|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2012) 1 ΑΑΔ 1889
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 18/12
ΕΝΩΠΙΟΝ: Δ. ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗ, Δ.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ IMAD KAHIL ΕΚ ΛΙΒΑΝΟΥ KAI ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ BLOCK 10 ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΕΙΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ HABEAS CORPUS
ΑΙΤΗΤΗ
και
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. Γενικού Εισαγγελέα
2. Υπουργού Εσωτερικών, Υπουργείο Εσωτερικών
3. Αρχηγού Αστυνομίας
4. Λειτουργού Μετανάστευσης, Υπουργείο Εσωτερικών
ΚΑΘ΄ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ
----------------------------
9 Μαρτίου, 2012
Για τον Αιτητή: κ Ανδρέας Καρεκλάς και κα Παναγιώτα Πιερή
Για τους Καθ΄ων η αίτηση: κ Σταυρινός για τη Δημοκρατία
---------------------------
Ο αιτητής είναι παρών.
Παρών είναι και ο κ. Θεόδωρος Ζάζα ο οποίος δίδει τον όρκο του μεταφραστή.
κ. Καρεκλάς - αγορεύει .............................
κ. Σταυρινός - αγορεύει ...........................
Δικαστήριο
Δίδεται η απόφαση του Δικαστηρίου ex-tempore.
Δ. ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.
/ΜΣ
ΑΠΟΦΑΣΗ (EX-TEMPORE)
Έχω ενώπιόν μου Αίτηση Habeas Corpus, η οποία στηρίζεται στον Νόμο 153(1) του 2011, και συγκεκριμένα το Άρθρο 18 ΠΣΤ 5Α, δυνάμει του οποίου η διάρκεια κράτησης, βάσει του παρόντος άρθρου, υπόκειται σε αίτηση για έκδοση εντάλματος Habeas Corpus.
Ο συγκεκριμένος λόγος της Αίτησης είναι ότι η κράτηση του αιτητή έπαυσε να είναι νόμιμη μετά από την πάροδο των έξι μηνών που αναφέρεται στο ως άνω άρθρο 18 ΠΣΤ (7), προκειμένου περί κράτησης με σκοπό την απομάκρυνση από τη Δημοκρατία. Είναι δεδομένο ότι ο αιτητής κρατήθηκε δυνάμει διατάγματος κράτησης και απέλασης, τα οποία εξεδόθησαν στις 11/7/2011. Η διάρκειά τους λοιπόν, σύμφωνα με τον Νόμο, θα ήταν μέχρι 11/1/2012. Παρέχεται βεβαίως στον Υπουργό Εσωτερικών δικαίωμα να παρατείνει το χρονικό διάστημα των έξι μηνών για πρόσθετο χρόνο που να μην υπερβαίνει τους δώδεκα μήνες σε συγκεκριμένες περιπτώσεις που αναφέρονται το Άρθρο 18 ΠΣΤ (8).
Ο ευπαίδευτος συνήγορος για τη Δημοκρατία παρέπεμψε το Δικαστήριο με την ένσταση του εις απόφαση του Υπουργού ημερομηνίας 24/1/2012, όπως η κράτηση του αιτητή συνεχιστεί. Η εισήγηση του ευπαίδευτου συνηγόρου για τον αιτητή είναι ότι αυτό δεν μπορούσε να είχε γίνει μετά από την πάροδο της περιόδου των έξι μηνών, εφόσον με τη λήξη των έξι μηνών και την μη επέκταση της περιόδου κράτησης, η περαιτέρω κράτηση κατέστη αυτομάτως παράνομη, και συνεχίζει να είναι έτσι μέχρι σήμερα. Με παρέπεμψε συναφώς προς την απόφαση του αδελφού μου Δικαστή κ. Κληρίδη στην αίτηση 132/2011, όπου υιοθετήθηκε αυτή η προσέγγιση, εφόσον εκρίθη ότι η περίοδος κράτησης δεν παρατάθηκε προ ή κατά την λήξη της, παρά μόνο εκ των υστέρων. Την απόφαση αυτή ακολούθησε και ο αδελφός μου Δικαστής κ. Παμπαλλής στην αίτηση 133/11.
Με όλο το σέβας προς τις αποφάσεις αυτές, έχω άλλη άποψη του πράγματος, η οποία συνίσταται στο ότι με δεδομένη ενώπιόν μου την απόφαση Υπουργού, δεν μπορώ να εκλάβω άλλως το πράγμα, παρά ότι υπάρχει απόφαση για παράταση της κράτησης του Αιτητή. Κατά πόσον η απόφαση για παράταση της κράτησης ήταν νόμιμη ή όχι, δεν μπορεί να κριθεί από το Δικαστήριο αυτό, παρά μόνο σε προσφυγή, όπως εξάλλου προνοείται και στον ίδιο τον Νόμο. Αν αποφάσιζα ότι η παράταση της κράτησης δε μπορούσε να γίνει λόγω του ότι έχει ήδη λήξει η αρχική περίοδος της κράτησης των έξι μηνών θα αποφαινόμουν αναποφεύκτως και επί της νομιμότητας της πράξης εκείνης. Δεν είναι έργο του Δικαστηρίου στην διαδικασία του Habeas Corpus να ελέγξει την ορθότητα διοικητικής απόφασης, η οποία θα πρέπει να ελεγχθεί βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος.
Με δεδομένη λοιπόν την απόφαση του Υπουργού για την παράταση της κράτησης, δεν έχω άλλη επιλογή παρά να απορρίψω την αίτηση.
Δ. ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.