|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2009) 1 ΑΑΔ 1000
24 Ιουλίου, 2009
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9
ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
(ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 33/64,
ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 19 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΝΟΜΟΥ, ΚΕΦ. 155,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΗ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ,
ΚΑΘ' ΟΥ Η ΑΙΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΥΠ' ΑΡΙΘΜΟ 255/2009 ΑΙΤΗΣΗ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ
ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ CERTIORARI ΚΑΙ PROHIBITION KAI/΄H MANDAMUS,
KAI
AΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ AΠΟΦΑΣΗ/RULING/ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 30/06/2009 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ ΚΑΤΟΠΙΝ ΚΑΙ/΄Η ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ EX PARTE ΑΙΤΗΣΗΣ
ΥΠ' ΑΡΙΘΜΟ 255/2009 ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
ΓΙΑ ΚΑΤΑΚΡΑΤΗΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΝ ΔΥΝΑΜΕΙ
ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 25, 26, 27 ΚΑΙ 32 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΝΟΜΟΥ, ΚΕΦ. 155.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 56/2009)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari για ακύρωση απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού με την οποία διατάχθηκε η περαιτέρω κατακράτηση τεκμηρίων μέχρι τη συμπλήρωση αστυνομικών εξετάσεων εναντίον του αιτητή για αδικήματα σε σχέση με κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας ― Άρνηση άδειας, η αίτηση στόχευε στην ορθότητα της απόφασης του Δικαστηρίου η οποία δεν ελέγχεται με την έκδοση εντάλματος Certiorari και υπήρχε και εναλλακτικό ένδικο μέσο στη διάθεση του αιτητή το οποίο αυτός δεν χρησιμοποίησε.
Ποινική Δικονομία ― Τεκμήρια ― Κατακράτηση τεκμηρίων ― Άρθρα 25 - 27 και 32 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155 ― Κατά πόσο ο Νόμος προνοεί συγκεκριμένη διαδικασία.
Στις 28.4.09 το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού εξέδωσε διάταγμα κατακράτησης 13 τεκμηρίων από την Αστυνομία μέχρι τη συμπλήρωση των αστυνομικών εξετάσεων εναντίον του αιτητή για αδικήματα σε σχέση με κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας.
Μετά την καταχώρηση της ποινικής αίτησης υπ' αρ. 192/09 από τον αιτητή, το Δικαστήριο εξέδωσε εκ συμφώνου διάταγμα, το οποίο επέτρεπε στην Αστυνομία Λεμεσού να κατακρατήσει τα τεκμήρια μέχρι τις 28.6.09. Όταν έληξε η πιο πάνω προθεσμία και ο αιτητής ζήτησε επιστροφή των τεκμηρίων οι αστυνομικές αρχές δεν ανταποκρίθηκαν στο αίτημα και στις 30.6.09 καταχώρησαν ποινική μονομερή αίτηση με την οποία ζητούσαν νέο διάταγμα κατακράτησης των 13 τεκμηρίων, μέχρι την συμπλήρωση των αστυνομικών εξετάσεων και σε περίπτωση καταχώρησης υπόθεσης εναντίον του αιτητή, μέχρι την εκδίκαση της. Η Αίτηση στηριζόταν στα Αρθρα 25-27 και 32 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155. Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, εξέδωσε αυθημερόν το σχετικό διάταγμα.
Ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης για έκδοση ενταλμάτων της φύσεως Certiorari, Prohibition και Mandamus με σκοπό να ακυρωθεί το πιο πάνω διάταγμα λόγω παραβιάσεως των Άρθρων 25-27 και 32 του Κεφ. 155 και/ή λόγω έλλειψης ή υπέρβασης δικαιοδοσίας και/ή κατάχρησης διαδικασίας και/ή προκατάληψης και/ή δόλου στη λήψη της απόφασης και/ή παράβαση της φυσικής δικαιοσύνης.
Κατά την αγόρευσή του ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου ο συνήγορος του αιτητή περιορίστηκε μόνο στο αίτημα που αφορά στο προνομιακό ένταλμα Certiorari.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Ο ισχυρισμός του αιτητή ότι το Δικαστήριο δεν θα έπρεπε να δεχθεί νέα αίτηση εκ μέρους της Αστυνομίας αλλά θα έπρεπε να ζητήσει όπως το αίτημά της υποβληθεί στα πλαίσια της προηγούμενης αίτησης της Αστυνομίας ή στα πλαίσια της Αίτησης Αρ. 192/09, ώστε να λάβει γνώση και ο αιτητής δεν ευσταθεί. Ο Νόμος δεν περιέχει οτιδήποτε που να καθορίζει συγκεκριμένη διαδικασία για την υποβολή τέτοιων αιτήσεων. Εν πάση περιπτώσει, από τη στιγμή που το όλο ιστορικό τέθηκε ενώπιον του νέου δικαστή που επιλήφθηκε της τελευταίας αίτησης, δεν τίθεται θέμα απόκρυψης ουσιωδών γεγονότων και παραπλάνησης του δικαστηρίου, ούτε και έχει οποιαδήποτε σημασία ότι η δεύτερη αίτηση δεν εκδικάστηκε από τον ίδιο δικαστή που έκδωσε το πρώτο διάταγμα, αλλά από άλλο δικαστή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού.
2. Η ορθότητα της απόφασης, στην οποία ενδεχομένως να στοχεύουν τα επιχειρήματα του αιτητή, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί με την έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari. Η άδεια για καταχώρηση Certiorari εκδίδεται όπου διαπιστώνεται εκ πρώτης όψεως έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, εκ μέρους του κατώτερου δικαστηρίου ή νομική πλάνη η οποία να είναι προφανής από το πρακτικό, κάτι που δεν έχει αποδειχθεί ότι ισχύει στην παρούσα περίπτωση.
3. Η αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί και για τον πρόσθετο λόγο της ύπαρξης στη διάθεση του αιτητή εναλλακτικών ένδικων μέσων τα οποία όμως αυτός δεν χρησιμοποίησε.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αίτηση.
Χρ. Χριστοφόρου, για τον Αιτητή.
Cur. adv. vult.
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Ο Αιτητής, με μονομερή αίτηση του, ζητά άδεια για να καταχωρήσει δια κλήσεως αίτηση για την έκδοση προνομιακών ενταλμάτων της φύσης Certiorari, Prohibition και Mandamus, για να ακυρωθεί η απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού ημερομηνίας 30.6.2009 στην Ποινική Αίτηση Αρ. 255/2009, με την οποία διατασσόταν η κράτηση διάφορων τεκμηρίων, δυνάμει των Άρθρων 25, 26, 27 και 32 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155 και τα οποία αποτελούσαν ιδιοκτησία του Αιτητή.
Η Αίτηση συνοδεύεται από Έκθεση και ένορκο δήλωση του ίδιου του Αιτητή. Σύμφωνα με το ιστορικό που αναφέρει, η Αστυνομία Λεμεσού στα πλαίσια διερεύνησης αδικημάτων εναντίον του Αιτητή για αδικήματα σε σχέση με κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας, στις 23.4.09 ερεύνησε με δικαστικό ένταλμα, την οικία και τον χώρο εργασίας του και παρέλαβε 13 τεκμήρια.
Στις 28.4.09, η Αστυνομία καταχώρησε τη μονομερή Αίτηση 175/09 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, στη βάση της οποίας εξασφάλισε διάταγμα για κατακράτηση από την Αστυνομία των εν λόγω τεκμηρίων, μέχρι τη συμπλήρωση των αστυνομικών εξετάσεων.
Ο Αιτητής, ο οποίος φαίνεται να μη συμφωνούσε με την περαιτέρω κατακράτηση των τεκμηρίων, θεωρώντας ότι οι αστυνομικές έρευνες θα έπρεπε να είχαν συμφωνηθεί, καταχώρησε την ποινική Αίτηση Αρ. 192/09, με την οποία ζητούσε όπως τροποποιηθεί το πιο πάνω διάταγμα του Δικαστηρίου, ημερομηνίας 28.4.09, με το να καθοριστεί επακριβής χρόνος εξέτασης των τεκμηρίων, μετά την παρέλευση του οποίου τα τεκμήρια θα πρέπει να επιστραφούν στον Αιτητή. Η Αστυνομία στην οποία επιδόθηκε η Αίτηση, συγκατατέθηκε, με αποτέλεσμα να εκδοθεί εκ συμφώνου διάταγμα, το οποίο επέτρεπε στην Αστυνομία Λεμεσού να κατακρατήσει τα τεκμήρια, μέχρι τις 28.6.09.
Την επόμενη της λήξης της πιο πάνω προθεσμίας, ο Αιτητής με επιστολή του προς την Αστυνομία, ζήτησε όπως του επιστραφούν τα τεκμήρια. Οι αστυνομικές αρχές δεν ανταποκρίθηκαν στο αίτημα, αλλά την επόμενη μέρα, 30.6.09, καταχώρησαν την ποινική μονομερή Αίτηση με αρ. 255/09, με την οποία ζητούσαν νέο διάταγμα για κατακράτηση από την Αστυνομία των 13 τεκμηρίων, μέχρι τη συμπλήρωση των αστυνομικών εξετάσεων και σε περίπτωση καταχώρησης υπόθεσης εναντίον του Αιτητή, μέχρι την εκδίκαση της. Η Αίτηση στηριζόταν στα Άρθρα 25-27 και 32 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155. Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, εξέδωσε αυθημερόν το σχετικό διάταγμα.
Ο Αιτητής με την παρούσα αίτησή του, ζητά όπως ακυρωθεί το πιο πάνω διάταγμα, καθότι παραβιάζει τα Άρθρα 25-27 και 32 του Κεφ. 155, και/ή λόγω «έλλειψης ή υπέρβασης δικαιοδοσίας και/ή κατάχρησης διαδικασίας και/ή προκατάληψης ή συμφέρον από τα πρόσωπα που έλαβαν την απόφαση και/ή δόλου στη λήψη της απόφασης και/ή παράβαση της φυσικής δικαιοσύνης ..».
Κατά την αγόρευση του ενώπιον του Δικαστηρίου, ο ευπαίδευτος συνήγορος για τον Αιτητή απέσυρε το αίτημα για παραχώρηση άδειας για την έκδοση προνομιακών ενταλμάτων της φύσεως Prohibition και Mandamus και έτσι παρέμεινε μόνο το αίτημα που αφορά στο προνομιακό ένταλμα της φύσεως Certiorari.
Το κυριότερο από τα παράπονα του δικηγόρου του Αιτητή, είναι ότι το δικαστήριο δεν έπρεπε να είχε δεχθεί καινούργια αίτηση εκ μέρους της Αστυνομίας, αλλά θα έπρεπε να ζητήσει από την Αστυνομία όπως το αίτημα της υποβληθεί στα πλαίσια της προηγούμενης αίτησης της Αστυνομίας ή στα πλαίσια της Αίτησης 192/09, ώστε να λάβει γνώση και ο Αιτητής. Δεν ευσταθεί η εισήγηση, εφόσον στο Νόμο δεν υπάρχει οτιδήποτε που να καθορίζει συγκεκριμένη διαδικασία για την υποβολή τέτοιων αιτήσεων. Εν πάση περιπτώσει, από τη στιγμή που το όλο ιστορικό τέθηκε ενώπιον του νέου δικαστή που επιλήφθηκε της τελευταίας αίτησης, δεν τίθεται θέμα απόκρυψης ουσιωδών γεγονότων και παραπλάνησης του δικαστηρίου, ούτε και έχει οποιαδήποτε σημασία ότι η δεύτερη αίτηση δεν εκδικάστηκε από τον ίδιο δικαστή που έκδωσε το πρώτο διάταγμα, αλλά από άλλο δικαστή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού.
Όμως, τόσο αυτό όσο και τα άλλα επιχειρήματα που έθεσε ενώπιον μου ο κ. Χριστοφόρου, δεν σχετίζονται με τους σκοπούς που δίδεται άδεια για καταχώρηση αίτησης της φύσης Certiorari, αλλά σχετίζονται περισσότερο με θέματα που ενδεχομένως να αφορούν την ορθότητα της απόφασης. Η Αίτηση θα μπορούσε να απορριφθεί γι' αυτό και μόνο το λόγο, εφόσον η άδεια για καταχώρηση του προνομιακού εντάλματος της φύσεως Certiorari εκδίδεται όπου διαπιστώνεται εκ πρώτης όψεως έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, εκ μέρους του κατώτερου δικαστηρίου ή νομική πλάνη η οποία να είναι προφανής από το πρακτικό, κάτι που δεν έχει αποδειχθεί ότι ισχύει στην παρούσα περίπτωση.
Υπάρχει όμως ακόμα ένα κώλυμα, το οποίο συνηγορεί υπέρ της απόρριψης της Αίτησης. Ο Αιτητής είχε στη διάθεση του άλλα ένδικα μέσα, τα οποία όμως δεν εκμεταλλεύτηκε, με αποτέλεσμα, ούτως ή άλλως, να εμποδίζεται από του να ζητήσει θεραπεία με τη διαδικασία του προνομιακού εντάλματος. Κατ' αρχάς, ο Αιτητής θα μπορούσε, όπως έπραξε και προηγουμένως με την Αίτηση Αρ. 192/09, να ζητήσει από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, την επιστροφή των τεκμηρίων. Δεύτερον, θα μπορούσε με βάση το Άρθρο 32 του Κεφ. 155, όπως αυτό τροποποιήθηκε με το Νόμο 219/04 να εφεσιβάλει την απόφαση του δικαστηρίου, πράγμα που παρέλειψε να πράξει.
Κατά την άποψή μου, ο Αιτητής απέτυχε να με ικανοποιήσει ότι έχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση ή ότι υπάρχει συζητήσιμο θέμα υπέρβασης εξουσίας ή προφανούς νομικής πλάνης. Τα πλείστα των παραπόνων του Αιτητή αφορούν σε επουσιώδη θέματα τα οποία εν πάση περιπτώσει, θα μπορούσαν να εξεταστούν στα πλαίσια έφεσης αν τελικά θεωρούσε σκόπιμο να τα προωθήσει. Όμως ο Αιτητής παρέλειψε να ασκήσει το συγκεκριμένο ένδικο μέσο και στην απουσία οποιωνδήποτε εξαιρετικών περιστάσεων, η Αίτηση του είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.