|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2011) 1 ΑΑΔ 1191
8 Ιουλίου, 2011
[ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ,
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ
ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ)
ΝΟΜΟΥ 33/1964 ΩΣ ΕΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗ,
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ
ΤΟΥ ΔΡ. ΕΥΑΓΟΡΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ (AΡ. 1),
ΔΙ' ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΙ' ΕΚΔΟΣΙΝ
ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI,
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΥΠ' ΑΡ. 4653/2011
ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΗΜΕΡ. 01/07/2011.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 88/2011)
Προνομιακά Εντάλματα ― Certiorari ― Απόρριψη αίτησης για παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αίτησης προς έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari προς ακύρωση προσωρινού διατάγματος που εκδόθηκε σε αγωγή ― Υπήρχαν άλλα ένδικα μέσα για την περίπτωση αυτή, ενώ ήταν και σε εξέλιξη διαδικασία επιστρεπτέου διατάγματος στην οποία ο αιτητής είχε δικαίωμα παρέμβασης ― Το Επαρχιακό Δικαστήριο δεν είχε ενεργήσει καθʼ υπέρβαση δικαιοδοσίας αλλά στα πλαίσια αγωγής για αστικό αδίκημα δίδοντας μια εκ πρώτης όψεως ερμηνεία σε ένα διάταγμα του Οικογενειακού Δικαστηρίου και δεν υπήρχε έκδηλο νομικό σφάλμα επί του πρακτικού.
Προνομιακά Εντάλματα ― Certiorari ― Αίτηση για παραχώρηση άδειας καταχώρησης αίτησης προς έκδοση διατάγματος της φύσεως certiorari ― Eξετάζεται πάντοτε με φειδώ ― Aποτελεί προνόμιο και εξαιρετικό μέτρο που χορηγείται κατ' εξαίρεση ― Εάν δεν φαίνεται από το πρακτικό του Δικαστηρίου έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, έκδηλη πλάνη περί το Νόμο, προκατάληψη ή συμφέρον, δόλος ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης ή παραβίαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης, τότε η αίτηση δεν μπορεί να επιτύχει ― Ακόμη και εάν υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση και πάλι η άδεια δεν δίνεται όπου υπάρχει άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία, εκτός εάν συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον κανόνα.
Με αίτηση επιδιώχθηκε η παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αίτησης προς έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari προς ακύρωση προσωρινού διατάγματος Επαρχιακού Δικαστηρίου που εκδόθηκε σε αγωγή, καθώς και διάταγμα για αναστολή κάθε περαιτέρω διαδικασίας σε σχέση με το εν λόγω διάταγμα ή και την αγωγή αυτή, μέχρι να περατωθεί η διαδικασία του certiorari.
Το σχετικό προσωρινό διάταγμα απαγόρευε σε συγκεκριμένο τρίτο πρόσωπο να συνοδεύει τον αιτητή κατά την επικοινωνία του με το ανήλικο τέκνο του. Εκδόθηκε στο πλαίσιο αγωγής για παράνομη επέμβαση που ασκήθηκε από την Ενάγουσα (εν διαστάσει σύζυγο του αιτητή) εναντίον του τρίτου αυτού προσώπου αλλά και του ιδίου του αιτητή. Η δε επικοινωνία του αιτητή με το τέκνο του, είχε ήδη καθορισθεί με προσωρινό διάταγμα του Οικογενειακού Δικαστηρίου.
Οι αιτητής προέβαλε ότι η διαδικασία η οποία προωθήθηκε από την εν διαστάσει σύζυγο του και Ενάγουσα στην αγωγή - που είχε ως συνεπακόλουθο το διάταγμα που εξεδόθη από το Επαρχιακό Δικαστήριο-, δεν ήταν η ενδεδειγμένη καθʼ ότι δεν ήταν δυνατόν το Επαρχιακό Δικαστήριο να ερμηνεύσει διάταγμα Δικαστηρίου άλλης δικαιοδοσίας και ότι η ορθή διαδικασία θα ήταν να επιχειρείτο η καταχώρηση αίτησης παρακοής στο Οικογενειακό Δικαστήριο συνενώνοντας και το τρίτο αυτό πρόσωπο.
Υποστηρίχθηκε περαιτέρω μεταξύ άλλων από τον αιτητή ότι υπήρξε και περαιτέρω νομικό σφάλμα, το οποίο συνίστατο και στο ότι το διάταγμα αυτό εκδόθηκε χωρίς να δοθεί το δικαίωμα στον αιτητή να ακουστεί παρά το ότι επηρεάζονταν καθοριστικά τα δικαιώματα του εφόσον, σύμφωνα με τη θέση του, το διάταγμα του Οικογενειακού Δικαστηρίου του επέτρεπε να συνοδεύεται από τρίτο πρόσωπο της επιλογής του κατά την άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας με το τέκνο του.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Ο ίδιος ο αιτητής δεν είχε locus standi στη διαδικασία, εφόσον δεν ήταν ο ίδιος ο εναγόμενος 1 στην αγωγή εναντίον του οποίου εκδόθηκε το διάταγμα το οποίο προσβαλλόταν.
2. Η θέση ότι ετίθετο θέμα ερμηνείας του διαμορφωθέντος εκ συμφώνου διατάγματος του Οικογενειακού Δικαστηρίου, δεν επαρκούσε για να αναδυθεί συζητήσιμο θέμα.
3. Εκ πρώτης δε όψεως και με βάση τους ερμηνευτικούς κανόνες, το διάταγμα του Οικογενειακού Δικαστηρίου ήταν σαφές εφόσον επέτρεπε την επίσκεψη και το δικαίωμα επικοινωνίας του αιτητή στην παρουσία της μητέρας και κοινής γνωστής, (όχι γνωστού), του αιτητή και της συζύγου του και δεν επέτρεπε την παρουσία οποιουδήποτε άλλου πρόσωπου.
4. Επιχειρείτο εκ μέρους του αιτητή μια διαφορετική προσέγγιση επιδιώκοντας την εμφάνιση δικαιώματος παρουσίας άλλου προσώπου, εκ μέρους της πλευράς του αιτητή, ως εξαγόμενη από το λεκτικό του διατάγματος επικοινωνίας, παρά το ότι ουδεμία τέτοια πρόνοια συμφωνήθηκε ή καταγράφηκε.
5. Υπήρχαν άλλα ένδικα μέσα για την περίπτωση αυτή και ο ίδιος ο αιτητής είχε επίσης δικαίωμα παρέμβασης στη διαδικασία που ήταν σε εξέλιξη στο Επαρχιακό Δικαστήριο δυνάμει της Δ.48, θ.8(4), επιπροσθέτως, δεν υπήρχαν εξαιρετικές περιστάσεις για να δοθεί άδεια.
6. Το Επαρχιακό Δικαστήριο δεν ενήργησε καθʼ υπέρβαση δικαιοδοσίας και δεν υπήρχε έκδηλο νομικό σφάλμα επί του πρακτικού. Ενήργησε στα πλαίσια αγωγής για αστικό αδίκημα και έδωσε μια εκ πρώτης όψεως ερμηνεία σε ένα διάταγμα το οποίο δεν δηλώνει ή δεν αναφέρει ότι ο αιτητής δικαιούται κατά τις επισκέψεις του στον συζυγικό οίκο με σκοπό την επικοινωνία με το παιδί του, να συνοδεύεται από άλλο άτομο, το οποίο μάλιστα εφέρετο σʼ εκείνο το στάδιο να είχε ενεργήσει επιθετικά και προσβλητικά προς τη σύζυγο του αιτητή.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Τζεννάρο Περρέλλα (Αρ. 2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 692,
Κωνσταντινίδης (2003) 1(Β) Α.Α.Δ. 1298,
Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1535,
Hellenger Trading Ltd (2000) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1965,
Μαρκίδης κ.ά. (2004) 1(Α) Α.Α.Δ. 552,
Κωνσταντινίδου κ.ά. (1992) 1(Β) Α.Α.Δ. 853,
Γενικός Εισαγγελέας (Αρ. 1) (1995) 1 Α.Α.Δ. 109,
Κυπριανού κ.ά. (2010) 1(Α) Α.Α.Δ 324,
T. & M. Οικονόμου και Υιός Λτδ (2011) 1 Α.Α.Δ. 140.
Aίτηση.
Χρ. Τριανταφυλλίδης με Ν. Κλεάνθους (κα), για τον Αιτητή.
Ex-tempore
ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Επιδιώκεται η παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αίτησης προς έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari προς ακύρωση διατάγματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στην Αγωγή υπ' Αρ. 4653/11 που εκδόθηκε την 1.7.2011, καθώς και διάταγμα για αναστολή κάθε περαιτέρω διαδικασίας σε σχέση με το εν λόγω διάταγμα ή και την αγωγή αυτή, μέχρι να περατωθεί η διαδικασία του certiorari.
Η διαφορά η οποία ανέκυψε και οδήγησε στη σημερινή διαδικασία, αφορά την αποξένωση του αιτητή από τη σύζυγο του η οποία είναι ενάγουσα στην αγωγή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, μετά από μαρτυρία που προέκυψε σε σχέση με πιθανή σεξουαλική παρενόχληση του ανήλικου παιδιού του ζεύγους από τον πατέρα του, δηλαδή, τον νυν αιτητή. Το ζεύγος ήλθε σε διάσταση, στα πλαίσια δε αίτησης που έγινε στο Οικογενειακό Δικαστήριο Λευκωσίας στην υπ' αρ. 164/11 υπόθεση, ο αιτητής ως πατέρας ζήτησε και έλαβε πάνω σε μονομερή βάση δικαίωμα επικοινωνίας με το ανήλικο τέκνο του κάθε Τρίτη και Πέμπτη σε συγκεκριμένες ώρες που αναφέρονται στο σχετικό διάταγμα. Απαγορεύθηκε επίσης η έξοδος του ανηλίκου από την Κύπρο χωρίς τη γραπτή συγκατάθεση του αιτητή, το όνομα του ανηλίκου τοποθετήθηκε στον κατάλογο των προσώπων που απαγορεύεται η έξοδος από την Κύπρο, ενώ εκδόθηκε και διάταγμα απαγορευτικό για τη μητέρα, καθ' ης η αίτηση εκεί, για μεταφορά του ανηλίκου προς εξέταση από ιατρό χωρίς τη σύμφωνη γνώμη και συναίνεση του αιτητή.
Η μονομερής αίτηση τέθηκε εκ νέου ενώπιον του Δικαστηρίου και το συνακόλουθο διάταγμα που εκδόθηκε από τον Πρόεδρο του Οικογενειακού Δικαστηρίου στις 12.5.2011, διαφοροποιήθηκε στις 18.5.2011, στην παρουσία των δικηγόρων της καθ' ης η αίτηση, συζύγου του αιτητή, του δικηγόρου του αιτητή που εμφανίζεται και σήμερα ενώπιον του Δικαστηρίου και της ίδιας της συζύγου. Μεταξύ άλλων, στην παρ. 5 του συνταγμένου διαφοροποιημένου διατάγματος αναγνωρίστηκε ότι ο αιτητής θα έχει δικαίωμα επικοινωνίας με το ανήλικο στην παρουσία της καθ' ης η αίτηση και οποιασδήποτε κοινής γνωστής του αιτητή και της καθ' ης η αίτηση, αλλά όχι με μέλη της οικογένειας της καθ' ης η αίτηση. Η επικοινωνία συμφωνήθηκε να γίνεται κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και εναλλάξ Σάββατο ή Κυριακή.
Λόγω των γεγονότων που ακολούθησαν, η σύζυγος του αιτητή θεώρησε ορθό όπως απευθυνθεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας με την προαναφερθείσα αγωγή ζητώντας και προσωρινό διάταγμα που να απαγορεύει στον εναγόμενο 1 στην αγωγή, Ιωσήφ Ιωσήφ, από του να επεμβαίνει παράνομα ή με οποιοδήποτε τρόπο στην οικία της ή σε οποιαδήποτε ακίνητη της περιουσία ή και οποιαδήποτε περιουσία που αυτή κατέχει νόμιμα μέχρι νεώτερης διαταγής του Δικαστηρίου. Η αίτηση, η οποία κατατέθηκε μονομερώς, συνοδευόταν από ένορκη δήλωση της ίδιας της ενάγουσας, συζύγου του αιτητή, η ουσία δε των όσων λεπτομερώς αναφέρονται στις 25 παραγράφους της ένορκης δήλωσης της, είναι ότι στις 26.6.2011 και ώρα 18.00, ενώ ήταν προγραμματισμένη η επίσκεψη του αιτητή στην οικία της για σκοπούς επικοινωνίας του με το ανήλικο του τέκνο, εμφανίσθηκε, αφού ήταν κρυμμένος προηγουμένως πίσω από ένα τοίχωμα της εξώθυρας, ο εναγόμενος 1 στην αγωγή, ο οποίος κρατούσε στην αγκαλιά του το δικό του τρίχρονο παιδί. Σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην ένορκη δήλωση της συζύγου ο αιτητής έσπρωξε την πόρτα και εισήλθε μαζί με τον Ιωσήφ Ιωσήφ στο διαμέρισμα, στη δε αντίδραση της συζύγου ότι η συμφωνία επί Δικαστηρίω στα πλαίσια της επικοινωνίας ήταν ο αιτητής να επισκεπτόταν το ανήλικο τέκνο του μόνος χωρίς συνοδεία, η θέση του αιτητή και του εναγόμενου 1 στην αγωγή, ήταν παντελώς αρνητική με την αιτιολογία ότι υπήρχε προς τούτο νομική συμβουλή ότι δηλαδή ο αιτητής δικαιούτο να συνοδεύετο από τρίτο πρόσωπο. Παρά τη δεδηλωμένη θέση της συζύγου όπως ο Ιωσήφ Ιωσήφ εξέλθει της οικίας, αυτός παρέμεινε ακόμη και μετά την κάθοδο αστυνομικών οργάνων στο διαμέρισμα της προς επίλυση της διαφοράς. Δημιουργήθηκε, όπως καταγράφεται στην ένορκη δήλωση, μια πολύ τεταμένη κατάσταση με ανοίκεια και απειλητική συμπεριφορά εκ μέρους του εν λόγω Ιωσήφ, αλλά δεν παρίσταται ανάγκη στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας να μεταφερθούν εδώ οι σχετικές λεπτομέρειες. Η ένορκη δήλωση της συζύγου, Αθηνάς Ξενίδου, υποστηριζόταν και από άλλη ένορκη δήλωση της Έλενας Σταύρου, κατόχου πτυχίου Ψυχολογίας, γνωστής του ζεύγους, όπως η ίδια αναφέρει, η οποία ήταν παρούσα προφανώς κατ' ακολουθίαν του συμφωνηθέντος διατάγματος επικοινωνίας κατά τα προαναφερόμενα γεγονότα. Ο Πρόεδρος του Επαρχιακού Δικαστηρίου εξέδωσε, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, το εν λόγω διάταγμα.
Με αφορμή αυτή την έκδοση του διατάγματος σε προσωρινή βάση, ο αιτητής επιδιώκει σήμερα την παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση διατάγματος certiorari για τους εξής λόγους: Ότι υπάρχει έκδηλο νομικό σφάλμα στο πρακτικό δηλαδή στο συνταγμένο διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας που συνίσταται ότι αυτό ερμήνευσε τον τρόπο εφαρμογής του διατάγματος του Οικογενειακού Δικαστηρίου. Μετέπειτα, το εμφανές νομικό σφάλμα συνίσταται και στο ότι εκδόθηκε το διάταγμα αυτό χωρίς να δοθεί το δικαίωμα στον αιτητή να ακουστεί παρόλο που επηρεάζονται καθοριστικά τα δικαιώματα του εφόσον, σύμφωνα με τη δική του θέση, το διάταγμα, ή, η συμφωνία στο Οικογενειακό Δικαστήριο, του επιτρέπει να συνοδεύεται από τρίτο πρόσωπο της επιλογής του κατά την άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας με το τέκνο του. Επίσης δηλώνεται ότι υπάρχει νομικό σφάλμα στο ότι δεν έχουν τηρηθεί οι προϋποθέσεις που τίθενται σχετικά με τους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, χωρίς να δίνονται όμως εδώ λεπτομέρειες.
Ο συνήγορος του αιτητή επιχειρηματολογώντας σήμερα ενώπιον του Δικαστηρίου για την παροχή της άδειας, επικεντρώθηκε στην ουσία στο ότι δεν ήταν δυνατόν για το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας να ερμηνεύσει διάταγμα Δικαστηρίου άλλης δικαιοδοσίας και ότι η ορθή διαδικασία θα ήταν να επιχειρείτο η καταχώρηση αίτησης παροκοής στο Οικογενειακό Δικαστήριο Λευκωσίας συνενώνοντας και τον Ιωσήφ Ιωσήφ, επί τω ότι ο αιτητής ενεργώντας κατά τον τρόπο που ενήργησε παρήκουσε ουσιαστικά το διάταγμα. Ο κ. Τριανταφυλλίδης εισηγήθηκε ότι υπάρχει συζητήσιμη τουλάχιστον υπόθεση για να δοθεί άδεια ακόμη και εάν γίνει δεκτό ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας έχει δικαιοδοσία στο θέμα. Ο αιτητής, ανέφερε, απεκλείσθη από το δικαίωμα του να ακουστεί στο μονομερές στάδιο και επομένως τίθεται όχι μόνο θέμα ερμηνείας, αλλά και θέμα υπέρβασης δικαιοδοσίας.
Είναι γνωστό ότι η αίτηση για χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος εξετάζεται πάντοντε με φειδώ ενόψει του γεγονός ότι η χορήγηση τέτοιας άδειας αποτελεί ένα προνόμιο. Αποτελεί, δηλαδή, ένα εξαιρετικό μέτρο που χορηγείται ακριβώς κατ' εξαίρεση. Εάν δεν φαίνεται από το πρακτικό του Δικαστηρίου έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, έκδηλη πλάνη περί το Νόμο, προκατάληψη ή συμφέρον, δόλος ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης ή παραβίαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης, τότε η αίτηση δεν μπορεί να επιτύχει. Ακόμη και εάν θεωρείται ότι υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση και πάλιν η άδεια δεν δίνεται όπου υπάρχει άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία εκτός εάν συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον κανόνα. Σχετικές είναι οι αποφάσεις Tζεννάρο Περρέλλα (Aρ. 2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 692, Κωνσταντινίδης (2003) 1(Β) Α.Α.Δ. 1298, Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1535, Hellenger Trading Ltd (2000) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1965 και Μαρκίδης κ.ά. (2004) 1(Α) Α.Α.Δ. 552).
Σε θέματα ελέγχου της δικαιοδοσίας του κατώτερου δικαστηρίου, που αποτελούν κατ' εξοχήν λόγο χορήγησης άδειας, θα πρέπει να καταδειχθεί επίσης ότι η ύπαρξη άλλου προσφερόμενου ένδικου μέσου δεν επαρκεί υπό τις περιστάσεις για να χορηγηθεί, κατ' εξαίρεση πάντοτε, η άδεια ή να εκδοθεί το ένταλμα certiorari. Στις υποθέσεις Κωνσταντινίδου κ.ά. (1992) 1(Β) Α.Α.Δ. 853 και Γενικός Εισαγγελέας (Αρ. 1) (1995) 1 Α.Α.Δ. 109, αναφέρθηκε ότι σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις και εξαιρετικές περιστάσεις θα δοθεί άδεια καταχώρησης αίτησης προνομιακού εντάλματος ή θα χορηγηθεί η έκδοση τέτοιου εντάλματος όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο.
Το Δικαστήριο δεν έχει ικανοποιηθεί ότι συντρέχει οποιοσδήποτε λόγος για να χορηγηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση διατάγματος certiorari. Αυτό γιατί η έκδοση του διατάγματος του Προέδρου του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας για το οποίο παραπονείται ο αιτητής εκδόθηκε εναντίον άλλου προσώπου, του Ιωσήφ Ιωσήφ, στα πλαίσια αγωγής για παράνομη επέμβαση και αποζημιώσεις καταλογίζοντας, πρωτίστως στον εκεί εναγόμενο 1, ότι παρανόμως και άνευ οποιασδήποτε εξουσίας επενέβη στην κατοικία της Αθηνάς Ξενίδου, παρά δε την επιθυμία και δήλωση της όπως αυτός εξέλθει και αποχωρήσει από τη οικία της, δεν το έπραξε. Να λεχθεί πρόσθετα ότι στην αγωγή όπως καταχωρήθηκε βεβαίως στο στάδιο αυτό που είναι πρωταρχικό με βάση τη Δ.2, θ.1, εναγόμενοι είναι επίσης ο νυν αιτητής, καθώς και ο νυν δικηγόρος που εμφανίζεται ενώπιον του Δικαστηρίου σήμερα, εναντίον των οποίων καταλογίζεται ότι είχαν συνδράμει ή εξουσιοδοτήσει ρητά ή εξυπακουόμενα τον εναγόμενο 1 στο να επέμβει στην οικία της Αθηνάς Ξενίδου. Από μια άποψη επομένως ο ίδιος ο αιτητής δεν έχει locus standi στην παρούσα διαδικασία, εφόσον δεν είναι ο ίδιος ο εναγόμενος 1 στην αγωγή εναντίον του οποίου εκδόθηκε το διάταγμα το οποίο τώρα προσβάλλεται, επιδιώκοντας τη χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για προνομιακό ένταλμα. (Δέστε Κυπριανού κ.ά. (2010) 1(Α) A.A.Δ. 324).
Κατά δεύτερο λόγο, η θέση του αιτητή ότι τίθεται θέμα ερμηνείας του διαμορφωθέντος εκ συμφώνου διατάγματος στις 18.5.2011 ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, δεν επαρκεί για να αναδυθεί συζητήσιμο θέμα ώστε να ελκύσει την προνομιακή δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Θέμα διαφορετικής ερμηνείας, ακόμη και εύλογης, δεν συνιστά υπέρβαση δικαιοδοσίας, ούτε έκδηλο νομικό σφάλμα. (Δέστε T. & M. Οικονόμου και Υιός Λτδ (2011) 1 A.A.Δ. 140). Το Επαρχιακό Δικαστήριο ενήργησε στα πλαίσια αγωγής για παράνομη επέμβαση και αποζημιώσεις. Δεν ενήργησε στα πλαίσια οικογενειακής υπόθεσης. Εκ πρώτης δε όψεως και με βάση τους γνωστούς ερμηνευτικούς κανόνες, η παρ. 5 του διατάγματος του Οικογενειακού Δικαστηρίου ημερ. 18.5.2011, είναι σαφής εφόσον επιτρέπει την επίσκεψη και το δικαίωμα επικοινωνίας του αιτητή στην παρουσία της μητέρας και κοινής γνωστής, (όχι γνωστού), του αιτητή και της συζύγου του και δεν επιτρέπει την παρουσία οποιουδήποτε άλλου πρόσωπου. Μάλιστα αποκλείονται οι συγγενείς της Αθηνάς Ξενίδου από του να είναι παρόντες για λόγους που είναι ευλόγως κατανοητοί, όταν ένας αναγνώσει πλήρως τις διαφορετικές θέσεις που υπάρχουν μέσα από τις ένορκες δηλώσεις του αιτητή και της συζύγου του και που συνίστανται ουσιαστικά στο ότι τα πεθερικά του αιτητή επενέβαιναν και επεμβαίνουν και πιθανώς να δημιούργησαν την υπόθεση περί σεξουαλικής παρενόχλησης του ανήλικου τέκνου του.
Προστίθεται επίσης ότι στις 18.5.2011 το λεκτικό του διατάγματος, του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, όπως είχε εκδοθεί μονομερώς από τον αιτητή κατόπιν αιτήσεως του, αναμορφώθηκε στην παρουσία των συνηγόρων των διαδίκων και της ιδίας της συζύγου του αιτητή. Θα αναμενόταν, εάν πρόθεση ήταν ο αιτητής να συνοδεύετο κατά τις επισκέψεις του από τρίτο πρόσωπο, να καταγραφόταν ρητά όπως ακριβώς καταγράφηκε ρητά ότι δικαιούται να είναι παρούσα γνωστή του ζεύγους κατά τις επισκέψεις επικοινωνίας. Επιχειρείται τώρα εκ μέρους του αιτητή μια διαφορετική προσέγγιση επιδιώκοντας την εμφάνιση δικαιώματος παρουσίας άλλου προσώπου, εκ μέρους της πλευράς του αιτητή, ως εξαγόμενη από το λεκτικό του διατάγματος επικοινωνίας, παρά το ότι ουδεμία τέτοια πρόνοια συμφωνήθηκε ή καταγράφηκε. Δεν είναι δυνατόν εκ σιωπηρού λεκτικού να εξάγονται θετικές ενέργειες, ιδιαίτερα τη στιγμή που ρητά συμφωνήθηκε και καταγράφηκε η παρουσία συγκεκριμένου τύπου ατόμου, και ο αποκλεισμός άλλων.
Μετέπειτα, υπάρχουν σαφώς άλλα ένδικα μέσα για την περίπτωση αυτή. Ήδη αναφέρεται στην έκθεση γεγονότων που καταχώρησε, όπως και έπρεπε ο αιτητής, ότι το διάταγμα που εκδόθηκε εναντίον του εναγομένου 1, Ιωσήφ Ιωσήφ, μετά που αυτό κατέστη επιστρεπτέο στις 6.7.2011, προφανώς μετά από ένσταση του, ορίστηκε για ακρόαση ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στις 22.9.2011. Εκεί μπορούν να τεθούν οποιαδήποτε θέματα ερμηνείας ώστε να καταστεί γνωστή η θέση του εναγομένου 1 και ενδεχομένως και του αιτητή, ούτως ώστε να εξεταστούν από το Δικαστήριο που εξέδωσε το διάταγμα και να αποφασιστούν αναλόγως. Ο ίδιος ο αιτητής επίσης έχει δικαίωμα παρέμβασης στη διαδικασία που είναι εν εξελίξει στο Επαρχιακό Δικαστήριο δυνάμει της Δ.48, θ.8(4) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας ώστε να εκθέσει τη θέση του ως επηρεαζόμενο άτομο από το διάταγμα, ιδιαίτερα διότι είναι και διάδικος στην αγωγή.
Επαναλαμβάνεται εν κατακλείδι ότι η παρούσα διαδικασία αφορά το εξαιρετικό μέτρο της προνομιακής δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Αφενός προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο για την εξέταση των θεμάτων που εδώ θίγονται. Αφετέρου δεν υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις για να δοθεί η άδεια, ενώ θέμα ερμηνείας του διατάγματος δεν αποτελεί ζήτημα που έλκει τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου αυτού. Το Επαρχιακό Δικαστήριο δεν ενήργησε καθ' υπέρβαση δικαιοδοσίας και δεν υπάρχει έκδηλο νομικό σφάλμα επί του πρακτικού, διότι, όπως εξηγήθηκε και πριν, ενήργησε στα πλαίσια αγωγής για αστικό αδίκημα και έδωσε μια εκ πρώτης όψεως ερμηνεία σε ένα διάταγμα το οποίο δεν δηλώνει ή δεν αναφέρει ότι ο αιτητής δικαιούται κατά τις επισκέψεις του στον συζυγικό οίκο με σκοπό την επικοινωνία με το παιδί του, να συνοδεύεται από άλλο άτομο, το οποίο μάλιστα φέρεται σ' αυτό το στάδιο να ενήργησε επιθετικά και προσβλητικά προς τη σύζυγο του αιτητή.
Για όλους αυτούς τους λόγους, η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.