|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(2011) 1 ΑΑΔ 955
2 Ιουνίου, 2011
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
VOICI LA MODE (CAFE LA MODE) LTD,
Εφεσείοντες-Εναγόμενοι,
v.
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ «ΜΙΤΣΗ» ΛΕΜΥΘΟΥ,
Εφεσιβλήτων-Εναγόντων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 83/2011)
Έφεση ― Τροποποίηση των λόγων έφεσης με την προσθήκη νέου λόγου έφεσης ― Επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του Εφετείου η οποία ασκείται πάντοτε με γνώμονα το συμφέρον της δικαιοσύνης και μετά από συνεκτίμηση όλων των περιστατικών της υπόθεσης και όλων των παραγόντων που θα μπορούσαν να επιδράσουν στην άσκησή της ― Μη δυνατότητα τροποποίησης λόγων έφεσης, εφόσον η τροποποίηση αφορά θέματα τα οποία άπτονται της ουσίας της έφεσης.
Οι εφεσείοντες - εναγόμενοι (στο εξής οι εφεσείοντες) καταχώρησαν την παρούσα αίτηση με την οποία ζητούν άδεια για τροποποίηση των λόγων έφεσης με την προσθήκη τρίτου λόγου έφεσης. Οι εφεσίβλητοι - ενάγοντες (στο εξής οι εφεσίβλητοι) έφεραν ένσταση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο επεσήμανε ευθύς εξ αρχής στους συνηγόρους των διαδίκων, ότι κρίνοντας την αίτηση (α) δεν θα υπεισέρχετο στην ουσία του λόγου της έφεσης, ο οποίος εζητείτο να προστεθεί ως τρίτος λόγος έφεσης, και (β) το θέμα το οποίο εγείρετο θα μπορούσε να είχε εντοπισθεί από το πρωτόδικο Δικαστήριο και να είχε αυτό επιληφθεί του θέματος, αφού το έθετε στους διαδίκους, ή θα μπορούσε να είχε εγερθεί, ακόμα, και στο στάδιο της έφεσης από το ίδιο το Εφετείο και να ετίθετο ως θέμα, εφόσον φαίνεται να αφορά την όλη εγκυρότητα της αίτησης στην οποία εβασίσθη η εφεσιβαλλόμενη απόφαση, όπως τίθεται από τους εφεσείοντες.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αποδέχθηκε την αίτηση και αποφάνθηκε ότι το στοιχείο υπό το β) ανωτέρω ενίσχυε το αίτημα των εφεσειόντων για τροποποίηση και ότι δεν μπορούσε να είναι σχετική η γενικότερη νομολογία στην οποία αναφέρθηκε ο συνήγορος των εφεσιβλήτων η οποία αφορούσε κυρίως τη διεύρυνση των λόγων έφεσης ως προς την ουσία της έφεσης και καθόριζε τα πλαίσια μέσα στα οποία το Εφετείο κινείται για σκοπούς έγκρισης αιτήματος για προσθήκη λόγου έφεσης ή τροποποίηση των λόγων έφεσης.
Η αίτηση έγινε δεκτή.
Aίτηση.
Aίτηση από τους εφεσείοντες ημερομηνίας 29.3.2011, με την οποία ζητούν άδεια για τροποποίηση των λόγων έφεσης.
Π. Πανάγος, για Κλεόπα, για τους Εφεσείοντες - Αιτητές.
Κ. Καποδίστριας, για Κ. Βελάρη, για τους Εφεσίβλητους - Καθ' ων η Αίτηση.
Ex tempore
ΔIKAΣTHPIO: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Δ. Χατζηχαμπής.
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Έχουμε ενώπιόν μας αίτηση των εφεσειόντων με την οποία ζητούν άδεια για τροποποίηση των λόγων έφεσης με την προσθήκη τρίτου λόγου έφεσης. Η αίτηση αυτή συνάντησε την ένσταση των εφεσιβλήτων.
Η περίπτωση δεν αφορά τη συνήθη κατάσταση προσθήκης νέου λόγου έφεσης. Αφορά ένα θέμα το οποίο είναι έξω από τα πλαίσια της ουσίας της έφεσης και άπτεται του πλαισίου στο οποίο το Δικαστήριο πρωτοδίκως ενήργησε επί αίτησης για έκδοση ενδιάμεσου διατάγματος, το οποίο και εξέδωσε. Φαίνεται ότι, από αβλεψία όλων, δεν διεπιστώθη, παρά μόνο σε αυτό το καθυστερημένο στάδιο, ότι η ένορκη δήλωση στην οποία ανεφέρετο η αίτηση ήταν προσώπου άλλου από εκείνο το οποίο είχε κάμει την ένορκη δήλωση στην οποία και το Δικαστήριο εβασίσθη διά να εκδώσει το διάταγμα. Είναι, λοιπόν, η επιδίωξη των εφεσειόντων τώρα όπως προσθέσουν τον τρίτο λόγο έφεσης, ώστε να ισχυριστούν ότι δεν ήταν δυνατό για το Δικαστήριο να ενεργήσει στη βάση της αίτησης και της ένορκης δήλωσης που είχε ενώπιόν του για να εκδώσει το ενδιάμεσο διάταγμα, λόγω ακριβώς του γεγονότος ότι υπήρχε, κατ' ισχυρισμό, θεμελιώδης παρατυπία εις την αίτηση ως εκ της απουσίας πραγματικού υπόβαθρου.
Επισημάναμε ευθύς εξ αρχής στους ευπαιδεύτους συνηγόρους ότι, κρίνοντας την αίτηση, δεν θα υπεισέλθουμε στην ουσία του λόγου έφεσης, ο οποίος θα είναι βεβαίως κρινόμενο κατά την ακρόαση της έφεσης. Επισημαίνουμε επίσης ότι, ανεξαρτήτως του ότι το θέμα εντοπίσθηκε από τους εφεσείοντες, θα μπορούσε να είχε εντοπισθεί από το πρωτόδικο Δικαστήριο και να είχε αυτό επιληφθεί του θέματος, αφού το έθετε στους διαδίκους, ή θα μπορούσε να είχε εγερθεί, ακόμα, και στο στάδιο της έφεσης από το ίδιο το Εφετείο και να ετίθετο ως θέμα, εφόσον φαίνεται να αφορά την όλη εγκυρότητα της αίτησης στην οποία εβασίσθη η εφεσιβαλλόμενη απόφαση, όπως τίθεται από τους εφεσείοντες. Είναι για το λόγο αυτό που οι εφεσείοντες ενισχύονται στο αίτημά τους και δεν βλέπουμε πώς μπορεί να είναι σχετική η γενικότερη νομολογία στην οποία έχει αναφερθεί ο ευπαίδευτος συνήγορος για τους εφεσίβλητους, ενισταμένους στην αίτηση, η οποία αφορά κυρίως τη διεύρυνση των λόγων έφεσης ως προς την ουσία της έφεσης και καθορίζει τα πλαίσια μέσα στα οποία το εφετείο κινείται για σκοπούς έγκρισης αιτήματος για προσθήκη λόγου έφεσης ή τροποποίηση των λόγων έφεσης.
Εδώ το θέμα υπερβαίνει το περιεχόμενο και την ουσία των λόγων έφεσης και, ως τέτοιο, θεωρούμε ότι δικαιολογεί την έγκριση του αιτήματος, ώστε να προστεθεί ως λόγος έφεσης και να έχομε το πλήρες όφελος των περιγραμμάτων των μερών επ' αυτού, παρά να εγερθεί, ενδεχομένως, σε μετέπειτα στάδιο, όπως και ο ίδιος ο ευπαίδευτος συνήγορος για τους εφεσίβλητους έχει αναγνωρίσει ότι θα μπορούσε, οπότε θα επιβαρύνετο η υπόθεση και όλη η διαδικασία.
Εγκρίνεται, λοιπόν, η αίτηση.
Η αίτηση γίνεται δεκτή.