|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2012) 1 ΑΑΔ 686
10 Απριλίου, 2012
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
S.K.P. ENTERPRISES LTD,
Ενάγοντες,
v.
1. ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ «ΑVANTIS II» (IMO 7432305) ΥΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΛΕΜΕΣΟΥ,
2. ΝΗΛΕΥΣ ΝΑΥΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ (ΑΡ. 1),
Εναγομένων.
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 30/2011)
Αγωγή Ναυτοδικείου ― Έκδοση διαταγμάτων εκτίμησης και εκποίησης πλοίου, εκκρεμούσης της διαδικασίας (pendente lite) ― Πρόκειται για διακριτική εξουσία η οποία ασκείται υπέρ του αιτούντος εφόσον αποκαλυφθεί «καλός λόγος» που να δικαιολογεί τη λήψη του συγκεκριμένου μέτρου ― Καλός μπορεί να θεωρηθεί λόγος ο οποίος προάγει το σκοπό για τον οποίο παρέχεται η εξουσία, που δεν είναι άλλος από την προστασία του αντικειμένου της σύλληψης, του πλοίου, από τη φθορά που επιφέρει ο χρόνος και από τα έξοδα για τη φύλαξή του ενώ τελεί σε αδράνεια ― Αποτελεί εξαιρετικό μέτρο και η πώληση του πλοίου δεν αποτελεί το φυσικό επακόλουθο της σύλληψής του ή της προοπτικής κράτησής του για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα ― Το καθιστά παραδεκτό μέτρο η παράλειψη του ιδιοκτήτη του πλοίου να το απελευθερώσει, καθώς και η αδιαφορία για την τύχη του ενώ τελεί υπό σύλληψη, αποτελούν παράγοντες οι οποίοι κατατείνουν υπέρ της πώλησης εκκρεμούσης της δίκης.
Οι Αιτητές-Ενάγοντες ζήτησαν με σχετική αγωγή την εκποίηση του εναγόμενου πλοίου από το οποίο (ως επίσης και από την πλοιοκτήτρια εταιρεία) αξίωναν οφειλόμενα ποσά που αντιπροσώπευαν την αξία καυσίμων και λιπαντικών που προμήθευσαν στο πλοίο, καθώς και την αξία υπηρεσιών συντήρησης, πλέον τόκους.
Ταυτόχρονα, με μονομερή αίτηση εξασφάλισαν διάταγμα για τη σύλληψη του πλοίου, ενώ αυτό βρισκόταν στο λιμάνι Λεμεσού.
Κατά τη διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου, εμφανίστηκαν και έλαβαν μέρος ως ανακόπτοντες, τρία άλλα νομικά πρόσωπα, τα οποία είχαν διάφορες αξιώσεις εναντίον του πλοίου.
Οι Αιτητές υποστήριξαν μεταξύ άλλων ότι:
α) Οι ιδιοκτήτες του Εναγομένου Πλοίου αδιαφορούσαν πλήρως από την σύλληψη του για την προμήθεια του με τα αναγκαία εφόδια και παρέλειπαν να καταβάλουν οποιαδήποτε δαπάνη ή οφειλή και έτσι καθημερινά το Εναγόμενο Πλοίο βαρύνετο με διάφορα έξοδα.
β) Το γεγονός ότι το Εναγόμενο Πλοίο τελούσε υπό σύλληψη και ήταν ανενεργό είχε ως αποτέλεσμα εκτός από την καθημερινή επιβάρυνση με έξοδα, τη συνεχή φθορά την οποία υφίστατο λόγω της μη επαρκούς συντήρησης, γεγονότα τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα την καθημερινή μείωση της αξίας του Εναγομένου Πλοίου.
γ) Οφείλονταν μισθοί και άλλα ωφελήματα γεγονός που συνηγορούσε υπέρ της έκδοσης του διατάγματος.
Αποφασίστηκε ότι:
Στην έκδοση των διαταγμάτων, η πλευρά του πλοίου έφερε ένσταση, ισχυριζόμενη ότι δεν έπρεπε να εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα, καθότι είχε εκδοθεί συγκεκριμένη εγγυητική για κάλυψη της αξίωσης των Εναγόντων.
Κατά την ακρόαση της αίτησης, εκπροσωπήθηκε κατόπιν καταχώρησης ανακοπής της διαδικασίας, η Συνεταιριστική Τράπεζα Ευβοίας, η οποία ισχυρίστηκε ότι ήταν ενυπόθηκοι δανειστές.
Ακολούθως, σε μεταγενέστερο στάδιο, η πλευρά του Καθ' ου η αίτηση πλοίου, αναίρεσε με σχετική δήλωση της δικηγόρου του ότι επίκειτο η κατάθεση εγγυητικής.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Από την εξέταση όλων των στοιχείων που τέθηκαν, προέκυπτε ότι ικανοποιούνταν όλες οι προϋποθέσεις που απαιτούνταν για να ασκηθεί η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου υπέρ της έκδοσης των αιτούμενων διαταγμάτων.
2. Με την αναίρεση από την πλευρά του Καθ' ου η αίτηση πλοίου, της δήλωσης ότι επίκειτο η κατάθεση εγγυητικής κατέρρεε ολόκληρο το υπόβαθρο της ένστασης.
3. Με την κατάρρευση της ένστασης, καθίστατο φανερό ότι όλα τα στοιχεία συνηγορούσαν υπέρ της έγκρισης του αιτήματος. Το πλοίο, όπως ανέφερε και ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου σε σχετική επιστολή του, είχε ουσιαστικά εγκαταλειφθεί από την πλοιοκτήτρια εταιρεία.
4. Ήταν φανερό ότι δεν διαφαίνονταν πιθανότητες για καταβολή της ορισθείσας προ πολλού εγγύησης για απελευθέρωση του πλοίου. Υπό τις περιστάσεις, το πλοίο θα έπρεπε να πωληθεί ώστε να περιοριστεί η περαιτέρω φθορά και η περαιτέρω μείωση της καθαρής αξίας του. Εκδόθηκε σχετικό διάταγμα πώλησης.
Η αίτηση επιτράπηκε με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
The Royal Bank of Scotland N.V. v. Του Πλοίου «Κalia» (2012) 1 Α.Α.Δ. 6.
Αίτηση.
Α. Γιωρκάτζης, για τους Αιτητές-Ενάγοντες.
Γ. Στεφάνου (κα) για Γ. Ιωάννου, για τους Καθ' ων η αίτηση-Εναγομένους.
Κ. Καποδίστριας για Κ. Βελάρη, για τους ανακόπτοντες, Αλφαμάρ Ναυτική Εταιρεία.
Α. Χριστοφή για Ε. Στυλιανίδη, για τους ανακόπτοντες, Amathus Aegeas Ltd.
Μ. Μάρκου για Αργυρού & Δημοσθένους, για τους ανακόπτοντες, ενυπόθηκους δανειστές, Συνεταιριστική Τράπεζα Ευβοίας-ΣΥΝ.Π.Ε.
Cur. adv. vult.
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Οι Αιτητές-Ενάγοντες ενήγαγαν το εναγόμενο πλοίο «Avantis II», εγγεγραμμένο στο ελληνικό νηολόγιο, καθώς και την πλοιοκτήτρια εταιρεία, αξιώνοντας ποσό $64.526,71, το οποίο αντιπροσωπεύει την αξία καυσίμων και λιπαντικών που προμήθευσαν στο πλοίο, καθώς και την αξία υπηρεσιών συντήρησης, πλέον τόκους. Ταυτόχρονα, με μονομερή αίτηση εξασφάλισαν διάταγμα για τη σύλληψη του πλοίου, ενώ αυτό βρισκόταν στο λιμάνι Λεμεσού. Κατά τη διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου, εμφανίστηκαν και έλαβαν μέρος ως ανακόπτοντες, τρία άλλα νομικά πρόσωπα, τα οποία είχα διάφορες αξιώσεις εναντίον του πλοίου.
Στη συνέχεια με δια κλήσεως αίτηση (επίδικη), οι Αιτητές-Ενάγοντες ζήτησαν διάταγμα για εκτίμηση του πλοίου, το οποίο εκδόθηκε με τη συγκατάθεση των Καθ' ων η αίτηση. Επίσης, αιτήθηκαν διατάγματα για την πώληση του πλοίου με δημόσιο πλειστηριασμό, εκκρεμούσης της διαδικασίας (pendente lite), καθώς και διάταγμα όπως το προϊόν της πώλησης, μετά την αφαίρεση των εξόδων του Αξιωματικού Ναυτοδικείου, κατατεθεί στο Δικαστήριο, μέχρι εκδίκασης της αγωγής.
Οι Αιτητές στις παραγράφους 8-15 της ένορκης δήλωσης του Αντώνη Παντέχη που συνοδεύει την αίτηση, ισχυρίζονται τα πιο κάτω:-
«8. Οι ιδιοκτήτες του Εναγομένου Πλοίου αδιαφορούν πλήρως από την σύλληψη του για την προμήθεια του με τα αναγκαία εφόδια και παραλείπουν να καταβάλουν οποιαδήποτε δαπάνη ή οφειλή και έτσι καθημερινά το Εναγόμενο Πλοίο βαρύνεται με διάφορα έξοδα όπως πληρωμή μισθών του πληρώματος, σίτιση του πληρώματος, έξοδα υδατοπρομήθειας και ηλεκτροδότησης, έξοδα αποκομιδής σκυβάλων, καθώς και λιμενικά δικαιώματα προς την Αρχή Λιμένων Κύπρου.
9. Το γεγονός ότι το Εναγόμενο Πλοίο τελεί υπό σύλληψη και συνεπώς είναι ανενεργό έχει ως αποτέλεσμα εκτός από την καθημερινή επιβάρυνση με έξοδα την συνεχή φθορά την οποία υφίσταται λόγω της μη επαρκούς συντήρησης, γεγονότα τα οποία έχουν ως αποτέλεσμα την καθημερινή μείωση της αξίας του Εναγομένου Πλοίου.
10. Ως με έχει ενημερώσει ο Πλοίαρχος του Εναγομένου Πλοίου Γιώργος Τουρούπης τόσο στον ίδιο όσο και στα υπόλοιπα 8 μέλη του πληρώματος του Εναγομένου Πλοίου οφείλονται μισθοί και άλλα ωφελήματα που ξεπερνούν τις 100.000 Ευρώ ενώ υπάρχει και οφειλή προς το Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο (ΝΑΤ) που ξεπερνά τις 50.000 Ευρώ.
11. Από έρευνα που έχω διεξαγάγει στο βιβλίο Ανακοπών που τηρείται από το Πρωτοκολλητείο Ναυτοδικείου προκύπτει ότι έχει καταχωρηθεί Ανακοπή κατά της απελευθέρωσης του Εναγομένου Πλοίου από τους ναυλωτές του Εναγομένου πλοίου Αλφαμάρ Ναυτική Εταιρεία οι οποίοι αξιώνουν εναντίον του Εναγομένου Πλοίου ως από τους πράκτορες του Εναγομένου Πλοίου στην Κύπρο Amathus Aegeas Ltd οι οποίοι επίσης αξιούν έναντι του Εναγομένου Πλοίου.
12. Όπως με πληροφορούν οι δικηγόροι των Αιτητών Αντρέας Γιωρκάτζης Δ.Ε.Π.Ε. τα καθημερινά έξοδα τα οποία συσσωρεύονται συνέπεια της σύλληψης και παραμονής του Εναγομένου πλοίου στο λιμάνι Λεμεσού καθώς και οι αξιώσεις για μισθούς και άλλα ωφελήματα τυγχάνουν προτεραιότητας έναντι της αξίωσης των Αιτητών και ως εκ τούτου περιορίζουν σε σημαντικό βαθμό την ανάκτηση της οφειλής προς τους Αιτητές.
13. Τυχόν έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων δεν πρόκειται να επηρεάσει καθ' οιονδήποτε τρόπο τα συμφέροντα οποιουδήποτε προσώπου ενδιαφερόμενου σε αυτό καθώς το προϊόν της πώλησης θα κατατεθεί στο Δικαστήριο εν αναμονή έκβασης της τελικής διαδικασίας.
14. Σε αντίθεση η μη έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων θα έχει ως αποτέλεσμα την συνεχιζόμενη φθορά του Εναγομένου Πλοίου καθώς και την συσσώρευση εξόδων τα οποία επιβαρύνουν το Εναγόμενο Πλοίο με αποτέλεσμα η ανάκτηση των οφειλών όχι μόνο των Αιτητών αλλά και των οποιωνδήποτε άλλων απαιτητών έναντι του Εναγομένου Πλοίου να περιορίζεται σημαντικά.
15. Είναι η θέση του Αξιωματικού Ναυτοδικείου όπως αυτή προκύπτει από την επιστολή του ημερομηνίας 08/02/12 προς τον Αρχιπρωτοκολλητή του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου αντίγραφο της οποίας επισυνάπτεται και σημειούται ως Τεκμήριο Α ότι το Εναγόμενο Πλοίο "έχει ουσιαστικά εγκαταλειφθεί από την πλοιοκτήτρια εταιρεία"».
Στην έκδοση των διαταγμάτων, η πλευρά του πλοίου έφερε ένσταση, ισχυριζόμενη ότι δεν πρέπει να εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα, καθότι έχει εκδοθεί συγκεκριμένη εγγυητική για κάλυψη της αξίωσης των Εναγόντων. Περισσότερες λεπτομέρειες δίδονται στις παραγράφους 5 και 6 της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την ένσταση, όπου αναφέρονται τα πιο κάτω:-
«5. Έχει εκδοθεί από τη Συνεργατική Τράπεζα Χαλκίδος εγγυητική επιστολή, για το ποσό των 70.000 ευρώ, μέχρι να καθοριστεί το ύψος του ποσού το οποίο θα καταβληθεί, για ζημίες που υπέστη το πλοίο AVANTIS και/ή πιστωτές-ενάγοντες, δηλ. οι S.K.P. Enterprises ltd εν σχέσει προς την απαίτησιν των, όταν και εφόσον τέτοιες ζημίες και/ή οφειλές καθοριστούν από το Δικαστήριο.
6. Η πληρωμή θα γίνει στο επιδικασθέν μέρος άμα τη παρουσιάσει ενώπιον μας επικυρωμένου αντίγραφου, της απόφασης του Ναυτοδικείου Κύπρου.»
Το σκάφος σύμφωνα με επιστολή του Αξιωματικού Ναυτοδικείου, εκτιμήθηκε από έμπειρο εκτιμητή στο ποσό των $650.000.
Κατά την ακρόαση της αίτησης, έλαβε μέρος, μεταξύ άλλων μερών που καταχώρησαν ανακοπή της διαδικασίας, και ο δικηγόρος κ. Μ. Μάρκου, ο οποίος εκπροσωπεί τη Συνεταιριστική Τράπεζα Ευβοίας, η οποία ισχυρίζεται ότι είναι ενυπόθηκοι δανειστές. Πρόκειται, από τα όσα τέθηκαν ενώπιόν μου, για το ίδιο συνεταιριστικό ίδρυμα που αναφέρεται στην ένσταση ως «Συνεργατική Τράπεζα Χαλκίδος», το οποίο, όπως ισχυρίζεται το πλοίο, έδωσε συγκεκριμένη εγγυητική για χρηματικό ποσό €70.000. Ο κ. Μάρκου εκ μέρους του συγκεκριμένου ιδρύματος, τόνισε ότι από μέρους των πελατών του δεν έχει εκδοθεί η ισχυριζόμενη εγγυητική. Εξήγησε ότι εκείνο που έγινε είναι ότι «είχε δοθεί μια προκαταρκτική έγκριση ότι θα εδίδετο η αιτούμενη εγγυητική, νοουμένου ότι οι εναγόμενοι θα προσκόμιζαν τα απαραίτητα δικαιολογητικά, ότι έχουν διευθετήσει τα έξοδα που βαρύνουν το πλοίο», αλλά δεν το έπραξαν.
Από πλευράς του πλοίου, η δικηγόρος που εμφανίστηκε, αν και της δόθηκε χρόνος για να επικοινωνήσει με τους πελάτες της, ώστε να ξεκαθαρίσει το θέμα της έκδοσης ή όχι της εγγυητικής, δεν διασαφήνισε το θέμα, επιλέγοντας να υιοθετήσει τη γραπτή της αγόρευση, εμμένοντας αρχικά στη θέση ότι ο πελάτης της έχει λάβει τη συγκεκριμένη εγγυητική, αλλά μετά από περαιτέρω ερωτήσεις από το Δικαστήριο, απέσυρε το συγκεκριμένο ισχυρισμό.
Από τη στιγμή που η πλευρά του Καθ' ου η αίτηση πλοίου, αναίρεσε με τη δήλωση της δικηγόρου του ότι επίκειται η κατάθεση εγγυητικής, καταρρέει ολόκληρο το υπόβαθρο της ένστασης.
Όπως ανέφερα πρόσφατα στην υπόθεση The Royal Bank of Scotland N.V. v. Του Πλοίου «Κalia» (2012) 1 Α.Α.Δ. 6:-
«Η εξουσία του Δικαστηρίου για την έκδοση διαταγμάτων εκτίμησης και εκποίησης πλοίου, εκκρεμούσης της διαδικασίας, πηγάζει από τους Θεσμούς 74, 75 και 76 του περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Ναυτοδικείου) Διαδικαστικού Κανονισμού. Πρόκειται για διακριτική εξουσία η οποία ασκείται υπέρ του αιτούντος εφόσον αποκαλυφθεί «καλός λόγος» που να δικαιολογεί τη λήψη του συγκεκριμένου μέτρου. Όπως εξηγείται στην υπόθεση Vector Onega AG v. Του Πλοίου MV/Girvas κ.ά. (Αρ. 4) (1998) 1(Γ) A.A.Δ. 1411:-
«Καλός μπορεί να θεωρηθεί λόγος ο οποίος προάγει το σκοπό για τον οποίο παρέχεται η εξουσία, που δεν είναι άλλος από την προστασία του αντικειμένου της σύλληψης, του πλοίου, από τη φθορά που επιφέρει ο χρόνος και από τα έξοδα για τη φύλαξή του ενώ τελεί σε αδράνεια.
Η πώληση του πλοίου εκκρεμούσης της δίκης αποτελεί εξαιρετικό μέτρο, όπως διαπιστώνεται στη Williams & Glyn's Bank Ltd. v. Ship 'Maria' (1983) 1 C.L.R. 773, (απόφαση Σαββίδη, Δ.), στην οποία το Δικαστήριο πραγματεύεται σε έκταση τις αρχές που διέπουν την άσκηση της εξουσίας που παρέχεται από τον Κ. 74 - (βλ., επίσης Almyr Maritime S.A. v. The Cargo on Board the Ship 'Almyrta' (1975) 1 C.L.R. 116, 118, (απόφαση Α. Λοΐζου, Δ.), και Kyrmizoudes v. Ship 'Philipoupolis' (1978) 1 C.L.R. 526, (απόφαση Τριανταφυλλίδη, Π.). Η πώληση του πλοίου δεν αποτελεί το φυσικό επακόλουθο της σύλληψής του ή της προοπτικής κράτησής του για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα. Καθίσταται, όμως, παραδεκτό μέτρο, εφόσο αποκαλυφθούν λόγοι που την επιβάλλουν, προς διαφύλαξη της αξίας του πλοίου.
Η παράλειψη του ιδιοκτήτη του πλοίου να το απελευθερώσει, καθώς και η αδιαφορία για την τύχη του ενώ τελεί υπό σύλληψη, αποτελούν παράγοντες οι οποίοι κατατείνουν υπέρ της πώλησης εκκρεμούσης της δίκης. Τα έξοδα συντήρησής του κατά την ίδια περίοδο, σε συσχετισμό προς την αξία του πλοίου, αποτελούν άλλο παράγοντα, ο οποίος τείνει να δικαιολογήσει την πώληση. ιδιαίτερα όπου καταφαίνεται ότι η αντιμετώπισή τους θα μειώσει ουσιωδώς την καθαρή αξία του πλοίου. Και τούτο, πάντα σε συνάρτηση προς το ύψος της απαίτησης των εναγόντων, που, στην προκείμενη περίπτωση, υπερβαίνει σημαντικά το ένα εκατομμύριο δολάρια Αμερικής.»
Έχω εξετάσει όλα τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιόν μου και έχω βεβαιωθεί ότι ικανοποιούνται όλες οι προϋποθέσεις που απαιτούνται για να ασκηθεί η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου υπέρ της έκδοσης των αιτούμενων διαταγμάτων. Με την κατάρρευση της ένστασης, καθίσταται φανερό ότι όλα τα στοιχεία συνηγορούν υπέρ της έγκρισης του αιτήματος. Το πλοίο, όπως ανέφερε και ο Αξιωματικός Ναυτοδικείου στην επιστολή του ημερ. 8.2.2012, έχει ουσιαστικά εγκαταλειφθεί από την πλοιοκτήτρια εταιρεία, με αποτέλεσμα να παραχωρηθούν από τους Αιτητές-Ενάγοντες, μέσω του Αξιωματικού Ναυτοδικείου, σε δύο περιπτώσεις, διάφορα χρηματικά ποσά για συντήρηση του πληρώματος, καθώς και ποσό €6.500 για προμήθεια 5 τόνων πετρελαίου. Είναι φανερό ότι δεν διαφαίνονται πιθανότητες για καταβολή της ορισθείσας προ πολλού εγγύησης για απελευθέρωση του πλοίου. Η συνεχιζόμενη κράτηση και αδράνεια του πλοίου, δημιουργούν αυξανόμενη φθορά με αναπόφευκτη τη συνεχή μείωση της αξίας του. Πέραν τούτου, τα έξοδα αναμένεται να αυξάνονται συνεχώς. Υπό τις περιστάσεις, το πλοίο θα πρέπει, κατά την κρίση μου, να πωληθεί ώστε να περιοριστεί η περαιτέρω φθορά και η περαιτέρω μείωση της καθαρής αξίας του.
Ενόψει των πιο πάνω, εκδίδεται ως οι παράγραφοι Β και Γ της αίτησης:-
1. Διάταγμα του Δικαστηρίου που να διατάσσει την πώληση του Εναγομένου πλοίου «Avantis II" (ΙΜΟ 7432305) δια δημόσιου πλειστηριασμού ή δια ιδιωτικής πώλησης στη ψηλότερη προσφερόμενη τιμή, νοουμένου ότι δεν θα είναι κατώτερη από την εκτιμημένη αξία που καθορίστηκε εκκρεμούσης της διαδικασίας (pendente lite).
2. Διάταγμα με το οποίο δίδεται εντολή στον Αξιωματικό Ναυτοδικείου, να καταβάλει στο Δικαστήριο αμέσως μετά την ολοκλήρωση της εκποιητικής διαδικασίας, το πλήρες προϊόν εκποίησης του Εναγόμενου πλοίου και να καταχωρήσει στο Πρωτοκολλητείο κατάσταση, υπογραμμένη από το εν λόγω πρόσωπο, που να δείχνει το ποσό των χρημάτων που κατέβαλε στο Δικαστήριο και το ποσό των δικαιωμάτων, δαπανών και εξόδων που πληρώθηκαν ή διενεργήθηκαν από τέτοιο πρόσωπο κατά την εκτέλεση του διατάγματος του Δικαστηρίου, συνοδευόμενη από τις σχετικές αποδείξεις.
Επιδικάζονται υπέρ των Εναγόντων-Αιτητών και εναντίον του Εναγόμενου-Καθ' ου η αίτηση πλοίου, τα έξοδα της αίτησης. Αυτά να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Η αίτηση επιτρέπεται έξοδα.