ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2012) 1 ΑΑΔ 1937
22 Αυγούστου, 2012
[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤA ΑΡΘΡA 3 KAI 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ HMEΡΟΜΗΝΙΑΣ 11.7.2012 ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ 13291/12 ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤHN ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΩΝ 1, 4, 5, 6 ΚΑΙ 7 ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΠΟΙΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ 12391/12 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΝΤΑΛΜΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ CERTIORARI KAI/H PROHIBITION,
KAI
ANAΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ (ΚΑ ΧΡ. ΠΑΡΠΟΤΤΑ, ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ) ΣΤΙΣ 9.8.2012 ΣΤΗ ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 11.7.2012 ΤΟΥ ΠΑΡΑΠΟΝΟΥΜΕΝΟΥ- ΑΙΤΗΤΗ ΔΗΜΟΥ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΕΣΤΗΣΕ ΑΠΟΛΥΤΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΩΝ 1, 4, 5, 6 ΚΑΙ 7.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 123/2012)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Απορρίφθηκε αίτηση για παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αίτησης certiorari προς ακύρωση προσωρινού διατάγματος Επαρχιακού Δικαστηρίου, η έκδοση του οποίου αμφισβητείτο λόγω ισχυριζόμενης έλλειψης κατά τόπο δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου ― Η ισχυριζόμενη έλλειψη δικαιοδοσίας δεν δημιουργούσε εξαιρετικές περιστάσεις, δεδομένης της ύπαρξης εναλλακτικού ένδικου μέσου ― Κατά πόσο είναι επιτρεπτό, ενώ υπάρχει στη διάθεση του αιτητή το εναλλακτικό ένδικο μέσο της έφεσης δεν υπάρχουν όμως οι εξαιρετικές περιστάσεις, να του παραχωρηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για Certiorari επειδή εγείρεται θέμα δικαιοδοσίας.
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Η ύπαρξη εναλλακτικού ένδικου μέσου εξαφανίζει τις οποιεσδήποτε πιθανότητες υπάρχουν για έγκριση της αίτησης εκτός και αν υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις ― Στόχος του διατάγματος Certiorari είναι ο έλεγχος της νομιμότητας της απόφασης ― Δεν είναι η διόρθωση λανθασμένης απόφασης ούτε αποτελεί υποκατάστατο της δευτεροβάθμιας διαδικασίας ή μέσο εποπτείας της διαδικασίας των επαρχιακών δικαστηρίων ή της πρακτικής που ακολουθήθηκε.
Οι Αιτητές επιδίωξαν την ακύρωση προσωρινού διατάγματος το οποίο εξεδόθη στο πλαίσιο ιδιωτικής ποινικής υπόθεσης, μονομερώς από Επαρχιακό Δικαστήριο και αργότερα κατέστη απόλυτο. Ήταν η θέση των αιτητών - την οποία πρόβαλαν και πρωτόδικα πλην όμως απορρίφθηκε - ότι το διάταγμα εκδόθηκε από κατά τόπο αναρμόδιο δικαστήριο εφόσον κατά τόπο αρμοδιότητα για σκοπούς εκδίκασης της ποινικής υπόθεσης είχε αποκλειστικά το Επαρχιακό Δικαστήριο Αμμοχώστου εντός της δικαιοδοσίας του οποίου είναι η Αγία Νάπα στο έδαφος της οποίας βρίσκεται το επίδικο τεμάχιο.
Με την αίτηση υποστηρίχθηκε μεταξύ άλλων ότι η ισχυριζόμενη έλλειψη δικαιοδοσίας του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας ως κατά τόπο αρμόδιου για εκδίκαση της ποινικής υπόθεσης, αναπόφευκτα οδηγούσε στην έγκριση της αίτησης, ανεξαρτήτως ύπαρξης εναλλακτικού ένδικου μέσου θεραπείας.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Στην κρινόμενη περίπτωση η ύπαρξη εναλλακτικού ένδικου μέσου και συγκεκριμένα της έφεσης δεν αμφισβητήθηκε από τους αιτητές, ούτε και οι αιτητές επικαλέστηκαν την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων.
2. Με δοσμένο το γεγονός της ύπαρξης του εναλλακτικού ένδικου μέσου της έφεσης όπως και του γεγονότος της απουσίας εξαιρετικών περιστάσεων, η αίτηση δεν μπορούσε να πετύχει.
3. Άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος στην περίπτωση όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, παρέχεται όταν συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. Η αρχή αυτή ισχύει γενικά, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα ακόμα και αν ο προβαλλόμενος λόγος είναι έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά. (2012) 1 Α.Α.Δ. 878,
Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535.
Αίτηση.
Π. Αγγελίδης, για τους Αιτητές 1.
Π. Μιχαήλ, για τους Αιτητές 4, 5, 6 και 7.
Cur. adv. vult.
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας είναι αίτηση των κατηγορουμένων 1, 4, 5, 6 και 7 στην ιδιωτική ποινική υπόθεση 12391/12 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας για να τους χορηγηθεί η αναγκαία για σκοπούς καταχώρησης αίτησης για την έκδοση εντάλματος Certiorari, άδεια, με απώτερο σκοπό την ακύρωση της ενδιάμεσης απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας ημερ. 9.8.2012.
Με την ελεγχόμενη απόφαση του, η οποία εδόθηκε κατόπιν ακρόασης, το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας κατέστησε απόλυτο παρεμπίπτον διάταγμα το οποίο είχε αρχικά εκδώσει μονομερώς, στα πλαίσια της ποινικής υπόθεσης 12391/12. Με τον εν λόγω παρεμπίπτον διάταγμα απαγορευόταν στους εδώ αιτητές και/ή τους αντιπροσώπους τους «από του να εκτελούν, και/ή να προβαίνουν σε οποιαδήποτε εργασία αναφορικά με την ανέγερση, κατεδάφιση, κατασκευή ή ανοικοδόμηση οποιασδήποτε οικοδομής ή/και εν γένει την εκτέλεση οποιασδήποτε οικοδομικής εργασίας εντός του τεμαχίου υπ' αριθμό 396, Φ/Σχ.2-288-373, Τμήμα 5, τοποθεσία Νησί του Καλαφάτη στην Αγία Νάπα μέχρι την τελική εκδίκαση . . . .» της ποινικής υπόθεσης 12391/12.
Είναι η θέση των αιτητών, θέση την οποία πρόβαλαν και πρωτόδικα πλην όμως απορρίφθηκε, ότι η προαναφερόμενη ενδιάμεση απόφαση εκδόθηκε από κατά τόπο αναρμόδιο δικαστήριο εφόσον κατά τόπο αρμοδιότητα για σκοπούς εκδίκασης της ποινικής υπόθεσης 12391/12 είχε αποκλειστικά το Επαρχιακό Δικαστήριο Αμμοχώστου εντός της δικαιοδοσίας του οποίου είναι η Αγία Νάπα στο έδαφος της οποίας βρίσκεται το τεμάχιο 396.
Κεντρικό άξονα της επί του προκειμένου επιχειρηματολογίας των ευπαίδευτων συνηγόρων των αιτητών, τόσο πρωτόδικα όσο και ενώπιον μου, συνιστά η θέση ότι οι πρόνοιες του Άρθρου 3 περί Δικαστηρίων (Προσωριναί Διατάξεις) Νόμου του 1974 (Ν. 43/74) σύμφωνα με τις οποίες, διαρκούσης της έκρυθμης κατάστασης που δημιουργήθηκε από την τουρκική εισβολή και παρά τις διατάξεις του Περί Δικαστηρίων Νόμων 1960 - 1972, κάθε επαρχιακό δικαστήριο κέκτηται δικαιοδοσίας να εκδικάζει οποιοδήποτε αδίκημα, ανεξαρτήτως σε ποια επαρχία έχει διαπραχθεί, έχουν τουλάχιστο στην περίπτωση των επαρχιών Λάρνακας και Αμμοχώστου καταστεί ανενεργείς εφόσον για την επαρχία Αμμοχώστου έχει εγκαθιδρυθεί δικαστήριο με προσωρινή έδρα το Παραλίμνι. Έτσι υποστηρίζουν οι δύο συνήγοροι, στην περίπτωση των δύο αυτών επαρχιών, η κατά τόπο αρμοδιότητα του Άρθρου 23 του Περί Δικαστηρίων Νόμων 1960 έως 1972 δεν έχει καταργηθεί. Επομένως, κατέληξαν, κατά τόπο αρμοδιότητα εκδίκασης της ποινικής υπόθεσης στα πλαίσια της οποία εκδόθηκε η ελεγχόμενη ενδιάμεση απόφαση, αποκλειστικά έχει το Επαρχιακό Δικαστήριο Αμμοχώστου.
Ήταν επίσης η θέση των αιτητών ότι η έλλειψη δικαιοδοσίας του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας ως κατά τόπο αρμόδιου για εκδίκαση της ποιο πάνω ποινικής υπόθεσης, αναπόφευκτα οδηγεί στην έγκριση της παρούσας αίτησης, ανεξαρτήτως ύπαρξης εναλλακτικού ένδικου μέσου θεραπείας, και συγκεκριμένα του ένδικου μέσου της έφεσης την ύπαρξη του οποίου η πλευρά των αιτητών δεν αμφισβητεί.
Αποτελεί πάγια αρχή της νομολογίας μας ότι στόχος του διατάγματος Certiorari δεν είναι η διόρθωση λανθασμένης απόφασης ούτε και η διαδικασία έκδοσης του μπορεί να αποτελέσει υποκατάστατο της δευτεροβάθμιας διαδικασίας ή μέσο εποπτείας της διαδικασίας των επαρχιακών δικαστηρίων ή της πρακτικής που ακολουθήθηκε. Στόχος του είναι ο έλεγχος της νομιμότητας της απόφασης. Η χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση εντάλματος Certiorari ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου, η οποία όμως ασκείται με πολλή φειδώ. Για να χορηγηθεί δε τέτοια άδεια ο αιτητής θα πρέπει να ικανοποιήσει το δικαστήριο για την ύπαρξη «εκ πρώτης όψεως υπόθεσης» και/ή την ύπαρξη «συζητήσιμης υπόθεσης». Όμως, σύμφωνα με την ίδια πάγια νομολογιακή αρχή εκεί όπου στη διάθεση του αιτητή υπάρχει εναλλακτικό ένδικο μέσο, τότε ο παράγοντας αυτός επιδρά καταλυτικά στην άσκηση της επί του προκειμένου διακριτικής ευχέρεια του δικαστηρίου. Με άλλα λόγια, η ύπαρξη ενός τέτοιου ένδικου μέσου εξαφανίζει τις οποιεσδήποτε πιθανότητες υπάρχουν για έγκριση της αίτησης εκτός και αν υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις.
Στην κρινόμενη περίπτωση όπως έχω ήδη σημειώσει η ύπαρξη εναλλακτικού ένδικου μέσου και συγκεκριμένα αυτού της έφεσης δεν αμφισβητείται από τους αιτητές, ούτε και οι αιτητές επικαλούνται την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων. Εκείνο που υποστηρίζουν και στο οποίο εστιάζεται και ο πυρήνας της επιχειρηματολογία τους είναι ότι θα πρέπει να τους χορηγηθεί η αιτούμενη άδεια εφόσον το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας δεν είναι κατά τόπο αρμόδιο να εκδικάσει την ποινική υπόθεση 12391/12 και συνεπώς στερείτο δικαιοδοσίας να εκδώσει την ελεγχόμενη ενδιάμεση απόφαση.
Το κατά πόσο μπορεί, ενώ υπάρχει στη διάθεση του αιτητή το εναλλακτικό ένδικο μέση της έφεσης δεν υπάρχουν όμως οι εξαιρετικές περιστάσεις, να του παραχωρηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για Certiorari επειδή εγείρεται θέμα δικαιοδοσίας, απασχόλησε πολύ πρόσφατα την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Αίτηση της Τράπεζας Κύπρου Δημόσιας Εταιρείας Λτδ και του Ταμείου Πρόνοιας Προσωπικού Τράπεζας Κύπρου Δημόσιας Εταιρείας (2012) 1 Α.Α.Δ. 878, στην οποία η επί του προκειμένου θέση της νομολογίας μας τέθηκε με αναφορά στο πιο κάτω απόσπασμα από την απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535 σελ. 1536, 1537:
«Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και, περαιτέρω, στην περίπτωση όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. (Βλ. μεταξύ άλλων, R. v. Secretary of State [1986] 1 All ER 717, Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, Στ. Μεστάνας (2000) 1 Α.Α.Δ. 247) Στην Hellenger Trading Ltd (2000) 1 A.AΔ. 1965, διευκρινίστηκε, ορθά, ότι η αρχή αυτή «ισχύει γενικά, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα». Έστω, δηλαδή, και αν ο προβαλλόμενος λόγος είναι έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. (Βλ. επίσης, Σ. Μαρκίδης κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 552). Αν δε, παρά τη μη ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, χορηγηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για certiorari, η μη ύπαρξη τέτοιων περιστάσεων συνιστά, a fortiori, λόγο απόρριψης της αίτησης.»
Με δοσμένο στην παρούσα περίπτωση το γεγονός της ύπαρξης του εναλλακτικού ένδικου μέσου της έφεσης όπως και το γεγονός της απουσίας εξαιρετικών περιστάσεων, η παρούσα αίτηση δεν μπορεί να πετύχει.
Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω, η αίτηση απορρίπτεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.
Η αίτηση απορρίπτεται.