|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2013) 1 ΑΑΔ 1153
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 96/2011
6 Ιουνίου, 2013
[Π. ΑΡΤΕΜΗΣ, Π., ΣΤ. ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ/Δ]
ΜΕΤΑΞΥ:
PIERIDES HOLDINGS PLC
Εφεσειόντων / Εναγόντων
και
1. TH. PIERIDES ELECTRICAL &
CONTRACTOR SERVICES LTD
2. ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΠΙΕΡΙΔΗ
Εφεσιβλήτων / Εναγομένων
- - - - - - -
Α. Τίκου για Α. Δανό & Σία, για τους Εφεσείοντες / Ενάγοντες
Καμία εμφάνιση, για τους Εφεσίβλητους / Εναγόμενους
Π. Αρτέμη, Π.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΑΡΤΕΜΗΣ, Π.: Η Εφεσείουσα-Ενάγουσα εταιρεία αξιούσε εναντίον των Εφεσιβλήτων-Εναγομένων 1 και 2 το ποσό των €1.383, ως υπόλοιπο τρεχούμενου ή χρεωστικού λογαριασμού, πλέον τόκο προς 9% ετησίως, από 1/1/2010 μέχρι εξοφλήσεως και, όπως προκύπτει από το κλητήριο ένταλμα, η θέση τους ήταν ότι, κατόπιν συμφωνίας, κατά την περίοδο από 1/1/2008 μέχρι 30/1/2010, πωλούσαν και παρέδιδαν στους Εναγόμενους 1 και 2 διάφορα εμπορεύματα. Το υπόλοιπο του λογαριασμού τους ήταν το αιτούμενο ποσό στις 30/9/2010, το οποίο και παραμένει απλήρωτο. Περαιτέρω, στην έκθεση απαίτησης αναφέρεται ότι ο Εναγόμενος 2 εγγυήθηκε τους Εναγόμενους 1. Οι Εναγόμενοι δεν κατέθεσαν σημείωμα εμφάνισης και η Εφεσείουσα-Ενάγουσα καταχώρησε αίτηση για απόφαση.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού, κατόπιν αδείας του, η Εφεσείουσα καταχώρησε και συμπληρωματική ένορκη δήλωση, θεώρησε ότι το Τεκμήριο Β που περιγράφεται ως «ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΠΙΣΤΩΣΗΣ», δεν συνιστούσε εγγύηση του Εναγόμενου 2 για τις οφειλές της Εναγόμενης 1 και εξέδωσε απόφαση εναντίον της Εναγόμενης 1 απορρίπτοντας την αγωγή εναντίον του Εναγομένου 2. Η Εφεσείουσα-Ενάγουσα καταχώρησε την παρούσα έφεση εναντίον του μέρους εκείνου της πιο πάνω απόφασης, με το οποίο απορρίφθηκε η απαίτηση εναντίον του Εναγόμενου 2.
Παρατηρούμε ότι η «ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΠΙΣΤΩΣΗΣ» υποβλήθηκε από τον Πιερίδη Θεόδωρο, Εφεσίβλητο-Εναγόμενο 2, αναφέροντας ως το όνομα της επιχείρησης που προφανώς θα είχε την πίστωση το όνομα της Εναγόμενης 1. Υπογράφηκε δε από αυτόν, εκ μέρους της Εναγόμενης 1. Το κείμενο της αίτησης είναι το ακόλουθο:
«ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΑΝΟΙΧΤΕΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΑΣ. ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΔΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΚΑΙ ΕΓΓΥΩΜΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩ ΣΤΟ ΑΚΕΡΑΙΟ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ 60 ΗΜΕΡΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΤΙΜΟΛΟΓΙΟΥ, ΑΛΛΩΣ ΥΠΟΧΡΕΟΥΜΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΟΚΟΥ ΠΡΟΣ 9% ΕΤΗΣΙΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝ ΛΟΓΩ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΕΙΑΣ ΕΞΟΦΛΗΣΗΣ.»
Πέραν του ότι η πρωτόδικη Δικαστής θεώρησε ότι το πιο πάνω έγγραφο δεν συνιστούσε, με βάση τον περί Συμβάσεων Νόμο, Κεφ. 149, εγγύηση πληρωμής οποιουδήποτε οφειλόμενου ποσού, έκρινε ότι η αίτηση για παραχώρηση πίστωσης ήταν αίτηση της Εναγόμενης 1 εταιρείας, εκ μέρους της οποίας υπέγραψε ο Εφεσίβλητος-Εναγόμενος 2.
Θεωρούμε ως ορθή την πρωτόδικη απόφαση του Δικαστηρίου όσον αφορά τη μη ύπαρξη εγγύησης και παρατηρούμε πως και η ίδια η Εφεσείουσα-Ενάγουσα, συνειδητοποιώντας τούτο, καταχώρησε συμπληρωματική ένορκη δήλωση, στην οποία αναφέρθηκε σε ύπαρξη ρητής προφορικής εγγύησης εκ μέρους του Εφεσίβλητου-Εναγόμενου 2.
Πέραν όμως από τα πιο πάνω, επισημαίνουμε ότι, εξετάζοντας το σώμα της έκθεσης απαίτησης, σε συνάρτηση με το αιτητικό της, προκύπτει ότι η απαίτηση εναντίον των Εναγομένων έγινε ουσιαστικά με βάση τον ισχυρισμό ότι και οι δύο Εναγόμενοι ήταν συμβαλλόμενοι και, ως εκ τούτου, είχαν και οι δύο την υποχρέωση πληρωμής του απαιτούμενου υπολοίπου. Θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι τούτο προκύπτει και από την αίτηση για παραχώρηση πίστωσης, στην οποία αναφέρεται από τον υπογράφοντα Εφεσίβλητο-Εναγόμενο 2 «αναλαμβάνω δε προσωπικά .». Περαιτέρω, παραπέμπουμε και στην παράγραφο 3 της πρώτης ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την αίτηση για απόφαση, όπου αναφέρεται ότι η απαίτηση εναντίον και των δύο Εναγομένων, γίνεται ως υπόλοιπο λογαριασμού και τιμολογίων από την αγορά υλικών, μόνο δε εναλλακτικά με βάση ανάληψη πληρωμής χρέους.
Είναι, κατά την κρίση μας, περίπτωση όπου και οι δύο Εφεσίβλητοι-Εναγόμενοι ήταν μέρη της συμφωνίας ως άμεσα συμβαλλόμενοι με την Εφεσείουσα-Ενάγουσα και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να κριθούν και οι δύο συνυπεύθυνοι για το οφειλόμενο ποσό.
Κάτω από το φως των πιο πάνω, το μέρος της πρωτόδικης απόφασης με το οποίο απορρίφθηκε η αγωγή εναντίον του Εφεσίβλητου-Εναγόμενου 2 παραμερίζεται και εκδίδεται απόφαση ως η απαίτηση εναντίον του, ομού ή κεχωρισμένως με την Εναγόμενη 1. Επιδικάζονται έξοδα υπέρ της Εφεσείουσας και εναντίον του Εφεσίβλητου-Εναγόμενου 2, τόσο κατ΄έφεση όσο και πρωτόδικα, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον πρωτοκολλητή.
Π. Δ. Δ.
/ΜΣ