|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2011) 1 ΑΑΔ 743
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αíτηση Αρ. 51/2011)
8 Απριλίου, 2011
[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ,
ΕΚ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ
ΓΙΑ ΕΝΤΑΛΜΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΝΤΑΛΜΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΠΟΥ ΕΞΕΔΟΘΗ ΤΗΝ 26/01/11 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ
ΥΠ' ΑΡΙΘΜΟΝ 4934/03 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΠΩΛΗΣΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ
ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΠΡΟΣ ΕΞΟΦΛΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ
ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 23/11/10 ΠΟΥ ΕΞΕΔΟΘΗ
ΣΤΗΝ ΕΝ ΛΟΓΩ ΑΓΩΓΗ
ΑΡ. ΑΓ. 4934/2003
ΜΕΤΑΞΥ:
ΛΑΙΚΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΛΤΔ.,
Εναγόντων
ΚΑΙ
1. ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ,
2. ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ,
3. ΛΕΩΝΙΔΑ ΛΕΩΝΙΔΟΥ,
Εναγομένων
------------------------------------
Κ. Καντούνας, για τον Αιτητή.
-----------------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Στόχος της παρούσας αίτησης είναι η εξασφάλιση άδειας για καταχώριση αίτησης για την έκδοση εντάλματος Certiorari, με απώτερο στόχο την ακύρωση του εντάλματος κατάσχεσης και πώλησης της κινητής περιουσίας του αιτητή, ημερομηνίας 26/1/2011, το οποίο καταχωρήθηκε από τη Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα Λτδ., στα πλαίσια της υπ' αρ. 4934/2003 αγωγής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, για σκοπούς εξόφλησης της δικαστικής απόφασης που εκδόθηκε στην εν λόγω αγωγή υπέρ της Λαϊκής Κυπριακής Τράπεζας Λτδ. και εναντίον του αιτητή στις 23/11/2010.
Με την ίδια αίτηση επιδιώκεται επίσης η έκδοση διατάγματος αναστολής κάθε περαιτέρω διαδικασίας στην αγωγή 4934/2003, μέχρι αποπεράτωσης της παρούσας αίτησης ή οποιασδήποτε άλλης αίτησης ήθελε καταχωρηθεί με άδεια του Δικαστηρίου που είχε εξασφαλιστεί στα πλαίσια της παρούσας μονομερούς αίτησης.
Τα γεγονότα, που για σκοπούς της παρούσας διαδικασίας μας αφορούν, είναι απλά. Τα συνοψίζω:
Στις 23/11/2010 εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας, απόφαση στην αγωγή 4934/2003 υπέρ της Λαϊκής Κυπριακής Τράπεζας Λτδ. και εναντίον του αιτητή για Λ.Κ. 109.738,64, πλέον 11.75% τόκος ετησίως από 1/4/2003, πλέον έξοδα όπως αυτά θα υπολογιστούν από Πρωτοκολλητή και θα τύχουν έγκρισης από το Δικαστήριο.
Η πιο πάνω απόφαση έχει εφεσιβληθεί.
Εξ' όσων προκύπτει από την ένορκη δήλωση του αιτητή που συνοδεύει την παρούσα αίτηση και τα επισυναπτόμενα σε αυτήν έγγραφα, τα επιδικασθέντα εναντίον του έξοδα υπολογίστηκαν από τον Πρωτοκολλητή και εγκρίθηκαν από το Δικαστήριο στο ποσό των €17.004,13, με νόμιμο τόκο 8% το χρόνο από 14/5/2003 μέχρι 14/10/2008 και 5.5% ετησίως από 15/10/2008 μέχρι εξοφλήσεως. Επί του εν λόγω ποσού των εξόδων έχει επίσης υπολογισθεί και εγκριθεί Φ.Π.Α. ύψους €2.510,87.
Ο υπολογισμός των εξόδων από τον Πρωτοκολλητή έγινε στην απουσία του αιτητή, ο οποίος για πρώτη φορά έλαβε σχετική με το ύψος τους γνώση στις 23/3/2011 όταν πληροφορήθηκε την ύπαρξη του διατάγματος κατάσχεσης και πώλησης της κινητής περιουσίας του, το οποίο εν αγνοία του είχε καταχωρίσει η Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα Λτδ., με στόχο την είσπραξη τόσο του ποσού της απόφασης, όσο και του ποσού των εξόδων. Πρόκειται για το υπ' αρ. 036899 ένταλμα, του οποίου την ακύρωση ο αιτητής στοχεύει με την αίτηση Certiorari, για την καταχώριση της οποίας επιδιώκει την εξασφάλιση άδειας με την παρούσα αίτηση. Είναι η θέση του αιτητή ότι ουδέποτε του επιδόθηκε είτε κατάλογος των εγκριθέντων εξόδων, είτε της απόφασης υπολογισμού τους, με αποτέλεσμα να στερηθεί της δυνατότητας ελέγχου της ορθότητας του καταλόγου και του υπολογισμού των εξόδων και αμφισβήτησής τους.
Μετά από έρευνα στα αρχεία του Εφόρου Εταιρειών διαπιστώθηκε η ανυπαρξία νομικού προσώπου με την ονομασία «Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα Λτδ». Διαπιστώθηκε η ύπαρξη νομικού προσώπου με την επωνυμία Marfin Popular Bank Public Co. Ltd., η οποία όμως «δεν είναι σίγουρο εάν δικαιούται στην εκτέλεση της απόφασης. Ούτε είναι βέβαιο πως δικαιούται την οποιαδήποτε οφειλή προς την οντότητα που έφερε το όνομα ΛΑΙΚΗ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΛΤΔ».
Για σκοπούς ολοκλήρωσης των γεγονότων θεωρώ σκόπιμο να αναφέρω και τα εξής: Τα επισυναπτόμενα στην ένορκη δήλωση του αιτητή έγγραφα, είναι φωτοστατικά και όχι πιστά αντίγραφα των εγγράφων στα οποία η αίτηση και η ένορκη δήλωση παραπέμπουν. Πρόκειται για φωτοαντίγραφα επιστολής των δικηγόρων της Λαϊκής Κυπριακής Τράπεζας Λτδ. προς τους δικηγόρους του αιτητή, ημερομηνίας 14/12/2010, της συνταχθείσας δικαστικής απόφασης στην αγωγή 4934/2003, του διατάγματος κατάσχεσης και πώλησης κινητής περιουσίας με αρ. 036899 του οποίου την ακύρωση επιδιώκει ο αιτητής και της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την αίτηση για έκδοση του εν λόγω εντάλματος.
Κατά την ενώπιον μου αγόρευση του ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή περιορίστηκε ουσιαστικά να υιοθετήσει τόσο το περιεχόμενο της αίτησης όσο και αυτό της ένορκης δήλωσης που την συνοδεύει.
Η χορήγηση άδειας για καταχώριση εντάλματος Certiorari, συνιστά θέμα που ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου, η οποία όμως θα πρέπει να ασκείται με πολλή φειδώ. Για να χορηγηθεί άδεια για καταχώριση αίτησης αυτής της φύσης, ο αιτητής θα πρέπει, σύμφωνα με τη νομολογία μας, να ικανοποιήσει το Δικαστήριο για την ύπαρξη «εκ πρώτης όψεως υπόθεσης» και/ή την ύπαρξη «συζητήσιμου ζητήματος». Σύμφωνα πάντα με τη νομολογία μας, η ύπαρξη εναλλακτικού ένδικου μέσου συνιστά καταλυτικό παράγοντα στην άσκηση της επί του προκειμένου διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου. Εκεί όπου στη διάθεση του αιτητή υπάρχει εναλλακτικό ένδικο μέσο και ειδικά αυτό της έφεσης, κατά κανόνα δεν παρέχεται περιθώριο έκδοσης εντάλματος Certiorari, εκτός αν υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις. Ενδεικτικό της εικόνας που αναδύεται μέσα από τη νομολογία μας συνιστά το πιο κάτω απόσπασμα από την απόφαση του αδελφού Δικαστή Κωνσταντινίδη στην υπόθεση Hellenger Trading Ltd. (2000) 1 Α.Α.Δ 1965:
"Καταλήγω πως ενώ η ύπαρξη εναλλακτικής θεραπείας δεν αποκλείει τη διεκδίκηση certiorari, αυτό, στο πλαίσιο της νομολογίας, μπορεί να γίνει μόνο αν υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις που να το δικαιολογούν. Όπως αντιλαμβάνομαι το θέμα, αυτό ισχύει γενικά, ανεξάρτητα δηλαδή από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα. Και εφόσον παρέχεται η δυνατότητα άσκησης έφεσης, που επίσης θα εκδικαστεί από το Ανώτατο Δικαστήριο, και δι' αυτής θα είναι δυνατή η παροχή πλήρους και εξ ίσου αποτελεσματικής θεραπείας, η αίτηση που απευθύνεται στο κατάλοιπο της εξουσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δεν δικαιολογείται."
Παραπέμπω επίσης στην υπόθεση Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 40 και Σ. Μαρκίδης (2004) 1 Α.Α.Δ. 552, στην οποία γίνεται ρητή αναφορά στο πιο πάνω απόσπασμα, το οποίο και υιοθετώ.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση παρέχεται στον αιτητή εναλλακτικό ένδικο μέσο. Αυτό της έφεσης, το οποίο μάλιστα ο αιτητής έχει ήδη επιλέξει. Δεν διαφεύγει της προσοχής μου ότι αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας είναι το ένταλμα κατάσχεσης και πώλησης κινητής περιουσίας του αιτητή και όχι η απόφαση του Δικαστηρίου, με την οποία επιδικάστηκαν εναντίον του τα ποσά των οποίων την είσπραξη στοχεύει με το ένταλμα, στα οποία ποσά περιλαμβάνονται και τα έξοδα. Όμως, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η παρούσα περίπτωση δεν αφορά περίπτωση ψήφισης εξόδων έτσι ώστε ως οιωνεί δικαστική λειτουργία να υπόκειται σε αναθεώρηση με προνομιακό ένταλμα (Γιάννης Καλαβά κ.ά., Αίτηση 3/99, ημερομηνίας 5/2/99) ή περίπτωση υπολογισμού μεν εξόδων από τον Πρωτοκολλητή, όχι όμως εγκριθέντων από το Δικαστήριο, έτσι ώστε να είμαστε αντιμέτωποι με «προπαρασκευαστική διαδικασία», άνευ οιασδήποτε νομικής ισχύος (Serguei Pugachev, Αρ. Αίτησης 106/2005, ημερομηνίας 20/4/2006).
Η παρούσα περίπτωση αφορά μεν υπολογισμό εξόδων από τον Πρωτοκολλητή, εγκριθέντων όμως από το Δικαστήριο, η κρίση του οποίου υπόκειται για σκοπούς ελέγχου σε έφεση, όπως σε έφεση υπόκειται και η κρίση του επί της ουσίας της διαφοράς των διαδίκων.
Ο αιτητή έχει ασκήσει πριν την καταχώριση της παρούσας αίτησης το ένδικο μέσο της έφεσης. Δεν έχει καταστεί γνωστό στο Δικαστήριο κατά πόσο στην έφεση που άσκησε έχει περιλάβει τους δύο λόγους για τους οποίους ζητά την ακύρωση του διατάγματος κατάσχεσης και πώλησης της κινητής του περιουσίας. Αυτό όμως δεν έχει σημασία. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι τόσο ο πρώτος όσο και ο δεύτερος λόγος μπορούσαν να αποτελέσουν λόγο της έφεσης. Ο αιτητής έχει την ευχέρεια στα πλαίσια της έφεσης να επιδιώξει αναστολή της εκτέλεσης εκκρεμούσης της έφεσης.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί.
Η αίτηση είναι καταδικασμένη σε απόρριψη και για ακόμα ένα λόγο. Στην υπόθεση Τσιβίκος (2003) 1 Α.Α.Δ. 15, ο Δικαστής Καλλής με αναφορά στο πιο κάτω απόσπασμα από την υπόθεση Γερολέμου (2002) 1 Α.Α.Δ. 491, απέρριψε την αίτηση για χορήγηση άδειας για καταχώριση προνομιακού εντάλματος φύσης Certiorari, επειδή στην ενώπιον του αίτηση, αντί πιστοποιημένων αντιγράφων, είχαν επισυναφθεί φωτοστατικά αντίγραφα του εντάλματος έρευνας, στου οποίου την ακύρωση στόχευε το Certiorari, όπως και της ένορκης δήλωσης του αστυνομικού λοχία βάσει της οποίας είχε εκδοθεί το ένταλμα. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα από την υπόθεση Γερολέμου:
"Υπάρχει όμως και ακόμη ένας λόγος που πρέπει να οδηγήσει σε απόρριψη της αίτησης. Σύμφωνα με τους Αγγλικούς Κανονισμούς που ακολουθούνται στην Κύπρο και σύμφωνα με την Κυπριακή νομολογία, στην αίτηση πρέπει να επισυνάπτονται όλα τα σχετικά έγγραφα και, συγκεκριμένα, η απόφαση ή το διάταγμα ή το ένταλμα του οποίου επιδιώκεται η ακύρωση. Όπως αποφασίστηκε στην In re Aeroporos & Others (1988) 1 C.L.R. 302, η επισύναψη πιστοποιημένων αντιγράφων των ενταλμάτων ερεύνης αποτελούσε απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία της αίτησης. Η O.59 r.8 των Αγγλικών Θεσμών αναφέρει ότι πριν την ακρόαση της αίτησης για ακύρωση απόφασης πρέπει να έχει καταχωρηθεί "a copy thereof verified by affidavit" και όπως λέχθηκε και στην In re Aeroporos & Others (πιο πάνω) "the production of the judicial warrants and their verification is a prerequisite for the valid exercise of the powers vested in the Court to review judicial acts by way of Certiorari".
Στην παρούσα περίπτωση το τί έχει επισυναφθεί στην αίτηση είναι ένα, όπως φαίνεται, φωτοστατικό αντίγραφο του εντάλματος έρευνας καθώς και της ένορκης δήλωσης του αστυφύλακα βάσει της οποίας εκδόθηκε το ένταλμα. Τα φωτοστατικά αυτά αντίγραφα δεν ικανοποιούν την αναγκαιότητα ύπαρξης πιστοποιημένων αντιγράφων και ως εκ τούτου δεν θα μπορούσε και γι' αυτό το λόγο να δοθεί η αιτούμενη άδεια."
Όπως και στις υποθέσεις Γερολέμου και Τσιβίκου (πιο πάνω), στην παρούσα υπόθεση έχει επισυναφθεί φωτοστατικό αντίγραφο του εντάλματος κατάσχεσης και πώλησης της κινητής περιουσίας του αιτητή. Επομένως, τυγχάνουν εφαρμογής τα λεχθέντα στις πιο πάνω δύο υποθέσεις. Κατά συνέπεια, δεν θα μπορούσε και γι' αυτό το λόγο να τύχει η παρούσα αίτηση έγκρισης.
Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση απορρίπτεται, χωρίς καμιά διαταγή για έξοδα.
Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ