|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2012) 1 ΑΑΔ 2178
8 Οκτωβρίου, 2012
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΙΚΚΟΥ ΠΙΡΜΕΤΤΗ ΓΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΝΤΑΛΜΑ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ CERTIORARI,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO ENTAΛΜΑ ΕΡΕΥΝΑΣ ΠΟΥ ΕΞΕΔΟΘΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Π. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, Ε/Δ) ΣΤΙΣ 02/08/2012 ΓΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΙΑ-ΥΠΟΣΤΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 136/2012)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Επιτράπηκε αίτηση για παραχώρηση άδειας προς καταχώρηση αίτησης Certiorari για την ακύρωση εντάλματος έρευνας σε οικία που εκδόθηκε σχετικά με αδικήματα κατά παράβαση του Περί Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Νόμου, 138(Ι) του 2001 Άρθρα 26(1)(α) και (β) ― Ύπαρξη ενδεχόμενης πλάνης περί το νόμο έκδηλης στη φύση του πράγματος.
Ο αιτητής επιδίωξε την παραχώρηση άδειας προς καταχώρηση αίτησης Certiorari για την ακύρωση εντάλματος έρευνας στην οικία του το οποίο εκδόθηκε σχετικά με διερευνώμενα αδικήματα κατά παράβαση του Περί Προστασίας Δεδομένων Νόμου Προσωπικού Χαρακτήρα, 138(Ι) του 2001 Άρθρα 26(1)(α) και (β).
Ο Αιτητής ήταν ένας από τους ενάγονες σε αγωγή που ήγειρε εναντίον ιδιοκτητών πρατηρίου πετρελαιοειδών και με την οποία εξασφάλισε ενδιάμεσο διάταγμα, όντας ιδιοκτήτης οικίας εφαπτόμενης του πρατηρίου.
Με δική του πρωτοβουλία στη συνέχεια εγκατέστησε δύο φωτογραφικές μηχανές στην οικία του που κατέγραφαν τις κινήσεις προς την είσοδο του πρατηρίου. Η ιδιοκτήτρια του πρατηρίου αντέδρασε καταγγέλλοντας τούτο στην αστυνομία.
Η τελευταία επιδίωξε την έκδοση εντάλματος έρευνας της οικίας του Αιτητή για εντοπισμό και παραλαβή του εν λόγω κυκλώματος παρακολούθησης και του συστήματος καταγραφής αυτού.
Η αίτηση συνοδευόταν από ένορκη δήλωση η οποία ετέθη ενώπιον του Δικαστηρίου και στην οποία αναφέρονταν σχετικά γεγονότα ως επίσης και ότι υπήρχε για τον αιτητή εύλογη υποψία βασισμένη σε μαρτυρία ότι ενεχόταν σε υπόθεση σχετικά με αδικήματα κατά παράβαση του Περί Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Νόμου, Νόμος 138(Ι) του 2001 Άρθρα 26(1)(α) και (β).
Το πρωτόδικο Δικαστήριο ενέκρινε το αίτημα της αστυνομίας και εξέδωσε το ένταλμα αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι οι εγκατάσταση των καμερών παρακολούθησης που κατέγραφαν προς το πρατήριο βενζίνης ιδιοκτησίας της παραπονουμένης έγινε χωρίς άδεια από τον Επίτροπο Προστασίας Δεδομένων κατά παράβαση του Περί προστασίας Προσωπικών Δεδομένων Νόμου 138(Ι) του 2001, Άρθρα 26(1)(α) και (β).
Με την αίτηση για άδεια υποστηρίχθηκε ότι:
α) Υπήρξε υπέρβαση του δικαιοδοτικού πλαισίου του Δικαστηρίου με ιδιαίτερη αναφορά σε πλάνη περί το νόμο. Η αναφορά στα γεγονότα ήταν ότι η εγκατάσταση του κυκλώματος παρακολούθησης έγινε χωρίς οποιανδήποτε άδεια της ιδιοκτήτριας του πρατηρίου, ενώ ο νόμος άλλα προνοεί ως προς το τι απαγορεύεται.
β) Υπήρχε έκδηλη πλάνη ως προς το νόμο κατά το ότι στην αίτηση και στον όρκο έγινε αναφορά στα Άρθρα 26(1)(α) και (β) ενώ μόλις τρεις εβδομάδες πριν από την έκδοση του εντάλματος ο νόμος είχε τροποποιηθεί και το Άρθρο 26(1)(β) είχε καταργηθεί. Ως προς δε το Άρθρο 26(1)(α), το αδίκημα διαπράττεται με την παράλειψη γνωστοποίησης στον Επίτροπο της σύστασης και λειτουργίας αρχείου και τέτοια αναφορά για παράλειψη δεν υπήρξε στον όρκο εφ' όσον ο όρκος αναφερόταν μόνο στη μη εξασφάλιση άδειας από την ιδιοκτήτρια του πρατηρίου.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Οι σχετικές εισηγήσεις ήταν δικαιολογημένες εφ' όσον ήταν φανερό ότι υπήρξε πρόδηλη παράλειψη συσχετισμού των γεγονότων προς τα προβλεπόμενα στο νόμο.
2. Η αίτηση έγινε στη βάση του νόμου πριν από την τροποποίηση, εξ ου και η αναφορά στο Άρθρο 26(1)(β) το οποίο είχε ήδη καταργηθεί στις 2/8/2012 που εξεδόθη το ένταλμα. Αλλά και ως προς το Άρθρο 26(1)(α) υπήρχε έλλειψη αναφοράς στο ουσιαστικό σημείο του Άρθρου 26(1)(α), που είναι η παράλειψη γνωστοποίησης προς τον Επίτροπο της λειτουργίας του αρχείου, με τη μόνη αναφορά που γινόταν να ήταν στη μη λήψη άδειας της παραπονούμενης, πράγμα που δεν ήταν στοιχείο δικαιολογημένο στο νόμο.
3. Και το ίδιο το ένταλμα αναφερόταν σε ύπαρξη του συστήματος παρακολούθησης και καταγραφής «χωρίς άδεια από τον Επίτροπο Προστασίας Δεδομένων», αναφορά που παραπέμπει στο Άρθρο 26(1)(β) το οποίο είχε καταργηθεί, έτσι ώστε να υπάρχει όντως ενδεχόμενη πλάνη περί το νόμο έκδηλη στη φύση του πράγματος.
4. Τούτο δικαιολογούσε την παραχώρηση άδειας για καταχώρηση της αίτησης που επιδιώκεται.
5. Με βάση τις δοθείσες εξηγήσεις, η σημειωθείσα καθυστέρηση σαράντα ημερών στην καταχώρηση της αίτησης έγινε δεκτή ως δικαιολογημένη.
Η αίτηση επιτράπηκε.
Αίτηση.
Ξ. Ξενοφώντος και Ε. Κλεάνθους, για τον Αιτητή.
Αιτητής παρών.
Ex tempore
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Ιδιοκτήτρια πρατηρίου βενζίνης είχε εναντίον της σε πολιτική αγωγή διάταγμα το οποίο απαγόρευε συγκεκριμένες εργασίες στο εν λόγω πρατήριο. Ο Αιτητής ήταν ένας από τους αιτητές στην εν λόγω αγωγή προς εξασφάλιση του αναφερθέντος διατάγματος, όντας ιδιοκτήτης οικίας εφαπτόμενης του πρατηρίου. Με δική του πρωτοβουλία στη συνέχεια εγκατέστησε δύο φωτογραφικές μηχανές στην οικία του που κατέγραφαν τις κινήσεις προς την είσοδο του πρατηρίου. Η ιδιοκτήτρια του πρατηρίου αντέδρασε καταγγέλλοντας τούτο στην αστυνομία και συγκεκριμένα ότι οι μηχανές αυτές είχαν εγκατασταθεί χωρίς την άδειά της, αναφέροντας περαιτέρω ότι όταν ζήτησε εξηγήσεις από τον Αιτητή αυτός της απάντησε ευθέως ότι η εγκατάσταση έγινε για να την παρακολουθεί εφ' όσον αντιτίθετο στη λειτουργία του πρατηρίου. Αναζητήθη τότε από την αστυνομία η έκδοση εντάλματος έρευνας της οικίας του Αιτητή για εντοπισμό και παραλαβή του εν λόγω κυκλώματος παρακολούθησης και του συστήματος καταγραφής αυτού στη βάση όρκου ο οποίος ετέθη ενώπιον του Δικαστηρίου. Ο όρκος ανέφερε τα ακόλουθα:
«. υπάρχει εύλογος υποψία βασισμένη στη μαρτυρία ότι ο Πανίκκος Πιρμεττή οδός Καλογεροπούλου αρ. 52, Μ. Γειτονιά, Λεμεσός, 44 ετών, ΔΤ.. ότι ενέχεται σε υπόθεση κατά παράβαση του Περί Προστασίας Δεδομένων Νόμου, Νόμος 138(Ι) του 2001 Άρθρα 26(1)(α) και (β) αδικήματα που διαπράχθηκαν μεταξύ των ημερομηνιών 24/07/2012 - 01/08/2012 στην Λεμεσό.
Συγκεκριμένα την 01/08/2012 η Μαρία Βακανά ιδιοκτήτρια του πρατηρίου βενζίνης «ΕΚΟ» που βρίσκεται στην οδό Γεωργίου Καλογεροπούλου αρ. 50 στην Μ. Γειτονιά κατήγγειλε ότι μεταξύ των ημερομηνιών 24/07/2012 - 01/08/2012 ο πιο πάνω ύποπτος εγκατέστησε στην οικία του δύο εξωτερικές κάμερες οι οποίες καταγράφουν προς την είσοδο του πρατήριο βενζίνης της. Η οικία του υπόπτου εφάπτεται με το πρατήριο βενζίνης της παραπονούμενης και καταγράφει προς το πρατήριο χωρίς οποιαδήποτε άδεια της. Σύμφωνα με την παραπονούμενη την 24/07/2012 διαπίστωσε ότι άγνωστο της πρόσωπο εγκατέστησε τις κάμερες και όταν του ζήτησε εξηγήσεις αυτός της ανάφερε ότι είναι για να την παρακολουθεί και να την κανονίσει ενώ η ίδια διαπίστωσε ότι κρατούσε για εγκατάσταση στην οικία του υπόπτου καταγραφέα εν σχέση με τις κάμερες. Ο πιο πάνω ύποπτος καθώς και άλλοι γείτονες αντιτίθετω προς την ανέγερση του εν λόγω πρατηρίου κυρίως ο ύποπτος του οποίου η κατοικία εφάπτεται του πρατηρίου.
Εν όψει των πιο πάνω αιτούμαι από το Σεβαστό σας Δικαστήριο την έκδοση εντάλματος έρευνας της οικίας και των υποστατικών του στην πιο πάνω διεύθυνση για εντοπισμό και παραλαβή του κλειστού κυκλώματος παρακολούθησης περιλαμβανομένου του συστήματος καταγραφής, για διευκόλυνση των Αστυνομικών ανακρίσεων, παρακαλώ.»
Το Δικαστήριο ενέκρινε το αίτημα της αστυνομίας και εξέδωσε το ένταλμα αναφέροντας τα ακόλουθα:
"Επειδή υπάρχει εύλογος υποψία που βασίζεται σε μαρτυρία ότι στην οικία υποστατικά του Πανίκου Πιρμεττή, στην οδό Γεωργίου Καλογεροπούλου, αρ. 52, Μ. Γειτονιά, Λεμεσός, 44 ετών, Δ.Τ. ..., υπάρχουν εγκατεστημένες κάμερες παρακολούθησης και καταγράφουν προς το πρατήριο βενζίνης «ΕΚΟ» ιδιοκτησίας της Μαρίας Βακανά χωρίς άδεια από τον Επίτροπο Προστασίας Δεδομένων κατά παράβαση του Περί προστασίας Προσωπικών Δεδομένων Νόμου 138(Ι) του 2001 Άρθρα 26(1)(α) και (β) αδικήματα που διαπράχθηκαν μεταξύ των ημερομηνιών 24/07/2012 - 01/08/2012 στην Λεμεσό.»
Η αίτηση ενώπιον μου για άδεια βασίζεται στο ότι υπήρξε υπέρβαση του δικαιοδοτικού πλαισίου του Δικαστηρίου με ιδιαίτερη αναφορά σε πλάνη περί το νόμο κατά το ότι η αίτηση και ο όρκος ήσαν με αναφορά σε εμπλοκή του αιτητή σε υπόθεση κατά παράβαση των Άρθρων 26(1)(α)(β) του Ν. 138(Ι)/2001, ενώ από τα γεγονότα τα οποία αναφέρονται στον όρκο δεν προκύπτει συσχετισμός με τα εν λόγω άρθρα. Συγκεκριμένα, η αναφορά στα γεγονότα είναι ότι η εγκατάσταση του κυκλώματος παρακολούθησης έγινε χωρίς οποιανδήποτε άδεια της ιδιοκτήτριας του πρατηρίου, ενώ ο νόμος άλλα προνοεί ως προς το τι απαγορεύεται.
Επί πλέον, υπεδείχθη ότι υπήρχε έκδηλη πλάνη ως προς το νόμο κατά το ότι έγινε αναφορά στην αίτηση και στον όρκο στα Άρθρα 26(1)(α) και (β) ενώ μόλις τρεις εβδομάδες πριν από την έκδοση του εντάλματος ο νόμος είχε τροποποιηθεί και το Άρθρο 26(1)(β) είχε καταργηθεί. Να σημειωθεί ότι το Άρθρο 26(1)(β) προνοούσε ότι «διαπράττεται αδίκημα εάν διατηρείται αρχείο χωρίς άδεια από τον Επίτροπο Προστασίας Δεδομένων», ώστε να μην υπήρχε περίπτωση παράβασης του Άρθρου 26(1)(β), με έκδηλο τον επηρεασμό της όλης αιτήσεως η οποία εβασίσθη στον προ της τροποποίησης νόμο. Ως προς το Άρθρο 26(1)(α) δε, η εισήγηση των ευπαιδεύτων συνηγόρων είναι ότι το αδίκημα διαπράττεται με την παράλειψη γνωστοποίησης στον Επίτροπο της σύστασης και λειτουργίας αρχείου και τέτοια αναφορά για παράλειψη δεν υπήρξε στον όρκο εφ' όσον ο όρκος αναφέρεται μόνο στη μη εξασφάλιση άδειας από την ιδιοκτήτρια του πρατηρίου.
Έχω εκθέσει τα γεγονότα από τα οποία θεωρώ ότι δικαιολογείται να γίνονται οι εισηγήσεις που γίνονται εφ' όσον είναι φανερό ότι υπήρξε πρόδηλη παράλειψη συσχετισμού των γεγονότων προς τα προνοούμενα στο νόμο. Η αίτηση φαίνεται να έγινε στη βάση του νόμου πριν από την τροποποίηση, εξ ου και η αναφορά στο Άρθρο 26(1)(β) το οποίο είχε ήδη καταργηθεί στις 2/8/2012 που εξεδόθη το ένταλμα. Αλλά και ως προς το Άρθρο 26(1)(α) φαίνεται να υπάρχει έλλειψη αναφοράς στο ουσιαστικό σημείο του Άρθρου 26(1)(α), που είναι η παράλειψη γνωστοποίησης προς τον Επίτροπο της λειτουργίας του αρχείου, με τη μόνη αναφορά που γίνεται να είναι στη μη λήψη άδειας της παραπονούμενης, πράγμα που δεν φαίνεται να είναι στοιχείο δικαιολογημένο στο νόμο. Να σημειώσω ότι και το ίδιο το ένταλμα αναφέρεται σε ύπαρξη του συστήματος παρακολούθησης και καταγραφής «χωρίς άδεια από τον Επίτροπο Προστασίας Δεδομένων», αναφορά που παραπέμπει στο Άρθρο 26(1)(β) το οποίο είχε καταργηθεί και επομένως φαίνεται να εβασίσθη ιδιαίτερα σε αυτή την πτυχή του πράγματος ώστε να υπάρχει όντως ενδεχόμενη πλάνη περί το νόμο έκδηλη στη φύση του πράγματος. Τούτο θα δικαιολογούσε την παραχώρηση άδειας για καταχώρηση της αίτησης που επιδιώκεται.
Με απασχόλησε περαιτέρω το γεγονός ότι, σύμφωνα με την ίδια την αίτηση, υπήρξε στη συνέχεια αίτηση για κατακράτηση τεκμηρίων αφού το ένταλμα εξετελέσθη και ελήφθησαν τα συστήματα παρακολούθησης από την αστυνομία, η οποία και ενεκρίθη. Η αντίδραση του αιτητή ήταν να καταχωρήσει έφεση εναντίον της απόφασης για κατακράτηση των τεκμηρίων. Η έφεση εκείνη όμως φαίνεται να στρέφεται προς τη νομιμότητα της απόφασης για κατακράτηση των τεκμηρίων και όχι προς την κατεύθυνση της νομιμότητας του εντάλματος έρευνας, που δεν θα μπορούσε ενδεχομένως να ελεχθεί στα πλαίσια εκείνα εις τρόπον ώστε να μην επηρεάζει την ενώπιον μου διαδικασία.
Έθιξα και το θέμα της καθυστέρησης που υπήρξε στην καταχώρηση της έφεσης και πρέπει να επισημάνω ότι όντως υπάρχει μια καθυστέρηση με απόλυτους όρους των 40 τόσων ημερών της καταχώρησης της ενώπιον μου αίτησης, ως προς την οποία όμως δίδεται κάποια δικαιολογία σε συνάρτηση με το πρόβλημα που υπήρχε ως εκ των διακοπών του καλοκαιριού, που ασφαλώς εμποδίζει την εύρυθμη επικοινωνία δικηγόρου και πελάτη, και ως προς τα προβλήματα υγείας που ο δικηγόρος ο οποίος θα εχειρίζετο την υπόθεση αντιμετώπιζε κατά τον εν λόγω χρόνο. Η ευθύτητα με την οποία έχουν τεθεί οι εξηγήσεις αυτές αλλά και οι ίδιες οι εξηγήσεις πιστεύω δικαιολογούν την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου υπέρ του Αιτητή και θα δώσω την άδεια.
Η αίτηση επιτυγχάνει.