|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.17
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.26
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.54α
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.55
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(2010) 1 ΑΑΔ 286
3 Μαρτίου, 2010
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ
1. ΝΙΚΟΛΑ ΣΙΔΕΡΗ,
2. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΙΔΕΡΗ ΚΑΙ
3. ΠΑΥΛΟΥ ΣΙΔΕΡΗ,
ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΙΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ
ΤΥΠΟΥ CERTIORARI,
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΙΝ ΤΟΥ
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΗΜΕΡ. 23.10.2009
ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΟΝ ΑΙΤΗΣΙΝ ΥΠ. ΑΡ. 529/08
ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΝ ΟΡΙΣΕ ΤΗΝ
ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΟΝ ΑΙΤΗΣΙΝ ΔΙ' ΑΠΟΔΕΙΞΙΝ ΣΤΙΣ 3.11.2009,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΟΝ ΑΙΤΗΣΙΝ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΥΠ' ΑΡ. 529/08,
MΕΤΑΞΥ:
MIKIS & MARKOS SIDERIS HOLDINGS LIMITED,
Εναγόντων,
v.
1. ΝΙΚΟΛΑ ΣΙΔΕΡΗ,
2. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΙΔΕΡΗ,
3. ΠΑΥΛΟΥ ΣΙΔΕΡΗ,
Εναγομένων.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 81/2009)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari και Prohibition ― Αίτηση για έκδοση προνομιακών ενταλμάτων Certiorari και Prohibition εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας σε εναρκτήρια αίτηση με βάση τις πρόνοιες του Άρθρου 53 του περί Διαχειρίσεως Κληρονομιών Νόμου, Κεφ. 189, με την οποία το Δικαστήριο όρισε την εναρκτήρια αίτηση για απόδειξη ― Ισχυρισμός ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας ενήργησε υπό καθεστώς πλάνης ως προς τον νόμο και καθ' υπέρβαση εξουσίας ― Απόρριψη αίτησης λόγω ύπαρξης προγενέστερης ενδιάμεσης απόφασης ότι με βάση τις πρόνοιες του Άρθρου 53(1) του Κεφ. 189 το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας είχε δικαιοδοσία για επίλυση της συγκεκριμένης διαφοράς.
Δικαστική απόφαση ― Αναίρεση από το εκδικάζον Δικαστήριο προγενέστερης δικαστικής απόφασης ισόβαθμου Δικαστηρίου επί του θέματος της δικαιοδοσίας ― Επιπτώσεις.
Στις 17.6.2008 οι Mikis & Markos Sideris Holdings Ltd καταχώρησαν εναρκτήρια αίτηση (originating summons) υπ' αρ. 529/08, με βάση τις πρόνοιες του Άρθρου 53 του περί Διαχειρίσεως Κληρονομιών Νόμου, Κεφ. 189, με κύριο αίτημα να αναγνωριστούν ως πιστωτές της περιουσίας της αποβιωσάσης Φανής Σιδέρη ούτως ώστε να δεσμεύσουν τον εκτελεστή της διαθήκης της για πληρωμή του ποσού των Λ.Κ.97.235,31 πριν αυτός προβεί στη διανομή της περιουσίας της στους νόμιμους κληρονόμους της. Αυτοί είναι οι εγγονοί της Νικόλας, Κωνσταντίνος και Παύλος Σιδέρης οι οποίοι είναι κληρονόμοι της κατά το 1/6 μερίδιο (αιτητές στην παρούσα διαδικασία) και ο γιός της και θείος τους Μίκης Σιδέρης, ο οποίος είναι κληρονόμος των άλλων 3/6 μεριδίων της περιουσίας.
Στις 17.5.2009 οι Mikis & Markos Sideris Holdings Ltd καταχώρησαν αίτηση με την οποία ζήτησαν απόφαση εναντίον των αιτητών ως η εναρκτήρια κλήση (ανωτέρω) λόγω παράλειψης καταχώρησης υπεράσπισης εντός 14 ημερών από την ημερομηνία καταχώρησης του σημειώματος εμφάνισης.
Οι αιτητές στην παρούσα διαδικασία Νικόλας, Κωνσταντίνος και Παύλος Σιδέρης καταχώρησαν ένσταση και υποστήριξαν, μεταξύ άλλων, ότι οι θεσμοί επί των οποίων εστηρίζετο η αίτηση δεν παρείχε εξουσία στο Δικαστήριο να εκδώσει απόφαση ως η αίτηση, ότι δεν υπάρχει έκθεση απαίτησης στην εναρκτήρια αίτηση για να καταχωρήσουν υπεράσπιση, ούτε και προβλέπεται καταχώρηση υπεράσπισης από τους διαδικαστικούς κανονισμούς και κατά συνέπεια δεν μπορεί να εκδοθεί απόφαση λόγω μη καταχώρησης υπεράσπισης, και ότι στην προκείμενη περίπτωση το θέμα κρίθηκε ουσιαστικά με ενδιάμεση απόφαση του Δικαστηρίου ημερ. 11.5.2009 και συνιστά κατάχρηση δικαστικής διαδικασίας η διεκδίκηση της ίδιας θεραπείας με την επίδικη εναρκτήρια αίτηση.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο με απόφασή του ημερ. 23.10.2009 δέχθηκε την αίτηση και όρισε την εναρκτήρια αίτηση προς απόδειξη στις 3.11.2009. Οι αιτητές, αφού εξασφάλισαν άδεια από το Ανώτατο Δικαστήριο, καταχώρησαν την παρούσα αίτηση για έκδοση (α) εντάλματος Certiorari για ακύρωση της προαναφερόμενης απόφασης ημερ. 23.10.2009 και (β) εντάλματος Prohibition το οποίο να απαγορεύει / παρεμποδίζει την απόδειξη της προαναφερόμενης εναρκτήριας κλήσης.
Αποφασίστηκε ότι:
Η ύπαρξη της προγενέστερης ενδιάμεσης απόφασης ημερ. 28.1.2009 με την οποία κρίθηκε ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, με βάση τις πρόνοιες του Άρθρου 53(1) του περί Διαχειρίσεως Kληρονομιών Νόμου, Κεφ. 189, έχει δικαιοδοσία για την επίλυση της συγκεκριμένης διαφοράς που έχει ως αντικείμενο το προαναφερόμενο χρέος όπου οι Mikis & Markos Sideris Holdings Ltd εμφανίζονται ως πιστωτές της περιουσίας της αποθανούσας Φανής Σιδέρη, συνιστά κώλυμα στην προώθηση της παρούσας αίτησης. Αν με την υπό κρίση απόφαση ημερ. 23.10.2009 αποφασιζόταν ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας δεν είχε δικαιοδοσία για την επίλυση της επίδικης διαφοράς με βάση το Άρθρο 53(1), αυτή η απόφαση θα βρισκόταν σε σύγκρουση με την προηγούμενη ενδιάμεση απόφαση ημερ. 28.1.09, η οποία, εφόσον δεν έχει παραμεριστεί, εξακολουθεί να υφίσταται. Οπωσδήποτε η αναίρεση της προηγούμενης απόφασης από ισόβαθμο δικαστήριο θα συνιστούσε έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας πράγμα που θα εξουδετέρωνε την αποτελεσματικότητα της απονομής της δικαιοσύνης.
Η αίτηση απορρίφθηκε με €1.500 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ των καθ' ων η αίτηση και εναντίον των αιτητών.
Aίτηση.
Κ. Μιχαηλίδης, για τους Αιτητές.
Σ. Δράκος, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Μετά τη χορήγηση σχετικής άδειας καταχωρήθηκε η παρούσα αίτηση με την οποία ζητείται η έκδοση εντάλματος certiorari προς ακύρωση της ενδιάμεσης απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερ. 23.10.2009 στην αίτηση ημερ. 14.5.2009 για απόφαση λόγω παράλειψης των καθ' ων η αίτηση δηλαδή, των εδώ αιτητών, να καταχωρήσουν υπεράσπιση στην Εναρκτήρια Κλήση (Originating Summons) Αρ. 529/08. Με την υπό κρίση αίτηση ζητείται επίσης η έκδοση εντάλματος prohibition το οποίο να απαγορεύει/παρεμποδίζει την απόδειξη της προαναφερόμενης εναρκτήριας κλήσης.
Οι αιτητές είναι κατά το 1/6 μερίδιο κληρονόμοι της περιουσίας της γιαγιάς τους Φανής Σιδέρη τέως εκ Λευκωσίας. Ο θείος τους Μίκης Σιδέρης είναι ο κληρονόμος των άλλων 3/6 μεριδίων της περιουσίας. Εκτελεστής της διαθήκης της Φανής Σιδέρη είναι ο δικηγόρος κ. Χρίστος Τριανταφυλλίδης.
Σύμφωνα με την απογραφή της περιουσίας, η αποθανούσα Φανή Σιδέρη ήταν ιδιοκτήτρια 305 μετοχών της Τσιμεντοποιίας Βασιλικού Λτδ και 24689 μετοχών της Τράπεζας Κύπρου Λτδ. Ήταν επίσης ιδιοκτήτρια δύο ακινήτων στο κατεχόμενο μέρος της Κύπρου. Σύμφωνα επίσης με την απογραφή η περιουσία δεν έχει χρέη.
Ο εκτελεστής της διαθήκης καταχώρησε την αίτηση διαχείρισης αρ. 477/98 με την οποία ζητούσε οδηγίες του Δικαστηρίου αναφορικά με τη διανομή της περιουσίας. Στις 29.3.2005 το Δικαστήριο, αφού άκουσε τον δικηγόρο των αιτητών και τον δικηγόρο του Μίκη Σιδέρη, έδωσε οδηγίες όπως η περιουσία διανεμηθεί κατά 3/6 μερίδια στο Μίκη Σιδέρη και ανά 1/6 μερίδιο στους αιτητές.
Μετά την πιο πάνω απόφαση ημερ. 29.3.2005 ο Μίκης Σιδέρης καταχώρησε αγωγή στις 29.6.2005 εναντίον του εκτελεστή της διαθήκης δικηγόρου κ. Χρ. Τριανταφυλλίδη, ζητώντας ακύρωση της απόφασης ημερ. 29.3.2005 και δήλωση του Δικαστηρίου ότι δικαιούται στο ποσό των Λ.Κ.97.235,31 το οποίο πλήρωσε, όπως ισχυρίστηκε, για την απελευθέρωση των μετοχών της Τράπεζας Κύπρου, ιδιοκτησίας της αποβιώσασας οι οποίες, σύμφωνα με την έκθεση απαίτησης, ήταν ενεχυριασμένες προς όφελος της Λαϊκής Τράπεζας προς εξασφάλιση του λογαριασμού κάποιου Μιχαλάκη Αρέστη. Η εν λόγω αγωγή αποσύρθηκε τελικά στις 29.3.2007 με επιφύλαξη δικαιωμάτων.
Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η περιουσία της Φανής Σιδέρη ουδέν ποσόν όφειλε προς τη Λαϊκή Τράπεζα ή προς οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο ή οργανισμό, ούτε βεβαίως καθίσταται κάποιος πιστωτής τρίτου, ακόμα και αν αυτός, πληρώσει εξ ιδίας πρωτοβουλίας χρέος τρίτου χωρίς να έχει προς τούτο νομική υποχρέωση.
Στις 22.11.2007 οι Mikis & Markos Sideris Holdings Ltd καταχώρησαν αίτηση στην αίτηση διαχείρισης της περιουσίας (477/98) με την οποία ζήτησαν διάταγμα του Δικαστηρίου δυνάμει του οποίου να αναγνωρίζονται ως δανειστές της αποθανούσας για το ποσό που είχε κατά τα ανωτέρω πληρωθεί προς εξόφληση του λογαριασμού του Μιχαλάκη Αρέστη.
Στις 23.1.2008 οι αιτητές καταχώρισαν ένσταση στην πιο πάνω αίτηση. Οι αιτητές Mikis & Markos Sideris Holdings Ltd απέσυραν την αίτηση με επιφύλαξη των δικαιωμάτων τους.
Στις 17.6.2008 οι Mikis & Markos Sideris Holdings Ltd καταχώρησαν την εναρκτήρια κλήση (originating summons) Αρ. 529/08 με κύριο αίτημα να αναγνωριστούν ως πιστωτές της περιουσίας της αποβιώσασας Φανής Σιδέρη με προοπτική δέσμευσης του εκτελεστή για πληρωμή του προαναφερόμενου ποσού των Λ.Κ.97.235,31 προτού αυτός προβεί στη διανομή της περιουσίας.
Οι αιτητές καταχώρησαν αίτηση με αίτημα την απόρριψη της προαναφερόμενης εναρκτήριας κλήσης επειδή η αξίωση των Mikis & Markos Sideris Holdings Ltd αποτελούσε καθαρά αστική διαφορά εφόσον επρόκειτο για απαίτηση αναγνώρισης αμφισβητούμενου χρέους, για την επίλυση της οποίας, έπρεπε να είχε καταχωρηθεί αγωγή και όχι αίτηση. Οι Mikis & Markos Sideris Holdings Ltd καταχώρησαν ένσταση. Το Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση των αιτητών.
Στις 26.2.2009 οι Mikis & Markos Sideris Holdings Ltd καταχώρησαν αίτηση με την οποία ζητούσαν οδηγίες του Δικαστηρίου για θέματα που αφορούσαν στον τρόπο προώθησης κλπ. της εναρκτήριας κλήσης τους. Η εν λόγω αίτηση απορρίφθηκε από το Δικαστήριο.
Στις 17.5.2009 οι Mikis & Markos Sideris Holdings Ltd καταχώρησαν αίτηση με την οποία ζήτησαν απόφαση εναντίον των αιτητών ως η εναρκτήρια κλήση (ανωτέρω) λόγω παράλειψης καταχώρησης υπεράσπισης εντός 14 ημερών από την ημερομηνία καταχώρησης του σημειώματος εμφάνισης. Οι εδώ αιτητές, καταχώρησαν ένσταση. Οι λόγοι που πρόβαλαν είναι:
(α) Οι θεσμοί που επικαλούνται οι αιτητές δεν παρέχουν εξουσία στο Δικαστήριο για να εκδώσει απόφαση ως η αίτηση.
(β) Η Δ.55 και οι τύποι 50 και 51 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών δεν προβλέπουν παράθεση γεγονότων στο σώμα εναρκτήριας κλήσης έτσι ώστε να προκύπτει υποχρέωση απάντησης από τους καθ' ων η αίτηση.
(γ) Από τη στιγμή που υπάρχει αμφισβήτηση του χρέους τούτο πρέπει να αποδειχθεί με τον ίδιο τρόπο όπως κάθε παρόμοια αξίωση μεταξύ διαδίκων δηλαδή διά της σύνταξης έκθεσης απαίτησης, υπεράσπισης, αποκάλυψης εγγράφων, προφορικής μαρτυρίας κλπ.. Το Δικαστήριο δεν έχει δικαιοδοσία να διατάξει άλλο τρόπο απόδειξης του αμφισβητούμενου χρέους.
(δ) Στην εναρκτήρια κλήση δεν προβλέπεται η καταχώρηση έκθεσης απαίτησης ώστε να καταχωρήσουν οι αιτητές υπεράσπιση. Καταχώρηση υπεράσπισης δεν προβλέπεται από τους διαδικαστικούς κανονισμούς και συνεπώς δεν μπορεί να εκδοθεί απόφαση λόγω μη καταχώρησης υπεράσπισης.
(ε) Οι περί Πολιτικής Δικονομίας Κανονισμοί δεν προβλέπουν σχετικά με μια πρωτογενή αίτηση ότι, μετά την καταχώρηση σημειώματος εμφανίσεως, οι καθ' ων η αίτηση έχουν υποχρέωση να καταχωρήσουν υπεράσπιση.
(στ) Στην προκείμενη περίπτωση το θέμα κρίθηκε ουσιαστικά με ενδιάμεση απόφαση του Δικαστηρίου ημερ. 11.5.2009 με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση των Mikis & Markos Sideris Holdings ημερ. 26.2.2009 με την οποία ζητούσαν οδηγίες για την προώθηση κλπ. της εναρκτήριας κλήσης. Η διεκδίκηση της ίδιας θεραπείας με άλλο τρόπο αποτελεί κατάχρηση της διαδικασίας του Δικαστηρίου.
Η αίτηση εκδικάστηκε και η επιφυλαχθείσα απόφαση εκδόθηκε στις 23.10.2009. Το πρωτόδικο Δικαστήριο δέχθηκε την αίτηση και όρισε την εναρκτήρια κλήση προς απόδειξη στις 3.11.2009. Στο μεταξύ, οι αιτητές καταχώρησαν την αίτηση για παραχώρηση άδειας προς έκδοση εντάλματος certiorari κατά της προαναφερόμενης απόφασης ημερ. 23.10.2009. Στη συμπληρωματική ένορκη δήλωση η οποία καταχωρήθηκε κατά την ημερομηνία ακρόασης της αίτησης για χορήγηση άδειας, αναφέρθηκε ότι, κατόπιν σχετικού αιτήματος των εδώ αιτητών, η ορισθείσα ημερομηνία προς απόδειξη της εναρκτήριας κλήσης, αναβλήθηκε στις 16.11.2009, εκτός αν οι αιτητές καταχωρήσουν ένσταση εντός 10 ημερών από τις 3.11.2009.
Στην έκθεση η οποία συνοδεύει την υπό εξέταση αίτηση, παρατίθενται οι λόγοι επί των οποίων στηρίζεται η εν λόγω αίτηση. Οι λόγοι αυτοί είναι,
1. «Η εναρκτήρια αίτησις κατεχωρήθη κατ' επίκλησιν του Άρθρου 53 του περί Διαχειρίσεως Kληρονομιών Νόμου, Κεφ. 189.
2. Το Άρθρο 53(2) του Κεφ. 189 ορίζει ότι οι Διαδικαστικοί Κανονισμοί που ισχύουν εκάστοτε, οι οποίοι αφορούν εναρκτήριες αιτήσεις, εφαρμόζονται σε κάθε διαδικασία δυνάμει του άρθρου αυτού.
3. Ο ισχύων Διαδικαστικός Κανονισμός είναι ο Διαδικαστικός Κανονισμός Πολιτικής Δικονομίας Δ.55, θ.θ.1 έως 4.
4. Ο τύπος της εναρκτήριας αίτησης καθορίζεται από την Δ.55, θ.1 και είναι ο τύπος (Form) 50 του Διαδικαστικού Κανονισμού.
5. Εις τον τύπον αυτόν δεν προβλέπεται η παράθεσις γεγονότων.
6. Παράτυπα οι Ενάγοντες εις την εναρκτήριαν αίτησιν των παρέθεσαν ωρισμένους ισχυρισμούς γεγονότων, κάτι το οποίον ετόνιζα ως παράτυπον κατά την διάρκειαν όλων των διαδικασιών εις την εναρκτήριαν αίτησιν.
7. Εκτός από την Δ.55 υπάρχει και η Δ.17, θ.12, που ισχύει σε περίπτωσιν μη καταχωρήσεως σημειώματος εμφανίσεως.
8. Εις την Δ.26 δεν υπάρχει παρομοία διάταξις σε περίπτωσιν μη καταχωρήσεως Υπερασπίσεως στην περίπτωσιν εναρκτηρίου αιτήσεως.
9. Εάν ίσχυαν όλες οι διατάξεις του Διαδικαστικού Κανονισμού, τότε οι Ενάγοντες θα έπρεπεν εντός της καθωρισμένης προθεσμίας να καταχωρήσουν Έκθεσιν Απαιτήσεως και μετά να ζητούν από τους Αιτητάς να καταχωρήσουν Υπεράσπισιν.
10. Το γεγονός ότι ο Διαδικαστικός Κανονισμός Πολιτικής Δικονομίας, πλην της Δ.55, δεν εφαρμόζεται αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Αγγλική Δ.54α, που είναι η ιδία με την δικήν μας, αντικατεστάθη από την νέαν διάταξιν Ο.28 το 1962, που προβλέπει μίαν ειδικήν νέαν διαδικασίαν. Δέστε και Ο.28, r.8, The Supreme Court Practice 1991.
11. Με την εναρκτήριον αίτησιν οι Ενάγοντες ζητούν από το Δικαστήριον να εκδώση απόφασιν αντίθετον προς το διάταγμα του Δικαστηρίου που εξεδόθη εκ συμφώνου εις την αίτησιν διαχειρίσεως την 29.3.2005, Τεκμ. 5, όπου το γεγονός της πληρωμής του ποσού Λ.Κ.97.235,31 ήτο ενώπιον του Δικαστηρίου. Το Δικαστήριον δεν έχει δικαιοδοσίαν να δώση τέτοιαν θεραπείαν, αφού το άλλο διάταγμα ευρίσκεται εν ισχύι, και μάλιστα εξετελέσθη.
12. Επανειλημμένα εις την διαδικασίαν ετονίσθη ότι αμφισβητείται σφόδρα ότι η πληρωμή εκουσίως του ποσού των Λ.Κ.97.235,31 διά την εξόφλησιν χρέους εταιρείας των Εναγόντων αποτελεί χρέος της περιουσίας της Φανής Σιδέρη. Μία τέτοια αμφισβήτησις μόνον με κανονικήν αγωγήν μπορεί να λυθή σύμφωνα και με την απόφασιν Ανδρέας Γεωργίου κ.ά. v. Σχολαί Φρειδερίκου (2004) 1 Α.Α.Δ. 866, εις σ. 872.
13. Περαιτέρω οι Ενάγοντες ζητούν απόφασιν του Δικαστηρίου ενώ γνωρίζουν ότι ο διαχειριστής της περιουσίας της Φανής Σιδέρη διένειμε τις επίδικες μετοχές της Τράπεζας Κύπρου και τα δικαστήρια δεν εκδικάζουν διαφορές επί ματαίω.
14. Όλα τα γεγονότα εκτίθενται λεπτομερώς εις την Ένορκον Δήλωσιν του Νικόλα Σιδέρη.
15. Εν όψει των ανωτέρω το Επαρχιακόν Δικαστήριον Λευκωσίας ενήργησεν υπό καθεστώς πλάνης ως προς τον νόμον και ήσκησε δικαιοδοσία την οποίαν δεν είχεν εκ του νόμου και ενήργησε καθ' υπέρβασιν εξουσίας.»
Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας με την ενδιάμεση απόφασή του ημερ. 28.1.09 αποφάσισε ότι με βάση τις πρόνοιες του Αρθρου 53(1) του περί Διαχειρίσεως Kληρονομιών Νόμου, Κεφ. 189 έχει δικαιοδοσία για την επίλυση της συγκεκριμένης διαφοράς που έχει ως αντικείμενο το προαναφερόμενο χρέος όπου οι Mikis & Markos Sideris Holdings Ltd εμφανίζονται ως πιστωτές της περιουσίας της αποθανούσας Φανής Σιδέρη.
Κατά την ακρόαση της αίτησης των Mikis & Markos Sideris Holdings Ltd ημερ. 14.5.09 για έκδοση απόφασης κατά των αιτητών λόγω παράλειψής τους να καταχωρήσουν υπεράσπιση στην εναρκτήρια κλήση το πρωτόδικο δικαστήριο εξέτασε μεταξύ άλλων κατά πόσο οι αιτητές όφειλαν να καταχωρήσουν ένσταση στην εναρκτήρια κλήση και αν η παράλειψή τους αυτή νομιμοποιούσε τους Mikis & Markos Sideris Holdings Ltd να αποταθούν στο δικαστήριο για να ζητήσουν απόφαση. Είναι στα πλαίσια εκείνης της αίτησης που εκδόθηκε η υπό κρίση απόφαση ημερ. 23.10.09 όπου το πρωτόδικο δικαστήριο αποφάσισε πως δεν μπορούσε να αποτελέσει ζήτημα προς συζήτηση η ορθότητα της επιλογής του δικονομικού διαβήματος της εναρκτήριας κλήσης εφόσον το συγκεκριμένο ζήτημα είχε ήδη κριθεί με προγενέστερη ενδιάμεση απόφαση ημερ. 28.1.09 και συνεπώς δεν μπορούσε να τύχει επανεξέτασης.
Τη νομιμότητα της πιο πάνω απόφασης αμφισβητούν οι αιτητές με την παρούσα αίτηση. Το θέμα της δικαιοδοσίας όντως κρίθηκε με την ενδιάμεση απόφαση ημερ. 28.1.09. Με αυτή τέθηκε το θεμέλιο της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου και πάνω σ' αυτή όφειλε να κινείται η διαδικασία, εφόσον δεν έχει παραμεριστεί, κατόπιν άσκησης ένδικου μέσου, και αλώβητη εξακολουθεί να βρίσκεται στο νομικό στερέωμα. Το θέμα της δικαιοδοσίας δεν μπορεί να εγείρεται κάθε φορά που προωθείται νέο δικονομικό μέτρο στα πλαίσια της διαδικασίας όταν δεν υπήρξε προηγουμένως τέτοια αμφισβήτηση σχετικής απόφασης για το ίδιο θέμα. Αν με την υπό κρίση απόφαση ημερ. 23.10.09 αποφασιζόταν ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας δεν είχε δικαιοδοσία για την επίλυση της διαφοράς με βάση το Αρθρο 53(1), αυτή η απόφαση οπωσδήποτε θα βρισκόταν σε σύγκρουση με την προηγούμενη απόφαση ημερ. 28.1.09 η οποία, καθώς έχει ειπωθεί, εξακολουθεί να υφίσταται εφόσον δεν έχει παραμεριστεί. Οπωσδήποτε η αναίρεση της προηγούμενης απόφασης από ισόβαθμο δικαστήριο θα συνιστούσε έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας πράγμα που θα εξουδετέρωνε την αποτελεσματικότητα της απονομής της δικαιοσύνης.
Ενόψει των πιο πάνω η αίτηση απορρίπτεται με €1.500 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ των καθ' ων η αίτηση και εναντίον των αιτητών.
Η αίτηση απορρίπτεται με €1.500 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ των καθ' ων η αίτηση και εναντίον των αιτητών.