ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(2010) 1 ΑΑΔ 743

ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

 

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 53/2010

 

31 Μαϊου, 2010

 

[Μ. ΦΩΤΙΟΥ Δ/ΣΤΗΣ]

 

 

 

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

(ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964

 

- ΚΑΙ -

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ LI XIN ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ HABEAS CORPUS

 

- ΚΑΙ -

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ/Η

ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

 

....................................

Χρ.Μάγος, για τον αιτητή

Καμιά εμφάνιση, για τους καθ' ων η αίτηση

Παρών για σκοπούς μετάφρασης της απόφασης ο Θεόδωρος Ζάζας, που θα μεταφράζει από τα ελληνικά στα αγγλικά.

..................................

 

 

 

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ:  Στις 21/5/10 ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα αίτηση με την οποία ζητά την έκδοση εντάλματος Habeas Corpus για σκοπούς ελέγχου της νομιμότητας της κράτησης του και κατ' επέκταση να διαταχθεί η αποφυλάκιση του.

 

Την αίτηση υποστηρίζει ένορκη δήλωση την οποία ορκίζεται ο δικηγόρος του, αντί ο ίδιος ο αιτητής.  Υπάρχει αρκετή νομολογία (βλ. μεταξύ άλλων Ahapittas ν. Rock-Chick Ltd (1968) 1 C.L.R. 1, Lazarou (No. 1) ν. Police (1969) 2 C.L.R. 53, In re Efthymiou (1987) 1 C.L.R. 329, In re an Advocate (1987) 1 C.L.R. 319 και Thanos Hotels Ltd. V. Ιωάννου (1991) 1 Α.Α.Δ. 1036), ότι είναι ανεπιθύμητο να ορκίζονται οι δικηγόροι των διαδίκων για την υπόθεση των πελατών τους, εκτός αν τούτο είναι αναγκαίο.

 

Στην τελευταία πιο πάνω υπόθεση, στη σελ. 1041, αναφέρθηκαν σχετικά τα ακόλουθα:

 

«Τελειώνοντας θα θέλαμε να σχολιάσουμε το γεγονός ότι η Ένορκη Δήλωση που υποστηρίζει την αίτηση έγινε από το συνήγορο των Αιτητών.  Το Ανώτατο Δικαστήριο έχει επανειλημμένα σχολιάσει το ανεπιθύμητο της πρακτικής αυτής και θα αναμέναμε ότι το φαινόμενο αυτό θα έπρεπε να είχε ήδη εκλείψει.»

 

Ειδικά για υποθέσεις αυτής της φύσης στο σύγγραμμα ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΑ ΕΝΤΑΛΜΑΤΑ του Πέτρου Αρτέμη, σελ. 99, παράγραφο 3.35 διαβάζουμε ότι «.......η αίτηση συνοδεύεται από ένορκη δήλωση από το κρατούμενο πρόσωπο, εκτός εάν δεν είναι, λόγω περιορισμού, σε θέση να προβεί στην ένορκη δήλωση, οπότε γίνεται από άλλο πρόσωπο».

 

Στην παρούσα υπόθεση παρά το ότι δεν έχω ικανοποιηθεί πλήρως ότι ήταν αδύνατο για τον αιτητή να προβεί ο ίδιος στη σχετική ένορκη δήλωση, ενόψει του γεγονότος ότι η αίτηση επιδόθηκε τόσο στον Υπουργό Εσωτερικών όσο και στον Αρχηγό Αστυνομίας και δεν υπήρξε εμφάνιση εκ μέρους τους για να αμφισβητήσουν τα όσα ισχυρίζεται ο αιτητής (μέσω του δικηγόρου του), έχω καταλήξει έστω και με κάποιο δισταγμό, να δεχθώ την ένορκη δήλωση.  Θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα αν υπήρχε εμφάνιση και άρνηση των ισχυρισμών, οπότε θα τίθετο θέμα ο δικηγόρος του αιτητή να είναι ταυτόχρονα και μάρτυρας, κάτι που είναι ανεπίτρεπτο (In re Efthymiou, πιο πάνω).

 

Με βάση τα πιο πάνω θα εξετάσω την αίτηση με όσα περιέχονται στην αίτηση και ένορκη δήλωση.

 

Μελετώντας την αίτηση με απασχόλησε το κατά πόσο υπάρχει άλλο ένδικο μέσο, όπως για παράδειγμα προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο με βάση το Άρθρο 146 του Συντάγματος.  Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στο ίδιο, πιο πάνω, σύγγραμμα, σελ. 82 παράγρ. 3.16 το ζήτημα κράτησης προσώπου δυνάμει διατάγματος απέλασης δεν εμπίπτει στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου στο οποίο ανήκει το ένταλμα Habeas Corpus και τα άλλα προνομιακά εντάλματα βάσει του Άρθρου 155.4 του Συντάγματος, αλλά στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου και μπορεί να εξεταστεί μόνο στα πλαίσια προσφυγής δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος.

 

Από τα γεγονότα που έχω ενώπιον μου πέραν του απλού ισχυρισμού ότι ο αιτητής συνελήφθηκε και κρατείται παράνομα, δεν παρέχονται λεπτομέρειες των συνθηκών σύλληψης, π.χ. πού και από ποιό συνελήφθη, αν του έδωσαν λόγο ή όχι για σύλληψη, κ.λ.π., για να μπορεί το Δικαστήριο, να αποφασίσει (α) αν ορθά αποτάθηκε ο αιτητής για θεραπεία με αίτηση αυτής της φύσης και (β) αν ναι, γιατί η σύλληψη και κράτηση είναι παράνομη.  Με την επίδοση της αίτησης στον Υπουργό Εσωτερικών, το μόνο που μπορεί ένας να υποθέσει, είναι ότι δυνατό η σύλληψη και κράτηση του αιτητή να έχει σχέση με θέμα απέλασης, οπότε η παρούσα δεν θα ήταν η κατάλληλη διαδικασία.  Θεωρώ την ενώπιον μου μαρτυρία ανεπαρκή για στοιχειοθέτηση της αίτησης.

 

Ενόψει των πιο πάνω η αίτηση απορρίπτεται.

 

 

                                                               Μ. Φωτίου, Δ.

/ΚΑσ

 

 

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο