ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2008) 1 ΑΑΔ 776
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Πολιτική Αίτηση Αρ. 48/2008
23 Ιουνίου, 2008
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.]
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟΝ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟΝ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΑΡ. 33/1964,
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΒΙΚΤΩΡΑ ΚΑΡΗ ΕΚ ΛΑΚΑΤΑΜΙΑΣ ΔΙ' ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΙ' ΕΚΔΟΣΙΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI,
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΝΟΜΟ ΠΟΥ ΡΥΘΜΙΖΕΙ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ ΚΑΙ ΘΕΜΑΤΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΑΡ. 216/90 ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΙΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΗΜΕΡ. 11/12/07 ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΣΕ ΑΠΟΛΥΤΟ ΣΤΙΣ 4/6/08 ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ Ο ΑΙΤΗΤΗΣ ΔΙΑΤΑΣΣΕΤΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΣΤΗΝ ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΗ £250 (€425) ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΩΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΔΙΑ ΤΟΝ ΑΝΗΛΙΚΟ ΥΙΟΝ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟ.
Π. Πετράκης, για τον Αιτητή.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με μονομερή αίτηση ο Αιτητής ζητά την άδεια του Δικαστηρίου για να καταχωρήσει αίτηση δια κλήσεως για την έκδοση διατάγματος Certiorari. Επιζητεί τη μεταφορά στο Ανώτατο Δικαστήριο του φακέλου της υπόθεσης 381/07 του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, Δικαιοδοσία Διατροφής, με σκοπό την ακύρωση του προσωρινού διατάγματος ημερομηνίας 11.12.07 το οποίο μετετράπη σε απόλυτο στις 4.6.2008. Με το πιο πάνω διάταγμα ο Αιτητής διατάχθηκε να καταβάλλει στη σύζυγο του διατροφή για τον ανήλικο γιο του, το ποσό των €425 (£250) μηνιαίως. Όπως αναφέρεται στην αίτηση, το Οικογενειακό Δικαστήριο κατά την έκδοση του διατάγματος μετά από σχετική ακρόαση, παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι υπήρχε και άλλο διάταγμα διατροφής του ίδιου Δικαστηρίου ημερομηνίας 17.11.2000 στην υπόθεση 230/00, το οποίο επίσης αφορούσε την πληρωμή διατροφής για τον ανήλικο γιο του, ύψους £100 μηνιαίως. Είναι η θέση του Αιτητή, όπως εκφράζεται στην ένορκη δήλωση του που συνοδεύει την αίτηση, ότι δεν είναι δυνατό να συνυπάρχουν ταυτόχρονα δύο συγκρουόμενα διατάγματα και ότι η ορθή διαδικασία θα έπρεπε να είναι τροποποίηση του πρώτου διατάγματος.
Είχα την ευκαιρία να ακούσω το δικηγόρο του Αιτητή, ο οποίος υποστήριξε τις θέσεις του πελάτη του. Σε σχετική ερώτηση, δέχθηκε ότι ο πελάτης του έχει το δικαίωμα έφεσης, αλλά ισχυρίστηκε ότι η ύπαρξη δύο συγκρουόμενων διαταγμάτων, αποτελεί εξώφθαλμο νομικό σφάλμα εμφανές στο πρακτικό και θα πρέπει να θεωρηθεί ως εξαιρετική περίσταση και να εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα.
Η αίτηση δεν μπορεί να εγκριθεί. Πρώτον παραβαίνει του δικονομικούς τύπους. Όπως είναι γνωστό, για να εξασφαλιστεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για την έκδοση προνομιακού εντάλματος τύπου Certiorari, θα πρέπει να καταχωρηθεί μονομερής αίτηση η οποία να συνοδεύεται από Έκθεση η οποία θα πρέπει να προηγείται της ένορκης δήλωσης η οποία την επιβεβαιώνει. (Βλ. Προνομιακά Εντάλματα, Π. Αρτέμη, 1η Έκδοση 2004, σελ 267-271).
Στην προκειμένη περίπτωση, δεν έχει καταχωρηθεί Έκθεση γεγονότων όπως απαιτείται σύμφωνα με τους Αγγλικούς Κανόνες, οι οποίοι εφαρμόζονται στην Κύπρο λόγω μη θέσπισης δικών μας διαδικαστικών κανονισμών (Βλ. σχετική νομολογία στο σύγγραμμα Προνομιακά Εντάλματα, Π. Αρτέμη (ανωτέρω), σελ. 39-40). Παρόμοιο δικονομικό κώλυμα διαπιστώθηκε και στις υποθέσεις Αναφορικά με την Αίτηση της Άντρης Χαραλάμπους (2006) 1 ΑΑΔ 1286 και Αναφορικά με την Αίτηση του Νίκου Ευαγγέλου, Αίτηση Αρ. 33/2008, ημερ. 19.5.2008, όπου οι Φωτίου, Δ. και Ναθαναήλ, Δ. αντίστοιχα, απέρριψαν τη σχετική αίτηση επειδή απουσίαζε η απαιτούμενη Έκθεση γεγονότων.
Ο δεύτερος λόγος που συνηγορεί υπέρ της απόρριψης της αίτησης, είναι ότι σ' αυτή δεν επισυνάπτεται η αιτιολογημένη απόφαση του Οικογενειακού Δικαστηρίου από την οποία θα υπήρχε ενημέρωση για το σκεπτικό του Οικογενειακού Δικαστηρίου για την έκδοση του διατάγματος του 2008. Το μόνο που τέθηκε ενώπιον μου ήταν τα συνταγμένα διατάγματα του 2000, 2007 και 2008. Ο Αιτητής έχει υποχρέωση σε τέτοιου είδους αίτηση να συνοδεύει την αίτηση του με όλα τα αναγκαία έγγραφα, ώστε το Δικαστήριο να μην αναγκάζεται να πιθανολογεί. Στην προκειμένη περίπτωση, δεν το έπραξε.
Ανεξάρτητα των πιο πάνω δικονομικών προβλημάτων, η αίτηση θα οδηγείτο σε απόρριψη και επί της ουσίας της. Όπου το Δικαστήριο πειστεί ότι υπάρχει εναλλακτικό ενδιάμεσο μέσο ή άλλη θεραπεία, σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις και κάτω από εξαιρετικές περιστάσεις παραχωρεί άδεια.
Δεν συμφωνώ με τον κ. Πετράκη ότι τα γεγονότα της παρούσας μπορούν να θεωρηθούν ότι αποτελούν εξαιρετικές περιστάσεις ή εξώφθαλμη ή έκδηλη παρανομία. Χωρίς την πρωτόδικη απόφαση, το ενδεχόμενο σφάλματος δεν μπορεί να αποκλειστεί, όμως και αν υπάρχει δεν είναι θέμα επίκλησης του κατάλοιπου της εξουσίας, αλλά θέμα αξιοποίησης του ένδικου μέσου της έφεσης, το οποίο ο κ. Πετράκης αναγνώρισε ότι έχει ο πελάτης του, για να ελέγξει την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης και τον τρόπο άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του πρωτόδικου Δικαστηρίου (Βλ. Αθανάσιος Πογιατζής (Αρ. 1) (1995) 1 ΑΑΔ 574, (υπόθεση διατροφής), Codal Synto Ltd. (1992) 1 AAΔ 786, (περίπτωση συντηρητικού διατάγματος).
Στην προκειμένη περίπτωση δεν έχουν αποδειχθεί οποιεσδήποτε εξαιρετικές περιστάσεις που να δικαιολογούν παρέκκλιση από τους γενικούς κανόνες για την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας (Βλ. Σμυρνιός, Αίτηση Αρ. 6/2000, ημερ. 28.1.2000).
Η αίτηση απορρίπτεται.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠς