|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2011) 1 ΑΑΔ 569
21 Mαρτίου, 2011
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΦΩΤΙΟΥ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στές]
FIONA KERRY CUMMING,
Εφεσείουσα-Εναγόμενη Αρ. 1,
v.
ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΡΑΚΑΛΛΙΔΗ,
Εφεσιβλήτου-Ενάγοντος.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 347/2006)
Συμβάσεις ― Ειδική εκτέλεση σύμβασης για πώληση ακινήτου ― Ο περί Πωλήσεως Γης (Ειδική Εκτέλεση) Νόμος, Κεφ. 232, Άρθρο 2 ― Οι προϋποθέσεις για επιτυχή έκδοση διατάγματος ειδικής εκτέλεσης μας σύμβασης είναι: (α) γραπτή συμφωνία, (β) κατάθεσή της εντός δύο μηνών από της υπογραφής στο Κτηματολόγιο (γ) κλήση του πωλητή στο Κτηματολόγιο, (δ) έγερση αγωγής εντός περιόδου έξι μηνών ― Κατά πόσο επληρούντο οι προαναφερθείσες προϋποθέσεις στην παρούσα υπόθεση ― Κατά πόσο η ύπαρξη υποθηκών ή άλλων εμπράγματων βαρών, εμποδίζει το Δικαστήριο να προχωρήσει στην έκδοση διατάγματος ειδικής εκτέλεσης.
Συμβάσεις ― Επίκληση του αξιώματος non est factum ― Κατά πόσο μπορούσε να γίνει με επιτυχία στην παρούσα υπόθεση.
Απόδειξη ― Αξιοπιστία μαρτύρων ― Αξιολόγηση αξιοπιστίας μαρτύρων ― Αποτελεί κατ' εξοχήν έργο του πρωτόδικου Δικαστηρίου ― Προϋποθέσεις επέμβασης Εφετείου.
Δυνάμει γραπτής συμφωνίας ημερομηνίας 19.3.2003 ο εφεσίβλητος - ενάγων (ο εφεσίβλητος) αγόρασε ένα διαμέρισμα στο Στρόβολο ιδιοκτησίας της εφεσείουσας (τότε εναγόμενης 1) και του Ε. Πιτσιλλίδη - εναγόμενου 2, μέσω του κτηματομεσιτικού γραφείου του Κ. Μαρκίδη. Οι τότε εναγόμενοι δεν τήρησαν τους όρους της μεταξύ τους συμφωνίας και ο εφεσίβλητος προχώρησε δικαστικώς εναντίον τους εξασφαλίζοντας την έκδοση διατάγματος ειδικής εκτέλεσης της επίδικης συμφωνίας, σύμφωνα με το Άρθρο 2 του περί Πωλήσεως Γης (Ειδική Εκτέλεση) Νόμου, Κεφ. 232, εντός του χρονικού διαστήματος των τριών μηνών, από της έκδοσης της απόφασης, που ήταν στις 29 Σεπτεμβρίου, 2006.
Η εφεσείουσα εφεσίβαλε την απόφαση, επιχειρώντας να πλήξει με κάποιους από τους προβληθέντες λόγους έφεσης τα ευρήματα αξιοπιστίας του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Με ένα άλλο λόγο έφεσης προσβάλλει ως εσφαλμένη την απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου με την οποία απορρίφθηκε το προβληθέν από πλευράς της εφεσείουσας αξίωμα non est factum.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αφού αναφέρθηκε στις προϋποθέσεις οι οποίες πρέπει να ικανοποιηθούν για να επιτύχει η έκδοση διατάγματος ειδικής εκτέλεσης, απέρριψε την έφεση και αποφάνθηκε ότι:
1. Ορθώς διαπιστώθηκε πρωτοδίκως ότι, εν προκειμένω, πληρούνται οι προϋποθέσεις, με βάση τα γεγονότα της υπόθεσης.
2. Το εδάφιο 3 του Άρθρου 3 του Νόμου δεν εμποδίζει το Δικαστήριο να εκδώσει διάταγμα ειδικής εκτέλεσης, αφού λάβει υπόψη την ύπαρξη εμπραγμάτων βαρών, όπως η υποθήκη. Η ύπαρξη υποθήκης ή άλλου εμπράγματου βάρους θα αντιμετωπισθεί από τον αγοραστή.
3. Η επίκληση του αξιώματος non est factum δεν μπορούσε να επιτύχει με βάση το μαρτυρικό υλικό, που βασίζεται στη μαρτυρία του εφεσίβλητου, αλλά ιδιαιτέρως στη μαρτυρία των υπαλλήλων του μεσιτικού γραφείου Μαρκίδη και του Κ. Μαρκίδη.
4. Το Εφετείο δεν επεμβαίνει στα ευρήματα αξιοπιστίας εκτός αν καταδειχθεί ότι αυτά συγκρούονται ή δεν τεκμηριώνονται με την προσαχθείσα μαρτυρία, που κρίνεται από το δικαστή κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής της δίκης.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα, πλέον Φ.Π.Α. αν υπάρχει, υπέρ του εφεσίβλητου και εναντίον της εφεσείουσας, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον πρωτοκολλητή και θα υποβληθούν για έγκριση από το Δικαστήριο.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Παπακόκκινου κ.ά. v. Σμυρλή κ.ά. (2001) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1653,
Κλεάνθη κ.ά. v. Σιάνιου, υπό την ιδιότητά του ως διαχειριστή της περιουσίας του αποβιώσαντος Kυριάκου Γρηγόρη Mακρή κ.ά. (2009) 1(Α) Α.Α.Δ. 180,
Αναστασίου v. Μιχαηλούδη (1998) 1(Α) Α.Α.Δ. 264.
Έφεση.
Έφεση από την εφεσείουσα εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Σάντης, E.Δ.), (Aγωγή Aρ. 9915/03), ημερ. 20/9/2006.
Χρ. Λειβαδιώτου (κα), για την Εφεσείουσα.
Γ. Μηχανικός, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το Δικαστή Κ. Παμπαλλή.
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Η επιθυμία του εφεσίβλητου να αγοράσει διαμέρισμα ικανοποιήθηκε, μέσω του γραφείου του κτηματομεσίτη K.Μαρκίδη, και αφού o πρώτος επισκέφθηκε το διαμέρισμα με αριθμό 1 στην οδό Θέρμης 9, στον Άγιο Βασίλειο Στροβόλου, κτισμένο στο τεμαχ. 29795, Φλ/Σχ.30/25.Ε2 με αριθμό εγγραφής G3287 (το «διαμέρισμα») ιδιοκτησία της εφεσείουσας (τότε εναγομένης 1) και του Ευριπίδη Α. Πιτσιλλίδη - εναγόμενου 2), συμφώνησαν και υπέγραψαν συμφωνία αγοράς ημερ. 19 Μαρτίου, 2003 (η «συμφωνία»). Επειδή, οι τότε εναγόμενοι, δεν τήρησαν τους όρους της μεταξύ τους συμφωνίας, ο εφεσίβλητος προχώρησε δικαστικώς με στόχο την ειδική εκτέλεση της συμφωνίας. Το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού διαπίστωσε ότι πληρούντο οι προϋποθέσεις που τίθενται με το Αρθρο 2 του περί Πωλήσεως Γης (Ειδική Εκτέλεση) Νόμου, Κεφ. 232, προχώρησε στην έκδοση διατάγματος ειδικής εκτέλεσης της επίδικης συμφωνίας, εντός του χρονικού διαστήματος των τριών μηνών, από της έκδοσης της απόφασης, που ήταν στις 29 Σεπτεμβρίου, 2006.
Η εφεσείουσα (εναγόμενη 1) ήταν η μόνη που αμφισβήτησε την ορθότητα της πιο πάνω απόφασης στο σύνολο της, και προώθησε την έφεση βασιζόμενη σε εννέα λόγους.
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η εφεσείουσα επιχείρησε ευθέως, με τους λόγους έφεσης 4 και 5, και εμμέσως, με τους λόγους έφεσης 1, 2 και 3, να πλήξει τα ευρήματα αξιοπιστίας που έγιναν από το πρωτόδικο Δικαστήριο.
Αποτελεί πάγια νομολογία ότι το εφετείο δεν επεμβαίνει στα ευρήματα αξιοπιστίας εκτός αν καταδειχθεί ότι αυτά συγκρούονται ή δεν τεκμηριώνονται με την προσαχθείσα μαρτυρία, που κρίνεται από το δικαστή κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής της δίκης. (Παπακόκκινου κ.ά. v. Σμυρλή κ.ά. (2001) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1653 και Κλεάνθη κ.ά. v. Σιάνιου, υπό την ιδιότητά του ως διαχειριστή της περιουσίας του αποβιώσαντος Kυριάκου Γρηγόρη Mακρή κ.ά. (2009) 1(Α) Α.Α.Δ. 180).
Το κύριο επιχείρημα της συνηγόρου της εφεσείουσας εστιαζόταν στην απόρριψη της μαρτυρίας της πελάτισσάς της. Δεν συμφωνούμε με την πιο πάνω εισήγηση. Το πρωτόδικο Δικαστήριο, με εκτεταμένη αναφορά σε παραδείγματα, εξήγησε γιατί δεν αποδέχτηκε τον ισχυρισμό της ότι δεν υπέγραψε το επίδικο πωλητήριο ή υπέγραψε κάποιο άλλο έγγραφο, ή τον τρόπο με τον οποίο το υπέγραψε, ή ακόμη αν ήταν συμπληρωμένο ή όχι. Χαρακτηριζόταν, όπως είπε το Δικαστήριο, η μαρτυρία της για τη διαδικασία υπογραφής από αοριστίες και στοχευμένη σύγχυση, δίδοντας παραδείγματα για ενίσχυση αυτού του χαρακτηρισμού. Το ίδιο παρατηρούμε να γίνεται, με πληρότητα από πλευράς Δικαστηρίου, και σε σχέση με τα γεγονότα που συνθέτουν την αποστολή της επιστολής του συνήγορου του εφεσίβλητου, ημερ. 19 Αυγούστου, 2003. Ούτε η εισήγηση για μη πληρωμή της προκαταβολής ή τήρησης των υπολοίπων όρων, που πραγματεύονται ο δεύτερος και τρίτος λόγος έφεσης, έχουν έρεισμα, αφού η μαρτυρία των μαρτύρων του εφεσίβλητου έγινε αποδεχτή από το πρωτόδικο Δικαστήριο, βασιζόμενο όχι μόνο στη μαρτυρία του ιδίου του εφεσίβλητου αλλά και της υπαλλήλου της Λαϊκής Κυπριακής Τράπεζας (Μ. Βακανά), σε σχέση με τις συνθήκες εξασφάλισης δανείου για Λ.Κ.44.000,00, της έκδοσης ασφαλιστηρίου εγγράφου, που αναφέρθηκε ο υπάλληλος της Laiki Cyprialife Ltd (Χρ. Μηνά), στον τρόπο πληρωμής της προκαταβολής, που αναφέρθηκε η υπάλληλος του εμπλεκόμενου στην πώληση κτηματομεσιτικού γραφείου (Κ. Μιχαήλ).
Ως προς την απόρριψη του προβληθέντoς αξιώματος non est factum που πραγματεύεται ο λόγος έφεσης 6, το πρωτόδικο Δικαστήριο βασιζόμενο στην υπόθεση Αναστασίου v. Μιχαηλούδη (1998) 1(Α) Α.Α.Δ. 264, ορθώς, κατά την άποψή μας, καταλήγει στη θέση ότι με βάση το μαρτυρικό υλικό, που βασίζεται στη μαρτυρία του εφεσίβλητου αλλά ιδιαιτέρως στη μαρτυρία των Κ. Μιχαήλ, και Α. Γεωργιάδου, υπαλλήλων του μεσιτικού γραφείου Μαρκίδη και του Κώστα Μαρκίδη, δεν μπορούσε με επιτυχία να γίνει επίκληση του πιο πάνω αξιώματος.
Οι προϋποθέσεις για επιτυχή έκδοση διατάγματος ειδικής εκτέλεσης μιας συμφωνίας, απαριθμούνται στο Αρθρο 2 του Νόμου, ήτοι:
(α) γραπτή συμφωνία,
(β) κατάθεσή της, εντός δυο μηνών από της υπογραφής στο κτηματολόγιο,
(γ) κλήση του πωλητή στο κτηματολόγιο,
(δ) έγερση αγωγής εντός περιόδου έξι μηνών.
Ορθώς, κατά την άποψή μας, διαπιστώθηκε πρωτοδίκως ότι πληρούνται οι πιο πάνω προϋποθέσεις, με βάση τα γεγονότα της υπόθεσης, και δεν διακρίνουμε οποιοδήποτε σφάλμα.
Το τελευταίο θέμα που εγείρεται προς απόφανση είναι το κώλυμα, που κατά την εισήγηση της κας. Λειβαδιώτου, υπήρχε και έπρεπε να αποτρέψει το πρωτόδικο Δικαστήριο από του να εκδώσει διάταγμα για ειδική εκτέλεση της συμφωνίας και εξειδικεύεται στην ύπαρξη κατατεθειμένων υποθηκών σε βάρος του διαμερίσματος. Το εδάφιο (3) του Αρθρου 3 του Νόμου, δεν εμποδίζει στο Δικαστήριο να προχωρήσει σε έκδοση διατάγματος αφού ληφθεί υπόψη η ύπαρξη εμπραγμάτων βαρών, όπως η υποθήκη. Επί τούτου γίνεται ειδική αναφορά στην πρωτόδικη απόφαση, και δεν θεωρούμε ότι απαιτείται η επέμβασή μας. Η ύπαρξη υποθήκης ή άλλου εμπράγματου βάρους θα αντιμετωπισθεί από τον αγοραστή.
Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω η έφεση απορρίπτεται με έξοδα, πλέον Φ.Π.Α. αν υπάρχει, υπέρ του εφεσίβλητου και εναντίον της εφεσείουσας, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον πρωτοκολλητή και θα υποβληθούν για έγκριση από το Δικαστήριο.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα, πλέον Φ.Π.Α. αν υπάρχει, υπέρ του εφεσίβλητου και εναντίον της εφεσείουσας, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον πρωτοκολλητή και θα υποβληθούν για έγκριση από το Δικαστήριο.