|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ELIAS KHAN ν. ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ, Υπόθεση Αρ. 1050/2005, 14 Μαρτίου 2007
Tράπεζα Kύπρου Δημόσια Eταιρεία Λτδ ν. Γ. & K. Bιονευρολογική Λτδ και Άλλων (2011) 1 ΑΑΔ 234
Δημητρίου Μάριος ν. Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ (2015) 1 ΑΑΔ 2259, ECLI:CY:AD:2015:A697
(2008) 1 ΑΑΔ 1021
(Παραλήφθηκε στο Τμήμα Νομικών Εκδόσεων στις 17 Οκτωβρίου, 2008, προς αντικατάσταση αυτής που δημοσιεύθηκε στο βιβλίο
(2007) 1(B) Α.Α.Δ. 1268)
10 Δεκεμβρίου, 2007
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΙΑΜΜΑΣ,
Εφεσείων,
ν.
ΛΑΪΚΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΛΤΔ,
Εφεσίβλητης.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 127/2006)
Αποφάσεις και διατάγματα ― Έκδοση απόφασης εναντίον πρωτοφειλέτιδας εταιρείας και του εγγυητή της, λόγω παράλειψης εμφάνισης ― Αποδοχή αίτησης για παραμερισμό της απόφασης εναντίον της εταιρείας λόγω μη νομότυπης επίδοσης της αγωγής και απόρριψη της αίτησης εναντίον του εγγυητή λόγω αδικαιολόγητης καθυστέρησης στην καταχώρηση της αίτησης για παραμερισμό της απόφασης ― Κατά πόσο ακολουθήθηκε η ορθή διαδικασία.
Ο εφεσείων ήταν ο εγγυητής χρέους της πρωτοφειλέτιδας εταιρείας (η εταιρεία) προς την εφεσίβλητη - τράπεζα. Η τελευταία καταχώρησε αίτηση για απόφαση λόγω παράλειψης εμφάνισης η οποία έγινε δεκτή. Η εταιρεία και ο εφεσείων καταχώρησαν αίτηση για παραμερισμό της απόφασης. Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποδέκτηκε την αίτηση της εταιρείας λόγω του ότι η επίδοση του κλητηρίου εντάλματος δεν έγινε νομότυπα, ενώ απέρριψε την αίτηση του εφεσείοντος λόγω αδικαιολόγητης καθυστέρησης στην καταχώρηση της αίτησης.
Ο εφεσείων εφεσίβαλε την απόφαση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αποδέχθηκε την έφεση και αποφάνθηκε ότι:
Ακολουθώντας την πιο πάνω διαδικασία το Δικαστήριο αποφάσισε ουσιαστικά και τελεσίδικα την ύπαρξη του χρέους και την οφειλή της πρωτοφειλέτιδας εταιρείας, αφού στην πράξη εξέδωσε και απόφαση εναντίον της εταιρείας χωρίς αυτή να είναι ενώπιον του Δικαστηρίου, μιας και το κλητήριο ένταλμα που της επιδόθηκε είχε ακυρωθεί. Όταν οδηγηθεί η υπόθεση ενώπιον του Δικαστηρίου, με την καταχώρηση εμφάνισης εκ μέρους της εταιρείας, θα προβληθεί λογικά το ερώτημα: ποία υπεράσπιση θα μπορεί να προβάλει, εφόσον το Δικαστήριο διαπίστωσε ήδη την ύπαρξη και την οφειλή του χρέους και εξέδωσε απόφαση για τον εγγυητή; Η διαδικασία που ακολουθήθηκε πάσχει και η πρωτόδικη απόφαση πρέπει να παραμερισθεί.
Η έφεση επιτράπηκε με έξοδα υπέρ του εφεσείοντος.
Έφεση.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Υπόθ Αρ. 6616/03), ημερομ. 24.2.2006.
Φρ. Χ"Χάννας, για τον Εφεσείοντα.
Θ. Κυπριανού για Κινάνη, για την Εφεσίβλητη.
Ex-tempore
ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΕΙ ΜΕ ΔΙΑΤΑΓΗ ΗΜΕΡ. 16.10.2008
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Η αγωγή της εφεσίβλητης στρεφόταν εναντίον της εταιρείας «Σιαμμάς Ποδοσφαιρικά και Ιπποδρομιακά Στοιχήματα Λτδ», στη συνέχεια «η εταιρεία», και του εφεσείοντα, για χρέος που οφείλεται κατά τους ισχυρισμούς της εφεσίβλητης-τράπεζας, από την εταιρεία ως πρωτοφειλέτιδα και τον εφεσείοντα, διευθυντή της, ως εγγυητής. Η εφεσίβλητη καταχώρισε αίτηση ενώπιον του δικάσαντος Δικαστηρίου για απόφαση λόγω παράλειψης εμφάνισης η οποία έγινε δεκτή. Στη συνέχεια η εταιρεία και ο εφεσείων καταχώρησαν αίτηση για παραμερισμό της απόφασης.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποδέκτηκε την αίτηση της εταιρείας. Έκρινε, πως δεν έγινε νομότυπα η επίδοση, την οποία και ως εκ τούτου παραμέρισε. Απέρριψε όμως την αίτηση του εφεσείοντα, κρίνοντας πως ο εφεσείων ήταν ένοχος αδικαιολόγητης καθυστέρησης στην καταχώρηση της αίτησης.
Με την υπό συζήτηση έφεση ο εφεσείων προσβάλλει την πρωτόδικη απόφαση ως εσφαλμένη. Υποδείξαμε στην αρχή της συζήτησης ένα καθαρά νομικό ζήτημα το οποίο δεν περιλαμβάνεται στους λόγους έφεσης, οφείλουμε όμως να εξετάσουμε, γιατί στην ουσία άπτεται του δικαιοδοτικού πλαισίου του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Το θέμα προκύπτει από το γεγονός πως, αφενός το πρωτόδικο Δικαστήριο ακύρωσε την επίδοση στην εταιρεία, πρωτοφειλέτιδα του χρέους, αλλά προχώρησε και απέρριψε την αίτηση του εφεσείοντα για παραμερισμό της απόφασης γι' αυτό ακριβώς το χρέος εναντίον του εφεσείοντα, ως εγγυητή. Ακολουθώντας όμως αυτή τη διαδικασία το Δικαστήριο αποφάσισε ουσιαστικά και τελεσίδικα την ύπαρξη του χρέους και την οφειλή της πρωτοφειλέτιδας εταιρείας, γιατί με την κατάληξη αυτή εκδίδεται στην πράξη και απόφαση εναντίον της εταιρείας, η οποία δεν ήταν ενώπιον του Δικαστηρίου, μιας και το κλητήριο ένταλμα που της επιδόθηκε ακυρώθηκε. Όταν οδηγηθεί η υπόθεση ενώπιον του Δικαστηρίου, με την καταχώριση εμφάνισης εκ μέρους της εταιρείας, θα προβληθεί λογικά το ερώτημα: ποία υπεράσπιση θα μπορεί να προβάλει, εφόσον το Δικαστήριο διαπίστωσε ήδη την ύπαρξη και την οφειλή του χρέους και εξέδωσε απόφαση για τον εγγυητή;
Κρίνουμε, επομένως, πως η διαδικασία που ακολουθήθηκε πάσχει. Η έφεση επιτυγχάνει. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Η διαταγή για έξοδα ακυρώνεται και η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα υπέρ του εφεσείοντα.
Η έφεση επιτρέπεται με έξοδα υπέρ του εφεσείοντος.