Nemiroff Holdings Ltd και άλλοι (2012) 1 ΑΑΔ 2203

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ NEMIROFF HOLDINGS LTD ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ CERTIORARI,

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ/Ή ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 3767/2012 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ κ. Γ. Ν. ΓΙΑΣΕΜΗ ΕΠΙ ΤΗΣ ΜΟΝΟΜΕΡΟΥΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΤΗΣ HEKRO DR ING E.H. HERMAN KRONSEDER SICHERTEITS UND VERPACKUGSTECHNIK GMBH ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΣΩΡΙΝΩΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 6.6.12 ΠΟΥ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΗΚΕ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΑΡ. 3767/12 Ε.Δ. ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ.

(Πολιτική Αίτηση Αρ. 126/2012)

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ AFAITH INVESTMENTS LTD ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΡΕΤΑΝΙΚΕΣ ΠΑΡΘΕΝΕΣ ΝΗΣΟΥΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ CERTIORARI,

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ/Ή ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ (Γ. ΓΙΑΣΕΜΗ Π.Ε.Δ.) ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 28.6.12 ΕΠΙ ΤΗΣ ΜΟΝΟΜΕΡΟΥΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΤΗΣ HEKRO DR ING E.H. HERMAN KRONSEDER SICHERTEITS UND VERPACKUGSTECHNIK GMBH ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΣΩΡΙΝΩΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 6.6.12 ΠΟΥ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΗΚΕ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΑΡ. 3767/12 Ε.Δ. ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ.

(Πολιτικές Αιτήσεις Αρ. 125/2012, 126/2012)

Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Απόρριψη αίτησης για έκδοση εντάλματος Certiorari προς ακύρωση προσωρινού διατάγματος για το διορισμό προσωρινού παραλήπτη περιουσιακών στοιχείων εναγομένων ― Η επιλογή των αιτητών να προωθήσουν διαδικασία Certiorari, ενώ μπορούσαν να θέσουν τα προβληθέντα ζητήματα κατά τη διαδικασία στο επιστρεπτέο διάταγμα, χαρακτηρίστηκε από το Ανώτατο κατάχρηση διαδικασίας δεδομένου ότι, ούτε η ένσταση είχε καταχωρηθεί και η πρωτόδικη διαδικασία οδηγείτο από αναβολή σε αναβολή.

Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Η παροχή θεραπείας μέσω προνομιακών ενταλμάτων προς έλεγχο της νομιμότητας της απόφασης ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου η οποία κατά κανόνα ασκείται μόνο στις περιπτώσεις όπου δεν παρέχεται άλλο ένδικο μέσο και ιδιαίτερα το ένδικο μέσο της έφεσης ή άλλο δικονομικό μέτρο, ανάλογα με την περίπτωση ― Ακόμη και σε αυτές τις περιπτώσεις, το Ανώτατο Δικαστήριο σπάνια παρεμβαίνει εκτός εάν διαπιστωθεί ότι συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες καθιστούν απολύτως δικαιολογημένη την παρέμβαση.

Οι αιτητές καταχώρησαν ύστερα από την εξασφάλιση σχετικής άδειας, δύο αιτήσεις με τις οποίες επεδίωκαν, αντιστοίχως την έκδοση εντάλματος certiorari για την ακύρωση προσωρινού διατάγματος που εκδόθηκε από Επαρχιακό Δικαστήριο κατόπιν μονομερούς αιτήσεως με το οποίο, μεταξύ άλλων, διορίστηκε ένα πρόσωπο ως ενδιάμεσος παραλήπτης (interim receiver) των περιουσιακών στοιχείων των εναγομένων 6 και 8 στην αγωγή αρ. 3767/12 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας με συγκεκριμένες οδηγίες και/ή εξουσία όπως αναφορικά με δικαιώματα ψήφου σε όργανα εταιρειών που σχετίζονταν με τους διαδίκους με αποκλειστικό σκοπό να προστατέψει και/ή διατηρήσει έμμεσου μετοχικού μεριδίου των εναγομένων Αρ. 6 και 8, στις Εναγόμενες Αρ. 18, 19 και 20».

Μέχρι το χρόνο που συμπληρώθηκε η ακρόαση των υπό κρίση αιτήσεων Certiorari, δεν είχε ακόμη αρχίσει η ακρόαση της αίτησης στο Επαρχιακό Δικαστήριο ούτε είχαν καταχωρηθεί μέχρι τότε οι ενστάσεις των εδώ αιτητών.

Οι υπό κρίση αιτήσεις ακούστηκαν μαζί.

Προς υποστήριξη των αιτήσεων προβλήθηκαν μεταξύ άλλων τα εξής:

(α) Το προσωρινό διάταγμα εκδόθηκε καθ' υπέρβαση εξουσίας και/ή χωρίς το Ε.Δ. να έχει δικαιοδοσία και/ή να κέκτηται εξουσίας να διορίσει παραλήπτη περιουσίας προσώπων που βρίσκονται εκτός της δικαιοδοσίας του και/ή ήταν κατά τόπο αναρμόδιο.

(β) Η εκτέλεση του προσωρινού διατάγματος δεν μπορούσε να ελεγχθεί από το δικαστήριο που το εξέδωσε.

(γ) Ο παραλήπτης δικαιούτο με το προσωρινό διάταγμα να προβαίνει σε μη ανατρέψιμες ενέργειες με αποτέλεσμα να επηρεάζονταν τα δικαιώματα και/ή η λειτουργία των εναγομένων 15, 18, 19 και 20.

(δ) Το προσωρινό διάταγμα εκδόθηκε χωρίς να υπάρχει το δικαιοδοτικό στοιχείο του κατεπείγοντος.

(ε) Δεν υπήρχε άλλο και/ή αποτελεσματικό ένδικο μέσο ή θεραπεία προς ακύρωση του προσωρινού διατάγματος.

(στ) Δεν προσκομίστηκε μαρτυρία που να δικαιολογούσε το διορισμό παραλήπτη και μάλιστα σε μονομερή βάση.

Αποφασίστηκε ότι:

1. Πρωτοδίκως υπήρξε ανάληψη δικαιοδοσίας με βάση αποκλειστικά στις πρόνοιες του Άρθρου 9(1) του νόμου ήτοι στη διαπίστωση του κατεπείγοντος και στις ιδιαίτερες περιστάσεις της υπόθεσης όπως είχαν παρουσιαστεί. Εδώ περιοριζόταν αυστηρά το θέμα της δικαιοδοσίας και όχι σε ο,τιδήποτε άλλο που επικαλούνταν οι αιτητές.

2. Το πρωτόδικο Δικαστήριο όρισε επιστρεπτέο το προσωρινό διάταγμα μέσα σε εύλογο χρόνο για να καταστεί δυνατή η επίδοση του στους επηρεαζόμενους.

3. Αποτέλεσε κοινό έδαφος ότι οι ενστάσεις δεν είχαν καταχωρηθεί και η διαδικασία πρωτοδίκως παρέπαιε από αναβολή σε αναβολή, πράγμα ασυμβίβαστο προς τη φύση της ίδιας της διαδικασίας και οπωσδήποτε αντινομικό προς τη στάση των αιτητών οι οποίοι ήθελαν να εμφανίζονται επειγόμενοι για την ακύρωση του προσωρινού διατάγματος.

4. Αντί να καταχωρήσουν εγκαίρως τις ενστάσεις τους και να προωθήσουν την εκδίκαση του θέματος του προσωρινού διατάγματος το ταχύτερο δυνατό ώστε να συμπληρωνόταν η διαδικασία που άρχισε ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου, οι αιτητές επέλεξαν να προωθήσουν παράλληλα και ενόσω εκκρεμούσε η διαδικασία πρωτοδίκως, διαδικασία, επιζητώντας την έκδοση εντάλματος certiorari προς ακύρωση του προσωρινού διατάγματος.

5. Το διάβημα των αιτητών συνιστούσε υπό τις περιστάσεις κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας και εν πάση περιπτώσει η διαδικασία που επέλεξαν βρισκόταν υπό τις περιστάσεις σε αντίθεση προς ό,τι επιτάσσουν οι καθιερωμένες αρχές δικαίου στη βάση των οποίων καθορίζονται οι προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες μπορεί να ζητηθεί θεραπεία μέσω προνομιακού εντάλματος certiorari.

6. Το καίριο θέμα της δικαιοδοσίας μπορούσε να εξεταστεί και αυτό πρωτοδίκως.

Οι αιτήσεις απορρίφθηκαν με έξοδα.

Αναφερόμενες Υποθέσεις:

Γενικός Εισαγγελέας (Αρ. 3) (1993) 1 Α.Α.Δ. 442,

Ξάνθος Λυσιώτης & Υιός Λτδ (Αρ. 3) (1996) 1(Β) 1066,

R. v. Chief Constable of Merseyside [1986] 1 All E.R. 257,

Hellenger Trading Ltd (2000) 1 A.A.Δ. 1965,

Παπαχριστοφόρου (2001) 1 Α.Α.Δ. 276,

In Re B.P. (Cyprus Ltd) (1996) 1(B) Α.Α.Δ. 861,

Louis Vuitton v. Δέρμοσακ Λτδ κ.ά. (1992) 1(Β) Α.Α.Δ. 1453,

Ο Φιλελεύθερος Λτδ κ.ά. (2003) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1729,

Πεδίου (2004) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1995.

Αιτήσεις.

Γ. Χριστοδούλου και Χρ. Θεοδώρου, για τους Αιτητές στην Πολ. Αιτ. 125/2012.

Χ. Αρτέμης και Χ. Σκορδής, για τους Αιτητές στην Πολ. Αιτ. 126/2012.

Σ. Μαμαντόπουλος, Μ. Βορκάς και Μ. Μαμαντόπουλος, για τους Καθ' ων η αίτηση.

Α. Χαβιαράς, για τον Ενδιάμεσο Παραλήπτη.

Κ. Ιωαννίδης, για τους Εναγόμενους 2-5, 13, 14, 16 και 17.

Cur. adv. vult.

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Οι αιτητές NEMIROFF HOLDINGS LTD από τη Λευκωσία (Αίτηση αρ. 125/2012) και οι αιτητές AFAITH INVESTMENTS LTD από τις Βρετανικές Παρθένες Νήσους (Αίτηση αρ. 126/2012) μετά την άδεια που έδωσα στις 8.8.2012, ζητούν αντιστοίχως με τις πιο πάνω αιτήσεις την έκδοση εντάλματος certiorari για την ακύρωση του επί μονομερούς αιτήσεως εκδοθέντος από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας προσωρινού διατάγματος ημερομηνίας 28.6.2012 με το οποίο, μεταξύ άλλων, διορίστηκε ο Μάριος Κοσμά ως ενδιάμεσος παραλήπτης (interim receiver) των περιουσιακών στοιχείων των εναγομένων 6 και 8 στην αγωγή αρ. 3767/12 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας «με οδηγίες και/ή εξουσία όπως ασκεί όλα τα δικαιώματα ψήφου (VOTING RIGHTS) που έχει η Εναγόμενη αρ. 15 στην Εναγόμενη αρ. 18 με αποκλειστικό σκοπό να προστατέψει και/ή διατηρήσει (TO PROTECT AND PRESERVE) την αξία του 34.96% έμμεσου μετοχικού μεριδίου των εναγομένων Αρ. 6 και 8, στις Εναγόμενες Αρ. 18, 19 και 20».

Το προαναφερόμενο προσωρινό διάταγμα ορίστηκε επιστρεπτέο στις 23.7.2012. Μέχρι τις 28.9.2012 που συμπληρώθηκε η ακρόαση των υπό κρίση αιτήσεων ενώπιόν μου δεν είχε ακόμη αρχίσει η ακρόαση της αίτησης στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας ούτε είχαν καταχωρηθεί μέχρι τότε οι ενστάσεις των εδώ αιτητών.

Επειδή η κοινή επιδίωξη των αιτητών είναι η ακύρωση του προμνησθέντος προσωρινού διατάγματος, οι υπό κρίση αιτήσεις ακούστηκαν μαζί. Κατά την ακρόαση παρενέβη και ο ενδιάμεσος παραλήπτης. Οι λόγοι για τους οποίους οι αιτητές και στις δύο αιτήσεις, ζητούν την ακύρωση του προσωρινού διατάγματος με ένταλμα certiorari είναι σε αδρές γραμμές οι ακόλουθοι.

(α) Το προσωρινό διάταγμα εκδόθηκε καθ' υπέρβαση εξουσίας και/ή χωρίς το Ε.Δ. Λευκωσίας να έχει δικαιοδοσία και/ή να κέκτηται εξουσίας να διορίσει παραλήπτη περιουσίας προσώπων που βρίσκονται εκτός της δικαιοδοσίας του και/ή είναι κατά τόπο αναρμόδιο δυνάμει του Άρθρου 21 του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/60.

(β) Η εκτέλεση του προσωρινού διατάγματος δεν μπορεί να ελεγχθεί από το δικαστήριο που το εξέδωσε ούτε μπορούν να ελεγχθούν οι πράξεις του προσωρινού παραλήπτη.

(γ) Ο παραλήπτης δικαιούται με το προσωρινό διάταγμα να προβαίνει σε μη ανατρέψιμες ενέργειες με αποτέλεσμα να επηρεάζονται τα δικαιώματα και/ή η λειτουργία των εναγομένων 15, 18, 19 και 20. Με το εν λόγω προσωρινό διάταγμα ο παραλήπτης, ενεργώντας προς όφελος της ενάγουσας και/ή τρίτων προσώπων, καταχρώμενος τις εξουσίες του και χρησιμοποιώντας το προσωρινό διάταγμα ως μέσο διάπραξης δόλου (instrument of fraud), ήδη επιχειρεί να παύσει και αντικαταστήσει τον εναγόμενο 8 από το διοικητικό συμβούλιο της εναγόμενης 18 και να δημιουργήσει μη αναστρέψιμα αποτελέσματα τα οποία θα καταστήσουν άνευ αντικειμένου την ακρόαση της μονομερούς αίτησης σε σχέση με το προσωρινό διάταγμα.

(δ) Το προσωρινό διάταγμα εκδόθηκε χωρίς να υπάρχει «το δικαιοδοτικό στοιχείο του κατεπείγοντος».

(ε) Δεν υπάρχει άλλο και/ή αποτελεσματικό ένδικο μέσο ή θεραπεία προς ακύρωση του προσωρινού διατάγματος καθότι δεν μπορεί πρακτικά να ληφθούν διαβήματα προτού οι πιο πάνω ενέργειες του παραλήπτη δημιουργήσουν μη ανατρέψιμα τετελεσμένα.

(στ) Η αγωγή κατά των εναγομένων 6 και 8, ουκρανών υπηκόων μόνιμων κατοίκων Λουξεμβούργου, δεν έχει επιδοθεί και/ή δεν έχει δεόντως επιδοθεί σε αυτούς. Ενόψει τούτου, οι ενέργειες που καταλογίζονται σ' αυτούς με την αγωγή και οι οποίες συνιστούν τη βάση έκδοσης του προσωρινού διατάγματος, καθιστούν ανεδαφικό το εν λόγω διάταγμα.

(ζ) Δεν προσκομίστηκε ίχνος μαρτυρίας ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου που να δικαιολογούσε το διορισμό παραλήπτη και μάλιστα σε μονομερή βάση.

Οι καθ' ων η αίτηση, ενιστάμενοι στην έκδοση του εντάλματος certiorari που ζητούν οι αιτητές, επιχειρηματολόγησαν επί μακρόν προς υποστήριξη της νομιμότητας του προσωρινού διατάγματος και υπεραμύνθηκαν των ενεργειών του ενδιάμεσου παραλήπτη. Εισηγήθηκαν ότι δεν πληρούται καμιά από τις προϋποθέσεις που, σύμφωνα με τη νομολογία, πρέπει να πληρούνται για την έκδοση εντάλματος certiorari. Υποβάλλουν συναφώς ότι οι αιτητές καταχρηστικά προώθησαν την παρούσα διαδικασία εφόσον ο επιδιωκόμενος έλεγχος μπορεί να επιτευχθεί με άλλα ένδικα μέσα και δικονομικά μέτρα. Λέγουν επίσης ότι και αν ακόμη υπάρχουν άλλα διαθέσιμα ένδικα μέσα εντούτοις δεν συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις που θα μπορούσε να προσφέρουν τη δυνατότητα έκδοσης εντάλματος certiorari.

Οι ευπαίδευτοι δικηγόροι των διαδίκων αφιέρωσαν μεγάλο μέρος των αγορεύσεων τους προβάλλοντας ισχυρισμούς επί γεγονότων που κυρίως αφορούν στην ουσία της υπόθεσης. Η έκταση και το περιεχόμενο της επιχειρηματολογίας που ανέπτυξαν αποκαλύπτει την ύπαρξη διαφορών και επίδικων ζητημάτων που άπτονται θεμάτων σχετικών με τη διοίκηση και διαχείριση εταιρειών του ομίλου εταιρειών NEMIROFF στις οποίες φαίνεται πως έχουν τεράστια οικονομικά συμφέροντα. Οι μεταξύ τους διαφορές αφορούν ή/και συσχετίζονται και με τη διάπραξη αστικών αδικημάτων δόλου, απάτης, κλπ.

Το βασικό παράπονο των αιτητών είναι ότι ο διορισμός του ενδιάμεσου παραλήπτη συνιστά ένα εξαιρετικά δραστικό μέτρο εφόσον με το διάταγμα, παρέχεται σ' αυτόν η δυνατότητα να ασκεί δικαιώματα ψήφου σε εταιρεία του εξωτερικού η οποία δεν εμπλέκεται στη διαφορά με οποιοδήποτε τρόπο οι δε πράξεις του ενδιάμεσου παραλήπτη δεν μπορούν να ελεγχθούν από το δικαστήριο που εξέδωσε το προσωρινό διάταγμα. Οι αιτητές θεωρούν ως εξαιρετικές περιστάσεις το γεγονός ότι οι καθ' ων η αίτηση επιδιώκουν να ελέγξουν ένα οικονομικό κολοσσό μέσω μιας επίπλαστης απαίτησης που δεν έχει σχέση με τα κυπριακά δικαστήρια τα οποία στερούνται δικαιοδοσίας να εκδίδουν διατάγματα όπως το επίδικο (προσωρινό διάταγμα). Επικαλούμενοι τις πρόνοιες του περί Επιβαρυντικών Διαταγμάτων Νόμου του 1992 (Ν. 31(Ι)/1992), λέγουν ότι το δικαστήριο στερείται δικαιοδοσίας να διορίσει παραλήπτη με εξουσία διαχείρισης μετοχών εταιρειών που βρίσκονται στο εξωτερικό. Το θέμα της δικαιοδοσίας που ήγειραν οι αιτητές μολονότι είναι καίριο για τους σκοπούς της παρούσας διαδικασίας εντούτοις αδυνατώ να αντιληφθώ πώς ακριβώς συσχετίζονται οι πρόνοιες του περί Επιβαρυντικών Διαταγμάτων Νόμου με το θέμα της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου που εξέδωσε το προσωρινό διάταγμα. Οι αιτητές λέγουν ακόμη ότι για να διοριστεί παραλήπτης από το δικαστήριο με μονομερή αίτηση πρέπει να συντρέχουν τέτοιες εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να προσλαμβάνουν τη μορφή του κατεπείγοντος για να δικαιολογείται ο διορισμός. Λέγουν συναφώς ότι στην υπό κρίση υπόθεση δεν συνέτρεχε ο,τιδήποτε το σημαντικό που θα μπορούσε εξ αντικειμένου να θεωρηθεί ως κατεπείγον ώστε να δικαιολογείται ο διορισμός παραλήπτη με μονομερή αίτηση. Οι δικηγόροι των αιτητών αναφέρθηκαν και στο πλούσιο ιστορικό του πλέγματος των διαφορών που υπάρχουν μεταξύ των μετόχων των εταιρειών του ομίλου NEMIROFF καθώς και στις δικαστικές και άλλες διαδικασίες στην Κύπρο και στο εξωτερικό που προηγήθηκαν της παρούσας καθώς και στη διαδικασία διαιτησίας που εκκρεμεί στο εξωτερικό. Η πολυπλοκότητα των θεμάτων των επιμέρους διαφορών συνθέτουν το μωσαϊκό των διαδικασιών που εκκρεμούν στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Η επιχειρηματολογία που ανέπτυξαν οι δικηγόροι στηρίχθηκε σε γεγονότα, τα πλείστα των οποίων είτε δεν υποστηρίζονται από ένορκες δηλώσεις ή και αμφισβητούνται από την άλλη πλευρά. Προβλήθηκε ισχυρισμός ότι κατά το χρόνο που εκδόθηκε το προσωρινό διάταγμα οι εναγόμενοι 6 και 8 ήταν εκτός της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου που εξέδωσε το προσωρινό διάταγμα χωρίς να είχε ακόμη επιδοθεί σ' αυτούς η αγωγή η οποία, εν πάση περιπτώσει, δεν αποκαλύπτει αγώγιμο δικαίωμα εναντίον τους και ότι, ενόψει τούτου, το δικαστήριο δεν είχε δικαιοδοσία να προχωρήσει στην έκδοση του επίδικου προσωρινού διατάγματος.

Ανάλογος ήταν και ο τρόπος με τον οποίο παρουσίασαν την υπόθεση των πελατών τους οι δικηγόροι των καθ' ων η αίτηση. Προέβηκαν και αυτοί σε εκτενή αναφορά σε γεγονότα τα οποία συνθέτουν τη διαφορά προκειμένου να καταδείξουν ότι υπάρχει καλή βάση αγωγής και ότι δικαιολογημένα και ορθά από κάθε άποψη, εκδόθηκε το προσωρινό διάταγμα. Ο κ. Μαμαντόπουλος προσπάθησε να καταδείξει ότι κανένας εκ των αιτητών επηρεάζεται από το διορισμό του ενδιάμεσου παραλήπτη εφόσον η εξουσία που παρέχεται με βάση το προσωρινό διάταγμα είναι περιορισμένη και αφορά μόνο στην άσκηση του δικαιώματος ψήφου που έχει η εναγομένη 15 της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο στην εναγομένη 18 είναι 34,96% και ότι ο λόγος για τον οποίο ζητήθηκε η αντικατάσταση του διευθυντή Kipish της εναγομένης 18 ήταν αποκλειστικά και μόνο για να προστατευθεί η περιουσία της εναγομένης 15 δηλαδή, όπως ακριβώς προνοείται στο προσωρινό διάταγμα.

Ο δικηγόρος που εκπροσώπησε τον ενδιάμεσο παραλήπτη εισηγήθηκε ότι εκτός από τους εναγομένους 6 και 8 οι λοιποί αιτητές δεν έχουν locus standi στην παρούσα διαδικασία. Ο κ. Χαβιαράς υποστήριξε τη νομιμότητα του προσωρινού διατάγματος και αναλύοντας τη θέση του, εισηγήθηκε ότι δεν συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις ώστε να δικαιολογείται η ακύρωση του με ένταλμα certiorari.

Η ορθότητα των αποφάσεων των κατώτερων δικαστηρίων κατά κανόνα ελέγχεται στο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η δυνατότητα έκδοσης εντάλματος certiorari δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο της δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου ούτε και ως μέσο εποπτείας της διαδικασίας ή της πρακτικής που ακολουθείται από τα επαρχιακά δικαστήρια. Βλ. Γενικός Εισαγγελέας (Αρ. 3) (1993) 1 Α.Α.Δ. 442. Η παροχή θεραπείας μέσω προνομιακών ενταλμάτων προς έλεγχο της νομιμότητας της απόφασης ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου η οποία κατά κανόνα ασκείται μόνο στις περιπτώσεις όπου δεν παρέχεται άλλο ένδικο μέσο και ιδιαίτερα το ένδικο μέσο της έφεσης ή άλλο δικονομικό μέτρο, ανάλογα με την περίπτωση. Βλ. Ξάνθος Λυσιώτης & Υιός Λτδ (Αρ. 3) 1996 1(Β) 1066. Ακόμη και σε αυτές τις περιπτώσεις, το Ανώτατο Δικαστήριο σπάνια παρεμβαίνει εκτός εάν διαπιστωθεί ότι συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες καθιστούν απολύτως δικαιολογημένη την παρέμβαση. Βλ. R. v. Chief Constable of Merseyside [1986] 1 All E.R. 257, Hellenger Trading Ltd (2000) 1 A.A.Δ. 1965 και Παπαχριστοφόρου (2001) 1 Α.Α.Δ. 276.

Το Άρθρο 9(1) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου Κεφ. 6 προβλέπει,

«9(1). Κάθε διάταγμα, το οποίο το δικαστήριο έχει εξουσία να εκδώσει δύναται, όταν αποδειχθεί το κατεπείγον ή άλλες ιδιαίτερες περιστάσεις, να εκδοθεί με αίτηση του ενός από τους διαδίκους χωρίς ειδοποίηση στον άλλο.»

Εκ των ανωτέρω προκύπτει ότι το στοιχείο του κατεπείγοντος ή η ύπαρξη άλλων ιδιαίτερων περιστάσεων αποτελούν διαζευκτικά προϋποθέσεις για την επίκληση της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου. Βλ. In Re B.P. (Cyprus Ltd) (1996) 1(B) Α.Α.Δ. 861. Η έκδοση προσωρινού διατάγματος επί μονομερούς αιτήσεως συνιστά εξαιρετικό μέτρο και η επί του προκειμένου διακριτική εξουσία του δικαστηρίου ασκείται κατά παρέκκλιση του κανόνα της φυσικής δικαιοσύνης που δεν επιτρέπει την παροχή θεραπείας χωρίς να έχει ο αντίδικος την ευκαιρία να ακουστεί. Βλ. Vuitton v. Δέρμοσακ Λτδ και άλλης (1992) 1(Β) Α.Α.Δ. 1453.

Στην παρούσα υπόθεση ο Πρόεδρος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας αφού εξέτασε το υλικό που η ενάγουσα έθεσε ενώπιόν του, έκρινε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις του Άρθρου 9(1) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου και αποφάσισε επί της μονομερούς αιτήσεως την έκδοση του επίδικου προσωρινού διατάγματος επιβάλλοντας ταυτόχρονα όρο ανάληψης εγγύησης κλπ κατά τα προβλεπόμενα στο Άρθρο 9(2) του ιδίου νόμου. Εν ολίγοις ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου ανέλαβε δικαιοδοσία στηριζόμενος αποκλειστικά στις πρόνοιες του Άρθρου 9(1) του νόμου ήτοι στη διαπίστωση του κατεπείγοντος και στις ιδιαίτερες περιστάσεις της υπόθεσης όπως είχαν παρουσιαστεί. Είναι εδώ ακριβώς που αυστηρά περιορίζεται το θέμα της δικαιοδοσίας και όχι σε ο,τιδήποτε άλλο που επικαλούνται οι αιτητές.

Ο ευπαίδευτος Πρόεδρος, όρισε επιστρεπτέο το προσωρινό διάταγμα μέσα σε εύλογο χρόνο για να καταστεί δυνατή η επίδοση του στους επηρεαζόμενους. Αφού έγιναν οι σχετικές επιδόσεις, οι επηρεαζόμενοι από το προσωρινό διάταγμα διάδικοι (οι εδώ αιτητές), δήλωσαν μέσω των δικηγόρων τους, την πρόθεσή τους για υποβολή ενστάσεων προς ακύρωση του προσωρινού διατάγματος. Αποτέλεσε κοινό έδαφος ότι οι ενστάσεις δεν έχουν καταχωρηθεί και η διαδικασία πρωτοδίκως παρέπαιε από αναβολή σε αναβολή, πράγμα ασυμβίβαστο προς τη φύση της ίδιας της διαδικασίας και οπωσδήποτε αντινομικό προς τη στάση των αιτητών οι οποίοι θέλουν να εμφανίζονται επειγόμενοι για την ακύρωση του προσωρινού διατάγματος. Αντί λοιπόν να καταχωρήσουν εγκαίρως τις ενστάσεις τους και να προωθήσουν την εκδίκαση του θέματος του προσωρινού διατάγματος το ταχύτερο δυνατό ώστε να συμπληρωθεί η διαδικασία που άρχισε ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου, επέλεξαν να προωθήσουν παράλληλα και ενόσω εκκρεμεί η διαδικασία πρωτοδίκως, την παρούσα διαδικασία, επιζητώντας την έκδοση εντάλματος certiorari προς ακύρωση του προσωρινού διατάγματος. Θεωρώ ότι το διάβημα των αιτητών συνιστά υπό τις περιστάσεις κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας και ότι εν πάση περιπτώσει η διαδικασία που επέλεξαν βρίσκεται υπό τις περιστάσεις σε αντίθεση προς ό,τι επιτάσσουν οι καθιερωμένες αρχές δικαίου στη βάση των οποίων καθορίζονται οι προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες μπορεί να ζητηθεί θεραπεία μέσω προνομιακού εντάλματος certiorari και τη για το σκοπό αυτό άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου. Βλ. Ο Φιλελεύθερος Λτδ κ.ά. (2003) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1729. Όλα ανεξαιρέτως τα θέματα που έχουν εδώ συζητηθεί στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας μπορούσε να είχαν τεθεί προς εξέταση ενώπιον του Δικαστή που εξέδωσε το προσωρινό διάταγμα ο οποίος ενασκώντας τη διακριτική του ευχέρεια θα ήταν σε καλή θέση να αποφασίσει περί της οριστικοποίησης ή μη του προσωρινού διατάγματος κλπ. Το καίριο θέμα της δικαιοδοσίας μπορούσε να εξεταστεί και αυτό πρωτοδίκως και σε περίπτωση που το τελικό αποτέλεσμα δεν ικανοποιούσε τη μια ή την άλλη πλευρά, ο έλεγχος της απόφασης θα μπορούσε να ασκηθεί στα πλαίσια έφεσης ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου ή μέσω εντάλματος certiorari, νοουμένου ότι η περίπτωση θα κρινόταν κατάλληλη για την προώθηση του εν λόγω διαβήματος. Βλ. Πεδίου (2004) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1995.

Για τους πιο πάνω λόγους οι αιτήσεις απορρίπτονται με έξοδα σε βάρος των αιτητών.

Οι αιτήσεις απορρίπτονται με έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία