|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2012) 1 ΑΑΔ 622
3 Απριλίου, 2012
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στές]
SVETLANA PASHKOVSKAYIA,
Εφεσείουσα-Καθ' ης η αίτηση,
v.
ALEXANDER PASHKOVSKIY,
Εφεσιβλήτου-Αιτητή.
(Έφεση Αρ. 17/2010)
Οικογενειακό Δίκαιο ― Κατά πόσον το Εφετείο μπορούσε να εξετάσει έφεση εναντίον πρωτόδικης απόφασης με την οποία απορρίφθηκε αίτηση παραμερισμού απόφασης, ενώ είχε ήδη εκδοθεί απόφαση σε έφεση που είχε καταχωρήσει ο εφεσίβλητος ως προς το μέρος της απόφασης που δεν είχε επιτύχει.
Εναντίον της εφεσείουσας είχε εκδοθεί απόφαση από το Οικογενειακό Δικαστήριο, κατόπιν απόδειξης σε αίτηση περιουσιακών διαφορών ύστερα από την απόσυρση του δικηγόρου της και αφού η ίδια έπαυσε να εμφανίζεται μετά που απάλλαξε και το δικηγόρο της των υπηρεσιών του.
Η εφεσείουσα καταχώρησε έφεση εναντίον της πρωτόδικης απορριπτικής απόφαση στην αίτηση παραμερισμού που είχε προωθήσει. Ο δε εφεσίβλητος είχε καταχωρήσει έφεση ως προς το μέρος της πρωτόδικης απόφασης στο οποίο δεν είχε πετύχει, στην οποία είχε μάλιστα εκδοθεί απόφαση που την επέτρεψε.
Κατά την Ακρόαση της έφεσης προέκυψε ζήτημα κατά πόσο η έφεση της εφεσείουσας στην παρούσα, μπορούσε να προχωρήσει δεδομένης της ύπαρξης απόφασης στην έφεση που είχε καταχωρήσει ο εφεσίβλητος με επιτυχή κατάληξη. Η δε ύπαρξη της παρούσας έφεσης δεν ετέθη υπόψη του εφετείου κατά την εμφάνιση της εφεσείουσας σε εκείνη την έφεση υπ. αρ. 8/2009 ως εφεσίβλητη.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η έφεση δεν ήταν επιτρεπτό να ακουστεί. Εάν το Εφετείο επιλαμβανόταν θα ήταν ως να εξεταζόταν η ορθότητα του όλου υποβάθρου της απόφασης στην Έφεση 8/2009 και έτσι θα υπήρχε επέμβαση στην απόφαση εκείνη με την ανατροπή της σε περίπτωση επιτυχίας της παρούσας έφεσης.
2. Η Εφεσείουσα εμφανιζόταν, και μάλιστα με δικηγόρο, ως Εφεσίβλητη στην Έφεση 8/2009. Ώφειλε να είχε φέρει εις γνώσιν του Εφετείου τη δική της έφεση και να υποδείξει το συσχετισμό της με την έφεση του Εφεσείοντα, ζητώντας είτε να συνεκδικασθούν είτε να ακουσθεί πρώτη η δική της έφεση. Τούτο δεν το έπραξε, αφήνοντας να διαμορφωθεί μία κατάσταση που δεν άφηνε επιλογή άλλη από τη μη εξέταση της.
Η έφεση απορρίφθηκε χωρίς έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από την εφεσείουσα εναντίον της απόφασης του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Τουμαζή, Πρ. Οικ. Δικ.), (Αίτηση Αρ. 12/08), ημερομηνίας 11/2/2009.
Κ. Ανδρέου, για την Εφεσείουσα.
Α. Χαραλάμπους, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: O Εφεσίβλητος κατεχώρησε Αίτηση στο Οικογενειακό Δικαστήριο ζητώντας να του αποδοθεί η συνεισφορά του στην αύξηση της περιουσίας της Εφεσείουσας συζύγου του. Η Αίτηση κατέληξε σε απόδειξη της απαίτησης του Εφεσίβλητου εφ'όσον η Εφεσείουσα δεν κατεχώρησε Υπεράσπιση και έπαυσε να εμφανίζεται μετά που απάλλαξε και το δικηγόρο της των υπηρεσιών του. Η απόφαση εξεδόθη την 9.1.2009 και με αυτή εδόθη στον Εφεσίβλητο μόνο μέρος της αιτηθείσας θεραπείας, η εγγραφή επ' ονόματί του ½ μεριδίου σε ακίνητο της Εφεσείουσας, ενώ οι υπόλοιπες απαιτήσεις του απερρίφθησαν. Και οι δύο διάδικοι αντέδρασαν αναλόγως, η μεν Εφεσείουσα καταχωρώντας την 11.2.2009 αίτηση για παραμερισμό της απόφασης, ο δε Εφεσίβλητος καταχωρώντας έφεση κατά της απόρριψης των υπολοίπων αξιώσεων του (Εφ. 8/2009). Η αίτηση της Εφεσείουσας απερρίφθη την 12.3.2010, οπότε η Εφεσείουσα κατεχώρησε την ενώπιον μας έφεση κατά της απόρριψης της αίτησής της.
Κατά την ακρόαση της ενώπιον μας έφεσης προέκυψε το ακόλουθο θέμα. Στην Έφεση του Εφεσίβλητου, στην οποία βεβαίως η εδώ Εφεσείουσα ήταν Εφεσίβλητη και εμφανίσθηκε, και η οποία εκδικάσθηκε επί της ουσίας της, εξεδόθη απόφαση την 30.5.2011 με την οποία ικανοποιήθηκε άλλη μία αξίωση του, η επ' ονόματι του εγγραφή άλλου ακινήτου της Εφεσείουσας. Η ύπαρξη της ενώπιον μας έφεσης δεν ετέθη υπ' όψη του Οικογενειακού Εφετείου στην Έφεση 8/2009. Καθ' όσον η Έφεση εκείνη είχε ως αντικείμενο την απόφαση του Οικογενειακού Δικαστηρίου, μας εφάνη ότι ενδεχομένως να προέκυπτε αδυναμία μας να επιληφθούμε της ενώπιον μας έφεσης αφού, σε περίπτωση που αυτή θα ήταν επιτυχής, θα ανατρέπετο εκ βάθρων η απόφαση του Οικογενειακού Εφετείου στην Έφεση 8/2009 στην οποία η νομιμότητα της απόφασης εξελήφθη ως δεδομένη αφού συνιστούσε το όλο υπόβαθρο της έφεσης. Εθέσαμε λοιπόν το θέμα ως προδικαστικό στους ευπαιδεύτους συνηγόρους ώστε να τοποθετηθούν και είχαμε το όφελος των απόψεών τους.
Καταλήγουμε ότι δεν μας είναι επιτρεπτό να ακούσουμε την έφεση. Σαφώς αν της επιληφθούμε θα είναι ως να εξετάζουμε την ορθότητα του όλου υποβάθρου της απόφασης στην Έφεση 8/2009 και έτσι θα επεμβαίναμε στην απόφαση εκείνη ανατρέποντας την σε περίπτωση επιτυχίας της Έφεσης ενώπιον μας. Τέτοιο δικαίωμα δεν παρέχεται στο Εφετείο, να ενεργήσει ουσιαστικά προς διαφοροποίηση του αποτελέσματος τελειωθείσης έφεσης.
Είναι γεγονός ότι, ως αποτέλεσμα, η Εφεσείουσα δεν θα έχει απόφαση επί της έφεσης της. Αυτό όμως είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της πορείας που η ίδια διαμόρφωσε. Η Εφεσείουσα εμφανίζετο, και μάλιστα με δικηγόρο, ως Εφεσίβλητη στην Έφεση 8/2009. Ώφειλε να είχε φέρει εις γνώσιν του Εφετείου τη δική της έφεση και να υποδείξει το συσχετισμό της με την έφεση του Εφεσείοντα, ζητώντας είτε να συνεκδικασθούν είτε να ακουσθεί πρώτη η δική της έφεση. Τούτο δεν έπραξε, αφήνοντας να διαμορφωθεί μία κατάσταση που δεν μας αφήνει επιλογή άλλη από εκείνη που αναφέραμε.
Η έφεση λοιπόν δεν μπορεί να υφίσταται και να εξετασθεί και απορρίπτεται. Υπό τις ιδιάζουσες όμως περιστάσεις, δεν θα εκδώσουμε διαταγή για έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.