|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:DOD:2014:1
(2014) 1 ΑΑΔ 421
20 Φεβρουαρίου, 2014
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ/στές]
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ,
Εφεσείων,
v.
ΕΛΕΝΑΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ,
Εφεσίβλητης.
(Έφεση Αρ. 14/2013)
Πολιτική Δικονομία ― Αναστολή εκτέλεσης απόφασης μέχρι την εκδίκαση της έφεσης ― Αίτηση για αναστολή εκτέλεσης απόφασης Οικογενειακού Δικαστηρίου που εκδόθηκε σε αίτηση διατροφής ― Επιτράπηκε υπό όρους.
Πολιτική Δικονομία ― Αναστολή εκτέλεσης απόφασης μέχρι την εκδίκαση της έφεσης ― Διάταξη 35 Θ.18 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας ― Εφαρμοστέες αρχές: Να μην αποστερείται ο επιτυχών διάδικος, χωρίς ουσιαστικό λόγο, του καρπού της επιτυχίας του, ούτε το ένδικο μέσο της έφεσης την αποτελεσματικότητα του.
Ο εφεσείων προώθησε στο πλαίσιο της ως άνω έφεσης, αίτηση με την οποία αιτήθηκε διάταγμα του Δευτεροβάθμιου Οικογενειακού Δικαστηρίου, διατάττον την αναστολή εκτέλεσης απόφασης Οικογενειακού Δικαστηρίου που εκδόθηκε σε αίτηση Διατροφής, μέχρι την εκδίκαση της έφεσης.
Η αίτηση στηρίχθηκε, μεταξύ άλλων, στη Δ.35 θ.18 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.
Στην ένορκη δήλωση του εφεσείοντoς - αιτητή η οποία συνόδευε την αίτηση, αναφερόταν μεταξύ άλλων, ότι εναντίον του εκδόθηκε διάταγμα από το πρωτόδικο Δικαστήριο, με το οποίο αυτός διατασσόταν να καταβάλλει στην εφεσίβλητη, μηνιαίως, ποσό €960.-, από 1.4.13, ως συνεισφορά του για τη διατροφή των δύο ανηλίκων τέκνων των διαδίκων.
Επίσης το πρωτόδικο Οικογενειακό Δικαστήριο διέταξε τον αιτητή να καταβάλει στην εφεσίβλητη και το ποσό των €3.070.- ως αναδρομική διατροφή των ανήλικων τέκνων του, με αναστολή εκτέλεσης αν πληρώνει €307.- μηνιαίως, από 1.4.13.
Ο εφεσείων ισχυρίστηκε, στην ένορκη δήλωση του, ότι εάν δεν ετύγχανε έγκρισης η αίτηση του, θα κινδύνευε να οδηγηθεί στη φυλακή ένεκα της κακής του οικονομικής κατάστασης, λόγω της αδυναμίας του να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του δυνάμει του προαναφερόμενου διατάγματος, με αρνητικό αποτέλεσμα για τα ανήλικα τέκνα του.
Σε περίπτωση έγκρισης της αίτησης του, ο αιτητής δήλωνε ετοιμότητα να συνεχίσει να καταβάλλει το ποσό των €700.- μηνιαίως, το οποίο κατέβαλλε και πριν από την πρωτόδικη απόφαση, δυνάμει προσωρινού διατάγματος διατροφής το οποίο οριστικοποιήθηκε την 1.5.10, ως επίσης και να παράσχει προσωπική ή άλλη εγγύηση για το υπόλοιπο ποσό που μπορεί να κληθεί να πληρώσει, αν απορριπτόταν η έφεση του, και να καταβάλει τα πρωτόδικα δικηγορικά έξοδα, υπό τον όρο της επιστροφής τους, σε περίπτωση επιτυχίας της έφεσης.
Η εφεσίβλητη καταχώρησε ένσταση.
Αντίστοιχη αίτηση που είχε υποβάλει ο εφεσείων ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, έτυχε απορριπτικής κατάληξης.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Το πρωτόδικο συμπέρασμα περί του ύψους των εισοδημάτων του αιτητή, αμφισβητήθηκε έντονα, πρωτόδικα, από τον εφεσείοντα και επίσης αμφισβητείται με την εκκρεμούσα έφεση του.
2. Με βάση το δεδομένο ότι υπήρχε ενδιάμεσο συναινετικό διάταγμα, σύμφωνα με το οποίο ο εφεσείων κατέβαλλε ποσό €700.- μηνιαίως ως συνεισφορά για τα δύο ανήλικα τέκνα του, μέχρι την ημερομηνία που το διάταγμα τροποποιήθηκε με την πρωτόδικη απόφαση, αλλά και την κακή οικονομική κατάσταση της εφεσίβλητης που ήταν παραδεκτή, ήταν ορθό και δίκαιο όπως, υπό τους κατάλληλους όρους, ο αιτητής συνέχιζε να καταβάλλει το ποσό των €700.- μηνιαίως ως συνεισφορά του για τα ανήλικα τέκνα του, μέχρι την έκδοση της απόφασης στην έφεση.
3. Η αίτηση εγκρίθηκε υπό τους όρους τους οποίους στην ουσία εισηγήθηκε ο εφεσείων.
4. Με τη διασφάλιση δύο προτεινόμενων όρων, έγινε δίκαιη εξισορρόπηση των παραγόντων αναφορικά με την έκδοση τραπεζικής εγγύησης και τη διασφάλιση των πρωτόδικων εξόδων ως η εισήγηση της αίτησης. Περαιτέρω διασφαλίζονταν επαρκώς τα συμφέροντα και η ευημερία των ανήλικων τέκνων του ζεύγους, κάτω από τις συγκεκριμένες περιστάσεις.
5. Ποσό των €10.000.- ορίστηκε για παροχή τραπεζικής εγγύησης.
Η αίτηση επιτράπηκε υπό όρους, με έξοδα στην πορεία της έφεσης αλλά όχι εναντίον του εφεσείοντα αιτητή.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
ABP Holdings Ltd κ.ά. ν. Κιταλίδης κ.ά. (Αρ. 1) (1994) 1 Α.Α.Δ. 287,
E.Y.R.I.K. a.o. v. Kotsonis (1986) 1 C.L.R. 617,
Ναυτικός Όμιλος Πάφου ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου (1991) 1 Α.Α.Δ. 1147.
Έφεση.
Έφεση από τον Καθ' ου η αίτηση εναντίον της απόφασης του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Τσαγγαρίδης, Δ. Οικ. Δικ.), (Αίτηση Αρ. 84/09), ημερομηνίας 29/3/2013.
Λ. Χ" Δημητρίου, για τον Εφεσείοντα-Αιτητή.
Κ. Γεωργιάδου (κα) για Σ. Παπακυριακού και Ν. Θρασυβούλου για Α. Γιωρκάτζη, για την Εφεσίβλητη-Καθ' ης η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Νικολάτος.
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την αίτηση του ο εφεσείων ζητά διάταγμα του δικαστηρίου με το οποίο να αναστέλλεται η εκτέλεση της απόφασης του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού, ημερ. 29.3.13, που εκδόθηκε στην Αίτηση Διατροφής με αρ. 84/09, μέχρι την εκδίκαση της παρούσας έφεσης, η οποία καταχωρήθηκε στις 16.4.13.
Η αίτηση βασίζεται, μεταξύ άλλων, στη Δ.35 θ.18 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και συνοδεύεται από ένορκη δήλωση του εφεσείοντα-αιτητή. Στην ένορκη δήλωση του, ημερ. 8.8.13, ο εφεσείων αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι εναντίον του εκδόθηκε διάταγμα, από το πρωτόδικο δικαστήριο, με το οποίο αυτός διατάσσεται να καταβάλλει στην εφεσίβλητη, μηνιαίως, ποσό €960.-, από 1.4.13, ως συνεισφορά του για τη διατροφή των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων Νυμφοδώρας και Κρίστιας. Επίσης το πρωτόδικο δικαστήριο διέταξε τον αιτητή να καταβάλει στην εφεσίβλητη και το ποσό των €3.070.- ως αναδρομική διατροφή των προαναφερόμενων ανήλικων τέκνων του, με αναστολή εκτέλεσης αν πληρώνει €307.- μηνιαίως, από 1.4.13. Ο εφεσείων ισχυρίζεται, στην ένορκη δήλωση του, ότι αν δεν εγκριθεί η αίτηση του, ένεκα της κακής του οικονομικής κατάστασης, κινδυνεύει να οδηγηθεί στη φυλακή λόγω της αδυναμίας του να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του δυνάμει του προαναφερόμενου διατάγματος, με αποτέλεσμα αρνητικό για τα ανήλικα τέκνα του. Σε περίπτωση έγκρισης της αίτησης του αυτός είναι έτοιμος να συνεχίσει να καταβάλλει το ποσό των €700.- μηνιαίως, το οποίο κατέβαλλε και πριν την πρωτόδικη απόφαση, για διατροφή των ανήλικων τέκνων του, δυνάμει προσωρινού διατάγματος διατροφής το οποίο οριστικοποιήθηκε την 1.5.10. Είναι έτοιμος επίσης να παράσχει προσωπική ή «άλλη εγγύηση» για το υπόλοιπο ποσό που μπορεί να κληθεί να πληρώσει, αν απορριφθεί η έφεση του, και να καταβάλει τα πρωτόδικα δικηγορικά έξοδα, υπό τον όρο ότι ο δικηγόρος της εφεσίβλητης θα αναλάβει την υποχρέωση επιστροφής τους στον εφεσείοντα, σε περίπτωση επιτυχίας της έφεσης του.
Η εφεσίβλητη καταχώρησε ένσταση στην οποία αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι οι προτεινόμενες από τον εφεσείοντα εγγυήσεις δεν είναι ικανοποιητικές, η εκτέλεση της πρωτόδικης απόφασης δεν είναι δίκαιο να ανασταλεί εφόσον αφορά τις άμεσες ανάγκες των ανήλικων παιδιών των διαδίκων και δεν είναι δυνατό να υπολογιστεί το ακριβές ποσό της εγγύησης που πρέπει να παράσχει ο εφεσείων για την εξασφάλιση της πληρωμής του υπόλοιπου ποσού. Ο εφεσείων για περίοδο 10 μηνών, δηλαδή από 11.6.09 μέχρι 29.4.10 πλήρωνε στην εφεσίβλητη ανελλιπώς το ποσό των €1.000.- το μήνα ως συνεισφορά του στη διατροφή, συντήρηση και ευημερία των ανήλικων τέκνων του και από την ημερομηνία της πρωτόδικης απόφασης (29.3.13) μέχρι σήμερα πληρώνει το ποσό των €960.- το μήνα και επιπλέον πληρώνει και το συμφωνηθέν ποσό των €307.- το μήνα προς κάλυψη των αναδρομικών οφειλών του, χωρίς καμιά δυσκολία, λέγει η εφεσίβλητη.
Μετά την έκδοση της πρωτόδικης απόφασης και αφού ο αιτητής καταχώρησε την έφεση του στις 16.4.13, με σκοπό την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης, στις 16.4.13 καταχώρησε, επίσης, και αίτηση δια κλήσεως, ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου, με την οποία ζητούσε παρόμοιο, με το ζητούμενο στην παρούσα αίτηση, διάταγμα αναστολής της εκτέλεσης της πρωτόδικης απόφασης. Στις 24.7.13 το πρωτόδικο δικαστήριο απέρριψε την αίτηση ημερ. 16.4.13.
Η νομολογία μας αναφορικά με τη Δ.35 θ.18 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας είναι πλούσια και κατατοπιστική. Η αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης, που έχει εφεσιβληθεί, εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου και ασκείται με βάση δύο αρχές: (α) Ότι ο επιτυχών διάδικος δεν πρέπει να στερείται, χωρίς ουσιαστικό λόγο, του καρπού της επιτυχίας του, και (β) Ότι το ένδικο μέσο της έφεσης, το οποίο ασκείται δικαιωματικά, δεν πρέπει να αποστερείται της αποτελεσματικότητας του (Δέστε: ABP Holdings Ltd κ.ά. ν. Κιταλίδης κ.ά. (Αρ. 1) (1994) 1 Α.Α.Δ. 287, E.Y.R.I.K. a.o. v. Kotsonis (1986) 1 C.L.R. 617 και Ναυτικός Όμιλος Πάφου ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου (1991) 1 Α.Α.Δ. 1147).
Με γνώμονα την εξισορρόπηση των δύο προαναφερόμενων παραγόντων και τη διασφάλιση, όσο είναι δυνατόν, των θεμιτών συμφερόντων των διαδίκων, αλλά και ιδιαίτερα την ευημερία των προαναφερόμενων ανήλικων τέκνων τους, εξετάσαμε όλα τα ενώπιον μας στοιχεία. Παρατηρήσαμε ότι το πρωτόδικο δικαστήριο, αφού προέβηκε σε ευρήματα αξιοπιστίας και γεγονότων, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο εφεσείων, ο οποίος είναι οδοντίατρος και εργαζόταν στο παρελθόν στον Καναδά με υψηλές απολαβές, «έχει τις δυνάμεις να πραγματοποιεί κατά μέσο όρο, ένα εισόδημα της τάξης των €7,500.- μηνιαίως». Αυτό το συμπέρασμα αμφισβητήθηκε έντονα, πρωτόδικα, από τον εφεσείοντα και επίσης αμφισβητείται με την εκκρεμούσα έφεση του (πρώτος νομικός λόγος έφεσης). Έχοντας επίσης υπόψιν ότι υπήρχε ενδιάμεσο συναινετικό διάταγμα, σύμφωνα με το οποίο ο εφεσείων κατέβαλλε ποσό €700.- μηνιαίως ως συνεισφορά για τα δύο ανήλικα τέκνα του μέχρι την ημερομηνία που το διάταγμα τροποποιήθηκε με την πρωτόδικη απόφαση, αλλά και την κακή οικονομική κατάσταση της εφεσίβλητης που είναι παραδεκτή, θεωρούμε ότι, υπό τους κατάλληλους όρους, είναι ορθό και δίκαιο ο αιτητής να συνεχίσει να καταβάλλει το ποσό των €700.- μηνιαίως ως συνεισφορά του για τα ανήλικα τέκνα του, μέχρι την έκδοση της απόφασης στην έφεση. Οι όροι τους οποίους θεωρούμε δίκαιους είναι αυτοί που στην ουσία εισηγήθηκε ο εφεσείων και είναι οι εξής:
(α) Να πληρώνει στην εφεσίβλητη, ως συνεισφορά για τα προαναφερόμενα παιδιά του, €700.- μηνιαίως.
(β) Να παράσχει τραπεζική εγγύηση υπέρ της εφεσίβλητης, ύψους €10.000.-, για διασφάλιση του ποσού της τυχόν διαφοράς μεταξύ των €700.- μηνιαίως και του ποσού που τελικά θα διαταχθεί ο εφεσείων να καταβάλλει, ως συνεισφορά του, για τα ανήλικα τέκνα του, με την απόφαση στην έφεση, και
(γ) Να καταβάλει στους δικηγόρους της εφεσίβλητης τα πρωτόδικα έξοδα που επιδικάστηκαν εις βάρος του, υπό την γραπτή διαβεβαίωση των δικηγόρων της εφεσίβλητης, ότι εις περίπτωση ακύρωσης του επιδικασμού των εξόδων που έγινε πρωτόδικα, αυτά θα του επιστραφούν, αμέσως.
Θεωρούμε ότι με την καταβολή ποσού €700.- μηνιαίως από τον εφεσείοντα στην εφεσίβλητη, ως συνεισφορά του για τα δύο ανήλικα τέκνα του, και με τη διασφάλιση των δύο άλλων όρων, γίνεται δίκαιη εξισορρόπηση των δύο προαναφερόμενων παραγόντων και διασφαλίζονται επαρκώς τα συμφέροντα και η ευημερία των ανήλικων τέκνων του ζεύγους, κάτω από τις συγκεκριμένες περιστάσεις. Το ποσό των €10.000.- υπολογίστηκε κατά προσέγγιση, ως το ανώτατο ποσό, μεταξύ των €700.-, μηνιαίως και της ανώτατης μηνιαίας συνεισφοράς του εφεσείοντα, για τα παιδιά του, που είναι δυνατό να διατάξει το Δευτεροβάθμιο Οικογενειακό Δικαστήριο, της διαφοράς αυτής, υπολογιζομένης μέχρι την πιο μακρινή δυνατή ημερομηνία, έκδοσης απόφασης στην έφεση.
Κατά συνέπεια εγκρίνεται η αίτηση και εκδίδεται διάταγμα αναστέλλον την εκτέλεση της απόφασης του Οικογενειακού Δικαστηρίου ημερ. 29.3.13, υπό τον όρο της καταβολής ποσού €700.- μηνιαίως ως ανωτέρω, από 1.4.14, και με επιπρόσθετους όρους τους δύο προαναφερόμενους, οι οποίοι θα πρέπει να ικανοποιηθούν μέχρι 31.3.14.
Ως προς τα έξοδα της αίτησης θεωρούμε ορθό και δίκαιο, υπό τις περιστάσεις, όπως αυτά είναι έξοδα στην πορεία της έφεσης, αλλά εν πάση περιπτώσει όχι εναντίον του εφεσείοντα-αιτητή. Ως εκ τούτου δίνουμε την ανάλογη διαταγή.
Η αίτηση επιτρέπεται υπό όρους, με έξοδα στην πορεία της έφεσης αλλά όχι εναντίον του εφεσείοντα αιτητή.