|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2008) 1 ΑΑΔ 380
10 Απριλίου, 2008
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ,
Εφεσείων,
ν.
ΝΙΚΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ,
Εφεσιβλήτου.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 227/2006)
Αγωγή ― Αγώγιμο δικαίωμα ― Παρερμηνεία αγώγιμου δικαιώματος ― Ακύρωση πρωτόδικης απόφασης κατ' έφεση και έκδοση διαταγής όπως η αγωγή τεθεί ενώπιον του εκδικάσαντος αυτήν Δικαστηρίου για έκδοση απόφασης επί των επιδίκων θεμάτων.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού απέρριψε την αγωγή του εφεσείοντος - ενάγοντος χωρίς να προβεί σε επιμερισμό ευθύνης σε υπόθεση τροχαίου ατυχήματος το οποίο έλαβε χώρα στη Λεμεσό, με εμπλεκόμενα αυτοκίνητα το αυτοκίνητο του εφεσείοντος - ενάγοντος αφ' ενός και το αυτοκίνητο του εφεσίβλητου - εναγόμενου, αφ' ετέρου. Οι λόγοι απόρριψης αφορούσαν τη διάσταση μεταξύ δικογράφων και μαρτυρίας σε σχέση με την εκδοχή του εφεσείοντος, και παρ' όλον ότι το Δικαστήριο άκουσε όλη τη μαρτυρία, δεν προέβη σε διαπιστώσεις επί της ουσίας οι οποίες και θα ευρίσκοντο ενώπιον του Εφετείου σε περίπτωση που θα ανατρέπετο η πρωτόδικη απόφαση. Το θέμα της ευθύνης ήταν και το μόνο επίδικο θέμα, αφού οι γενικές και ειδικές αποζημιώσεις του εφεσείοντος είχαν συμφωνηθεί προηγουμένως σε £1.300 επί πλήρους ευθύνης.
Ο εφεσείων εφεσίβαλε την απόφαση.
Αποφασίστηκε ότι:
H πρωτόδικη Δικαστής η οποία άκουσε όλη τη μαρτυρία μπορεί να επιληφθεί περαιτέρω της υπόθεσης ώστε να αποφασίσει το πραγματικό επίδικο θέμα της ευθύνης, συμπληρώνοντας έτσι την κρίση και απόφασή της επί της υπόθεσης την οποία είχε επιφυλάξει. Και βεβαίως αναμένεται να δοθεί προτεραιότητα ώστε να μην υπάρξει και άλλη καθυστέρηση στην ήδη σημειωθείσα καθυστέρηση.
Η έφεση επιτράπηκε με €1000 έξοδα, περιλαμβανομένου και του Φ.Π.Α., εναντίον του εφεσίβλητου.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Allocay Holdings Ltd v. Τσιάρτα κ.ά. (2006) 1 Α.Α.Δ. 1220.
Έφεση.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Λυκούργου, Ε.Δ.), (Αγωγή Αρ. 6920/2000), ημερομ. 11.5.06.
Κ. Μελάς, για τον Εφεσείοντα.
Στ. Ερωτοκρίτου, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Χατζηχαμπής.
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Πριν οκτώ χρόνια συγκρούσθησαν στην παραλιακή λεωφόρο της Λεμεσού δύο αυτοκίνητα οδηγούμενα από τους διαδίκους. Η μακρά και περίπλοκη πορεία της υπόθεσης (μας ελέχθη κατά την ακρόαση ότι μέχρι την ενώπιον μας διαδικασία μεσολάβησε άλλη έφεση και επανεκδίκαση) ήταν υπέρμετρα δυσανάλογη της σημασίας της, χαρακτηριστικό της οποίας είναι ότι οι γενικές και ειδικές αποζημιώσεις του Εφεσείοντα-Ενάγοντα συμφωνήθησαν σε £1.300 στη βάση πλήρους ευθύνης με μόνο ζήτημα προς εκδίκαση την ευθύνη, και δεν περιποιεί τιμή σε όσους συνέβαλαν σε αυτή. Και όχι μόνο τούτο. Η ευπαίδευτη Δικαστής η οποία επελήφθη της υπόθεσης, παρά το ότι άκουσε όλη τη μαρτυρία, την απέρριψε για λόγους που αφορούν τα δικόγραφα, χωρίς δυστυχώς να αποφανθεί με διαπιστώσεις επί της ουσίας έστω σε περίπτωση που θα ήταν λανθασμένη επί της δικογραφικής πτυχής.
Όπως και είναι. Στο δικόγραφο του ο Εφεσείων ισχυρίσθηκε ότι επροπορεύετο του Εφεσίβλητου-Εναγόμενου και ότι, όταν ο ίδιος έστριβε αριστερά σε πάροδο, το αυτοκίνητο του Εφεσίβλητου, παραλείποντας να κρατήσει επαρκή απόσταση, συγκρούσθηκε στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου του. Η αναφορά αυτή εγίνετο και στις παρεχόμενες στο δικόγραφο λεπτομέρειες αμέλειας του Εφεσίβλητου. Η εκδοχή του Εφεσίβλητου ήταν άλλη - ισχυρίσθηκε ότι, ενώ ο Εφεσείων ευρίσκετο στην άλλη πλευρά του δρόμου, απότομα και χωρίς ένδειξη έστριψε αριστερά για να κάνει επαναστροφή ή να εισέλθει στην πάροδο και του απέκοψε την πορεία. Διεφάνη από τη μαρτυρία για τον Εφεσείοντα ότι η σύγκρουση έγινε στο άνοιγμα της παρόδου αφού ο Εφεσίβλητος οδήγησε πιο αριστερά στο παγκέτο και ότι οι ζημιές στο αυτοκίνητο του Εφεσείοντα δεν ήσαν στο πίσω μέρος αυτού αλλά πίσω αριστερά μεταξύ της πόρτας και του τροχού. Η ευπαίδευτη Δικαστής έκρινε ότι υπήρχε τέτοια διάσταση μεταξύ των δικογράφων και της μαρτυρίας του Εφεσείοντα ώστε η μαρτυρία του να μην μπορούσε, ως εκτός δικογράφου, να ληφθεί υπ΄όψη.
Όπως είπαμε, δεν συμφωνούμε. Κατ' αρχάς, ο τρόπος που, σύμφωνα με τη μαρτυρία για τον Εφεσείοντα, έγινε η σύγκρουση, δεν εξήρχετο του πνεύματος της εκδοχής του ότι αυτή έγινε στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου του ενώ ο ίδιος έστριβε αριστερά και ο Εφεσίβλητος τον ακολουθούσε. Η μαρτυρία δεν απεκάλυπτε εντελώς άλλη εκδοχή, ούτε, υπό το πρίσμα της όλης εκδοχής, μπορούσε να εκληφθεί τόσο κυριολεκτικά η αναφορά στο «πίσω μέρος» του αυτοκινήτου. Εξ άλλου, υπήρχαν και άλλες λεπτομέρειες αμέλειας στο δικόγραφο, για τις οποίες ο Εφεσίβλητος δεν ζήτησε εξειδίκευση και οι οποίες συνήδαν με τη μαρτυρία για τον Εφεσείοντα (μη τήρηση δέουσας απόστασης, υπερβολική ταχύτητα, κακός έλεγχος, έλλειψη παρατηρητικότητας) και τη βασική εκδοχή του στο δικόγραφο. Πέραν τούτων, ο Εφεσίβλητος ουδεμία ένσταση έφερε στην προσκόμιση της μαρτυρίας που, όπως ο ίδιος ισχυρίσθηκε στο τέλος της ημέρας, ήταν σε τέτοια διάσταση με τα δικόγραφα ώστε να μην μπορούσε να ληφθεί υπ΄όψη. Η κατάληξη μας βεβαίως περιορίζεται στο επίδικο θέμα. Ασφαλώς δεν σχολιάζουμε την όποια σημασία, για σκοπούς κρίσης επί της αξιοπιστίας, θα μπορούσε να έχει η όποια διαφορά μεταξύ δικογράφων και μαρτυρίας στο πλαίσιο της ευρύτερης αξιολόγησης της μαρτυρίας για τους διαδίκους.
Το οποίο μας οδηγεί στο τι δέον γενέσθαι τώρα, με την επιτυχία της έφεσης. Ότι έγινε και στην Allocay Holdings Ltd ν. Ανδρέα Τσιάρτα κ.ά. (2006) 1 Α.Α.Δ. 1220. Δοθέντος ότι δεν υπάρχει εξ αντικειμένου κώλυμα, η ευπαίδευτη Δικαστής η οποία άκουσε όλη τη μαρτυρία μπορεί να επιληφθεί περαιτέρω της υπόθεσης ώστε να αποφασίσει το πραγματικό επίδικο θέμα της ευθύνης, συμπληρώνοντας έτσι την κρίση και απόφαση της επί της υπόθεσης την οποία είχε επιφυλάξει. Και βεβαίως αναμένεται να δοθεί προτεραιότητα ώστε να μην υπάρξει και άλλη καθυστέρηση.
Η έφεση επιτυγχάνει. Η προσβαλλόμενη απόφαση και η ακόλουθη αυτής διαταγή για έξοδα παραμερίζονται. Η αγωγή θα τεθεί ενώπιον της Δικαστή που τη δίκασε ώστε να συμπληρωθεί η εκδίκαση της με την έκδοση απόφασης επί των επιδίκων θεμάτων στη βάση της ήδη δοθείσας μαρτυρίας και των επ΄αυτής αγορεύσεων. Τα έξοδα της έφεσης, καθοριζόμενα σε 1000 ευρώ, περιλαμβανομένου και του ΦΠΑ, θα είναι υπέρ του Εφεσείοντα και εναντίον του Εφεσίβλητου.
Η έφεση επιτρέπεται με €1000 έξοδα, περιλαμβανομένου και του Φ.Π.Α., εναντίον του εφεσίβλητου.