ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Ξενοφώντος Ξενοφών ν. Γεώργιου Xατζηαράπη (1999) 1 ΑΑΔ 221
Κληρίδης Φοίβος και Άλλος ν. Άννας Χρυσάφη και Άλλης (2002) 1 ΑΑΔ 699
Θωμά Αιμίλιος ν. Δημήτρη Ευσταθίου (2005) 1 ΑΑΔ 631
Pουβανιάς Λτδ και Άλλη ν. Kυπριακής Δημοκρατίας (2000) 3 ΑΑΔ 191
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Κωνσταντίνου Μάριος ν. Κ. Κυθραιώτης Σκυρόδεμα Λίμιτεδ (2016) 1 ΑΑΔ 1054, ECLI:CY:AD:2016:A220
Θεοτή Κούλλα ν. Αδελφοί Ιακώβου (Κατασκευές) Λτδ (2010) 1 ΑΑΔ 1987
ΚΟΥΛΛΑ ΘΕΟΤΗ ν. ΑΔΕΛΦΟΙ ΙΑΚΩΒΟΥ (ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ) ΛΤΔ, Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 50/2009, 20 Δεκεμβρίου 2010
A MESSIOS SONS LTD κ.α ν. ΑΝΔΡΕΑΣ Α. ΛΕΩΝΙΔΑ, Πολιτική Έφεση Αρ. 277/2007, 22 Οκτωβρίου 2010
A. Messios & Sons Ltd και Άλλος ν. Ανδρέα Α. Λεωνίδα (Aρ. 2) (2010) 1 ΑΑΔ 1655
(2010) 1 ΑΑΔ 366
19 Μαρτίου, 2010
[ΚΡΑΜΒΗΣ, ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στές]
1. ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΦΙΤΑΝΗΣ,
2. ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΑΦΙΤΑΝΗ ΛΤΔ,
Εφεσείοντες,
v.
ΑΙΓΙΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΤΔ,
Εφεσιβλήτων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 209/2008)
Έφεση ― Απόρριψη έφεσης λόγω παράλειψης υποβολής περιγράμματος αγόρευσης, δυνάμει του περί Εφέσεων Διαδικαστικού Κανονισμού του 1996, Κ.13(ε) ― Παρέχεται στο Εφετείο δικαιοδοσία επαναφοράς της, όταν αποδειχθεί ότι η μη καταχώρηση περιγράμματος αγόρευσης οφείλεται σε λόγο πέραν των δυνάμεων του εφεσείοντος, με αποτέλεσμα η μη επαναφορά της να ισοδυναμεί με αποστέρηση του δικαιώματός του να ακουστεί.
Η έφεση απορρίφθηκε λόγω παράλειψης του δικηγόρου των εφεσειόντων - αιτητών να καταχωρήσει εμπροθέσμως το περίγραμμα αγόρευσής του κατά παράβαση του Καν. 13 του περί Εφέσεων (Προδικασία, Περιγράμματα Αγορεύσεων, Περιορισμός του Χρόνου των Προφορικών Αγορεύσεων και Συνοπτική Διαδικασία για την Απόρριψη Προδήλως Αβάσιμων Εφέσεων) Διαδικαστικού Κανονισμού του 1996, όπως τροποποιήθηκε.
Η αίτηση επαναφοράς της έφεσης υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση δικηγόρου η οποία εργάζεται στο γραφείο του δικηγόρου των αιτητών. Η δικηγόρος αποδίδει την μη καταχώρηση του περιγράμματος αγόρευσης σε διάφορες συγκυρίες μεταξύ των οποίων ήταν η δική της απουσία από το γραφείο με άδεια τοκετού και η σχεδόν ταυτόχρονη παραίτηση της γραμματέως η οποία είχε επιφορτιστεί να μεριμνήσει για την καταχώρηση του περιγράμματος αγόρευσης.
Αποφασίστηκε ότι:
Οι λόγοι που προβάλλονται στην ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της αίτησης σαφώς δεν βρίσκονται μέσα στα όρια του Κανονισμού 13. Τα λάθη και οι παραλείψεις, κάτω από τις δοσμένες περιστάσεις, θα μπορούσε να είχαν αποφευχθεί. Η μη εμπρόθεσμη καταχώρηση του περιγράμματος αγόρευσης δεν οφείλεται σε λόγο αναγόμενο πέραν των δυνάμεων του δικηγόρου των αιτητών.
Η αίτηση απορρίφθηκε με €400 έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Βαρδιάνος v. Richards (1998) 1(B) Α.Α.Δ. 698,
Ξενοφώντος v. Χατζηαράπη (1999) 1(Α) Α.Α.Δ. 221,
Ρουβανιάς Λτδ κ.ά. v. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 191,
Κληρίδης κ.ά. v. Χρυσάφη κ.ά. (2002) 1(Β) Α.Α.Δ. 699,
Θωμά v. Ευσταθίου (2005) 1(Α) Α.Α.Δ. 631.
Aίτηση.
Aίτηση από τους εφεσείοντες με την οποία ζητούν την επαναφορά της παρούσας έφεσης, η οποία έχει απορριφθεί λόγω παράλειψης του δικηγόρου τους να καταχωρήσει εμπροθέσμως το περίγραμμα της αγόρευσής του.
Π. Κλεοβούλου, για τους Εφεσείοντες.
Δ. Κούτρας, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΔIKAΣTHPIO: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Κραμβή, Δ..
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Οι αιτητές ζητούν την επαναφορά έφεσης η οποία έχει απορριφθεί λόγω παράλειψης του δικηγόρου τους να καταχωρήσει εμπροθέσμως το περίγραμμα της αγόρευσής του κατά παράβαση του Καν. 13 του περί Εφέσεων (Προδικασία, Περιγράμματα Αγορεύσεων, Περιορισμός του Χρόνου των Προφορικών Αγορεύσεων και Συνοπτική Διαδικασία για την Απόρριψη Προδήλως Αβάσιμων Εφέσεων) Διαδικαστικού Κανονισμού του 1996, όπως τροποποιήθηκε.
Ο Καν. 13(ε) προνοεί:
«Νοείται ότι η έφεση ή αντέφεση που απορρίπτεται δυνάμει, του παρόντος Κανονισμού επαναφέρεται όταν αποδεικνύεται ότι η μη καταχώρηση περιγράμματος αγόρευσης, οφείλεται σε λόγο πέραν των δυνάμεων του εφεσείοντα ή αντεφεσείοντα ανάλογα με την περίπτωση, με αποτέλεσμα η μη επαναφορά της να ισοδυναμεί με αποστέρηση του δικαιώματος να ακουστούν.»
Η αίτηση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση δικηγόρου η οποία εργάζεται στο γραφείο του δικηγόρου των αιτητών. Η δικηγόρος εκθέτει τους λόγους για τους οποίους δεν κατέστη δυνατή η εμπρόθεσμη καταχώρηση του περιγράμματος αγόρευσης καθώς και τους λόγους για τους οποίους οι αιτητές θεωρούν βάσιμο το αίτημα για επαναφορά της έφεσης. Το πιο κάτω απόσπασμα είναι από την ένορκη δήλωση της δικηγόρου:
«Η Έφεση υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο ανετέθη σε εμένα και εγώ έχω την ευθύνη του χειρισμού της.
Στις 20/3/09, η Έφεση ήταν ορισμένη για προδικασία και το Δικαστήριο έδωσε οδηγίες να καταχωρηθούν τα περιγράμματα αγόρευσης όπως προβλέπουν οι θεσμοί, δηλαδή το περίγραμμα για τους Εφεσείοντες έπρεπε να καταχωρηθεί μέχρι τις 4 Μαΐου 2009.
Επειδή από 30 Απριλίου, 2009 έως 14 Σεπτεμβρίου, 2009, θα απουσίαζα με άδεια τοκετού από το Γραφείο, μερίμνησα και ετοίμασα το περίγραμμα αγόρευσης ώστε να το καταχωρήσω εμπρόθεσμα και πριν την έναρξη της άδειας απουσίας μου.
Όμως μια σειρά από συγκυρίες και συμπτώσεις δεν επέτρεψαν την καταχώρηση του περιγράμματος και έτσι εξ όσων πληροφορήθηκα χθες από το Πρωτοκολλητείο η Έφεση απερρίφθη στις 1/9/09.
Το εν λόγω γεγονός το πληροφορήθηκα στις 15/9/09, δηλαδή την επαύριον της 14/9/09, ήτοι της ημέρας της επιστροφής μου στο Γραφείο.
Από τον φάκελο της Εφέσεως που διατηρώ στο Γραφείο μου διαπιστώνω πως το περίγραμμα δεν εστάλη στο Πρωτοκολλητείο και τούτο οφείλεται στο γεγονός ότι η γραμματέας δεν το απέστειλε στη Λευκωσία για καταχώρηση.
Η Γραμματέας, στην οποία έδωσα τις οδηγίες, στο μεταξύ, παραιτήθηκε μετά την έναρξη της δικής μου άδειας απουσίας, διότι με την δική μου απουσία από το Γραφείο αναθεωρείτο το ωράριο εργασίας της, το οποίο όμως δεν μπορούσε να συνδυασθεί με τις οικογενειακές και κοινωνικές της υποχρεώσεις και έτσι αναγκάστηκε να παραιτηθεί.
Εγώ βέβαια, απουσιάζοντας από το Γραφείο και με τον τοκετό μου που έλαβε χώρα στις 7 Μαΐου δεν μπορούσα να φαντασθώ ότι μπορούσε να επισυμβεί αυτή η παράλειψη της καταχώρησης του περιγράμματος.
Στο μεταξύ με την επάνοδό μου στο Γραφείο διεπίστωσα ότι για την εν λόγω Έφεση ανοίχθηκε από την νέα γραμματέα άλλος φάκελος χωρίς το δικό μου περίγραμμα με συγκεκριμένη ημερομηνία επί του φακέλου την 29/9/09 και όπως διεπίστωσα εντός του φακέλου βρίσκεται καταχωρημένη η ειδοποίηση ορισμού της Εφέσεως 212/08, η οποία εδόθη στο Γραφείο μας την 30/6/09 και όλως τυχαίως αφορά τον ίδιο Εφεσίβλητο διαφορετικούς όμως Εφεσείοντες. Επίσης η απόφαση στην Έφεση 212/08 εξεδόθη από τον ίδιο Δικαστή, την ίδια ημέρα (16/4/08) και η Έφεση αυτή κατεχωρήθη επίσης την ίδια ημέρα 28/5/09.
Όλες αυτές οι συγκυρίες είναι προφανές ότι προκάλεσαν το λάθος με αποτέλεσμα να απορριφθεί η Έφεση λόγω μη προώθησής της, δηλαδή:
Η δική μου απουσία για μακρύ χρονικό διάστημα.
Η σχεδόν ταυτόχρονη παραίτηση της Γραμματέως η οποία επιφορτίσθηκε να μεριμνήσει για την καταχώρηση του περιγράμματος.
Η ύπαρξη της άλλης Εφέσεως αρ. 212/08 η οποία είναι ορισμένη την 29/9/09, της οποίας τα παρόμοια στοιχεία με την παρούσα υπόθεση προκάλεσαν σύγχυση στη νέα γραμματέα του Γραφείου.
Επιπλέον η λήξη του Δικαστικού έτους και η έναρξη της περιόδου διακοπών και η σχετική αποδιοργάνωση που επήλθε στο Γραφείο λόγω των πολλαπλών αρνητικών συγκυριών επήλθε το λάθος σε συνάρτηση με το επιπλέον γεγονός ότι το Γραφείο μας χειρίζεται 19 Εφέσεις και άλλο αριθμό Προσφυγών ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Προβαίνω στην παρούσα ένορκη δήλωση αμέσως μετά την επάνοδό μου στο Γραφείο και τη διαπίστωση του λάθους.
Τα αντικειμενικά γεγονότα και οι αντικειμενικοί παράγοντες που έχω προαναφέρει, ειλικρινά πιστεύω ότι καταλήγουν σε αποδυνάμωση των δικηγόρων των Εφεσειόντων σε βαθμό που να μην μπορούσαν να ανταποκριθούν σε ό,τι απαιτείτο. Η μη καταχώρηση είναι το αποτέλεσμα ατυχών συγκυριών και η μη έκδοση του απαιτούμενου Διατάγματος έχει τις ακόλουθες παραμέτρους:
Αν δεν δοθεί το αιτούμενο διάταγμα επαναφοράς της έφεσης που ζητείται με την αίτηση οι Εφεσείοντες δεν θα ακουστούν από το Ανώτατο Δικαστήριο στην ουσία της έφεσης, ενώ στην βάση των γεγονότων δεν έχουν οποιανδήποτε ευθύνη για την απόρριψή της.
Για τους Εφεσείοντες το αντικείμενο της έφεσης είναι πολύ σημαντικό και τα οικονομικά μεγέθη στα οποία αφορά ιδιαίτερα αποφασιστικά και καταλυτικά για την επιχειρηματική και κοινωνική τους υπόσταση.
Είναι προφανές ότι η προσπάθεια επαναφοράς της έφεσης δεν σχετίζεται με επιδιωκόμενη καθυστέρηση της υπόθεσης και δεν αποτελεί με οποιονδήποτε τρόπο καταφρόνηση του Δικαστηρίου και των οδηγιών του.»
Η νομολογία επί του θέματος σταθερά υποδεικνύει ότι λόγοι οι οποίοι αναφέρονται σε σφάλμα, παράλειψη ή στον τρόπο λειτουργίας του γραφείου του δικηγόρου του διαδίκου, δεν είναι δυνατό να ταξινομηθούν στους λόγους που βρίσκονται πέραν των δυνάμεων του. Βαρδιάνος v. Richards (1998) 1(B) Α.Α.Δ. 698, Ξενοφώντος v. Χατζηαράπη (1999) 1(Α) Α.Α.Δ. 221, Ρουβανιάς Λτδ κ.ά. v. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 191, Κληρίδης κ.ά. v. Χρυσάφη κ.ά. (2002) 1(Β) Α.Α.Δ. 699, Θωμά v. Ευσταθίου (2005) 1(Α) Α.Α.Δ. 631.
Στην προκείμενη περίπτωση, οι λόγοι που προβάλλονται στην ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της αίτησης σαφώς δεν βρίσκονται μέσα στα όρια του Κανονισμού. Τα λάθη και οι παραλείψεις, κάτω από τις δοσμένες περιστάσεις, θα μπορούσε να είχαν αποφευχθεί. Η μη εμπρόθεσμη καταχώρηση του περιγράμματος αγόρευσης δεν οφείλεται σε λόγο αναγόμενο πέραν των δυνάμεων του δικηγόρου των αιτητών.
Η αίτηση απορρίπτεται με €400 έξοδα.
Η αίτηση απορρίπτεται με €400 έξοδα.