public Παμπαλλής, Κώστας Σταύρου Παναγή, Περσεφόνη Λιάτσος, Αντώνης Δώρα Δημητρό (κα) για Αντώνη Παπαντωνίου, για τον Εφεσείοντα-Αιτητή. Γιώτα Στυλιανού (κα) για Γεωργιάδη amp;amp;amp; Πελίδη, για την Εφεσίβλητη-Καθ΄ ης η αίτηση. CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2014-10-14 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο ΚΩΣΤΑ ΜΑΥΡΙΔΗ ν. ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ (ΚΥΠΡΟΥ) ΛΙΜΙΤΕΔ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 110/2012, 14/10/2014 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2014:A770

(2014) 1 ΑΑΔ 2226

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 110/2012

 

 

14 Oκτωβρίου, 2014

 

 

[Κ. ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Π. ΠΑΝΑΓΗ, Α. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ/Δ]

 

ΜΕΤΑΞΥ:

 

ΚΩΣΤΑ ΜΑΥΡΙΔΗ,

                                                  Εφεσείοντα,

-      ΚΑΙ -

 

ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ (ΚΥΠΡΟΥ) ΛΙΜΙΤΕΔ,

                                                                              Eφεσίβλητης.

----------------------

Αίτηση ημερομηνίας 20.11.2013

για Κλήση Πρωτοκολλητού και Προσαγωγή Περαιτέρω Μαρτυρίας.

 

Δώρα Δημητρό (κα) για Αντώνη Παπαντωνίου, για τον Εφεσείοντα-Αιτητή.

Γιώτα Στυλιανού (κα) για Γεωργιάδη & Πελίδη, για την Εφεσίβλητη-Καθ΄ ης η αίτηση.

----------------------

  

   Κ. ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ:  Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει η Δικαστής Π. Παναγή, Δ.

----------------------

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

   Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.:  Το αίτημα του εφεσείοντα-αιτητή, όπως περιορίστηκε  κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας της υπό κρίση αίτησης, είναι όπως εκδοθεί από το Εφετείο διάταγμα για την κλήτευση Πρωτοκολλητή από το Ανώτατο Δικαστήριο σε σχέση με την Πολιτική Έφεση 197/2005 και Πρωτοκολλητή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, σε σχέση με την αγωγή 3998/2002.  Σκοπός της κλήτευσης τους θα είναι η προσαγωγή μαρτυρίας, συνιστάμενης στη συμφωνία για το σχέδιο Margin Account μεταξύ της Marketrends Finance Ltd και του Ανδρέα Πέρδικου, ημερ. 29.9.2000, εφεσειόντων και εφεσιβλήτου αντίστοιχα στην Πολιτική Έφεση 197/2005[1], η οποία αφορούσε έφεση από την απόφαση στην αγωγή 3998/02 στα πλαίσια της οποίας η εν λόγω συμφωνία είχε κατατεθεί ως τεκμήριο.

 

Στόχος της προσαγωγής της εν λόγω μαρτυρίας, όπως αναφέρεται στην ένορκη δήλωση του εφεσείοντα που συνοδεύει την αίτηση, είναι η κατάδειξη αντίφασης και αβεβαιότητας στη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε σχέση με τα επενδυτικά σχέδια (Investor Accounts) - γεγονός που διαπιστώθηκε από τον ίδιο και τους δικηγόρους του κατά τη διάρκεια της ετοιμασίας τους για την ακροαματική διαδικασία της έφεσης - με σκοπό να τεθεί στην ορθή βάση.  Θεωρεί συναφώς ότι με την προσαγωγή της πιο πάνω μαρτυρίας, το Εφετείο θα μπορέσει να αποστεί από συγκεκριμένη νομολογία,[2] ενώ θεωρεί ορθή την Πέρδικου (ανωτέρω), στην οποία η συμφωνία για το σχέδιο Margin Account είναι παρόμοια με την επίδικη συμφωνία.

 

Η προσαγωγή περαιτέρω μαρτυρίας ενώπιον του Εφετείου διέπεται από το άρθρο 25(3) του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960 (Ν.14/60), το οποίο παρέχει εξουσία στο Εφετείο, κατά την ακρόαση και διάγνωση οποιασδήποτε έφεσης, μεταξύ άλλων, «να ακούη και δέχεται περαιτέρω αποδεικτικά μέσα».  Υπάρχει πλούσια νομολογία επί του θέματος.  Θεωρούμε ότι χρήσιμη αναφορά στο θέμα μπορεί να γίνει, μεταξύ άλλων, στην υπόθεση Γεωργίου ν. Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Τραπέζης Κύπρου Λτδ (Αρ. 1) (1999)1(Β) Α.Α.Δ. 956, όπου στη σελ. 961 αναφέρονται τα ακόλουθα σχετικά με τις προϋποθέσεις που πρέπει να ικανοποιηθούν, προκειμένου να παραχωρηθεί άδεια για την προσαγωγή περαιτέρω μαρτυρίας στην έφεση:

 

«Στην Oleg Blachin άλλως Blochine v. Χριστάκη Αριστείδου, (1997) 1 Α.Α.Δ. 195 λέχθηκε ότι: "Η δυνατότητα προσαγωγής περαιτέρω μαρτυρίας αποτελεί εξαιρετικό μέτρο".  Προφανώς, αυτός είναι και ο λόγος που η εξουσία του Δικαστηρίου ασκείται αυστηρά και με φειδώ.  Η άδεια για προσαγωγή περαιτέρω μαρτυρίας χορηγείται μόνο στις περιπτώσεις όπου διαπιστώνεται ότι σωρευτικά πληρούνται οι πιο κάτω τρεις προϋποθέσεις ήτοι:

 

(α)  Η μαρτυρία δεν μπορούσε να εξασφαλιστεί προς χρήση κατά την πρωτόδικη διαδικασία με την επίδειξη εύλογης επιμέλειας.

 

(β)  Η μαρτυρία πρέπει να είναι τέτοια ώστε αν προσαγόταν θα ήταν πιθανό να είχε κάποια σημαντική επίδραση στο αποτέλεσμα της υπόθεσης αν και δεν είναι ανάγκη να είναι αποφασιστικής σημασίας.

 

(γ)  Η μαρτυρία πρέπει να είναι τέτοια ώστε να εμφανίζεται αξιόπιστη αν και δεν είναι ανάγκη να είναι αναντίλεκτη.

 

Οι πιο πάνω προϋποθέσεις αποκρυσταλλώνουν την αγγλική νομολογία επί του θέματος.  Βλ.  Ladd v. Marshal [1954] 3 All E.R. 745.  To Εφετείο της Κύπρου τις έχει υιοθετήσει και αποτελούν πλέον το βασικό σημείο αναφοράς κατά την εξέταση αιτήσεων για προσαγωγή περαιτέρω μαρτυρίας.  Βλ.  Trifonides v. Alpan (Taki Bros) (1987) 1 C.L.R. 479, Martin v. Δημοκρατίας (Α. 1) (1994) 2 Α.Α.Δ. 29, Φύτος Ανδρέου ν. Psaras Shipping Agencies (1996) 1 A.A.Δ. 1379 και Mobil Oil v. Ellinas and Others (1987) 1 C.L.R. 1.»

 

 

Παράγοντας σχετικός με το εξαιρετικό του μέτρου της παραχώρησης τέτοιας άδειας είναι και ο χρόνος που υποβάλλεται η αίτηση.  Πρέπει να καταχωρείται με πάσα δυνατή επιμέλεια και το συντομότερο δυνατό (Δέστε Ashot Egiazaryan κ.ά ν. Denoro Investments Limited  κ.ά., Πολιτική Έφεση Αρ. 75/2011, 19.2.2013). Επί του προκειμένου, ο εφεσείων-αιτητής προβάλλει ότι ευθύς μόλις ο ίδιος και οι δικηγόροι του εντόπισαν την αντίφαση στη νομολογία προχώρησαν στην καταχώριση της υπό κρίση αίτησης.    

 

Θα πρέπει εδώ να παρατηρηθεί ότι η παρούσα έφεση καταχωρήθηκε στις 13.3.2012.  Η απόφαση στην υπόθεση Πέρδικου, είχε εκδοθεί πριν από την εκδίκαση πρωτόδικα της υπόθεσης στην οποία αφορά η παρούσα έφεση.  Καθίσταται σαφές ότι η μαρτυρία που επιδιώκεται να προσαχθεί ενώπιον του Εφετείου ήταν διαθέσιμη κατά την εκδίκαση πρωτόδικα της υπόθεσης και θα μπορούσε, με τη δέουσα επιμέλεια να είχε εξασφαλιστεί προς χρήση κατά την πρωτόδικη διαδικασία αν ο εφεσείων επεδείκνυε εύλογη επιμέλεια.  Τόσο δε η Γρηγορίου (ανωτέρω) όσο και η Παπαδόπουλος (ανωτέρω) που ο εφεσείων συγκαταλέγει στη νομολογία που θεωρεί αντιφατική, είχαν εκδοθεί πριν από την καταχώρηση της παρούσας έφεσης.   Επισημαίνοντας, μάλιστα, ότι όλη η υπεράσπιση του εφεσείοντα στηρίχθηκε στις αρχές που τέθηκαν στην Πέρδικου, το πρωτόδικο δικαστήριο στην απόφαση του παραθέτει εκτενή αποσπάσματα από τη Γρηγορίου, ενώ αναφορά γίνεται και στην Παπαδόπουλος. Παρατηρούμε περαιτέρω, ότι ο 6^ος λόγος έφεσης αναφέρεται στην εσφαλμένη υιοθέτηση από το πρωτόδικο δικαστήριο της προσαχθείσας στην Παπαδόπουλος μαρτυρίας, με αποτέλεσμα να καταλήξει, κατά τον εφεσείοντα, σε εσφαλμένα συμπεράσματα, ενώ με τον 9^ο λόγο έφεσης ο εφεσείων παραπονείται για εσφαλμένη εφαρμογή των αρχών που τέθηκαν στην Πέρδικου και εσφαλμένη κρίση του δικαστηρίου ότι δεν δημιουργήθηκε καταπίστευμα με βάση το εδώ επενδυτικό σχέδιο.   Επομένως, ο εφεσείων και οι δικηγόροι του γνώριζαν για την ύπαρξη της εν λόγω μαρτυρίας όσο και της «αντιφατικής» νομολογίας πριν από την καταχώρηση της παρούσας έφεσης.  Ωστόσο, καταχώρησαν την παρούσα αίτηση 20 περίπου μήνες μετά την καταχώρηση της έφεσης.

 

Δεν μπορεί να μην παρατηρηθεί επίσης ότι σε όλες τις υποθέσεις, που ο εφεσείων συγκαταλέγει στη νομολογία που θεωρεί αντιφατική, είχε εμφανιστεί δικηγόρος, συνεργάτης σε ένα από τα δικηγορικά γραφεία που σήμερα εκπροσωπούν τον εφεσείοντα.  Επομένως και η νομολογία που προέκυψε μετά την καταχώριση της έφεσης έπρεπε λογικά να ήταν υπόψη του εφεσείοντα και των δικηγόρων του αρκετούς μήνες πριν από την καταχώρηση της υπό κρίση αίτησης.

 

Οι πιο πάνω διαπιστώσεις μας επενεργούν καταλυτικά για την τύχη της αίτησης χωρίς να χρειάζεται να επεκταθούμε στην εξέταση άλλων ζητημάτων που άπτονται τον βαθμό επίδρασης που θα μπορούσε να είχε η σκοπούμενη μαρτυρία.  Θα θέλαμε μόνο να σημειώσουμε συναφώς τις παρατηρήσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην πολύ πρόσφατη απόφαση Ελευθέριος Μαρκίδης v. Ellinas Finance Public Company Ltd, Πολ. Έφεση 97/2011, ημερ. 10.9.2014, ECLI:CY:AD:2014:A662, όπου εξετάστηκε παρόμοιο αίτημα, τις οποίες παραθέτουμε στη συνέχεια και υιοθετούμε:

 

«΄Ο,τι επιδιώκεται, στην προκειμένη περίπτωση, να κατατεθεί είναι μαρτυρία και, δη, έγγραφα συμφωνιών, η οποία είχε κατατεθεί πρωτόδικα στην υπόθεση Marketrends Finance Ltd. ν. Πέρδικου κ.ά. και, προφανώς, είχε συνυπολογιστεί και εκτιμηθεί, αναλόγως, σε όλα τα στάδια από τα οποία διήλθε η υπόθεση εκείνη, μέχρι και αυτού της έφεσης.  Δηλαδή, ως μαρτυρία, τα εν λόγω έγγραφα είχαν, σε τελική ανάλυση, αφομοιωθεί στην υπόθεση εκείνη και, ειδικά, στα ευρήματα επί των γεγονότων του δικαστηρίου και σε ό,τι, τελικώς, αναδύεται από αυτά, ως η τελική του κρίση.  Ειδικότερα, η εξέταση του περιεχομένου των εν λόγω εγγράφων και, ειδικά, η ερμηνεία τους, καθώς, επίσης, η επίδρασή της στις σχέσεις των εκεί διαδίκων είναι ό,τι θα είχε γίνει στην πρωτόδικη απόφαση και, ακολούθως, στην απόφαση του Εφετείου.  Αν η αναφορά στις εν λόγω αποφάσεις, και, ειδικά, στα γεγονότα τα οποία αναδύονται από αυτές, δεν είναι ικανοποιητική προς το σκοπό να γίνουν οι θεωρούμενες από τον εφεσείοντα και τους δικηγόρους του αναγκαίες συγκρίσεις με τα γεγονότα άλλων σχετικών υποθέσεων, οι οποίες, επίσης, κρίθηκαν κατ' έφεση, δε θα είναι, μάλλον, δυνατό να βοηθήσει προς την κατεύθυνση αυτή η κατάθεση αυτούσιων των εν λόγω εγγράφων συμφωνιών, ως μαρτυρία.  ΄Αλλωστε, κάτι τέτοιο, ουσιαστικά, θα ισοδυναμούσε με επανάνοιγμα της υπόθεσης Marketrends Finance Ltd. ν. Πέρδικου κ.ά., προκειμένου να εξεταστεί η επίδραση του περιεχομένου τους στην τελική κρίση σχετικά του Εφετείου, στη βάση, ενδεχόμενα, κάποιας ερμηνείας, η οποία θα επιχειρηθεί στα πλαίσια της παρούσας έφεσης.  Μια τέτοια παρέμβαση δεν μπορεί, ασφαλώς, να είναι ορθή και, αντίθετα, κρίνεται ως απαράδεκτη, αφού, έτσι, θα ελλοχεύει πάντοτε ο κίνδυνος μη τελεσφόρησης μιας προηγηθείσας δικαστικής διαδικασίας.»

 

 

Η αίτηση απορρίπτεται,  με έξοδα υπέρ της εφεσίβλητης και εναντίον του εφεσείοντα, όπως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή στο τέλος της έφεσης. 

 

                                                                                Κ. Παμπαλλής, Δ.

 

                                                                                Π. Παναγή, Δ.

 

                                                                                Α. Λιάτσος, Δ.

/ΣΓεωργίου