|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Ν. 51(I)/2010 - Ο περί της Έκτης Τροποποίησης του Συντάγματος Νόμος του 2010
Ν. 5(I)/2000 - Ο περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών (Τροποποιητικός) Νόμος του 2000
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(2013) 1 ΑΑΔ 505
22 Φεβρουαρίου, 2013
[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ
ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 15, 17 ΚΑΙ 30 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ,
ΤΟΝ ΝΟΜΟ 183(Ι)/07 ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΟΜΟ 5(Ι)/2000,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΠΟΥ ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΣΤΙΣ 3/12/2012 ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΥΠ' ΑΡΙΘΜΟ 71/12,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΦΥΤΑΣ ΑΡΣΙΩΤΟΥ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΦΥΣΕΩΣ CERTIORARI (ΑΡ. 1).
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 34/2013)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Παραχωρήθηκε άδεια για καταχώριση προνομιακού εντάλματος Certiorari, με σκοπό την ακύρωση διατάγματος που εκδόθηκε από Επαρχιακό Δικαστήριο για αποκάλυψη τηλεπικοινωνιακών δεδομένων ― Επίκληση ισχυριζόμενης αντισυνταγματικότητας και ότι το επίμαχο διάταγμα αποκάλυψης εκδόθηκε χωρίς το Επαρχιακό Δικαστήριο να διασφαλίσει τα δικαιώματα των επηρεαζομένων από την έκδοση του, προσώπων και χωρίς να ικανοποιηθεί ότι αυτό αφορούσε σε ηλεκτρονική επικοινωνία και/ή σε αδίκημα τιμωρούμενο με ποινή φυλάκισης 5 ετών και άνω.
[Πέραν των ως άνω αναφερομένων, η απόφαση διαβάζεται ως έχει].
Η αίτηση επιτράπηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41,
Hellenger Trading Ltd. (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965,
Μαρκίδης (2004) 1 Α.Α.Δ. 552.
Aίτηση.
Ε. Πουργουρίδης, για την Αιτήτρια.
Cur. adv. vult.
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Στόχος της αιτήτριας στην παρούσα αίτηση είναι η εξασφάλιση άδειας για καταχώριση προνομιακού εντάλματος Certiorari, με απώτερο σκοπό την ακύρωση διατάγματος που εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού στις 3/12/2012, στα πλαίσια της Μονομερούς Αίτησης με αριθμό 71/2012. Το συγκεκριμένο διάταγμα αφορούσε αποκάλυψη τηλεπικοινωνιακών δεδομένων του αριθμού κλήσης 96684896. Η υπό διερεύνηση υπόθεση, στα πλαίσια της οποίας καταχωρήθηκε η αίτηση, αφορούσε το αδίκημα της απόσπασης χρημάτων με ψευδείς παραστάσεις.
Ο κ. Πουργουρίδης εστιάζει τα νομικά σημεία επί των οποίων εδράζει την παρούσα αίτηση του στη θέση ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού ενήργησε καθ' υπέρβαση του Συντάγματος και/ή της δικαιοδοσίας του και/ή χωρίς δικαιοδοσία, όπως και στη θέση ότι «το άτομο που υπέβαλε την αίτηση ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού παραπλάνησε το Δικαστήριο, δηλώνοντας ψευδώς και/ή προσποιούμενος πως ήταν ο ανακριτής της υπό εξέταση υπόθεσης και/ή πως ενεργούσε στη βάση έγκυρης έγκρισης από το Γενικό Εισαγγελέα».
Στην αγόρευση του ο κ. Πουργουρίδης πραγματεύθηκε τις πιο πάνω δύο θέσεις του κάτω από ενότητες, τις οποίες και παραθέτει αναλυτικά στην αίτηση του. Από το περιεχόμενο τους αναδύεται η πρωταρχική θέση του κ. Πουργουρίδη ότι οι σχετικές πρόνοιες του Νόμου 183(Ι)/2007, όπως και του Νόμου 51(Ι)/2010, οι οποίες αποτελούσαν και τη νομική βάση της αίτησης στα πλαίσια της οποίας εκδόθηκε το διάταγμα «είναι αντισυνταγματικές και/ή δεν καλύπτονται από το δίκαιο της ανάγκης και/ή τις πρόνοιες του Άρθρου 1Α του Συντάγματος ..... και/ή αντιβαίνουν την αρχή της αναγκαιότητας και/ή της αναλογικότητας και/ή δεν διασφαλίζουν επαρκώς το δικαίωμα στην ελεύθερη επικοινωνία και/ή το δικαίωμα της ακρόασης ενδιαφερομένων προσώπων». Ήταν επίσης η θέση του κ. Πουργουρίδη ότι το επίμαχο διάταγμα εκδόθηκε χωρίς το Δικαστήριο να διασφαλίσει τα δικαιώματα των επηρεαζομένων από την έκδοση του διατάγματος προσώπων, χωρίς να έχει τεθεί ενώπιον του το όνομα οποιουδήποτε ύποπτου προσώπου, καθώς επίσης και ότι με το διάταγμα εξουσιοδοτείτο «η αποκάλυψη δεδομένων πολύ περισσότερον από ότι ήταν απολύτως αναγκαίο για τη διερεύνηση της υπόθεσης και/ή από ότι δικαιολογούσαν τα περιστατικά της υπόθεσης». Τέλος, ήταν η θέση του κ. Πουργουρίδη ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού «εξέδωσε το επίδικο διάταγμα χωρίς να ικανοποιηθεί ότι αυτό αφορούσε σε ηλεκτρονική επικοινωνία και/ή σε αδίκημα τιμωρούμενο με ποινή φυλάκισης 5 ετών και άνω».
Έχει κατ' επανάληψη λεχθεί ότι το θέμα χορήγησης άδειας για καταχώριση αίτησης Certiorari συνιστά θέμα που ανάγεται στη διακριτική εξουσία του δικαστηρίου, η οποία ασκείται μόνο εκεί και όπου ο αιτητής ικανοποιεί το δικαστήριο για την ύπαρξη εκ πρώτης όψεως υπόθεσης και/ή συζητήσιμου ζητήματος. (Βλ. Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41 και στη νομολογία που η απόφαση στην εν λόγω υπόθεση παραπέμπει, Hellenger Trading Ltd. (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965 και Μαρκίδης (2004) 1 Α.Α.Δ. 552).
Στο παρόν στάδιο περιορίζομαι στη διαπίστωση ότι ο αιτητής έχει ικανοποιήσει το Δικαστήριο τόσο για την ύπαρξη εκ πρώτης όψεως υπόθεσης, όσο και για την ύπαρξη σοβαρών θεμάτων προς συζήτηση με κυρίαρχα θέματα αυτά που εγείρει στα πλαίσια της πρωταρχικής θέσης του.
Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω, δίδεται άδεια στον αιτητή να καταχωρίσει αίτηση για την έκδοση εντάλματος Certiorari. Η αίτηση να καταχωρηθεί εντός 7 ημερών από σήμερα και να οριστεί από το Πρωτοκολλητείο στις 8/3/2013, στις 8.45 π.μ.
Η αίτηση επιτυγχάνει.