|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2009) 1 ΑΑΔ 1508
26 Νοεμβρίου, 2009
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚA ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ ΤΑ AΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠEPI ΑΠΟΝΟΜHΣ ΤΗΣ
ΔΙΚΑΙΟΣYNHΣ (ΠΟΙΚIΛAI ΔΙΑΤAΞEIΣ) ΝOΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚA ΜΕ ΤΗΝ ΑIΤΗΣΗ ΤΗΣ ΙΩΣΗΦINAΣ ΑΝΤΩΝIOY, ΠΟΥ ΕIΝΑΙ Η ΑΙΤHΤΡΙΑ ΣΤΙΣ ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖOMENEΣ ΑΙΤHΣΕΙΣ Ε32/2007, Ε34/2007, Ε35/2007 ΚΑΙ Ε36/2007
ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡIΟΥ ΕΛEΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙAΣΕΩΝ
ΛΕΥΚΩΣIAΣ/ΛAΡΝΑΚΑΣ/ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ, ΤΜHΜΑ ΛAΡΝΑΚΑΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΑΔΕIAΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ
ΑIΤΗΣΗΣ ΓΙΑ EΚΔΟΣΗ ΕΝΤAΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚA ΜΕ ΤΗΝ ΑΠOΦΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΟY
ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡIΟΥ ΕΛEΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙAΣΕΩΝ
Κας ΜΑΡIAΣ ΣAΒΒΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΟΠOIΑ ΑΝEΒΑΛΕ
ΤΗ ΣΥΝEΧΙΣΗ ΤΗΣ ΑΚΡOΑΣΗΣ ΤΗΣ ΥΠOΘΕΣΗΣ
ΚΑΙ ΔΙEΤΑΞΕ ΤΗΝ ΑΙΤHΤΡΙΑ ΝΑ ΦΩΤΟΤΥΠHΣΕΙ ΚΑΙ
ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΑΝΤIΓΡΑΦΑ ΤΩΝ ΤΕΚΜΗΡIΩΝ ΠΟΥ ΕIΧΑΝ
ΚΑΤΑΤΕΘΕI ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤHΡΙΟ ΚΑΤA ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟYΜΕΝΗ ΑΚΡΟΑΜΑΤΙΚH ΔΙΑΔΙΚΑΣIΑ HΤΟΙ ΤΗΝ 24.9.2009
ΠΡΟΒΑIΝΟΝΤΑΣ ΣΕ ΣΧOΛΙΑ ΚΑΘ' ΥΠEΡΒΑΣΗ ΕΞΟΥΣIAΣ
ΚΑΙ ΚΑΤA ΠΑΡAΒΑΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡI ΕΝΟΙΚΙΟΣΤΑΣIΟΥ
ΝΟΜΟΘΕΣIAΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ, ΧΩΡIΣ ΝΑ ΠΡΟΝΟΕIΤΑΙ ΤEΤΟΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣIΑ ΚΑΤA ΠΑΡAΒΑΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΦΥΣΙΚHΣ ΔΙΚΑΙΟΣYNHΣ, ΤΟΥ AΡΘΡΟΥ 30.2 ΤΟΥ ΣΥΝΤAΓΜΑΤΟΣ,
ΤΩΝ ΠΕΡI ΠΟΛΙΤΙΚHΣ ΔΙΚΟΝΟΜIAΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ
ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ Δ.30 ΚΑΙ 33 ΚΑΙ ΚΑΤA ΠΑΡAΒΑΣΗ
ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΕIΚΕΙΑΣ.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 74/2009)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari για ακύρωση διαταγής του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων με την οποία η αιτήτρια διετάσσετο να εφοδιάσει τους καθ' ων η αίτηση (ενοικιαστές των επίδικων υποστατικών) με αντίγραφα των αναλογούντων αρχιτεκτονικών σχεδίων και τεχνικών όρων, τα οποία είχαν κατατεθεί ως τεκμήρια, σε υπόθεση έξωσης για λόγους κατεδάφισης και ανοικοδόμησης νέου κτιρίου ― Άρνηση άδειας, το Δικαστήριο είχε νομοθετική δυνατότητα να εκδώσει την επίδικη διαταγή, μπορούσε δε να το πράξει και ως ρυθμιστής της ενώπιόν του διαδικασίας.
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Αρχές της νομολογίας που διέπουν τους λόγους για τους οποίους εκδίδονται εντάλματα της φύσεως Certiorari.
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Δεν παρέχεται ευχέρεια για έκδοση εντάλματος Certiorari όταν εγείρεται θέμα ρύθμισης της δικαστικής διαδικασίας ή της δικαστικής πρακτικής.
Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων ― Διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων ― Άρθρο 5 του περί Ενοικιοστασίου Νόμου του 1983 (Ν.23/83), σχετικοί Διαδικαστικοί Κανονισμοί (Καν. 3 (στ) και Καν. 4(α) και περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμοί (Δ.33, θ.7 και θ.9), οι οποίοι ισχύουν κατ' αναλογίαν και σε υποθέσεις ενώπιον του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων.
Κατά την εκδίκαση αίτησης για έξωση ενώπιον του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων με στόχο την κατεδάφιση υποστατικών και την ανοικοδόμηση του κτιρίου, το Δικαστήριο διέταξε την ιδιοκτήτρια των επίδικων υποστατικών όπως φωτοτυπίσει και δώσει αντίγραφα των κατατεθέντων τεκμηρίων, ήτοι, των αναλογούντων αρχιτεκτονικών σχεδίων και τεχνικών όρων στους ενοικιαστές των υποστατικών.
Η ιδιοκτήτρια των υποστατικών, αιτήτρια στην παρούσα διαδικασία, ζήτησε άδεια από το Ανώτατο Δικαστήριο για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari, προβάλλοντας ως κύριο επιχείρημα την απουσία διαδικασίας εξαναγκασμού διάδικου να προσφέρει στους αντιδίκους του, αντίγραφα των ήδη κατατεθέντων τεκμηρίων.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Με βάση τη Δ.33, θ.7 και επόμενα των περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών, που ισχύουν κατ' αναλογίαν και σε υποθέσεις ενώπιον του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων το Δικαστήριο ρυθμίζει την ενώπιον του διαδικασία. Υπάρχει όμως η προβλεπόμενη δυνατότητα, με βάση την επιφύλαξη της Δ.33, θ.9, στο Δικαστήριο να διαφοροποιήσει, ρυθμίσει την ενώπιον του διαδικασία με τέτοιο τρόπο, τον οποίο το ίδιο θεωρεί κατάλληλο, ανεξαρτήτως του τρόπου που προβλέπει ο θ.7.
2. Τούτου δοθέντος, το Δικαστήριο είχε νομοθετική δυνατότητα να εκδώσει τη διαταγή ως προς την παράδοση των κατατεθέντων τεκμηρίων.
3. Οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση θα απέληγε σε περιορισμό του ρυθμιστικού ρόλου του Δικαστηρίου. Η δε συμμόρφωση προς το επίδικο διάταγμα θα συνέτεινε ταυτόχρονα και στην επίσπευση της διαδικασίας.
4. Ακόμη και για το ενδεχόμενο κόστος παραγωγής των ζητηθέντων τεκμηρίων, το Δικαστήριο έκαμε πρόνοια, με στόχο να ικανοποιήσει το παράπονο της αιτήτριας.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
In re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250,
Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά. (2009) 1 A.A.Δ. 1114,
Botrov (1996) 1 A.A.Δ. 889,
Λυσιώτης (1996) 1 Α.Α.Δ. 1066.
Aίτηση.
A. Ζαχαρίου, για την Αιτήτρια.
Cur. adv. vult.
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια ως ιδιοκτήτρια ενοικιαστικών υποστατικών, καταχώρησε ενώπιον του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Λάρνακας, τέσσερις αιτήσεις για έξωση εναντίον ισάριθμων ενοικιαστών, με στόχο την κατεδάφιση και ανοικοδόμηση νέου κτιρίου. Κατά το στάδιο της ακρόασης, και συγκεκριμένα στις 24.9.2009, κατατέθηκαν και σημειώθηκαν ως τεκμήρια τα αναλογούντα αρχιτεκτονικά σχέδια, και οι τεχνικοί όροι. Κατά την πιο πάνω δικάσιμο δόθηκε οδηγία από το Δικαστήριο, όπως εφοδιάσει η αιτήτρια με αντίγραφα των εν λόγω τεκμηρίων, τους συνήγορους των Καθ' ων η αίτηση (ενοικιαστών).
Στις 5.11.2009 ημέρα συνέχισης της ακρόασης οι συνήγοροι των τεσσάρων ενοικιαστών δήλωσαν στο Δικαστήριο, ότι δεν ήταν σε θέση να προχωρήσουν με την αντεξέταση του μάρτυρα, πολιτικού μηχανικού, γιατί, παρόλη την οδηγία του Δικαστηρίου, η αιτήτρια δεν είχε παραδώσει αντίγραφα των κατατεθέντων εγγράφων. Ακολούθησε μια σειρά από τοποθετήσεις τόσο του συνηγόρου της αιτήτριας όσο και των συνηγόρων των καθ' ων η αίτηση επί του θέματος, που είχε ως κατάληξη την έκδοση της πιο κάτω απόφασης του Δικαστηρίου:
«Ως εκ τούτου, διατάττονται οι Αιτητές δια και/ή μέσω του συνηγόρου των να παραδώσουν στους συνηγόρους των Καθ΄ων η Αίτηση, αντίγραφο όλων των κατατεθέντων, μέχρι σήμερα, ως τεκμηρίων, εγγράφων, με τα οποία μέχρι και σήμερα ακόμη, δεν τους έχουν εφοδιάσει. Όσον αφορά στο κόστος της ετοιμασίας των αντιγράφων, αυτό να το επωμιστεί η πλευρά των Αιτητών και, θα αποτελέσει αντικείμενο της τελικής απόφασης του Δικαστηρίου, όταν αυτό, θα καταλήξει στην τελική του απόφαση σε σχέση με όλα τα θέματα, καθώς και σε σχέση με το σύνολο των εξόδων της υπόθεσης»
Αυτή η απόφαση θα πρέπει να κριθεί ως παράνομη, υποστήριξε ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας. Αρχικώς μέσα στο πλαίσιο της αίτησης προτάθηκε μια σειρά από παράπονα, που ουσιαστικώς άπτοντο του τρόπου χειρισμού της υπόθεσης από το πρωτόδικο Δικαστή, τα οποία, ορθώς, απέσυρε ο συνήγορος.
Το κύριο επιχείρημα που πρόβαλε ο κ. Ζαχαρίου ζητώντας τη χορήγηση αδείας για έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari, εστιάζεται στην απουσία διαδικασίας εξαναγκασμού διάδικου να προσφέρει στους αντιδίκους του, αντίγραφα των ήδη κατατεθέντων τεκμηρίων. Δεν υπάρχει τέτοια νομοθετική πρόνοια, πρόβαλε ο συνήγορος, ιδιαιτέρως όταν οι καθ' ων η αίτηση δεν υπέβαλαν, στο κατάλληλο στάδιο, αίτημα για αποκάλυψη ή επιθεώρηση. Τούτο ενισχύεται, συνέχισε ο συνήγορος, από το γεγονός ότι τα συγκεκριμένα έγγραφα δεν βρίσκονται πλέον στην κατοχή της αιτήτριας, αλλά είναι κατατεθειμένα στο Δικαστήριο. Ως επιστέγασμα ο συνήγορος πρόβαλε και το κόστος που θα επωμισθεί η αιτήτρια για να φωτοτυπήσει ένα μεγάλο όγκο εγγράφων, όπως είναι οι τεχνικοί όροι. Στο σημείο αυτό σημειώνω, για σκοπούς πληρέστερης εικόνας των γεγονότων, όπως δήλωσε ο συνήγορος της αιτήτριας, ο ίδιος είχε μεριμνήσει και δόθηκαν φωτοτυπίες των κατατεθέντων σχεδίων στους αντίδικους του.
Η διαδικασία για την έκδοση εντάλματος certiorari δεν έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση της ορθότητας των αποφάσεων κατώτερων Δικαστηρίων. Αυτή ελέγχεται στο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η σύννομη άσκηση της δικαιοδοσίας του Επαρχιακού Δικαστηρίου αποτελεί το πλαίσιο εξέτασης σε αιτήσεις αυτής της μορφής (In re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250 και Τράπεζα Kύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά. (2009) 1 A.A.Δ. 1114). Ταυτοχρόνως η ενδεχόμενη λανθασμένη άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου δεν εξετάζεται στα πλαίσια της διαδικασίας του προνομιακού εντάλματος certiorari.
Το πρώτο ερώτημα που τίθεται είναι αν από τα γεγονότα προκύπτει εκ πρώτης όψεως υπόθεση που να δικαιολογεί την παραχώρηση αδείας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση εντάλματος certiorari (Ξάνθος Λυσιώτης (1996) 1 Α.Α.Δ. 1066).
Και αν ακόμη ο αιτητής ικανοποιήσει το Δικαστήριο ότι υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση, δεν είναι αρκετό για να του δοθεί άδεια καταχώρισης αίτησης προνομιακού εντάλματος, όταν υπάρχει άλλο ένδικο μέσο, εκτός εάν συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις. (Botrov (1996) 1 A.A.Δ. 889).
Αξιολογώντας όλο το φάσμα των γεγονότων και συνεκτιμώντας το επιχείρημα του συνήγορου της αιτήτριας, βρίσκω ότι δεν έχει καθόλου έρεισμα. Εκτιμάται από το συνήγορο ως παράνομη και χωρίς νομοθετική βάση η εκδοθείσα Διαταγή του Δικαστηρίου. Αυτή η νομική προσέγγιση είναι λανθασμένη.
Με βάση το Αρθρο 5 του περί Ενοικιοστασίου Νόμου του 1983 (Ν.23/83), η ακρόαση μιας υπόθεσης διεξάγεται τηρουμένου «οποιουδήποτε διαδικαστικού κανονισμού». Το Αρθρο 31, του ιδίου Νόμου, προσφέρει τη δυνατότητα έκδοσης διαδικαστικού κανονισμού για την εφαρμογή του εν λόγω Νόμου.
Με βάση τους περί Ενοικιοστασίου Διαδικαστικούς Κανονισμούς του 1983, και ειδικότερα τον Καν. 3(στ) επιβάλλεται υποχρέωση προς το Δικαστήριο να επιλαμβάνεται μιας αιτήσεως το συντομότερο δυνατό, με συνοπτικό τρόπο με προφανή σκοπό «την ταχεία και αποτελεσματική απονομή της δικαιοσύνης». Παράλληλα παρατηρούμε ότι όπως ο Καν. 4(α) παραπέμπει σε εφαρμογή στους περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικούς Κανονισμούς, ως προς το θέμα κλήτευσης μαρτύρων, το ίδιο προβλέπεται με τον Καν. 11(α) ως προς τη διεξαγωγή της διαδικασίας.
Με βάση τη Δ.33, θ.7 και επόμενα των περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών, που όπως ανέφερα, ισχύουν κατ' αναλογίαν και σε υποθέσεις ενώπιον του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων το Δικαστήριο ρυθμίζει την ενώπιον του διαδικασία. Υπάρχει όμως η προβλεπόμενη δυνατότητα, με βάση την επιφύλαξη της Δ.33, θ.9, στο Δικαστήριο να διαφοροποιήσει, ρυθμίσει την ενώπιον του διαδικασία με τέτοιο τρόπο, τον οποίο το ίδιο θεωρεί κατάλληλο, ανεξαρτήτως του τρόπου που προβλέπει ο θ.7.
Τούτου δοθέντος καθίσταται έκδηλο ότι υπάρχει νομοθετική δυνατότητα στο Δικαστήριο, και ακόμη από τη φύση του, ως ρυθμιστή της διαδικασίας να εκδώσει τη διαταγή ως προς την παράδοση αντιγράφων των κατατεθέντων τεκμηρίων. Οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση θα απέληγε σε περιορισμό του ρυθμιστικού ρόλου του Δικαστηρίου. Ταυτοχρόνως επιτυγχάνεται και επίσπευση της διαδικασίας, αν η κάθε πλευρά έχει, πριν την ακρόαση, αντίγραφα όλων των προτιθέμενων να κατατεθούν τεκμηρίων, έτσι ώστε να προετοιμάζεται καταλλήλως και να μην σπαταλείται άσκοπα χρόνος ενώπιον του Δικαστηρίου.
Ακόμη και για το ενδεχόμενο κόστος παραγωγής των ζητηθέντων τεκμηρίων, το Δικαστήριο έκαμε πρόνοια, με στόχο να ικανοποιήσει το παράπονο της αιτήτριας.
Θα πρέπει να σημειώσω ότι η συζήτηση που έχει διεξαχθεί μεταξύ Δικαστηρίου και συνηγόρων, και ιδιαιτέρως ο σχολιασμός θέσεων, είναι αχρείαστος σε μια δικαστική διαδικασία, που ενδεχομένως απολήγει σε δημιουργία αχρείαστης έντασης.
Με γνώμονα τα πιο πάνω η αίτηση απορρίπτεται.
H αίτηση απορρίπτεται.