|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(2010) 1 ΑΑΔ 167
11 Φεβρουαρίου, 2010
[ΚΡΑΜΒΗΣ, ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στές]
YIORIKA ENTERPRISES LTD,
Εφεσείοντες,
v.
ΔΗΜΗΤΡΑ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΛΤΔ,
Εφεσιβλήτων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 153/2007)
Συμβάσεις ― Σύμβαση παροχής δανείου με την οποία η δανειζόμενη εταιρεία αντί εξοφλήσεως του κεφαλαίου και των τόκων χρηματικά, ανελάμβανε την ευθύνη και την υποχρέωση να εκδώσει προς όφελος της δανείστριας εταιρείας μετοχές ίσης αξίας με το κεφάλαιο και τους τόκους, εντός καθορισμένης χρονικής περιόδου από την ένταξη της εταιρείας στο Χρηματιστήριο Αξιών Κύπρου ― Κατά πόσο το πρωτόδικο Δικαστήριο ερμήνευσε ορθά τη σύμβαση και κατέληξε σε ορθά ευρήματα σε σχέση με τις συμβατικές υποχρεώσεις της δανειζόμενης εταιρείας.
Οι εφεσείοντες εισέπραξαν από τους εφεσίβλητους οι οποίοι τότε ονομάζονταν Επενδυτική Εταιρεία Δήμητρα Λτδ, επιταγή για ποσό δανείου εκ Λ.Κ.30.000, στη βάση της μεταξύ τους συμφωνίας ημερομηνίας 8.8.2000. Η Λευκόνοικο Χρηματιστηριακή Λτδ, που και αυτή αναφέρεται στη συμφωνία, ενεργούσαν, σύμφωνα με τη μαρτυρία, ως διαχειριστές των κεφαλαίων και δραστηριοτήτων των εφεσιβλήτων. Αποτέλεσε εύρημα του πρωτόδικου δικαστηρίου ότι κατά το χρόνο καταχώρησης της αγωγής (23.3.2004) η Λευκόνοικο Χρηματιστηριακή Λτδ δεν ασκούσε πλέον τη διαχείριση κλπ. των εφεσιβλήτων γι' αυτό και η αγωγή καταχωρήθηκε από τους εφεσίβλητους. Οι εφεσείοντες, σε αντάλλαγμα, ανέλαβαν όπως εκδώσουν τίτλους μετοχών ίσης αξίας με το κεφάλαιο και τους τόκους του δανείου. Αυτό δεν έγινε κατορθωτό, οι εφεσίβλητοι ζήτησαν χρηματική εξόφληση του δανείου, όπως επίσης προνοείτο στη σχετική συμφωνία, και οι εφεσείοντες απέρριψαν την αξίωση ισχυριζόμενοι ότι δεν όφειλαν οποιοδήποτε ποσό.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε σε εύρημα ότι η συμφωνία ήταν σαφής και ότι σημειώθηκε παραβίαση ουσιώδους και ρητού όρου της συμφωνίας περί εισδοχής των εφεσειόντων στο Χ.Α.Κ. και έκδοσης προς όφελος των εφεσιβλήτων μετοχών ίσης αξίας με το κεφάλαιο και τους τόκους του δανείου μέσα σε 28 μέρες από την ένταξη των εφεσειόντων στο Χρηματιστήριο. Η παραβίαση αυτή παρείχε από μόνη της επαρκές έρεισμα για την απαίτηση του ποσού.
Οι εφεσείοντες εφεσίβαλαν την απόφαση, υποστηρίζοντας ότι:
1. Η κρίση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι οι εφεσίβλητοι νομιμοποιούντο να εγείρουν την αγωγή εναντίον τους και ότι υφίστατο αγώγιμο δικαίωμα, είναι εσφαλμένη.
2. Το πρωτόδικο Δικαστήριο ερμήνευσε λανθασμένα τη συμφωνία των διαδίκων και εσφαλμένα έλαβε υπόψη εξωγενή μαρτυρία.
3. Λανθασμένα το Δικαστήριο επιδίκασε τόκο από την ημερομηνία σύναψης του δανείου και εσφαλμένα απέρριψε την ανταπαίτησή τους.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η Λευκόνοικο Χρηματιστηριακή Λτδ δεν αποτελεί συμβαλλόμενο μέρος ούτε ενεργούσε ως εκπρόσωπος ή διαχειριστής των εφεσιβλήτων, αναλαμβάνοντας να εκπληρώσει εκ μέρους τους οποιαδήποτε συμβατική τους υποχρέωση έναντι των εφεσειόντων. Ούτε προκύπτει από τη μαρτυρία ότι οι εφεσίβλητοι ανέλαβαν ή αποδέχθηκαν οποιαδήποτε δέσμευση για πράξεις ή παραλείψεις της Λευκόνοικο Χρηματιστηριακή Λτδ από τις οποίες να επηρεάζονται τα συμβατικά τους δικαιώματα έναντι των εφεσειόντων. Η μη εισαγωγή των εφεσειόντων στο Χρηματιστήριο μέσα στα συμφωνηθέντα χρονικά όρια χωρίς γι' αυτό να ευθύνονται οι εφεσίβλητοι, καθιστά τους πρώτους υπεύθυνους για την αποπληρωμή του δανείου που έλαβαν από τους εφεσίβλητους όπως ξεκάθαρα προνοείται στη μεταξύ τους συμφωνία.
2. Το πρωτόδικο Δικαστήριο εκτίμησε ορθά τα γεγονότα και ορθά επίσης ερμήνευσε τη συμφωνία των διαδίκων. Τα ευρήματα του πρωτόδικου δικαστηρίου και τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε είναι ασφαλή και δικαιολογούν το αποτέλεσμα.
Η έφεση απορρίφθηκε με €2.000 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ των εφεσιβλήτων.
Έφεση.
Έφεση από τους εφεσείοντες εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Σάντης, A.E.Δ.), (Aγωγή Aρ. 2808/04), ημερομ. 22.5.2007.
Σ. Σταυρινίδης, για τους Εφεσείοντες.
Ε. Χριστοδούλου για Σ. Δράκο, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΔIKAΣTHPIO: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Κραμβή, Δ..
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Δυνάμει γραπτής συμφωνίας ημερομηνίας 8.8.2000 οι διάδικοι συμφώνησαν μεταξύ τους όπως οι εφεσίβλητοι, που τότε ονομάζονταν Επενδυτική Εταιρεία Δήμητρα Λτδ, παραχωρήσουν δάνειο στους εφεσείοντες ύψους Λ.Κ.30.000 με τόκο προς 9% ετησίως από την ημερομηνία παροχής του δανείου μέχρι εξοφλήσεως. Παρενθετικά σημειώνουμε ότι οι εφεσείοντες και οι εφεσίβλητοι αποκαλούνται αντιστοίχως στη συμφωνία ως «Δανειζόμενη Εταιρεία» και «Δανείστρια Εταιρεία». Η Λευκόνοικο Χρηματιστηριακή Λτδ, που και αυτή αναφέρεται στη συμφωνία, ενεργούσαν, σύμφωνα με τη μαρτυρία, ως διαχειριστές των κεφαλαίων και δραστηριοτήτων των εφεσιβλήτων. Αποτέλεσε εύρημα του πρωτόδικου δικαστηρίου ότι κατά το χρόνο καταχώρησης της αγωγής (23.3.2004) η Λευκόνοικο Χρηματιστηριακή Λτδ δεν ασκούσε πλέον τη διαχείριση κλπ. των εφεσιβλήτων γι' αυτό και η αγωγή καταχωρήθηκε από τους εφεσίβλητους. Η συμφωνία μεταξύ άλλων προνοούσε ότι:
«3. Η Δανειζόμενη Εταιρεία αντί εξοφλήσεως του κεφαλαίου και τόκων χρηματικά, αναλαμβάνει αντί αυτού την ευθύνη και την υποχρέωση να εκδώσει προς όφελος της Δανείστριας Εταιρείας μετοχές της ίσης αξίας με το κεφάλαιο και τους τόκους, μέσα στο διάστημα 28 ημερών από την ένταξη της εταιρείας στο χρηματιστήριο, έτσι μετατρέψιμου του δανείου κεφαλαίου και τόκων σε μετοχές της Δανειζόμενης Εταιρείας ίσης αξίας με το ύψος του δανείου. Η Δανείστρια Εταιρεία δικαιούται επίσης να προπληρώσει και να εξοφλήσει το ως άνω δάνειο και τόκους.
(Δ) Η Δανειζόμενη Εταιρεία αποφάσισε την 8 Αυγούστου 2000 όπως μετατραπεί σε Δημόσια Εταιρεία με σκοπό την εισαγωγή της στον κατάλογο Εταιρειών που τηρούνται στο μητρώο του Χρηματιστηρίου Αξιών Κύπρου σε 24 μήνες από την ημερομηνία της παρούσας συμφωνίας. Εάν η Εταιρεία δεν ενταχθεί σε 24 μήνες στο ΧΑΚ η Λευκόνοικο Χρηματιστηριακή Λτδ δικαιούται να εισπράξει το ποσό δανείου συν τους τόκους.»
Στις 8.8.2000 οι εφεσίβλητοι παρέδωσαν στους εφεσείοντες επιταγή για το ποσό του δανείου εκ Λ.Κ.30.000 και οι τελευταίοι εισέπραξαν το εν λόγω ποσό.
Η εκδοχή των εφεσιβλήτων είναι ότι οι εφεσείοντες δεν υπέβαλαν αίτηση για εισαγωγή των μετοχών τους στο Χρηματιστήριο με αποτέλεσμα να μην τηρήσουν τα συμφωνηθέντα δηλαδή, να εκδώσουν τίτλους μετοχών ίσης αξίας με το κεφάλαιο και τους τόκους του δανείου. Όταν ζήτησαν με επιστολή του δικηγόρου τους ημερ. 16.2.2004 χρηματική εξόφληση του δανείου, οι εφεσείοντες απέρριψαν την αξίωση ισχυριζόμενοι ότι δεν όφειλαν οποιοδήποτε ποσό.
Η θέση των εφεσειόντων όπως την παρουσίασε ο διευθύνων σύμβουλος τους Ηλίας Χρυσοστόμου είναι ότι τη δημοσιοποίηση για τους σκοπούς εισαγωγής των τίτλων στο Χρηματιστήριο ανέλαβε η Λευκόνοικο Χρηματιστηριακή Λτδ κατόπιν οδηγιών των εφεσιβλήτων. Η Λευκόνοικο Χρηματιστηριακή Λτδ δεν έπραξε οτιδήποτε προς αυτή την κατεύθυνση με αποτέλεσμα να υποστούν ζημιές.
Το πρωτόδικο δικαστήριο αφού αξιολόγησε τη μαρτυρία αποδέχθηκε την εκδοχή των εφεσιβλήτων η οποία, καθώς διαπίστωσε, βρίσκει έρεισμα τόσο στην αξιόπιστη μαρτυρία του γενικού διευθυντή τους Νίκου Μιχαηλά ο οποίος κατά τον ουσιώδη χρόνο ήταν ο Διευθυντής Υπηρεσιών της Λευκόνοικο Χρηματιστηριακή Λτδ όσο και στα τεκμήρια (έγγραφα) που κατατέθηκαν. Τα ευρήματα του δικαστηρίου επί των γεγονότων είναι τα ακόλουθα:
«Η συμφωνία ήταν σαφής. Οι εναγόμενοι ανάλαβαν να εισαχθούν στο Χ.Α.Κ. και να αποπληρώσουν τη δανειοδότηση τους με τη μεταβίβαση αντίστοιχου ποσού μετοχών στους ενάγοντες. Σε περίπτωση που αυτό δε γινόταν κατορθωτό - και προκύπτει ότι δεν υλοποιήθηκε - όφειλαν να αποπληρώσουν το ποσό σε μετρητά. Η ερμηνεία που προσπάθησαν να δώσουν οι εναγόμενοι στη συμφωνία ότι με κανένα άλλο τρόπο δε θα μπορούσε και δεν επιτρεπόταν να γίνει η αποπληρωμή παρά μόνον με τη μεταβίβαση μετοχών τους προς τους ενάγοντες - γιατί έτσι ακριβώς συμφωνήθηκε - όχι μόνο συγκρούεται με τη συμφωνία και την αναδυόμενη κοινή πρόθεση των συμβαλλομένων μερών αλλά και με την κοινή λογική. Η παράγραφος (Δ) της συμφωνίας είναι διαυγής αφού προνοεί ότι: «Εάν η εταιρεία δεν ενταχθεί σε 24 μήνες στο Χ.Α.Κ. η Λευκόνοικο Χρηματιστηριακή Λτδ δικαιούται να εισπράξει το ποσό δανείου συν τους τόκους». Το γεγονός ότι η αξίωση εγείρεται εν προκειμένω από τους ενάγοντες δε μεταβάλλει τα πράγματα αφού το αγώγιμο δικαίωμα υφίσταται μεταξύ εναγόντων και εναγομένων, με τη Λευκόνοικο Χρηματιστηριακή Λτδ να αποτελεί, απλώς, τον εντεταλμένο τότε, των εναγόντων προς είσπραξη του δανείου και των τόκων. Τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο από αυτό. Το γεγονός ότι οι ενάγοντες είχαν αναθέσει τη διαχείριση των κεφαλαίων και δραστηριοτήτων τους στη Λευκόνοικο Χρηματιστηριακή Λτδ, με κανέναν τρόπο δεν επηρέασε και δε θα μπορούσε υπό τις περιστάσεις να θεωρηθεί ότι επηρεάζει τη συμβατική σχέση μεταξύ εναγόντων και εναγομένων στη βάση του σαφούς περιεχομένου της επίδικης συμφωνίας. Η Λευκόνοικο Χρηματιστηριακή Λτδ δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος στη συμφωνία. Το γεγονός ότι το λογότυπο της εμφανίζεται στο πάνω μέρος της συμφωνίας παραμένει στοιχείο ουδέτερο και στην καλυτέρα των περιπτώσεων ενισχύει, αξιολογούμενο στα πλαίσια του συνόλου της αποδεκτής μαρτυρίας, τη θέση για τη διαχειριστική σχέση της εταιρείας αυτής με τους ενάγοντες, αλλά τίποτε περισσότερο ή τουλάχιστον σε τίποτε δεν παραπέμπει που θα μπορούσε με οποιονδήποτε τρόπο - και στην απουσία μάλιστα σχετικής μαρτυρίας και δικογραφημένων ισχυρισμών στην Υπεράσπιση & Ανταπαίτηση - να καταστήσει τους ενάγοντες υπόλογους σε οτιδήποτε που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως σχετικό. Παρομοίως, το γεγονός του τερματισμού της σχέσης μεταξύ εναγόντων και της εταιρείας Λευκόνοικο Χρηματιστηριακή Λτδ, με κανένα τρόπο δεν τροποποιεί τη συμβατική σχέση μεταξύ εναγόντων και εναγομένων και το νόμιμο της απαίτησης για αποπληρωμή του δανείου. Οι ενάγοντες έδωσαν όλες τις αναγκαίες προειδοποιήσεις προς τους εναγόμενους καθιστώντας το ποσό πληρωτέο και απαιτητό. Το ποσό του δανείου παραλήφθηκε και χρησιμοποιήθηκε από τους εναγόμενους και πράγματι, η εμμονή τους να αρνούνται να το αποπληρώσουν δημιουργεί προβληματισμό. Δεν τίθεται στην προκείμενη περίπτωση ζήτημα τερματισμού της συμφωνίας, αν και το περιεχόμενο της επιστολής - τεκμήριο 4 - κάλλιστα θα μπορούσε να θεωρηθεί ως τέτοιος. Η υπόθεση αφορά σε παραβίαση όρων συμφωνίας μεταξύ συμβαλλομένων, με την αναντίρρητη παραβίαση ουσιώδους και ρητού όρου περί εισδοχής στο Χ.Α.Κ. και έκδοσης προς όφελος των εναγόντων μετοχών ίσης αξίας με το κεφάλαιο και τους τόκους του δανείου μέσα σε 28 μέρες από την ένταξή τους στο Χρηματιστήριο να αποτελεί, από μόνη της, επαρκές έρεισμα για απαίτηση του ποσού.»
Οι εφεσείοντες προώθησαν έξι λόγους έφεσης. Υποβάλλουν ότι εσφαλμένα έχει κριθεί ότι οι εφεσίβλητοι νομιμοποιούντο να εγείρουν την αγωγή εναντίον τους και ότι υφίστατο αγώγιμο δικαίωμα. Παραπονούνται επίσης ότι το πρωτόδικο δικαστήριο ερμήνευσε λανθασμένα τη συμφωνία των διαδίκων και εσφαλμένα έλαβε υπόψη εξωγενή μαρτυρία. Επαναλαμβάνουν ότι η συμφωνία δεν ολοκληρώθηκε και συνεπώς το ποσό του δανείου λανθασμένα κρίθηκε ότι κατέστη απαιτητό. Υποβάλλουν επίσης ότι λανθασμένα το δικαστήριο επιδίκασε τόκο από την ημερομηνία σύναψης του δανείου και λέγουν ότι εσφαλμένα απορρίφθηκε η ανταπαίτησή τους.
Ουδόλως προκύπτει από το περιεχόμενο της συμφωνίας ότι η Λευκόνοικο Χρηματιστηριακή Λτδ αποτελεί συμβαλλόμενο μέρος ή ότι η εν λόγω εταιρεία, ως εκπρόσωπος ή διαχειριστής των εφεσιβλήτων, ανέλαβε να εκπληρώσει εκ μέρους τους ή κατ' εντολή τους οποιαδήποτε συμβατική τους υποχρέωση έναντι των εφεσειόντων. Ούτε προκύπτει από τη μαρτυρία ότι οι εφεσίβλητοι ανέλαβαν ή αποδέχθηκαν οποιαδήποτε δέσμευση για πράξεις ή παραλείψεις της Λευκόνοικο Χρηματιστηριακή Λτδ από τις οποίες να επηρεάζονται τα συμβατικά τους δικαιώματα έναντι των εφεσειόντων. Η μη εισαγωγή των εφεσειόντων στο Χρηματιστήριο μέσα στα συμφωνηθέντα χρονικά όρια χωρίς γι' αυτό να ευθύνονται οι εφεσίβλητοι, καθιστά τους πρώτους υπεύθυνους για την αποπληρωμή του δανείου που έλαβαν από τους εφεσείοντες όπως ξεκάθαρα προνοείται στη μεταξύ τους συμφωνία.
Το πρωτόδικο δικαστήριο εκτίμησε σωστά τα γεγονότα και σωστά επίσης ερμήνευσε τη συμφωνία των διαδίκων. Τα ευρήματα του πρωτόδικου δικαστηρίου και τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε είναι ασφαλή και δικαιολογούν το αποτέλεσμα.
Η έφεση αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €2.000 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ των εφεσιβλήτων.
Η έφεση απορρίπτεται με €2.000 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ των εφεσιβλήτων.