|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D921
(2014) 1 ΑΑΔ 2729
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 200/2014)
4 Δεκεμβρίου 2014
(Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.)
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡ. 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ILYA ZELMANOV ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 5/11/2014 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΝΤΙΜΟ ΠΡΟΕΔΡΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ Μ. ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ 488/2010
-----------------------
Χρ. Θωμά (κα) με Ολ. Λάμπρου (κα), για τον αιτητή.
--------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ: Στις 5.11.2014, στα πλαίσια συνεχιζόμενης ακρόασης στην αγωγή 488/2010, Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, υπεβλήθη από πλευράς ενάγοντος, στο στάδιο που παρουσίαζε την υπόθεσή του, αίτημα για αναβολή της ακρόασης. Ένας από τους λόγους αναβολής αφορούσε τον ισχυρισμό του ενάγοντα ότι δεν μπόρεσε εκείνη την ημέρα να έχει μεταφραστή ώστε να ήταν σε θέση, ρωσσόφωνος ων, να παρακολουθήσει τη δικαστική διαδικασία.
Ο ευπαίδευτος Πρόεδρος ενώπιον του οποίου διεξαγόταν η ακρόαση, απέρριψε το αίτημα και στη συνέχεια, κρίνοντας ότι η αγωγή δεν προωθήθηκε, την απέρριψε με έξοδα εις βάρος του εφεσείοντα.
Ακολούθησε η παρούσα μονομερής αίτηση με την οποία ζητείται εκ μέρους του τότε ενάγοντα άδεια να καταχωρίσει αίτηση για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari δια του οποίου να ακυρωθεί η εν λόγω απόφαση.
Προβάλλεται η θέση ότι εσφαλμένα και κατά παράβαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης και της αρχής της δίκαιης δίκης το Δικαστήριο δεν επέτρεψε την αναβολή και, ειδικότερα ότι δεν έλαβε υπόψη το «διαδικαστικό κώλυμα» ως εκ της απουσίας μεταφραστή.
Η ευπαίδευτη δικηγόρος του αιτητή, εισηγήθηκε ότι η κατ΄ισχυρισμόν παράβαση συνταγματικών δικαιωμάτων παρέχει τη δυνατότητα παρέμβασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου με διάταγμα certiorari. Εισηγήθηκε περαιτέρω ότι δεν παρέχεται η δυνατότητα έφεσης, εφόσον κατά τη Δ.35, κ.3 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών όλες οι εφέσεις «shall be by way of rehearing». Εν προκειμένω, συνέχισε, δεν θα μπορούσε να γίνει επανακρόαση (rehearing) εφόσον δεν είχε προλάβει να γίνει ακρόαση, υπό την έννοια να ακουστούν μάρτυρες και συνεπώς δεν μπορούσε να γίνει έφεση.
Η έγκριση ή η απόρριψη του αιτήματος για την αναβολή ενέπιπτε στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου. Η άσκηση δε, διακριτικής ευχέρειας δεν υπόκειται σε αναθεωρητικό έλεγχο μέσω προνομιακών διαταγμάτων. Μπορεί να αναθεωρηθεί μόνο στα πλαίσια έφεσης (Marie Therese Smith v. Paphos Stone C. Estate Ltd κ.α. (1989) 1 Α.Α.Δ. 499, In Re Νίκος Αργυρού ή Νίκος Ευαγγέλου (1992) 1 Α.Α.Δ. 727).
Η προαναφερθείσα πρόνοια της Δ.35 κ.3 δεν έχει την έννοια που της αποδόθηκε από την ευπαίδευτη δικηγόρο του αιτητή ο οποίος συνεπώς μπορούσε να ασκήσει έφεση. Τούτου δοθέντος, εάν η έφεση θα αποτελούσε διαζευκτική θεραπεία, θα έπρεπε να είχαν καταδειχθεί εξαιρετικές περιστάσεις που να καθιστούσαν, παρά ταύτα, θεμιτή την προσφυγή σε προνομιακό ένταλμα, στο κατάλοιπο, αυτό της εξουσίας του Δικαστηρίου (Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.α. (2004) 1 ΑΑΔ 1535, Αναφορικά με την αίτηση της Τράπεζας Κύπρου Δημόσιας Εταιρείας Λτδ και του Ταμείου Προνοίας Προσωπικού Τράπεζας Κύπρου Δημόσιας Εταιρείας Λτδ, Πολ. Εφ. 2/2009, ημερομηνίας 14.5.2012). Εν πάση όμως περιπτώσει, εν προκειμένω η έφεση αποτελούσε, ως άνω, το μοναδικό προσφερόμενο ένδικο μέσο.
Ως εκ των άνω, ο αιτητής απέτυχε να καταδείξει συζητήσιμο ζήτημα ώστε να μπορούσε να δοθεί άδεια για καταχώριση αίτησης Certiorari.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.
/ΚΧ¨Π