ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2013) 1 ΑΑΔ 975
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 59/13
(22 Απριλίου 2013)
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 15, 30 ΚΑΙ 140 (ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ (5η) ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ) ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΤΟ ΑΡΘΡΟ 267, ΕΔΑΦΙΟ 3 ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ, ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ 44/2001 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΠΡΟΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗΣ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ (ΑΡ. 1) ΤΟΥ 2008, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 34Α ΚΑΙ 25 (ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ Ν. 129(Ι)/2009), ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΟΜΟΥ 14/1960, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 17-25 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΣΤΙΚΩΝ ΑΔΙΚΗΜΑΤΩΝ ΝΟΜΟΥ (ΚΕΦ. 148), ΤΟ ΑΡΘΡΟ 8 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΤΟ ΑΡΘΡΟ 17 18 ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΑΤΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΝ ΟΔΗΓΙΑ 2000/31/ΕΚ ΚΑΙ ΤΟ Ν. 156(Ι)/2004
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΚΑΙ/Ή ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 27/3/2013 ΓΙΑ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΠΕΝΤΕ (5) ΕΡΩΤΗΜΑΤΩΝ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΡΩΤΗΜΑΤΩΝ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΚΔΟΘΕΙ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ (ΑΚΗ) ΠΑΠΑΣΑΒΒΑ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΦΥΣΕΩΣ CERTIORARI
_________________
Χρ. Χριστάκη, για τον Αιτητή.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ: Στα πλαίσια αγωγής για δυσφήμιση μέσω του διαδικτύου, η εναγόμενη εφημερίδα υπέβαλε αίτημα για παραπομπή πέντε ερωτημάτων στο ΔΕΕ, στο οποίο ο Ενάγων έφερε ένσταση. Το Επαρχιακό Δικαστήριο ενέκρινε το αίτημα και ανέστειλε τη διαδικασία της αγωγής μέχρι την έκδοση της απόφασης του ΔΕΕ.
Ο Ενάγων αντέδρασε με την ενώπιον μου αίτηση για παραχώρηση άδειας προς έκδοση διατάγματος Certiorari ως προς την απόφαση για παραπομπή. Ο ευπαίδευτος συνήγορος αγόρευσε επί της ουσίας της αίτησης, εισηγούμενος ότι υπάρχει έκδηλο νομικό σφάλμα καθ΄όσον η σχετική Οδηγία 2000/31/ΕΚ και ο δυνάμει αυτής θεσπισθείς Νόμος 156(Ι)/2004 αφορούν μεσάζοντες και όχι τον εκδότη και καθ΄όσον η παραπομπή έγινε χωρίς καθορισμό υποβάθρου γεγονότων (άλλη εισήγηση με αναφορά στη φυσική δικαιοσύνη εγκατελείφθη).
Δεν θα έβλεπα έρεισμα στην αίτηση, και διότι τα πράγματα δεν φαίνονται να είναι τόσο απλά στην όψη τους όπως το θέτει ο Αιτητής, αφού αφορούν ερμηνεία της Οδηγίας και του Νόμου, και διότι δεν μπορεί να λεχθεί ότι το υπόβαθρο των γεγονότων που έθεσε το Επαρχιακό Δικαστήριο μέσω των ερωτημάτων είναι ανεπαρκές. Εν πάση περιπτώσει το θέμα δεν θα ήταν τόσο καθαρό στην όψη του που να καταδεικνύετο υπέρβαση της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου.
Δεν χρειάζεται όμως να επεκταθώ επ΄αυτού. Κατά τη διάρκεια της ακρόασης έθεσα στον ευπαίδευτο συνήγορο το ερώτημα κατά πόσο η παραπομπή ερωτημάτων στο ΔΕΕ μπορεί να ελέγχεται με Certiorari. O ευπαίδευτος συνήγορος εδέχθη ότι δεν υπάρχει νομολογία επ΄αυτού και, με βάση τα ενώπιον μου δεδομένα, πολύ αμφιβάλλω αν τέτοιος έλεγχος είναι δυνατός.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Δ. Χατζηχαμπής, Δ.
/ΚΧ»Π