|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2010) 1 ΑΑΔ 1664
22 Οκτωβρίου, 2010
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 44, 45 ΚΑΙ 46 ΤΟΥ Ν. 188(Ι)/2007,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΠΟΥ ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟ
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ ΣΤΙΣ 14/10/2010,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΩΑΝΝΟΥ,
ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΦΥΣΕΩΣ CERTIORARY.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 117/2010)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Διάταγμα αποκάλυψης ― Αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari για ακύρωση διατάγματος αποκάλυψης δυνάμει του Νόμου 188(Ι)/2007 ― Ισχυρισμός ότι η αίτηση για έκδοση του διατάγματος αποκάλυψης δεν έγινε από τον ανακριτή της υπόθεσης, ότι το διάταγμα εξεδόθη καθ' υπέρβαση δικαιοδοσίας και ότι το διάταγμα αφορούσε προνομιούχα πληροφορία μεταξύ δικηγόρου και πελάτη ― Άρνηση άδειας, το Δικαστήριο ενήργησε δεόντως και χωρίς νομικό σφάλμα και δεν έχει επηρεαστεί ο αιτητής καθ' οιονδήποτε τρόπο.
Δικηγόροι ― Δικηγόρος και πελάτης ― «Προνομιούχα πληροφορία» στο Άρθρο 44 του Νόμου 188(Ι)/2007 ― Κατά πόσο περιλαμβάνει τη μεταφορά χρημάτων επ' ονόματι δικηγόρου κατατεθειμένων στο client account.
Λέξεις και Φράσεις ― «Ανακριτής» στο Άρθρο 45(2) του Νόμου 188(Ι)/2007 σε σχέση με διάταγμα αποκάλυψης.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού εξέδωσε διάταγμα αποκάλυψης το οποίο περιλαμβάνει διάφορα επιμέρους διατάγματα στρεφόμενα τόσο εναντίον της Λαϊκής Τράπεζας όσο και εναντίον του δικηγόρου - αιτητή στην παρούσα διαδικασία - στου οποίου το λογαριασμό client account στην πιο πάνω τράπεζα, μεταφέρθηκε ποσό 1.000.000 στερλινών από κατ' ισχυρισμό παράνομη συναλλαγή σε σχέση με τη μεταβίβαση στο όνομα άλλου από τον ιδιοκτήτη ακινήτου.
Οι Αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου οι οποίες ερευνούσαν υπόθεση απάτης, πλαστογραφίας, απόσπασης περιουσίας με ψευδείς παραστάσεις και ξεπλύματος παράνομου χρήματος, σε σχέση με μεταβίβαση ακινήτου στο όνομα άλλου, είχαν ζητήσει τη διενέργεια εξετάσεων σε σχέση με τα εν λόγω χρηματικά ποσά και την εμπλοκή του δικηγόρου ώστε να μπορέσει να δώσει κατάθεση και να αναφερθεί στη μεταφορά των χρημάτων με αποκάλυψη των στοιχείων που αφορούσαν το θέμα. Ο δικηγόρος είχε επικαλεστεί το επαγγελματικό απόρρητο δικηγόρου πελάτη, όμως το Δικαστήριο προχώρησε στην έκδοση του προαναφερθέντος διατάγματος αποκάλυψης.
Ο δικηγόρος - αιτητής καταχώρησε την παρούσα αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari με σκοπό την ακύρωση του διατάγματος αποκάλυψης εναντίον του διότι, κατά τους ισχυρισμούς του, η αίτηση δεν είχε γίνει από τον ανακριτή της υπόθεσης, το διάταγμα εξεδόθη καθ' υπέρβαση δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου κατά το ότι δεν ανέφερε το χρόνο εντός του οποίου θα έπρεπε να γίνει η αποκάλυψη και έγινε παραπομπή στο Άρθρο 46(1) το οποίο προνοεί ότι το διάταγμα διατάσσει την αποκάλυψη μέσα σε 7 μέρες ή μέσα σε άλλη μεγαλύτερη ή μικρότερη προθεσμία την οποία ήθελε ορίσει το Δικαστήριο αν ήθελε κρίνει σκόπιμο.
Ο αιτητής υποστήριξε ακόμη ότι το διάταγμα δεν μπορούσε να εκδοθεί καθ' όσον πρόκειται για προνομιούχα πληροφορία ως εκ της σχέσης του δικηγόρου-αιτητή με τον πελάτη ο οποίος του είχε στείλει τα χρήματα.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η έννοια «ανακριτής» της υπόθεσης στο Άρθρο 45 (2), περιλαμβάνει οποιοδήποτε συνεργαζόμενο με τον ανακριτή της υπόθεσης και δεν έχει εντοπιστεί οποιοδήποτε νομικό λάθος στην όψη του πράγματος το οποίο θα αναιρούσε την παραχώρηση άδειας.
2. Είναι πρόδηλο ότι η ισχύς του διατάγματος είναι άμεση, ώστε ο αιτητής να ενεργήσει ευθύς εξ αρχής και μόλις, είναι ευλόγως δυνατό προς συμμόρφωση με το διάταγμα. Ούτε και έχει επηρεαστεί ο αιτητής καθ' οιονδήποτε τρόπο από την έκδοση του διατάγματος.
3. Η εμβέλεια την οποία καθορίζει ο Νόμος στο Άρθρο 44 της έννοιας «προνομιούχα πληροφορία» περιορίζεται σε παροχή νομικής συμβουλής ή επαγγελματικών υπηρεσιών σχετικά με νομική διαδικασία και δεν μπορεί να επεκτείνεται στη μεταφορά χρημάτων επ' ονόματι δικηγόρου κατατεθειμένων σε client account.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Aίτηση.
Ε. Πουργουρίδης, για τον Αιτητή.
Ex Tempore
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Ευρίσκεται ενώπιόν μου αίτηση για παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αίτησης προς έκδοση διατάγματος Certiorari σε σχέση με διάταγμα το οποίο εξέδωσε το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού.
Είχε υποβληθεί αίτηση ex parte από την Αστυνομία Λεμεσού στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού με ημερ. 14.10.2010, συνοδευόμενη από ένορκη δήλωση προς έκδοση διατάγματος αποκάλυψης δυνάμει του Νόμου 188(Ι)/2007. Η αίτηση εβασίζετο ουσιαστικά στο ότι ερευνάτο από τις Αρχές της Μεγάλης Βρετανίας υπόθεση που αφορούσε αδικήματα απάτης, πλαστογραφίας, απόσπασης περιουσίας με ψευδείς παραστάσεις και ξεπλύματος παράνομου χρήματος, σε σχέση με τη μεταβίβαση στο όνομα άλλου από τον ιδιοκτήτη ακινήτου για ένα μεγάλο χρηματικό ποσό πέραν του 1.000.000 στερλινών. Η ιδιοκτήτρια είχε αμφισβητήσει τις υπογραφές που φέροντο ως δικές της ως προερχόμενες από εκπροσώπους της και άρχισε η διερεύνηση της υπόθεσης. Εν τω μεταξύ, το πρόσωπο που διενήργησε την κατ' ισχυρισμό παράνομη συναλλαγή, ονόματι Σάββας Γεωργίου, φερόμενος ως εκπρόσωπος της ιδιοκτήτριας, έδωσε οδηγίες στους αναλαμβάνοντες τη συναλλαγή να μεταφέρουν τα χρήματα της πώλησης του ακινήτου στην Κύπρο και ποσό 1.000.000 στερλινών μεταφέρθη πράγματι στο λογαριασμό client account δικηγόρου στη Λαϊκή Τράπεζα. Ένα άλλο ποσό μεταφέρθη αργότερα.
Ζήτησαν οι Αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου τη συνδρομή των Κυπριακών Αρχών και συγκεκριμένα τη διενέργεια εξετάσεων σε σχέση με τα εν λόγω χρηματικά ποσά και την εμπλοκή του δικηγόρου ώστε να μπορέσει να δώσει κατάθεση και να αναφερθεί στη μεταφορά των χρημάτων με αποκάλυψη των στοιχείων που αφορούσαν το θέμα. Επεκαλέσθη ο δικηγόρος το επαγγελματικό απόρρητο δικηγόρου-πελάτη και κατόπιν τούτου κατεχωρήθη η αίτηση η οποία ήχθη ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου και αφορούσε τόσο τη Λαϊκή Τράπεζα όσο και τον ίδιο το δικηγόρο. Το Επαρχιακό Δικαστήριο εξέδωσε το διάταγμα αποκάλυψης που περιλαμβάνει διάφορα επιμέρους διατάγματα στρεφόμενα τόσο εναντίον της Τράπεζας όσο και εναντίον του δικηγόρου και είναι αυτό το διάταγμα που με την ενώπιόν μου αίτηση επιδιώκεται να προσβληθεί από τον Αιτητή ο οποίος είναι ο προαναφερθείς δικηγόρος.
Έχουν τεθεί τρία σημεία ενώπιον του Δικαστηρίου για τα οποία υπεστηρίχθη ότι πρέπει να δοθεί η άδεια. Το πρώτο αφορά το γεγονός ότι η αίτηση που υπεβλήθη στο Επαρχιακό Δικαστήριο δεν έγινε από τον ανακριτή της υπόθεσης, αφού δεν αναφέρεται οπουδήποτε στην αίτηση ή στην ένορκο δήλωση η ιδιότητα του υπογράψαντος την αίτηση και την ένορκη δήλωση αστυνομικού.
Δεν διαπιστώνω ουσία στην εισήγηση αυτή. Η αίτηση υποβάλλεται σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου και αν και το Αρθρο 45(1) προβλέπει ότι η διαδικασία γίνεται κατόπιν μονομερούς αίτησης του ανακριτή της υπόθεσης, στο Άρθρο 45(2) εξηγείται η εμβέλεια της έννοιας «ανακριτής» ως περιλαμβάνουσας οποιοδήποτε συνεργαζόμενο με τον ανακριτή της υπόθεσης. Πρόδηλο είναι από το όλο σώμα της αίτησης και της ένορκης δήλωσης ότι ο αστυνομικός εμπλέκεται στη διερεύνηση της υπόθεσης συνεργαζόμενος αναλόγως και δεν διαπιστώνω ότι υπάρχει στην όψη του πράγματος νομικό λάθος το οποίο θα αναιρούσε την παραχώρηση άδειας.
Άλλη εισήγηση ήταν ότι το διάταγμα εξεδόθη καθ' υπέρβαση της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου κατά το ότι δεν ανάφερε το χρόνο εντός του οποίου θα έπρεπε να γίνει η αποκάλυψη και έγινε παραπομπή στο Αρθρο 46(1) το οποίο προνοεί ότι το διάταγμα διατάσσει την αποκάλυψη μέσα σε 7 μέρες ή μέσα σε άλλη μεγαλύτερη ή μικρότερη προθεσμία την οποία ήθελε ορίσει το Δικαστήριο αν ήθελε κρίνει σκόπιμο.
Φρονώ ούτε αυτή η εισήγηση έχει έρεισμα για το λόγο ότι, εκτός του ότι δεν επηρέασε καθ' οιονδήποτε τρόπο τον Αιτητή, εν πάση περιπτώσει μπορεί να καλύπτεται από τις πρόνοιες του Αρθρου 46, αφού η πρόνοια είναι για οποιαδήποτε άλλη μικρότερη ή μεγαλύτερη προθεσμία ήθελε ορίσει το Δικαστήριο και πρόδηλο είναι στην προκειμένη περίπτωση ότι η ισχύς του διατάγματος είναι άμεση ούτως ώστε να υπάρχει υποχρέωση ευθύς εξ αρχής και μόλις είναι ευλόγως δυνατό να ενεργήσει ο Αιτητής προς συμμόρφωση με το διάταγμα.
Η ουσιαστική εισήγηση που γίνεται αφορά τον τρίτο λόγο στον οποίο βασίζεται η αίτηση και συγκεκριμένα το ότι το διάταγμα δεν μπορούσε να εκδοθεί καθ' όσον πρόκειται για προνομιούχα πληροφορία ως εκ της σχέσης του δικηγόρου-αιτητή με τον πελάτη ο οποίος του είχε στείλει τα χρήματα. Η εισήγηση αυτή βασίζεται στο ότι το Αρθρο 46(2) προνοεί ότι εκδίδεται διάταγμα με βάση τις προϋποθέσεις που αναφέρονται συγκεκριμένα εκεί και μια προϋπόθεση είναι ότι η πληροφορία δεν εμπίπτει στην κατηγορία των προνομιούχων πληροφοριών. Η προνομιούχα πληροφορία ορίζεται στο νόμο ρητά ως περιλαμβάνουσα και επικοινωνία μεταξύ δικηγόρου και πελάτη για σκοπούς παροχής νομικής συμβουλής ή για την παροχή επαγγελματικών υπηρεσιών σχετικά με οποιαδήποτε νομική διαδικασία η αποκάλυψη της οποίας προστατεύεται από το προνόμιο της εμπιστευτικότητας σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία.
Η κατάληξή μου είναι ότι δεν πρόκειται για προνομιούχα πληροφορία εδώ για το λόγο ότι η εμβέλεια την οποία καθορίζει ο Νόμος στο Αρθρο 44 της έννοιας «προνομιούχα πληροφορία» περιορίζεται σε παροχή νομικής συμβουλής ή επαγγελματικών υπηρεσιών σχετικά με νομική διαδικασία και δεν μπορεί να επεκτείνεται στη μεταφορά χρημάτων επ' ονόματι δικηγόρου κατατεθειμένων σε client account. Η όλη φιλοσοφία του προνομίου μεταξύ δικηγόρου-πελάτη όσον αφορά την επικοινωνία τους αλλά και ο περιορισμός που τίθεται από τον ίδιο το νόμο τείνουν να καταδείξουν ότι τέτοια ενέργεια δεν σκοπείται να περιληφθεί μέσα στην έννοια της προνομιούχας πληροφορίας.
Για τους λόγους αυτούς λοιπόν δεν βλέπω πώς θα μπορούσε να εγκριθεί η αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari. Η αίτηση απορρίπτεται.
H αίτηση απορρίπτεται.