|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2009) 1 ΑΑΔ 1023
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Μ.ΦΩΤΙΟΥ, Δ.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155(4) ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (Π0ΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
και
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ (1) ΝΑΤΑΛΙΑΣ ΠΑΤΣΑΛΙΔΟΥ, ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ (2) ANS SECRETARIES LTD, ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ, (3) KRESCENT MANAGEMENT LTD, ΑΠΟ ΤΗ Β.Π.Ν., (4) ΚΜΙ ΗΟLDINGS LTD, ΑΠΟ ΤΙΣ Β.Π.Ν., (5) ROCKPOINT INVESTMENTS LTD, ΑΠΟ ΤΙΣ Β.Π.Ν. και (6) ORIANDA MANAGEMENT LTD, ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΔΙ΄ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΩΣ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ CERTIORARI ΚΑΙ PROHIBITION.
Και
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΘΕΣΜΟΥΣ Δ.2 Θ12
Και
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΝΟΜΟ, ΑΡΘΡΟ 9(1), (2) ΚΑΙ (3).
Και
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 30.2 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 6 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
Και
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ 2110/09 ΤΟΥ Ε.Δ. ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Και
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ ΣΤΙΣ 7.4.2009 ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ Αρ.2110/2009 ΤΟΥ Ε.Δ. ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ.
Εx parte αίτηση για άδεια καταχωρήσεως αιτήσεως για έκδοση διαταγμάτων Prohibition και Certiorari.
--------------------------------
5.8.2009
Α.Παπαχαραλάμπους, για τους αιτητές 1 και 6
Φρ.Γ.Χατζηχάννας, για τους αιτητές 2, 3, 4 και 5
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΦΩΤΙΟΥ, Δ.: Στις 3.4.2009 καταχωρήθηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας η αγωγή 2110/2009 σε κλητήριο ένταλμα της Δ.2, Κ.1 εναντίον όλων των αιτητών, ως εναγομένων 1-6. Οι εναγόμενοι 1, 2 και 6 διατυπώνεται στον τίτλο της αγωγής ότι είναι «εκ Λευκωσίας» ενώ οι εναγόμενοι 3, 4 και 5 «εκ Β.Π.Ν.». Στη συνέχεια στο μέρος που απευθύνεται το κλητήριο προς τους εναγομένους, δίδεται ως διεύθυνση των εναγομένων 1-6 «οδός Στασικράτους 16, 3ος όροφος, 1065 Λευκωσία».
Στις 7.4.2009 καταχωρήθηκε και μονομερής αίτηση με βάση την οποία στις 10.4.2009 εκδόθηκε προσωρινό διάταγμα εναντίον όλων των εναγομένων με το οποίο ουσιαστικά αυτοί εμποδίζονται από του να αποσύρουν με οποιοδήποτε τρόπο μετρητά που βρίσκονται επ΄ονόματι τους σε τραπεζικούς λογαριασμούς μέχρι ποσού €1.500,00 με πρόνοια ότι οι εναγόμενοι 1, 3 και 6 θα μπορούν να αποσύρουν ποσά μέχρι €1.367,00, €1.000,00 και €6.500,00, αντίστοιχα, για λειτουργικούς σκοπούς. Το προσωρινό διάταγμα έγινε επιστρεπτέο για τις 15.4.2009. Τόσο το κλητήριο ένταλμα όσο και η αίτηση μαζί με το προσωρινό διάταγμα «παραδόθηκαν», όπως το διατυπώνουν οι αιτητές, στην εναγόμενη 1. Οι εναγόμενοι 2-5 αφού καταχώρισαν εμφάνιση υπό διαμαρτυρία, στη συνέχεια καταχώρισαν και αίτηση για παραμερισμό του κλητηρίου εντάλματος και κατ΄επέκταση του προσωρινού διατάγματος. Καταχώρισαν επίσης και ένσταση στην αίτηση για προσωρινό διάταγμα, όπως έπραξαν και οι εναγόμενοι 1 και 6.
Στην αίτηση παραμερισμού του κλητηρίου εντάλματος βασικός ισχυρισμός των εναγομένων 2-5 είναι ότι η αγωγή είναι ανύπαρκτη αφού δεν φαίνεται να υπήρξε συμμόρφωση με τις πρόνοιες της Δ.2, Κ.2 για σφράγιση του κλητηρίου εντάλματος ούτε και της Δ.6, Κ.6 για επίδοση του εκτός δικαιοδοσίας.
Οι πιο πάνω αιτήσεις (δηλαδή η αίτηση παραμερισμού και η αίτηση για προσωρινό διάταγμα), ορίστηκαν στις 11.9.2009, η πρώτη για ακρόαση και η δεύτερη για μνεία.
Με την παρούσα αίτηση που καταχωρήθηκε στις 24.7.2009 και τέθηκε αρχικά στις 27.7.2009 ενώπιον άλλου συναδέλφου (ο οποίος όμως λόγω κωλύματος την ανέβαλε για τις 4.8.2009 οπότε και τέθηκε ενώπιον μου), οι αιτητές ζητούν την άδεια του Δικαστηρίου για καταχώριση αίτησης δια κλήσεως για την έκδοση διαταγμάτων certiorari και prohibition.
Με την αίτηση για certiorari θα ζητούν την ακύρωση της καταχώρισης της αγωγής (κλητηρίου εντάλματος) αφού αυτή έγινε χωρίς την εκ των προτέρων εξασφάλιση άδειας για σφράγιση και επίδοση του κλητηρίου εντάλματος εκτός δικαιοδοσίας και κατ΄επέκταση την ακύρωση και του προσωρινού διατάγματος που εκδόθηκε με βάση την αγωγή αυτή. Με την αίτηση prohibition θα ζητούν (αν δοθεί η αιτούμενη άδεια), όπως το Δικαστήριο τούτο απαγορεύσει στο Επαρχιακό Δικαστηρίου Λευκωσίας να προχωρήσει στην εκδίκαση της υπόθεσης με βάση το εν λόγω κλητήριο ένταλμα και την μονομερή αίτηση που αφορά το προσωρινό διάταγμα.
Tα κριτήρια που πρέπει να ικανοποιούνται για τη χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος, έχουν διασαφηνιστεί από όγκο νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. (Βλ.μεταξύ άλλων In re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250, Aνθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41). Στην υπόθεση Αναφορικά με την αίτηση του Αλέκου Κωνσταντινίδη (2003) 1 (Β) Α.Α.Δ. 1298 σελ. 1303 ο Αρέστης Δ. (όπως ήταν τότε) διατύπωσε το θέμα ως ακολούθως:
«Στο παρόν στάδιο το δικαστήριο κατά την ενάσκηση της διακριτικής του εξουσίας εξετάζει κατά πόσον υπάρχει συζητήσιμη εκ πρώτης όψεως υπόθεση που να δικαιολογεί επαρκώς την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας. Δεν χρειάζεται να εμβαθύνει περισσότερο στην υπόθεση. Είναι αρκετό σε αυτό το στάδιο με βάση το υλικό που βρίσκεται ενώπιον του δικαστηρίου να δικαιολογείται η παραχώρηση τέτοιας άδειας: Γενικός Εισαγγελέας ν. Π. Χρίστου (1962) C.L.R. 129, Εξ πάρτε Νίνα Παναρέτου (1972) 1 C.L.R. 165, Kακος (1985) 1 C.L.R. 250, Αργυρίδης (1987) 1 C.L.R. 23, A.L.S. Aircraft Leasing System Ltd., Αίτηση (2000) 1 Α.Α.Δ. 51.
Οι λόγοι για τους οποίους εκδίδονται προνομιακά εντάλματα περιλαμβάνουν:
(α) Έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας.
(β) Έκδηλη πλάνη Νόμου προφανής στα πρακτικά.
(γ) Προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση.
(δ) Δόλο ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης.
(ε) Παράβαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.
(Βλ. μεταξύ άλλων, Αναφορικά με το Τζεννάρο Περρέλλα (Αρ.2) (1995) 1 A.Α.Δ. 692).»
Στην υπόθεση Base Metal Trading Ltd. v. FASTACT DEVELOPMENTS LTD. κ.α. (2004) 1 (Γ) A.A.Δ. 1535, 1541 ο Γαβριηλίδης Δ. εκδίδοντας την απόφαση του Εφετείου, διατύπωσε το θέμα ως ακολούθως:
«Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και, περαιτέρω, στην περίπτωση όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. (Βλ. μεταξύ άλλων, R. v Secretary of State (1986) 1 All ER 717, Ανθίμου (1991) 1 ΑΑΔ 41, Στ. Μεστάνα, Πολ. Εφ. 9906, 22.9.2000 και Χρ. Μιχαήλ και Στ. Μιχαηλίδη, Αίτηση Αρ. 13/2001, 1.3.2001). Στη Hellenger Trading Ltd, Aίτηση αρ. 94/2000, 30.11.2000, διευκρινίστηκε, ορθά ότι η αρχή αυτή «ισχύει γενικά, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα». Έστω, δηλαδή, και αν ο προβαλλόμενος λόγος είναι έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. (Βλ. επίσης, Σ. Μαρκίδης κ.α., Αίτηση αρ. 133/03, 20.2.04). Αν δε, παρά τη μη ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, χορηγηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για certiorari, η μη ύπαρξη τέτοιων περιστάσεων συνιστά, a fortiori λόγο απόρριψης της αίτησης.»
Στρεφόμενος στα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης προσέχω ότι οι αιτητές επικαλούνται περιληπτικά τους ακόλουθους λόγους:
(α) ότι τόσο ο πρωτοκολλητής όσο και το Δικαστήριο ενήργησαν καθ΄υπέρβαση δικαιοδοσίας αφού δέxτηκαν την καταχώριση του κλητηρίου εντάλματος χωρίς να εξασφαλιστεί άδεια για σφράγιση και επίδοση του εκτός δικαιοδοσίας.
(β) το δικαστήριο εξέδωσε το προσωρινό διάταγμα χωρίς επαρκή μαρτυρία για το κατ΄ επείγον της αίτησης, ενάντια του άρθρου 9(1) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.6.
(γ) το δικαστήριο εξέδωσε το προσωρινό διάταγμα χωρίς να ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960.
(δ) η δοθείσα εγγύηση από τους ενάγοντες δεν ικανοποιεί τις πρόνοιες του άρθρου 9.2 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.6.
(ε) το προσωρινό διάταγμα είναι αόριστο και καταπιεστικό για τους αιτητές.
(στ) το Δικαστήριο διατήρησε το ενδιάμεσο διάταγμα σε ισχύ πέραν του χρόνου που απαιτείτο για επίδοση.
(ζ) το Δικαστήριο ενήργησε ενάντια του άρθρου 30 του Συντάγματος και του άρθρου 6.1 της Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων «με την μη έγκαιρη προώθηση της αίτησης των εναγόντων» (προφανώς εννοούν των εναγομένων) για εκδίκαση της αίτησης για παραμερισμό του κλητηρίου εντάλματος και του προσωρινού διατάγματος.
(η) δεν υπάρχουν άλλα ένδικα μέσα ή αν υπάρχουν αυτά είναι αναποτελεσματικά και εν πάση περιπτώσει υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις.
Κατά την έναρξη της ακρόασης της αίτησης το Δικαστήριο εξέφρασε προς τους ευπαιδεύτους συνηγόρους την εκ πρώτης όψης αντιμετώπιση της αίτησης, ότι δηλαδή αυτή δεν πρέπει να ευσταθεί εφόσον υπάρχουν άλλες θεραπείες. Ο κ.Χατζηχάννας δήλωσε ότι η παρούσα διαδικασία είναι πιο ταχεία και αποτελεσματική παρά στο Επαρχιακό Δικαστήριο.
Εξέτασα την αίτηση υπό το φως των πιο πάνω νομικών αρχών και τα όσα οι ευπαίδευτοι συνήγοροι αναφέρουν στη λεπτομερή και εμπεριστατωμένη γραπτή τους αγόρευση καθώς και τα όσα συμπλήρωσαν προφορικά ενώπιον μου. Για τους λόγους που εξηγώ στη συνέχεια, καταλήγω πως η παρούσα αίτηση δεν είναι κατάλληλη για παραχώρηση της αιτούμενης άδειας.
(α) ΄Ολοι οι νομικοί λόγοι που βασίζουν την παρούσα αίτηση έχουν παρατεθεί στην αίτηση παραμερισμού του κλητηρίου εντάλματος και προσωρινού διατάγματος που καταχώρισαν οι αιτητές 2-5, αλλά και στην ένσταση όλων των αιτητών (εναγομένων στην αγωγή) στην αίτηση για προσωρινό διάταγμα και θα εξεταστούν από το Επαρχιακό Δικαστήριο. Ο συνδυασμός των δυο διαδικασιών (αίτηση για παραμερισμό και ένσταση στο προσωρινό διάταγμα) αποβλέπουν στην ίδια θεραπεία που ζητείται από το παρόν Δικαστήριο με τη σκοπούμενη αίτηση για certiorari, για ακύρωση δηλαδή του κλητηρίου εντάλματος και του προσωρινού διατάγματος. Επομένως θεωρώ την παρούσα διαδικασία, ιδιαίτερα όσον αφορά τους αιτητές 2-5, ως καταχρηστική της διαδικασίας του Δικαστηρίου και αυτός είναι αρκετός λόγος για απόρριψη της παρούσας αίτησης. Η υπόθεση Διευθυντής των Φυλακών ν. Τζεννάρο Περρέλλα (1995) 1 Α.Α.Δ. 217 καθώς και οι υπόλοιπες αυθεντίες που επικαλούνται οι αιτητές για να ισχυριστούν κατάχρηση της διαδικασίας από πλευράς των εναγόντων, είναι σχετικές.
(β) Αναφορικά με όλους τους αιτητές, τα θέματα που εγείρονται στην παρούσα, είναι θέματα που θα εξεταστούν από το Επαρχιακό Δικαστήριο στα πλαίσια της αίτησης για προσωρινό διάταγμα για το οποίο ήδη καταχωρήθηκαν ενστάσεις. Για παράδειγμα το κατά πόσον ικανοποιείται το επείγον της αίτησης, αν ικανοποιούνταν οι προϋποθέσεις με βάση το άρθρο 32 του Ν.14/60, το είδος της παραχωρηθείσας εγγύησης κ.λπ., είναι όλα θέματα που μπορούν να εξεταστούν από το Επαρχιακό Δικαστήριο.
(γ) Το παράπονο ότι έγινε επιστρεπτέο το προσωρινό διάταγμα για περισσότερο χρόνο απ΄ότι είναι αναγκαίο για επίδοση του, δεν ευσταθεί. Δόθηκε το προσωρινό διάταγμα μονομερώς στις 7.4.09 και έγινε επιστρεπτέο σε 8 μέρες, δηλαδή στις 15.4.2009. Η προέκταση του παραπόνου ότι καθυστέρησε η ακρόαση της αίτησης για προσωρινό διάταγμα και/ή της αίτησης για παραμερισμό του κλητηρίου εντάλματος, δεν θεωρώ, εκ πρώτης όψεως, ότι είναι τέτοια που παραβιάζει το άρθρο 30 του Συντάγματος ή το άρθρο 6.1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης. Εν πάση περιπτώσει, σε περίπτωση που η απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου είναι εναντίον των αιτητών, μπορεί και ο λόγος αυτός να είναι μεταξύ των λόγων έφεσης. Διαφωνώ με την εισήγηση των ευπαιδεύτων συνηγόρων των αιτητών ότι έστω και αν υπάρχει άλλη θεραπεία (π.χ. δικαίωμα έφεσης), υπάρχουν εδώ εξαιρετικές περιστάσεις που δικαιολογούν την αίτηση. Οι περιστάσεις αυτές, όπως τις επικαλούνται οι αιτητές, είναι ξανά οι ίδιες και ουσιαστικά ότι το κλητήριο ένταλμα δεν είναι σύμφωνα με τη Δ.2 Κ.2 και Δ.6 Κ.6. Αυτό όμως αφορά τους αιτητές 2-5 που είναι, όπως αναφέρουν οι ίδιοι, κάτοικοι εξωτερικού. Βέβαια η απαίτηση της Δ.2 Κ.2 για σφράγιση του κλητηρίου εντάλματος κατόπιν άδειας του Δικαστηρίου, είναι για τις περιπτώσεις όπου το κλητήριο ή η ειδοποίηση του κλητηρίου, θα επιδοθεί στο εξωτερικό. Εδώ δεν έγινε τέτοια επίδοση, αφού η επίδοση, έγινε στην Κύπρο. Τώρα το αν η επίδοση είναι καλή ή όχι, είναι θέμα που μπορεί να εξεταστεί από το Επαρχιακό Δικαστήριο. Επίσης και αν ακόμη το κλητήριο παραβιάζει τη Δ.2 Κ.2, τη Δ.2. Κ12 ή τη Δ.6 Κ.6, αυτό δεν σημαίνει ότι το Δικαστήριο ενήργησε εκτός δικαιοδοσίας, αλλά είναι θέμα παρατυπίας που θα εξεταστεί υπό το φως της Δ.64 όπως αυτή τροποποιήθηκε το 1995.
(στ) Και αν ακόμη η παρούσα αίτηση γινόταν δεκτή, δεν βλέπω ότι η διαδικασία σ΄αυτό το Δικαστήριο θα είναι πολύ πιο σύντομη από τη διαδικασία στο Επαρχιακό Δικαστήριο που είναι ορισμένη στις 11.9.2009. Είναι ορθή η παρατήρηση των ευπαιδεύτων συνηγόρων των αιτητών ότι η αίτηση για προσωρινό διάταγμα είναι για μνεία και όχι για ακρόαση. Βέβαια ήταν αίτημα των αιτητών 2-5 να δικαστεί πρώτα η αίτηση για παραμερισμό, από δε πλευράς των αιτητών 1 και 6 να εκδικαστεί η αίτηση για προσωρινό διάταγμα. Το Δικαστήριο όρισε την μια για ακρόαση και την άλλη για μνεία. Επί του προκειμένου αναφέρω ότι είναι επιθυμητό όπως το Επαρχιακό Δικαστήριο δώσει σύντομη ημερομηνία ακρόασης και στην αίτηση για προσωρινό διάταγμα. Βέβαια αν επιτύχει η αίτηση για παραμερισμό, τουλάχιστο για τους αιτητές 2-5 αυτομάτως τερματίζεται και το προσωρινό διάταγμα.
(ζ) Από πλευράς αιτητών 1 και 6 δεν έχει στοιχειοθετεί λόγος που να δικαιολογεί την χορήγηση άδειας. Οιαδήποτε παρατυπία αναφορικά με τη σφράγιση του κλητηρίου εντάλματος και την επίδοσή του, δεν τους αφορά. ΄Ολοι οι λόγοι που αναφέρουν θα εξεταστούν στην αίτηση για προσωρινό διάταγμα, αφού διατυπώνονται στην ένσταση τους.
(η) Αν οι αιτητές διαφωνούσαν με την απόφαση του Δικαστηρίου να ορίσει τις αιτήσεις από τις 22.7.2009 στις 11.9.2009, είχαν και εδώ άλλη θεραπεία, ιδιαίτερα μετά την πρόσφατη τροποποίηση του περί Δικαστηρίων Νόμου.
Ενόψει των πιο πάνω η αίτηση απορρίπτεται.
Μ. Φωτίου,
Δ.
/ΜΑ