|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2013) 1 ΑΑΔ 2476
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 206/2013)
3 Δεκεμβρίου, 2013
[K. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ Κ. ΣΑΒΒΑ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΣΠΑΡΗ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ CERTIORARI
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ/Ή ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ (Μ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ Ε.Δ.) ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 22.11.2013 ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 28.06.2013 (ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΔΙΑΛΥΣΗΣ Ή/ΚΑΙ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 23.02.2012 ΚΑΙ ΥΠ΄ ΑΡΙΘΜΟΝ 164/12) ΚΑΙ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ Ή/ΚΑΙ ΔΙΔΕΤΑΙ ΑΔΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΤΡΙΑ - ΚΑΘ΄ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ ΚΑ ΑΝΤΡΗΣ ΚΑΣΠΑΡΗ, ΝΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΙ ΕΝΟΡΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΣ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΕΝΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΔΙΑΛΥΣΗΣ Ή/ΚΑΙ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 29.10.2012.
- - - - - -
M. Παπαπέτρου με Π. Παπαπέτρου και Χρ. Ματθαίου, για τον Αιτητή.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Στα πλαίσια αίτησης εκκαθάρισης εταιρείας, δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας εξέδωσε στις 22.11.2013 διάταγμα με το οποίο επέτρεπε στην καθ΄ ης η αίτηση να καταχωρήσει ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της ένστασης που καταχωρήθηκε στις 29.10.2012.
Με την παρούσα αίτηση ζητείται άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari, διάταγμα για αναστολή της ισχύος του πιο πάνω διατάγματος και διάταγμα για αναστολή της διαδικασίας στην αίτηση εκκαθάρισης υπ΄ αρ. 164/2012.
Αποτελεί θέση του αιτητή ότι, από τη στιγμή που η καθ΄ ης η αίτηση επέλεξε να καταχωρήσει ένσταση στηριζόμενη στα γεγονότα του φακέλου της υπόθεσης, δεν ήταν επιτρεπτό για το Δικαστήριο 13 μήνες μετά την καταχώρηση της ένστασης να επιτρέψει την καταχώρηση ένορκης δήλωσης. Σύμφωνα με τους διαδικαστικούς κανονισμούς και τη νομολογία, υποστήριξε ο συνήγορος του αιτητή, η εκδίκαση αίτησης εκκαθάρισης εταιρείας γίνεται στη βάση ενόρκων δηλώσεων.
Αποτελεί περαιτέρω θέση του αιτητή ότι το επίδικο διάταγμα είναι προϊόν κατάχρησης της διαδικασίας από πλευράς της καθ΄ ης η αίτηση. Τα στοιχεία που ζήτησε να περιλάβει στην ένορκη δήλωση ήταν από την αρχή γνωστά και επίσης έγιναν επανειλημμένα συζητήσεις μεταξύ των δικηγόρων των διαδίκων για το θέμα της διαδικασίας που επέλεξε η καθ΄ ης η αίτηση, με την πλευρά της να επιμένει στην ορθότητα της διαδικασίας. Η υπόθεση ανεβλήθη 13 φορές, εκ των οποίων τις δύο ήταν ορισμένη για ακρόαση. Η όλη συμπεριφορά της καθ΄ ης η αίτηση, αναφέρει ο αιτητής, συνιστά κατάχρηση της διαδικασίας και παραίτηση (waiver) του δικαιώματος να ενστεί στη διαδικασία. Η αίτηση για καταχώρηση ένορκης δήλωσης ένα χρόνο μετά την καταχώρηση ένστασης, συνιστά παράκαμψη των διαδικασιών και επινόηση καινούριων, με στόχο να διορθώσει τις επιλογές και εκτιμήσεις της.
Τέλος, αποτελεί θέση του αιτητή ότι δεν υπάρχει άλλο αποτελεσματικό ένδικο μέσο και υφίστανται ειδικές περιστάσεις για χορήγηση των αιτούμενων θεραπειών. Η διαδικασία ενώπιον του δικαστηρίου συνεχίζεται και το πρόδηλο της νομικής πλάνης που υπέπεσε το πρωτόδικο δικαστήριο και η συμπεριφορά της καθ΄ ης η αίτηση ενώπιον του δικαστηρίου συνιστούν εξαιρετικές περιστάσεις που επιβάλλουν την έκδοση των αιτούμενων θεραπειών.
Άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari παρέχεται εκεί όπου αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση και διαφαίνεται υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας, νομικό σφάλμα εμφανές στο πρακτικό, προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση, δόλο ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης ή παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης (Αίτηση του Αλέκου Κωνσταντινίδης (2003) 1 ΑΑΔ 1298, Τζεννάρο Περρέλα (Αρ. 2) (1995) 1 ΑΑΔ 692).
Περαιτέρω, ακόμα και σε περιπτώσεις όπου υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση η άδεια δεν δίδεται όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία εκτός και αν καταδειχθούν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον κανόνα (Hellenger Trading Ltd (2001) AAD 1965, Σ. Μαρκίδης (2004) 1 ΑΑΔ 552, Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 ΑΑΔ 1535).
Αποτελεί πάγια νομολογία ότι σε πολύ σπάνιες και εξαιρετικές περιστάσεις δίδεται άδεια καταχώρησης αίτησης προνομιακού εντάλματος ή θα χορηγηθεί η έκδοση τέτοιου εντάλματος εκεί όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο (Αναφορικά με τις Αιτήσεις της Αυγής Κωνσταντινίδου κ.ά. (1992) 1 ΑΑΔ 853).
Αντικείμενο της διαδικασίας για έκδοση διαταγμάτων Certiorari δεν είναι ο έλεγχος της ορθότητας μίας απόφασης αλλά της νομιμότητάς της (Αναφορικά με την Αίτηση της Marewave Shipping & Trading Company Ltd (1992) 1 ΑΑΔ 116). Εκεί όπου εκ πρώτης όψεως προκύπτει ότι το Δικαστήριο έχει δικαιοδοσία και ότι η διαδικασία εξελίχθηκε κανονικά, το Ανώτατο Δικαστήριο δεν προχωρεί στην έκδοση προνομιακού διατάγματος επειδή ενδεχομένως το κατώτερο Δικαστήριο αντιλήφθηκε λανθασμένα ένα νομικό σημείο (Αναφορικά με το Μάριο Χρίστου (1996) 1 ΑΑΔ 398). Εκεί όπου το Δικαστήριο κέκτηται δικαιοδοσίας, δεν είναι δυνατό να θεωρηθεί ότι έχει υπερβεί ή ότι καταχράστηκε τη δικαιοδοσία του απλώς και μόνο επειδή ερμήνευσε λανθασμένα ένα νομοθέτημα ή ακόμα αποδέχθηκε παράνομη μαρτυρία (Χρίστου, ανωτέρω), ή τέλος αν παραπλανήθηκε ως προς τα γεγονότα. Σε κάθε περίπτωση το ένταλμα τύπου certiorari δεν στοχεύει στη διόρθωση λανθασμένης απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Δεν τίθεται ζήτημα αντικατάστασης της κρίσης που διαμόρφωσε το κατώτερο Δικαστήριο αναφορικά με ζήτημα που αποφάσισε στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του, με την κρίση του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Η υπό κρίση απόφαση δόθηκε στα πλαίσια αίτησης για εκκαθάριση εταιρείας. Όπως ορθά υπέδειξε ο κ. Παπαπέτρου κατά την αγόρευσή του ενώπιόν μου προς υποστήριξη της αίτησης, με αναφορά στην απόφαση του Πλήρους Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στην Εταιρική Αίτηση 259/89 επί της αφορώσι την εταιρεία D.J. Demades & Sons Ltd, ημερομηνίας 28.5.1990, η ακρόαση τέτοιων αιτήσεων γίνεται κατά κανόνα στη βάση των ενόρκων δηλώσεων που καταχωρούνται. Το απόσπασμα από την πιο πάνω απόφαση στο οποίο με παρέπεμψε, με το οποίο συμφωνώ αναφέρει τα εξής:
«Μια Εταιρική Αίτηση ακολουθεί, κατά κανόνα, τους θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας όταν δεν γίνεται εξειδικευμένη πρόνοια στους περί Εταιρειών (Διάλυσις) Κανονισμούς του 1933-38 (δέστε τον Κανονισμό 92 και την υπόθεση KMC Motors Ltd v. Josephanco Trading and Contracting Company (1984) 1 Α.Α.Δ. 390). Η ιδιαιτερότητα μιας Εταιρικής Αίτησης έγκειται στο μηχανισμό παρουσίασης της με βάση τις πρόνοιες του περί Εταιρειών Νόμου ΚΕΦ 113 και τους περί Εταιρειών Κανονισμούς του 1951. Η εκδίκαση γίνεται κατά κανόνα με βάση τα γεγονότα που στηρίζουν την Αίτηση και Ένσταση αντίστοιχα όπως πιστοποιούνται από τις Ένορκες Δηλώσεις που τις συνοδεύουν.»
Περαιτέρω, στο σύγγραμμα του Pennington Company Law, 4η Έκδοση, σελ. 698, αναφέρεται:
«The hearing of a winding up petition is held in open court by one of the judges of the Companies Court. The evidence on the hearing consists of the affidavits filed in support of and against the petition, unless the court permits testimony to be given orally. The affidavit verifying the petition is prima facie proof of the facts alleged by it and suffices to prove the petitioner´s case unless there are affidavits filed in opposition.»
Στην υπό κρίση υπόθεση η ένσταση καταχωρήθηκε χωρίς να συνοδεύεται από ένορκη δήλωση και χωρίς να γίνεται αναφορά σε οποιαδήποτε γεγονότα. Ο αιτητής δεν προέβη σε οποιοδήποτε διάβημα παραμερισμού ή ακύρωσης της εν λόγω ένστασης θεωρώντας την ως παράτυπη ούτε υποδείχθηκε κάτι τέτοιο κατά την συζήτηση της παρούσας αίτησης.
Το ότι το πρωτόδικο δικαστήριο επέτρεψε την καταχώρηση ένορκης δήλωσης μεταγενέστερα, δεν κρίνω ότι αποτελεί νομικό σφάλμα. Το δικαστήριο άσκησε τη διακριτική του ευχέρεια, ενδεχόμενα λανθασμένα, όμως, στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας ελέγχεται η νομιμότητα και όχι η ορθότητα της απόφασης του δικαστηρίου. Δεν διαπιστώνω ότι το πρωτόδικο δικαστήριο άσκησε τη διακριτική του ευχέρεια καθ΄ υπέρβαση της εξουσίας του.
Πέραν και ανεξάρτητα από τα πιο πάνω ο αιτητής διαθέτει και άλλο ένδικο μέσο, αυτό της έφεσης και δεν κρίνω ότι έχουν καταδειχθεί εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον κανόνα, όπως διατυπώθηκε ανωτέρω.
Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση απορρίπτεται.
Κ. Σταματίου,
Δ.
/ΧΤΘ