ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Απόκρυψη Αναφορών (Noteup off) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:



ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:

(2008) 1 ΑΑΔ 296

20 Μαρτίου, 2008

[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]

ΗΛΙΑΣ ΤΣΙΑΚΛΙΔΗΣ,

Εφεσείων,

v.

ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΙΑΝΟΥ,

Εφεσιβλήτου.

(Πολιτική Έφεση Αρ. 210/2006)

 

Συναλλαγματική ― Αγωγή ενάγοντος με την οποία αξίωνε το λαβείν του δυνάμει επιταγής η οποία επιστράφηκε απλήρωτη λόγω έλλειψης διαθέσιμων κεφαλαίων του εναγομένου, εκδότη της επιταγής ― Η επίδικη επιταγή ήταν ασυμπλήρωτη, εκδόθηκε αρχικά από τον εναγόμενο και δόθηκε προς τρίτο πρόσωπο για την πληρωμή χρέους του εναγομένου προς αυτό και παραδόθηκε τελικά από το τρίτο πρόσωπο προς τον ενάγοντα ο οποίος τη συμπλήρωσε πριν την παρουσιάσει για πληρωμή ― Κατά πόσο ο ενάγων κατέστη «νομιμοποιημένος κομιστής» στην έννοια του Άρθρου 29(1) του περί Συναλλαγματικών Νόμου, Κεφ.262 ― Κατά πόσο ο ενάγων είχε δικαίωμα έγερσης αγωγής εναντίον του εκδότη της επιταγής.

Ο εφεσείων εξέδωσε τραπεζική επιταγή εκ Λ.Κ.2867 και την παρέδωσε στον Ε. Ευαγγέλου για πληρωμή χρέους του που δημιουργήθηκε στα πλαίσια των μεταξύ τους εμπορικών συναλλαγών. Ο τελευταίος, παρέδωσε την επιταγή στον εφεσίβλητο προκειμένου να εξοφλήσει δικό του χρέος προς αυτόν δυνάμει τιμολογίων. Η επιταγή ήταν ασυμπλήρωτη και τη συμπλήρωσε ο εφεσίβλητος, ο οποίος και την παρουσίασε για πληρωμή. Η επιταγή επεστράφη απλήρωτη λόγω έλλειψης διαθέσιμων κεφαλαίων του εκδότη. (εφεσείοντος).

Ο εφεσίβλητος ήγειρε αγωγή εναντίον του εφεσείοντος με την οποία αξίωσε το λαβείν του (Λ.Κ. 2867) δυνάμει της επίδικης επιταγής. Κατόπιν δίκης, εκδόθηκε απόφαση υπέρ του εφεσίβλητου (ενάγοντος) και εναντίον του εφεσείοντος (εναγόμενου) για το ποσό των Λ.Κ. 2867 με νόμιμο τόκο και έξοδα.

Ο εφεσείων εφεσίβαλε την απόφαση. Υπέβαλε, μεταξύ άλλων, πως ο εφεσίβλητος δεν είχε οποιαδήποτε εξυπακουόμενη εξουσιοδότηση για συμπλήρωση της επιταγής και ότι, εφόσον η επιταγή δεν ήταν συμπληρωμένη και κανονική όταν παραδόθηκε στον εφεσίβλητο, αυτός δεν κατέστη «νομιμοποιημένος κομιστής» στην έννοια του Άρθρου 29(1) του περί Συναλλαγματικών Νόμου, Κεφ. 262.

Αποφασίστηκε ότι:

1.  Από τη στιγμή που δόθηκε αξία στην επιταγή και αυτή περιήλθε νομίμως στην κατοχή του εφεσίβλητου από τον Ευαγγέλου, ο εφεσίβλητος κατέστη κάτοχος της επιταγής για αξία (holder for value) με βάση τις πρόνοιες του Άρθρου 27 του περί Συναλλαγματικών Νόμου, Κεφ. 262 και υπό αυτή την ιδιότητα, είχε εκ του νόμου εξουσία να συμπληρώσει την επιταγή διά της αναγραφής του ονόματός του ως δικαιούχου (payee) και να την παρουσιάσει για πληρωμή. Η σχετική εξουσία συμπλήρωσης της επιταγής, κάτω από ανάλογες περιστάσεις, παρέχεται στον κάτοχο της επιταγής δυνάμει του Άρθρου 20 του περί Συναλλαγματικών Νόμου, Κεφ. 262.

2.  Ο εφεσίβλητος, ως ο κάτοχος για αξία της επιταγής είχε τα εκ του νόμου (Άρθρο 38 του περί Συναλλαγματικών Νόμου, Κεφ. 262) δικαιώματα, ανάμεσα στα οποία και το δικαίωμα έγερσης αγωγής στο όνομά του εναντίον του εκδότη.

Η έφεση απορρίφθηκε με €1460 έξοδα υπέρ του εφεσίβλητου.

Έφεση.

Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Δρουσιώτης, Ε.Δ.), (Αγωγή Αρ. 6701/02), ημερομ. 27.4.06).

Κ. Χατζηϊωάννου, για τον Εφεσείοντα.

Σ. Πούγιουρος, για τον Εφεσίβλητο.

Cur. adv. vult.

ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Κραμβής.

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων εξέδωσε την επίδικη τραπεζική επιταγή ημερομηνίας 30.8.1995 εκ Λ.Κ.2867 και την παρέδωσε στον Ευάγγελο Ευαγγέλου για την πληρωμή χρέους του που δημιουργήθηκε στα πλαίσια των μεταξύ τους εμπορικών συναλλαγών.

Ο Ευαγγέλου, προκειμένου να εξοφλήσει δικό του χρέος, οφειλόμενο δυνάμει  τιμολογίων προς τον εφεσίβλητο, παρέδωσε στον τελευταίο την πιο πάνω επιταγή. Επειδή η επιταγή ήταν ασυμπλήρωτη, ο εφεσίβλητος προχώρησε στη συμπλήρωση της διά της αναγραφής του ονόματός του στην κενή θέση του δικαιούχου και την παρουσίασε για πληρωμή. Η επιταγή επιστράφηκε απλήρωτη λόγω έλλειψης διαθέσιμων κεφαλαίων του εκδότη (εφεσείοντα).

Ο εφεσίβλητος κίνησε αγωγή εναντίον του εφεσείοντα με την οποία αξίωσε το λαβείν του (Λ.Κ. 2867) δυνάμει της επίδικης επιταγής. Κατόπιν δίκης, εκδόθηκε απόφαση υπέρ του εφεσίβλητου (ενάγοντα) και εναντίον του εφεσείοντα (εναγόμενου) για το ποσό των Λ.Κ. 2867 με νόμιμο τόκο και έξοδα.

Με την παρούσα έφεση προσβάλλεται η πρωτόδικη απόφαση. Τα νομικά επιχειρήματα που προβλήθηκαν από πλευράς εφεσείοντα είναι ότι

(α)  Εφόσον η επιταγή δεν παραδόθηκε από τον εφεσείοντα στον εφεσίβλητο, δεν μπορεί να ισχύσει οποιαδήποτε εξυπακουόμενη εξουσιοδότηση του εφεσείοντα προς τον εφεσίβλητο για συμπλήρωση της επιταγής, δοθείσας μάλιστα της παραδοχής του εφεσίβλητου ότι δεν είχε τέτοια εξουσιοδότηση από τον εφεσείοντα.

(β)  Έστω και αν ήθελε θεωρηθεί ότι ο Ευαγγέλου είχε εξουσιοδότηση από τον εφεσείοντα να συμπληρώσει την επιταγή, η εξουσία αυτή δεν μπορούσε να εκχωρηθεί στον εφεσίβλητο, κατ΄ εφαρμογή του δόγματος δικαίου delegates non potest delegare.

(γ)  Η επιταγή δεν ήταν συμπληρωμένη και κανονική όταν παραδόθηκε στον εφεσίβλητο και συνεπώς ο εφεσίβλητος δεν κατέστη «νομιμοποιημένος κομιστής» στην έννοια του Άρθρου 29(1) του περί Συναλλαγματικών Νόμου, Κεφ. 262.

(δ)  Ο εφεσείων δεν πήρε οποιοδήποτε αντάλλαγμα από τον εφεσίβλητο. Το γεγονός ότι ο εφεσίβλητος έδωσε αντάλλαγμα στον Ευαγγέλου δεν δημιουργεί υποχρέωση πληρωμής του από τον εφεσείοντα.

Αποτέλεσε κοινό έδαφος ότι ο εφεσείων και ο εφεσίβλητος δεν είχαν μεταξύ τους οποιαδήποτε συναλλαγή που αφορούσε αμέσως ή εμμέσως την επίδικη επιταγή. Ωστόσο, ο εφεσείων δεν απαλλάσσεται της ευθύνης για πληρωμή της επιταγής. Από τη στιγμή που δόθηκε αξία στην επιταγή και αυτή περιήλθε νομίμως στην κατοχή του εφεσίβλητου από τον Ευαγγέλου, ο εφεσίβλητος κατέστη κάτοχος της επιταγής για αξία (holder for value) με βάση τις πρόνοιες του Άρθρου 27 του περί Συναλλαγματικών Νόμου, Κεφ. 262 και υπό αυτή την ιδιότητα, είχε εκ του νόμου εξουσία να συμπληρώσει την επιταγή διά της αναγραφής του ονόματός του ως δικαιούχου (payee) και να την παρουσιάσει για πληρωμή. Η σχετική εξουσία συμπλήρωσης της επιταγής, κάτω από ανάλογες περιστάσεις, παρέχεται στον κάτοχο της επιταγής δυνάμει του Άρθρου 20 του περί Συναλλαγματικών Νόμου, Κεφ. 262. Βλ. επίσης Halsbury´s Laws of England, 3η έκδ., τόμος 3, παρ. 245.

Το πρωτόδικο δικαστήριο, κατόπιν ορθής αξιολόγησης της μαρτυρίας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο εφεσίβλητος, ενεργώντας καλόπιστα, κατέστη κάτοχος για αξία της επιταγής. Ο εφεσίβλητος, ως ο κάτοχος της επιταγής είχε τα εκ του νόμου (Άρθρο 38 του περί Συναλλαγματικών Νόμου, Κεφ. 262) δικαιώματα, ανάμεσα στα οποία και το δικαίωμα έγερσης αγωγής στο όνομα του εναντίον του εκδότη.

Ενόψει των πιο πάνω, η έφεση αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €1460 έξοδα υπέρ του εφεσίβλητου.

Η έφεση απορρίπτεται με €1460 έξοδα υπέρ του εφεσίβλητου.

 

 

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο