|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2013) 1 ΑΑΔ 181
24 Ιανουαρίου, 2013
[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΕΞ ΠΑΡΤΕ ΑΙΤΗΣΗ ΔΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΩΣ ΑΙΤΗΣΕΩΣ
ΔΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ MANDAMUS
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ MAHMOUD EBRAHIM ZADEH
ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΩΣ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ MANDAMUS
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟΚΤΗΣΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ
ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 30/08/06
ΕΚΘΕΣΗ ΓΕΝΟΜΕΝΟΥ ΣΥΜΦΩΝΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1965 ΩΣ
ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ 1883 Θ. 59, Κ. 3(2) (ORDER 59, r. 3(2))
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 7/2013)
Προνομιακά εντάλματα ― Mandamus ― Απορρίφθηκε αίτηση για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Mandamus με το οποίο να διατασσόταν το Υπουργείο Εσωτερικών να διεκπεραιώσει αίτηση που είχε υποβάλει ο αιτητής για την απόκτηση Κυπριακής υπηκοότητας ― Η ισχυριζόμενη παράλειψη εξέτασης του αιτήματος του, ενέπιπτε εντός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου δυνάμει του Άρθρου 146.1 του Συντάγματος και το Δικαστήριο στερείτο δικαιοδοσίας να εκδώσει το αιτούμενο διάταγμα ― Προνομιακό ένταλμα της φύσεως Mandamus, δεν μπορεί να εκδοθεί όταν το θέμα εμπίπτει στη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου δυνάμει του Άρθρου 146.
Σύνταγμα ― Άρθρο 29 ― Παράλειψη συμμόρφωσης της διοίκησης εντός της εννοίας των προνοιών του Άρθρου 29 ― Δεν είναι επιτρεπτή η επιδίωξη θεραπείας έκδοσης προνομιακού εντάλματος της φύσεως Mandamus.
Σύνταγμα ― Άρθρο 146 ― Για να είναι επιτρεπτή η ανάληψη δικαιοδοσίας δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος σε σχέση με παράλειψη συμμόρφωσης προς τις πρόνοιες του Άρθρου 29 του Συντάγματος, θα πρέπει το θέμα που εγείρεται με το αίτημα του πολίτη να αφορά σε διοικητική πράξη ή παράλειψη, η οποία εμπίπτει εντός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου δυνάμει του Άρθρου 146.
[Πέραν των ως άνω αναφερομένων, η απόφαση διαβάζεται ως έχει]
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Ramadan ν. Τhe Electricity Authority a.ο. 1 R.S.C.C. 49,
Osdjian v. The Minister of Interior a.ο. (1981) 1 C.L.R. 470,
Xenofontos v. Republic, 2 R.S.C.C. 89.
Aίτηση.
M. Αγγελίδου (κα) με Α. Γεωργίου, Aσκούμενο Δικηγόρο, για Μ. Γεωργίου, για τον Αιτητή.
Cur. adv. vult.
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Στις 30/8/2006 ο αιτητής, ο οποίος κατάγεται από το Ιράν και διαμένει στην Κύπρο νόμιμα από το 1997, υπέβαλε αίτηση στο Υπουργείο Εσωτερικών για απόκτηση κυπριακής υπηκοότητας.
Παρά το μεγάλο χρόνο που διέρρευσε, οι αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους παρέλειψαν να του απαντήσουν. Επειδή δε όλες οι προσπάθειες που κατά καιρούς κατέβαλε για να τύχει πληροφόρησης αναφορικά με την τύχη της αίτησης του απέβησαν άκαρπες, δεν είχε, όπως ισχυρίζεται, επιλογή άλλη από την καταχώριση της παρούσας αίτησης με την οποία επιδιώκει την έκδοση διατάγματος τύπου Mandamus, με το οποίο να διατάσσεται το Υπουργείο Εσωτερικών και/ή η Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου, Πληθυσμού και Μετανάστευσης και/ή οποιοσδήποτε άλλος αρμόδιος λειτουργός του Υπουργείου Εσωτερικών, «να διεκπεραιώσει αμέσως και/ή εντός 4 ημερών από της επίδοσης του διατάγματος» την αίτηση του «και/ή να απαντήσει» επί της αίτησης του.
Θεωρώντας τη συγκεκριμένη παράλειψη της διοίκησης, παράλειψη συμμόρφωσης της διοίκησης εντός της εννοίας των προνοιών του Άρθρου 29 του Συντάγματος, ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή υποστήριξε ότι η επιδιωκόμενη θεραπεία, κρινόμενη υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις και ιδιαίτερα υπό το φως του στοιχείου της χρονοβόρου διαδικασίας που χαρακτηρίζει τη διαδικασία στις προσφυγές, είναι η πλέον ενδεδειγμένη.
Έχω την άποψη ότι εκείνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση εγείρεται και κατά τη γνώμη μου χρήζει εξέτασης, προτού η προσοχή του Δικαστηρίου στραφεί στην ουσία του αιτήματος, είναι κατά πόσο το Δικαστήριο έχει δικαιοδοσία να εξετάσει το αίτημα του αιτητή.
Συνιστά πάγια αρχή της νομολογίας μας, τόσο παλιά όσο και τα Άρθρα 29 και 146 του Συντάγματος, ότι προνομιακό ένταλμα της φύσης του επιδιωκόμενου με την παρούσα αίτηση εντάλματος (Mandamus), δεν μπορεί να εκδοθεί όταν το θέμα εμπίπτει στη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου δυνάμει του Άρθρου 146. (Βλ. σύγγραμμα Σύνταγμα Κυπριακής Δημοκρατίας από Α.Ν. Λοΐζου «Mandamus», σελ. 383, όπως και τις υποθέσεις Ramadan ν. Τhe Electricity Authority a.ο., 1 R.S.C.C. 49 και Osdjian v. The Minister of Interior a.ο. (1981) 1 C.L.R. 470, στις οποίες ο συγγραφέας παραπέμπει). Για να είναι δε επιτρεπτή η ανάληψη δικαιοδοσίας δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος σε σχέση με παράλειψη συμμόρφωσης προς τις πρόνοιες του Άρθρου 29 του Συντάγματος, θα πρέπει το θέμα που εγείρεται με το αίτημα του πολίτη να αφορά σε διοικητική πράξη ή παράλειψη, η οποία εμπίπτει εντός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου δυνάμει του Άρθρου 146. (Βλ. Xenofontos v. Republic, 2 R.S.C.C. 89).
Στη συγκεκριμένη περίπτωση η αίτηση που υπέβαλε ο αιτητής ήταν για να του χορηγηθεί η κυπριακή υπηκοότητα. Σαφώς η παράλειψη εξέτασης του αιτήματος του αιτητή εμπίπτει εντός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου δυνάμει του Άρθρου 146.1 του Συντάγματος. Συνεπώς, το Δικαστήριο στερείται δικαιοδοσίας να εκδώσει το αιτούμενο διάταγμα.
Ως αποτέλεσμα όλων των πιο πάνω, η αίτηση απορρίπτεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.
Η αίτηση απορρίπτεται.