|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2012) 1 ΑΑΔ 1892
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική αίτηση αρ.107/12)
[K. ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ]
2 Αυγούστου, 2012
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO AΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ, ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΝΤΑΛΜΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΑΚΥΡΩΤΙΚΟ (CERTIORARI) ΚΑΙ/Η ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ MANDAMUS
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΚΑΙ/Ή ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ/Ή ΕΝΤΑΛΜΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΓ. Δ/ΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΠΟΥ ΕΞΕΔΟΘΗ ΣΤΙΣ 25.5.2012 ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΜΕ αρ.271/2009, ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΥΠΟ αρ.32 ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΙΑΤΑΣΣΕ ΚΑΙ/Ή ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΕ ΤΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΚΑΙ/Ή ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΕ ΤΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΚΑΙ/Ή ΤΗ ΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ ΜΑΡΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΣΤΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΣΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΓΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ ΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΙΣΧΥΟΣ ΜΕΧΡΙ 30.06.2012 ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΤΟ ΠΟΣΟ ΤΩΝ €5203,00 ΠΛΗΡΩΘΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΑΡΘΡΑ 15, 17, 30 ΤΟ ΑΡΘΡΟ 6 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, ΤΟ ΑΡΘΡΟ 124Α ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΝΟΜΟΥ ΚΕΦ.155 ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ 22(Ι)/2012, ΤΟ ΑΡΘΡΟ 12 ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 232/1991, ΤΗ ΔΙΑΤΑΓΗ 42 ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ 1883, ΔΙΑΤΑΓΗ 59, 3, 4(2), 5, 9, 18(1) ΚΑΙ 19(2)(3), ΠΕΡΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΝΟΜΟ ΚΕΦ.6 ΑΡΘΡΟ 9, ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΜΦΥΕΙΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
-------- -----------
κ.Αλ.Κουκούνης, για τον αιτητή
κ.Λ.Βραχίμης, για την καθ΄ης η αίτηση.
--------- -----------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Η Ροδούλα Αποστόλου, εν διαστάσει σύζυγος του αιτητή, καταχώρισε στις 17 Απριλίου 2012 ένορκη δήλωση με την οποία αιτείτο την έκδοση εντάλματος φυλάκισης εναντίον του αιτητή γιατί, ο τελευταίος παρέλειψε κατ΄ισχυρισμόν να συμμορφωθεί με εκδοθέν ενδιάμεσο προσωρινό διάταγμα διατροφής, για την περίοδο Δεκεμβρίου 2011 μέχρι και Απριλίου 2012.
Το Οικογενειακό Δικαστήριο Λεμεσού ενώπιον του οποίου ήρθη η αίτηση, ακολουθώντας τις πρόνοιες του άρθρου 124Α του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.155, εξέδωσε κλήση με την οποία καλείτο ο αιτητής να εμφανιστεί στο δικαστήριο στις 3 Μαϊου 2012, για να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους παρέλειψε να συμμορφωθεί με το συγκεκριμένο διάταγμα διατροφής.
Όπως καταφαίνεται από το πρακτικό του δικαστηρίου, και την απόφαση του ημερ. 25 Μαϊου 2012, κατά την πιο πάνω ημερομηνία ο αιτητής εμφανίστηκε με το δικηγόρο του κ.Κουκούνη και ζήτησε χρόνο να προβάλει τις εξηγήσεις του γραπτώς. Το δικαστήριο έκρινε ότι έπρεπε να δοθεί αυτή η δυνατότητα αλλά ταυτοχρόνως θεώρησε δίκαιο να δώσει αντίστοιχο δικαίωμα στην αιτήτρια για να απαντήσει. Όπως σημειώνεται, υπήρχε περαιτέρω αίτημα από το συνήγορο του αιτητή με σκοπό την καταχώριση απαντητικής ενόρκου δηλώσεως, αίτημα το οποίο το δικαστήριο απέρριψε.
Μετά από σχετική άδεια που δόθηκε, οι συνήγοροι των δύο πλευρών αγόρευσαν και το Οικογενειακό δικαστήριο αφού μελέτησε και τις ένορκες δηλώσεις που στο μεταξύ είχαν κατατεθεί, προχώρησε και εξέδωσε ένταλμα φυλάκισης εναντίον του αιτητή, με αναστολή της ισχύς του μέχρι 30 Ιουνίου 2012, εκτός αν το οφειλόμενο ποσό καταβαλλόταν μέχρι τότε.
Ο αιτητής είχε ζητήσει άδεια για την καταχώριση αίτησης προνομιακού εντάλματος certiorari και δόθηκε από εμένα αυτή η άδεια στις 27 Ιουνίου 2012.
Η αίτηση που καταχωρήθηκε για έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari έχει την πιο κάτω αιτούμενη θεραπεία:
«Α. ΄Αδεια του Δικαστηρίου για την καταχώρηση Αίτησης με Κλήση για την έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari για ακύρωση της Απόφασης ή/και Διατάγματος ή/και Εντάλματος του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού που εξεδόθη στις 25.5.2012 στην Αίτηση Διατροφής αρ.271/09 σύμφωνα με τον Ποινικό Τύπο αρ.32 και το οποίο διέτασσε τη μεταφορά ή/και φυλάκιση του Αιτητή Μάριου Αποστόλου στις Κεντρικές Φυλακές στη Λευκωσία για περίοδο ενός χρόνου με αναστολή ισχύος μέχρι 30.6.2012 εκτός αν το ποσό των€5.203 πληρωθεί μέχρι τότε.»
Καταχωρήθηκε επίσης ένσταση από πλευρά της δικαιούχου της διατροφής και μετά από σχετική άδεια που παραχώρησε καταχωρήθηκε και συμπληρωματική ένορκη δήλωση από το δικηγόρο κ.Φάνο Φανή, ημερ. 1ης Αυγούστου 2012.
Η επιχειρηματολογία που αναπτύχθηκε από τον ευπαίδευτο συνήγορο του αιτητή είχε ως πρωταρχικό στόχο τη βεβαίωση ύπαρξης νομικής πλάνης, έκδηλης, κατά την έκφραση του, από το ίδιο το πρακτικό του Δικαστηρίου. Σύμφωνα με το άρθρο 124Α, παραγρ.1, του Κεφ.155 το Δικαστήριο καλεί το επηρεαζόμενο πρόσωπο να εμφανιστεί ενώπιον του, για να εξηγήσει τους λόγους της παράλειψης πληρωμής της διατροφής, με βάση τις πρόνοιες της παραγράφου 2 του εν λόγου άρθρου. Επομένως, εισηγήθηκε ο κ.Κουκούνης, το Δικαστήριο έσφαλε και ενήργησε υπό νομική πλάνη θεωρώντας ότι είχε εξουσία να επιτρέψει στην καθ΄ης η αίτηση να καταχωρήσει ένορκη δήλωση προς απάντηση των ισχυρισμών που πρόβαλε ο αιτητής.
Αντίθετη επί του προκειμένου η θέση του συνηγόρου της καθ΄ης η αίτηση, ο οποίος υποστήριξε ότι δεν υπάρχει οτιδήποτε στο εν λόγω άρθρο που να απαγορεύει στο δικαστήριο να εφαρμόσει τη διαδικασία που επέλεξε, δηλαδή να επιτρέψει στην καθ΄ης η αίτηση να καταχωρήσει ένορκη δήλωση, προς απάντηση των ισχυρισμών του αιτητή.
Και αν ακόμη γίνει αποδεκτό, εισηγήθηκε ο συνήγορος του αιτητή, ότι η διαδικασία που ακολουθήθηκε δεν αντίκειται προς την υφιστάμενη νομοθεσία, το γεγονός ότι το δικαστήριο αρνήθηκε αίτημα του αιτητή για καταχώριση συμπληρωματικής ή απαντητικής ένορκης δήλωσης, καταδεικνύει υπέρβαση εξουσίας και παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.
Πρόβαλε επίσης ο συνήγορος θέμα παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του αιτητή, τα οποία καλύπτονται από τα ΄Αρθρα 15 και 17 του Συντάγματος, στηριζόμενος στο γεγονός ότι η καθ΄ης η αίτηση, με την ένορκη της δήλωση στο Οικογενειακό Δικαστήριο, συμπεριέλαβε στοιχεία τα οποία είχαν αποκτηθεί κατά παράβαση των δικαιωμάτων του αιτητή με παράβαση των προσωπικών του δεδομένων.
Από τη διατύπωση και μόνο της παραγράφου 1 του άρθρου 124Α του Κεφ.155 καταφαίνεται ότι το Δικαστήριο αφού καλέσει το επηρεαζόμενο πρόσωπο να εμφανιστεί ενώπιον του, «δύναται να εκδώσει ένταλμα φυλάκισης εναντίον του». Από αυτό εύκολα συνάγεται το συμπέρασμα ότι παρέχεται διακριτική ευχέρεια στο δικαστήριο να εκδώσει ένταλμα φυλάκισης. Αυτή η διακριτική ευχέρεια ασκείται δικαστικά με τρόπο που το δικαστήριο θα αποφασίσει. ΄Ασκησε τη διακριτική του ευχέρεια επί του προκειμένου επιτρέποντας στην καθ΄ης η αίτηση να καταχωρήσει ένορκη δήλωση προς απάντηση των ισχυρισμών του αιτητή.
Η δικαιοδοσία για την έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari δεν έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση της ορθότητας των αποφάσεων κατωτέρων δικαστηρίων. Αυτή ελέγχεται στο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η σύννομη άσκηση της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου αποτελεί το πλαίσιο εξέτασης σε αιτήσεις αυτής της μορφής, όπως αναφέρθηκε στην υπόθεση In re Kakos (1985) 1 C.L.R. 520. Tαυτοχρόνως, η ενδεχομένη λανθασμένη άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου δεν εξετάζεται στα πλαίσια της διαδικασίας προνομιακού εντάλματος certiorari. Στην υπόθεση Ξάνθος Λυσιώτης (1996) 1 Α.Α.Δ. 1064, τονίστηκε ότι όταν συγκεκριμένο δικαστήριο κέκτηται δικαιοδοσίας να αποφασίσει για ένα θέμα, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι υπερέβη ή έκανε κατάχρηση της δικαιοδοσίας του απλά και μόνο γιατί, παρεμπιπτόντως, ερμήνευσε λανθασμένα ένα νομοθέτημα.
Αναφορικά με το δεύτερο θέμα που πρόβαλε ο συνήγορος για τον αιτητή και εστιάζεται στο γεγονός ότι υπήρξε παράβαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης, αφού, η αιτήτρια είχε την ευκαιρία να απαντήσει στους αρχικούς ισχυρισμούς του αιτητή, ενώ ο τελευταίος στερήθηκε της δυνατότητας περαιτέρω απάντησης, έχω να παρατηρήσω ότι ουσιαστικώς το δικαστήριο άσκησε τη διακριτική του ευχέρεια να μην επιτρέψει περαιτέρω προσαγωγή ενόρκων δηλώσεων για λόγους που εξηγεί, θεωρώντας ότι η διαδικασία, ενόψει της φύσης της θα έπρεπε να ήταν συνοπτική. Προχωρώ ένα βήμα πιο κάτω για να θεωρήσω ότι επί του προκειμένου ότι υπήρξε από το δικαστήριο, ρύθμιση της διαδικασίας, διότι περί αυτού πρόκειται, κάτι το οποίο δεν επιδέχεται έλεγχο με βάση τη διαδικασία του προνομιακού εντάλματος. Βλ. Ιορδάνου (2004) 1 Α.Α.Δ. 914.
Παρόμοιο θέμα με το υπό συζήτηση εξετάστηκε και αποφασίστηκε στα πλαίσια της Πολιτικής Αίτησης 116/2012 Μάριος Αποστόλου ημερ. 30 Ιουλίου 2012, που σημειώνω ότι πρόκειται περί του ιδίου αιτητή, με πανομοιότυπο αίτημα για ακύρωση απόφασης για φυλάκιση, λόγω μη συμμόρφωσης με διάταγμα διατροφής προς όφελος της Ροδούλας Ιωάννου, καθ΄ης η αίτηση, για άλλη όμως περίοδο. Η αδελφή Δικαστής Παπαδοπούλου, αφού παρέθεσε τα γεγονότα, που σημειώνω είναι πανομοιότυπα με τα παρόντα, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο περί άσκησης διακριτικής εξουσίας και απέρριψε την αίτηση για χορήγηση αδείας για καταχώριση προνομιακού εντάλματος. Όπως επισημαίνεται στην εν λόγω απόφαση, ο αιτητής είχε τη δυνατότητα να θέσει ενώπιον του Δικαστηρίου τους λόγους για τους οποίους δεν έπρεπε να εκδοθεί το διάταγμα και το γεγονός ότι ακούστηκε και η άλλη πλευρά δεν θεωρήθηκε από το δικαστήριο ότι υπήρξε παραβίαση της δίκαιης δίκης, συμπέρασμα με το οποίο συμφωνώ.
΄Οσον αφορά τα υπόλοιπα θέματα τα οποία ήγειρε ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή αναφορικά με την παραβίαση των συνταγματικών του δικαιωμάτων σχετιζομένων με έγγραφα που κατατέθηκαν από την Ρ.Ιωάννου στη διαδικασία ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου, θεωρώ ότι είναι εκτός του πλαισίου συζήτησης αυτής της αίτησης.
Τελειώνοντας, δεν μπορώ να παραβλέψω το γεγονός ότι η διαδικασία αυτή διεξάγεται στο πλαίσιο ενδιάμεσου προσωρινού διατάγματος διατροφής. Η αίτηση για συνεισφορά εκκρεμεί από το 2009 και, όπως με πληροφόρησαν οι συνήγοροι, η διαδικασία συνεχίζεται ακόμη και είναι προγραμματισμένη για συνέχιση της ακροαματικής διαδικασίας τον Σεπτέμβριο. Είναι ανησυχητικό αιτήσεις αυτής της μορφής, που άπτονται της συνεισφοράς για διατροφή, να εκκρεμούν για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, και θα πρέπει να καταβληθεί προσπάθεια συμπλήρωσης της το συντομότερο δυνατό.
Με γνώμονα τα πιο πάνω θεωρώ ότι η αίτηση πρέπει να αποτύχει, και απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του αιτητή. Η ισχύς του διατάγματος φυλάκισης που εκδόθηκε στις 25 Μαϊου 2012 και έχει ανασταλεί, ως αποτέλεσμα της άδειας certiorari που εκδόθηκε στις 27 Ιουνίου 2012, ενεργοποιείται. Λαμβανομένης υπόψη της περιόδου αναστολής που είχε δοθεί από το Οικογενειακό Δικαστήριο η μεταφορά του αιτητή στις Κεντρικές Φυλακές αναστέλλεται μέχρι τις 14 Αυγούστου 2012, εκτός εάν καταβληθεί το αναφερόμενο στο αρχικό διάταγμα ποσό.
Κ. Παμπαλλής,
Δ.