόνο για πρόσθετο περιορισμένο χρόνο που δεν υπερβαίνει τους 12 μήνες, σε περιπτώσεις κατά τις οποίες, παρόλες τις εύλογες προσπάθειες, η επιχείρηση απομάκρυνσης είναι πιθανό να διαρκέσει περισσότερο επειδή, μεταξύ άλλων, ο συγκεκριμένος υπήκοος της τρίτης χώρας αρνείται να συνεργαστεί.
Το ζήτημα που τίθεται με την υπό εξέταση αίτηση είναι το κατά πόσον η κράτηση του αιτητή, στις 14.2.2014, ημερομηνία που καταχώρησε την αίτηση του, ήταν νόμιμη. Θεωρώ ότι με την έκδοση των προαναφερόμενων διαταγμάτων κράτησης και απέλασης του αιτητή, ημερ. 6.2.2014, τα οποία εκδόθηκαν, όπως αναγράφεται στο τεκμήριο 18, με την έγκριση του αρμόδιου Υπουργού, η κράτηση του αιτητή για περαιτέρω περίοδο 6 μηνών, από τις 6.2.2014, ήταν νόμιμη. Παρατηρώ συναφώς ότι λόγος, για τον οποίο είχε εκδοθεί προνομιακό ένταλμα Habeas Corpus στις 6.2.2014, ήταν η, μέχρι εκείνη τη στιγμή, μη ύπαρξη οποιασδήποτε απόφασης του Υπουργού Εσωτερικών για παράταση της κράτησης του, μετά τη λήξη της προθεσμίας των πρώτων 6 μηνών. Στη συνέχεια, όμως, δόθηκε η έγκριση και εκδόθηκαν τα προαναφερόμενα διατάγματα, τα οποία παρέχουν επαρκή νομική βάση για την περαιτέρω κράτηση του αιτητή, η νομιμότητα της οποίας ελέγχεται με την παρούσα αίτηση. Η περαιτέρω κράτηση του αιτητή για 6 μήνες από 6.2.2014 είναι εντός των πλαισίων του Άρθρου 18ΠΣΤ του Κεφ. 105, όπως τροποποιήθηκε, και εγκρίθηκε για το λόγο ότι ο αιτητής δεν συνεργάζεται με τις αρμόδιες Αρχές για την έκδοση σ' αυτόν διαβατηρίου ή ταξιδιωτικών εγγράφων ώστε να καταστεί δυνατή η απέλαση του είτε στη χώρα γέννησης του, είτε αλλού.
Υπό τις περιστάσεις, εκτιμώ ότι η παράταση της κράτησης του αιτητή για περεταίρω περίοδο 6 μηνών, από 6.2.2014, είναι νόμιμη, εφόσον βρίσκεται μέσα στα πλαίσια του Νόμου και δόθηκε για λόγο που ρητά προβλέπεται στο Νόμο, κατά την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του αρμόδιου Υπουργού, η οποία επίσης του παρέχεται από το Νόμο.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω, θεωρώ ότι δεν αποδείχθηκε παρανομία στην κράτηση του αιτητή κατά τον ουσιώδη χρόνο και επομένως η αίτηση του αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με €350.- έξοδα εις βάρος του αιτητή.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.