|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.40
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(2009) 1 ΑΑΔ 468
4 Μαΐου, 2009
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ,
ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΦΟΙΒΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΚΟΝΤΟΥ, ΓΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΝΑ ΑΙΤΗΘΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΚΑΙ/΄Η PROHIBITION,
ΚΑΙ
ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ 878/08 ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 24.3.2009
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΚΑΙ
ΑΙΤΗΣΗ ΔΙΑ ΚΛΗΣΕΩΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 31.10.2008.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 25/2009)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari και Prohibition ― Αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari και Prohibition εναντίον ενδιάμεσης απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας με την οποία οριστικοποιήθηκε παρεμπίπτον διάταγμα αναστολής εκτέλεσης εντάλματος κινητών, μέχρι την εκδίκαση αίτησης για ακύρωση του εντάλματος κατάσχεσης κινητών ― Άρνηση άδειας λόγω: (α) μη τήρησης του προβλεπόμενου τύπου, (β) ύπαρξης άλλου ένδικου μέσου, στην απουσία εξαιρετικών περιστάσεων για παράκαμψη του κανόνα ότι όπου προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο δεν χωρεί αίτηση για έκδοση προνομιακών ενταλμάτων και (γ) αδικαιολόγητης και μεγάλης καθυστέρησης στην καταχώρηση της παρούσας αίτησης.
Προνομιακά εντάλματα ― Αίτηση για άδεια ― Aναγκαία η τήρηση των δικονομικών τύπων Aίτησης, Έκθεσης και Ένορκης Δήλωσης ― Περιλαμβάνονται τόσο στο Σύγγραμμα Halsbury's Laws of England 4η έκδοση, τόμος 11, όσο και στο Σύγγραμμα "Προνομιακά Eντάλματα" του Π. Aρτέμη, 1η Έκδοση (2004).
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari και Prohibition ― Αίτηση για άδεια ― Καθυστέρηση στην καταχώρησή της ― Εάν είναι αδικαιολόγητη, οδηγεί σε άρνηση άδειας.
Προνομιακά εντάλματα ― Νομική πλάνη ― Για να αποτελέσει λόγο ακύρωσης δικαστικής απόφασης πρέπει να είναι εμφανής ώστε να μπορεί να διακριβωθεί αμέσως και όχι κατόπιν έρευνας ή ερμηνείας των σχετικών δικονομικών διατάξεων σε σχέση με την εφαρμογή των οποίων προβάλλεται, η κατ' ισχυρισμόν, πλάνη του Δικαστηρίου.
Ο αιτητής ήταν ένας από τους τρεις ενάγοντες σε αγωγή ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου η οποία και συμβιβάστηκε με την έκδοση στις 17.5.07 απόφασης υπέρ του αιτητή και εναντίον των εναγομένων 1 και 2, για το ποσό των €213.575 και εναντίον του εναγομένου 3, για το ποσό των €25,650 πλέον 8% τόκο από 1.1.08 μέχρι εξοφλήσεως. Η εκτέλεση της απόφασης αναστάληκε μέχρι τις 31.12.07.
Ο αιτητής, υποστηρίζοντας ότι δεν εξοφλήθηκε το χρέος του εναγομένου 3, εξασφάλισε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου την έκδοση εντάλματος κατάσχεσης και εκποίησης κινητής περιουσίας εναντίον των εναγομένων. Το εν λόγω ένταλμα στάληκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας για εκτέλεση. Οι εναγόμενοι καταχώρησαν στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας αίτηση δια κλήσεως με την οποία ζητούσαν την ακύρωση του εντάλματος κατάσχεσης κινητών. Καταχώρησαν επίσης μονομερή αίτηση και εξασφάλισαν παρεμπίπτον διάταγμα με το οποίο να αναστέλλεται η εκτέλεση του εντάλματος κινητών, μέχρι να εκδικαστεί η αίτηση για ακύρωση του εντάλματος. Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας οριστικοποίησε το παρεμπίπτον διάταγμα.
Ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari με το οποίο να ακυρώνεται η πιο πάνω απόφαση για οριστικοποίηση του παρεμπίπτοντος διατάγματος, υποστηρίζοντας ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στερείτο δικαιοδοσίας να επιληφθεί του εντάλματος κινητών. Ισχυρίζετο ότι το μόνο Δικαστήριο που είχε αρμοδιότητα να επιληφθεί θεμάτων που άπτονταν του εντάλματος κινητών, ήταν το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου. Κατά την άποψή του η πλάνη είναι έκδηλη, αφού η Δ.40, θ.17 στην οποία στηρίχθηκε το πρωτόδικο Δικαστήριο, δεν καλύπτει θέματα αναστολής εκτέλεσης εντάλματος κινητών.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αφού αναφέρθηκε στα κριτήρια που πρέπει να ικανοποιηθούν για τη χορήγηση άδειας και στους λόγους για τους οποίους εκδίδονται τα προνομιακά εντάλματα, απέρριψε την αίτηση. Οι λόγοι απόρριψης της αίτησης προκύπτουν επαρκώς από τα πιο πάνω εισαγωγικά σημειώματα.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αίτηση.
Ε. Προδρόμου για Χρ. Κληρίδη, για τον Αιτητή.
Cur. adv. vult.
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Ο Αιτητής με μονομερή αίτηση του ζητά: (α) άδεια για να καταχωρήσει δια κλήσεως αίτηση για ένταλμα της φύσεως Certiorari και/ή Prohibition για ακύρωση διατάγματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, ημερομηνίας 24.3.2009, με το οποίο οριστικοποιήθηκε προσωρινό διάταγμα, (β) διάταγμα αναστολής της ισχύος του πιο πάνω διατάγματος και (γ) διάταγμα για αναστολή της διαδικασίας ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, μέχρι να περατωθεί η εκδίκαση της παρούσας αίτησης.
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την αίτηση, ο Αιτητής ήταν ένας από τρεις ενάγοντες στην Αγωγή Αρ. 78/02 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου. Στις 17.5.2007, η αγωγή συμβιβάστηκε. Σύμφωνα με την απόφαση όπως αυτή συντάχθηκε, εκδόθηκε απόφαση υπέρ του Ενάγοντα 3-Αιτητή και εναντίον των Εναγομένων 1 και 2, για το ποσό των €213.575 και εναντίον του Εναγομένου 3, για ποσό €25.650 πλέον 8% τόκο, από 1.1.08 μέχρι εξοφλήσεως. Επιδικάστηκαν, επίσης, εναντίον όλων των Εναγομένων έξοδα, πλέον τόκος. Δόθηκε αναστολή εκτέλεσης της απόφασης μέχρι 31.12.07. Τέλος, στην απόφαση έγινε η εξής πρόνοια, η οποία αποτέλεσε εστία προστριβής μεταξύ των διαδίκων:-
«Νοείται ότι σε περίπτωση κατά την οποία πληρωθεί το ποσό των Λ.Κ. 125.000,00 δηλαδή το ποσό της απόφασης εναντίον των Εναγομένων 1 και 2 τότε το ποσό της απόφασης εναντίον της εναγόμενης αρ. 3 για Λ.Κ. 15.000,00 θα θεωρείται ότι έχει εξοφληθεί.»
Οι Εναγόμενοι 1 και 2 στις 7.1.2008 κατέβαλαν στον Αιτητή το ποσό των €230.661,91. Αποτελεί ισχυρισμό του Αιτητή ότι για να απαλλαχθεί ο Εναγόμενος 3 από την υποχρέωση του να πληρώσει το ποσό των €25.650, θα έπρεπε να είχε πληρωθεί το ποσό των €213.575 μέχρι 31.12.07 που έληγε η αναστολή εκτέλεσης. Ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι παραμένει απλήρωτο το ποσό των τόκων για 7 μέρες, από 1.1.08 μέχρι 7.1.08, το οποίο ανέρχεται στα €213 καθώς και το ποσό των €25.650, πλέον τόκοι, το οποίο συνεχίζει να οφείλει ο Εναγόμενος 3.
Ενόψει της πιο πάνω θέσης που υιοθέτησε ο Αιτητής, ότι το εξ αποφάσεως χρέος του Εναγομένου 3 δεν είχε εξοφληθεί, αιτήθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου την έκδοση εντάλματος κατάσχεσης και εκποίησης κινητής περιουσίας, εναντίον των Εναγομένων. Το ένταλμα αφού εκδόθηκε, στάλθηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας για εκτέλεση. Όταν οι Εναγόμενοι έλαβαν γνώση, καταχώρησαν στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας δια κλήσεως αίτηση, με την οποία ζητούσαν ακύρωση του εντάλματος κατάσχεσης κινητών. Την ίδια ημέρα, καταχώρησαν και μονομερή αίτηση στη βάση της οποίας εξασφάλισαν παρεμπίπτον διάταγμα, με το οποίο αναστέλλετο η εκτέλεση του εντάλματος κινητών, μέχρι εκδίκασης της αίτησης για ακύρωση του εντάλματος. Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, εξέδωσε το προσωρινό διάταγμα στις 10.11.2008 και μετά από ακρόαση, το οριστικοποίησε στις 24.3.09.
Ο Αιτητής με την παρούσα αίτηση του, ζητά όπως του δοθεί άδεια για να καταχωρήσει προνομιακό ένταλμα, με το οποίο να ακυρώνεται η πιο πάνω απόφαση για οριστικοποίηση του διατάγματος. Ο βασικός ισχυρισμός του, είναι ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας δεν είχε δικαιοδοσία να επιληφθεί του εντάλματος κινητών. Ισχυρίζεται ότι το Δικαστήριο ήταν αναρμόδιο και ότι ερμήνευσε λανθασμένα το Νόμο. Το μόνο Δικαστήριο που είχε αρμοδιότητα να επιληφθεί θεμάτων που άπτονταν του εντάλματος κινητών, ήταν το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου. Κατά την άποψή του Αιτητή, η πλάνη είναι έκδηλη, αφού η Δ.40, θ.17 στην οποία στηρίχθηκε το πρωτόδικο Δικαστήριο, δεν καλύπτει θέματα αναστολής εκτέλεσης εντάλματος κινητών.
Η αίτηση δεν μπορεί να εγκριθεί τόσο για δικονομικούς όσο και για λόγους ουσίας. Κατ' αρχάς, πάσχει ο τύπος της αίτησης. Για να εξασφαλιστεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος, τύπου Certiorari, θα πρέπει να καταχωρηθεί μονομερής αίτηση, η οποία να συνοδεύεται με Έκθεση, η οποία θα πρέπει να προηγείται της ένορκης δήλωσης, η οποία θα πρέπει να την επιβεβαιώνει. Σχετικά πρότυπα αίτησης και έκθεσης, παρατίθενται στο Σύγγραμμα «Προνομιακά Εντάλματα» του Π. Αρτέμη, 1η Έκδοση, 2004, σελ. 267-271. Όπως επίσης αναφέρεται στις σελίδες 39-40 του πιο πάνω Συγγράμματος, η Έκθεση γεγονότων απαιτείται από τους Αγγλικούς Κανόνες, οι οποίοι εφαρμόζονται στην Κύπρο λόγω μη θέσπισης δικών μας διαδικαστικών κανονισμών. Στην προκειμένη περίπτωση, ο Αιτητής παρέλειψε να καταχωρήσει τη σχετική Έκθεση.
Ανεξάρτητα του πιο πάνω δικονομικού κωλύματος, η Αίτηση θα οδηγείτο σε απόρριψη και για άλλους λόγους. Για να χορηγηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσης Certiorari ή Prohibition, θα πρέπει ο αιτητής να ικανοποιήσει το Δικαστήριο ότι υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση. Η διαπίστωση θα πρέπει να γίνει από το πρακτικό του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Η νομολογία είναι πλούσια από υποθέσεις, στις οποίες από το πρακτικό διαπιστώθηκε συζητήσιμη υπόθεση, ως αποτέλεσμα έλλειψης ή υπέρβασης δικαιοδοσίας, έκδηλη πλάνη περί το νόμο, προκατάληψη, δόλος, παράβαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης κ.ά.. Όμως, όπου το Δικαστήριο πειστεί ότι υπάρχει εναλλακτικό ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, δεν δίδεται άδεια για καταχώρηση αίτησης, εκτός αν αποδειχθεί ότι υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις που να δικαιολογούν την παρέκκλιση από το γενικό κανόνα.
Στην προκειμένη περίπτωση, η δικηγόρος για τον αιτητή δέχθηκε ότι υπάρχει το δικαίωμα έφεσης, αλλά ισχυρίστηκε ότι στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει έκδηλη πλάνη περί το νόμο. Διαφωνώ με τη θέση της κας Προδρόμου. Με κανένα τρόπο η ισχυριζόμενη έλλειψη δικαιοδοσίας είναι έκδηλη, αφού στην Δ.40, θ.17 δεν διευκρινίζεται η δικαιοδοσία του Δικαστηρίου. Για να αποφασιστεί το θέμα της δικαιοδοσίας, χρειάζεται ερμηνεία τόσο της πιο πάνω Διάταξης, όσο και του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου. Ενόψει της μη αποκάλυψης συζητήσιμης υπόθεσης και της ύπαρξης άλλου ένδικου μέσου, ο Αιτητής όφειλε να αποδείξει ότι υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις. Κατά την άποψή μου, απέτυχε να αποδείξει οποιεσδήποτε εξαιρετικές περιστάσεις που να δικαιολογούν την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας.
Ένας άλλος λόγος που συνηγορεί υπέρ της απόρριψης της αίτησης, είναι και η σχετικά μεγάλη καθυστέρηση που παρατηρήθηκε στην καταχώρησή της. Σύμφωνα με τη νομολογία, ο χρόνος μέσα στον οποίο υποβάλλεται η αίτηση, αποτελεί ουσιώδη παράγοντα για την ανάληψη και την άσκηση δικαιοδοσίας από το Ανώτατο Δικαστήριο. Στην προκειμένη περίπτωση, η απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου εκδόθηκε στις 24.3.2009, ενώ η αίτηση για άδεια καταχώρησης προνομιακού εντάλματος καταχωρήθηκε ένα περίπου μήνα μετά και συγκεκριμένα στις 27.4.2009. Στην ένορκη δήλωση δεν επεξηγούνται οι λόγοι της καθυστέρησης και τα όσα εξήγησε η κα Προδρόμου στην αγόρευσή της, ακόμα και αν μπορούσαν να αποτελέσουν μαρτυρία, δεν θα ήταν ικανοποιητικά.
Η αίτηση απορρίπτεται.