|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2008) 1 ΑΑΔ 1
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Αίτηση αρ. 73/07
7 Iανουαρίου, 2008
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
- και -
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ SUN FRESH BAKERIES LTD ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΚΑΙ/Η ΜANDAMUS
- και -
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ/RULINGS ΗΜΕΡ. 3/10/07 ΚΑΙ 4/12/07 (ΑΝΤΙΓΡΑΦΑ ΕΠΙΣΥΝΑΠΤΟΝΤΑΙ) ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΑΝ ΑΠ0 ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ ΚΑΤΟΠΙΝ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΛΟΓΩ ΠΑΡΑΔΟΧΗΣ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΗΣ Δ.24 Θ. 6 ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΑΙΤΗΣΗΣ ΟΡΙΣΜΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΗΣ Δ.30 Θ. 1 ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΩΓΉ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΥΠ' ΑΡ. 1332/2007
-------------------
Α. Τσάρκατζιης για Χρ. Πατσαλίδη, για τους αιτητές
------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex tempore)
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αίτηση οι αιτητές ζητούν την άδεια του δικαστηρίου για την καταχώρηση αίτησης με κλήση για την έκδοση προνομιακών ενταλμάτων mandamus και/ή certiorari με τα οποία ουσιαστικά να διατάσσεται το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού να εκδικάσει την αγωγή 1332/07 αναφορικά με το υπόλοιπο ποσό της απαίτησης που ανέρχεται σε £13.400 το οποίο παρέμεινε μετά την έκδοση απόφασης για μέρος της απαίτησης για το οποίο γινόταν παραδοχή στην έκθεση υπεράσπισης.
Τα γεγονότα της υπόθεσης, όπως προκύπτουν από τη σχετική έκθεση και ένορκη δήλωση που συνοδεύουν την αίτηση, έχουν πολύ περιληπτικά ως ακολούθως: Οι αιτητές καταχώρησαν την αγωγή 1332/07 με την οποία αξίωναν από τους εναγομένους ΑΡΤΟΠΙΝΕΛΙΕΣ Λτδ. το ποσό των £13.937,26. Οι εναγόμενοι με την έκθεση υπεράσπισης τους που καταχωρήθηκε στις 20/4/07 και ιδιαίτερα τις παραγράφους 6 και 7, παραδέχονται ότι οφείλουν το ποσό των £537.26 αλλά αρνούνται την απαίτηση για το υπόλοιπο ποσό προβάλλοντας διάφορους ισχυρισμούς μεταξύ των οποίων και πλαστογραφία τιμολογίων. Μετά την καταχώρηση της έκθεσης υπεράσπισης στην οποία γινόταν η προαναφερθείσα παραδοχή για το ποσό των £537.26, οι αιτητές, ασκώντας το δικαίωμα που τους παρέχει η Δ.24 Κ.6 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών, στις 6/6/07 καταχώρησαν αίτηση διά κλήσεως με την οποία ζήτησαν απόφαση για το προαναφερθεν ποσό των £537,26. Η εν λόγω αίτηση ορίστηκε στις 3/7/07. Κατά την εν λόγω ημερομηνία η υπόθεση τέθηκε ενώπιον του κ. Γ. Μεττούρη, Α.Ε.Δ. οποίος και την όρισε στις 3/10/07 για οδηγίες. Δυστυχώς στο πρακτικό δε φαίνεται τι είχε λεχθεί κατά τις 3/7/07. ούτε και φαίνεται ρητά ότι το δικαστήριο ασχολείτο με την αίτηση ημερ. 6/6/07.
Στις 3/10/07 η υπόθεση τέθηκε ενώπιον της κας Στ. Χατζηγιάννη, Α.Ε.Δ. Από το πρακτικό προκύπτουν τα ακόλουθα:
«κ. Χριστοφή: Δέχομαι απόφαση εναντίον των εναγομένων για £537,26, νόμιμο τόκο και £48 έξοδα, ΦΠΑ και £4,50 έξοδα επίδοσης.
κ. Λαφαζάνης: Συμφωνώ.
Δικαστήριο: Εκ συμφώνου εκδίδεται απόφαση ως ανωτέρω.»
Μετά την πιο πάνω απόφαση οι ενάγοντες (αιτητές στην παρούσα) ζήτησαν από το πρωτοκολλητείο όπως ορίσει την αγωγή για οδηγίες και το πρωτοκολλητείο έθεσε την υπόθεση ενώπιον της ιδίας δικαστού η οποία στις 26/10/07 ανέφερε ότι «Η αγωγή/αίτηση υπό τον ως άνω αριθμό ορίζεται για: (1) οδηγίες για την 3/12/07» και ταυτόχρονα έδωσε οδηγίες όπως ειδοποιηθούν οι δικηγόροι των διαδίκων. Το τι έγινε στις 3/12/07 δε φαίνεται από το πρακτικό. Όμως έχουμε το πρακτικό της 4/12/07 κατά την οποία ημερομηνία για τους ενάγοντες εμφανίστηκε ο κ. Λαφαζάνης και για τους εναγομένους ο κ. Χριστοφή. Ο κ. Λαφαζάνης δήλωσε τα εξής:
«Έχω διαπιστώσει ότι εκ λάθους δεν διευκρινίστηκε κατά την ημέρα έκδοσης της απόφασης στις 03/10/07 ότι παραμένει αμφισβητούμενο ποσό, θα μελετήσω το ενδεχόμενο να καταχωρήσω νομικό διάστημα ώστε να ακουστεί το αμφισβητούμενο ποσό.»
(Προφανώς εννοούσε ο συνήγορος νομικό διάβημα)
Δικαστήριο: Στις 03/10/07 εκδόθηκε απόφαση. Δεν υπάρχει οτιδήποτε που να φαίνεται ότι εκκρεμεί ενώπιον του Δικαστηρίου. Η πλευρά των εναγόντων είναι ελεύθερη να προχωρήσει με οποιοδήποτε δικονομικό διάστημα θεωρεί ότι είναι ορθό υπό τις περιστάσεις.»
(Προφανώς και εδώ είναι δακτυλογραφικό λάθος και το δικαστήριο αναφερόταν σε δικονομικό διάβημα)
Tα κριτήρια που πρέπει να ικανοποιούνται για τη χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος, έχουν διασαφηνιστεί από όγκο νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Στην υπόθεση Αναφορικά με την αίτηση του Αλέκου Κωνσταντινίδη (2003) 1 (Β) Α.Α.Δ. 1298 σελ. 1303 ο Αρέστης Δ. (όπως ήταν τότε) διατύπωσε το θέμα ως ακολούθως:
«Στο παρόν στάδιο το δικαστήριο κατά την ενάσκηση της διακριτικής του εξουσίας εξετάζει κατά πόσον υπάρχει συζητήσιμη εκ πρώτης όψεως υπόθεση που να δικαιολογεί επαρκώς την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας. Δεν χρειάζεται να εμβαθύνει περισσότερο στην υπόθεση. Είναι αρκετό σε αυτό το στάδιο με βάση το υλικό που βρίσκεται ενώπιον του δικαστηρίου να δικαιολογείται η παραχώρηση τέτοιας άδειας: Γενικός Εισαγγελέας ν. Π. Χρίστου (1962) C.L.R. 129, Εξ πάρτε Νίνα Παναρέτου (1972) 1 C.L.R. 165, Kακος (1985) 1 C.L.R. 250, Αργυρίδης (1987) 1 C.L.R. 23, A.L.S. Aircraft Leasing System Ltd., Αίτηση (2000) 1 Α.Α.Δ. 51.
Οι λόγοι για τους οποίους εκδίδονται προνομιακά εντάλματα περιλαμβάνουν:
(α) Έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας.
(β) Έκδηλη πλάνη Νόμου προφανής στα πρακτικά.
(γ) Προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση.
(δ) Δόλο ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης.
(ε) Παράβαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.
(Βλ. μεταξύ άλλων, Αναφορικά με το Genaro Perella (1995) 1 A.Α.Δ. 692).»
Στην υπόθεση Base Metal Trading Ltd. v. FASTACT DEVELOPMENTS LTD. κ.α. (2004) 1 (Γ) A.A.Δ. 1535, 1541 ο Γαβριηλίδης Δ. εκδίδοντας την απόφαση του Εφετείου, διατύπωσε το θέμα ως ακολούθως:
«Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και, περαιτέρω, στην περίπτωση όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. (Βλ. μεταξύ άλλων, R. v Secretary of State (1986) 1 All ER 717, Ανθίμου (1991) 1 ΑΑΔ 41, Στ. Μεστάνα, Πολ. Εφ. 9906, 22.9.2000 και Χρ. Μιχαήλ και Στ. Μιχαηλίδη, Αίτηση Αρ. 13/2001, 1.3.2001). Στη Hellenger Trading Ltd, Aίτηση αρ. 94/2000, 30.11.2000, διευκρινίστηκε, ορθά ότι η αρχή αυτή «ισχύει γενικά, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα». Έστω, δηλαδή, και αν ο προβαλλόμενος λόγος είναι έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. (Βλ. επίσης, Σ. Μαρκίδης κ.α., Αίτηση αρ. 133/03, 20.2.04). Αν δε, παρά τη μη ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, χορηγηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για certiorari, η μη ύπαρξη τέτοιων περιστάσεων συνιστά, a fortiori λόγο απόρριψης της αίτησης.»
Μελέτησα τα όσα τέθηκαν ενώπιον μου. Το να τίθεται ενώπιον δικαστηρίου μια αίτηση διά κλήσεως για απόφαση για το μέρος της απαίτησης που είναι παραδεκτό με την έκθεση υπεράσπισης, διαδικασία που προβλέπεται με βάση τη Δ.24 Κ.6 και το δικαστήριο να εκδίδει τέτοια απόφαση (εδώ εκδόθηκε εκ συμφώνου) αλλά να θεωρεί ότι έχει αποπερατώσει ολόκληρη την αγωγή και να αρνείται να ορίσει και εκδικάσει την αγωγή για το υπόλοιπο ποσό της απαίτησης (£13.400 πλέον τόκους και έξοδα) θεωρώ, εκ πρώτης όψεως, ότι οι αιτητές έχουν αποδείξει ότι υπάρχει έκδηλη πλάνη περί το νόμο προφανής στα πρακτικά της διαδικασίας. Κρίνω επομένως ότι οι αιτητές δικαιούνται της αιτούμενης άδειας.
Με την παρούσα παραχωρείται άδεια στους αιτητές για να καταχωρήσουν αίτηση διά κλήσεως για την έκδοση των προνομιακών διαταγμάτων certiorari και/ή mandamus με τα οποία να ακυρώνεται η απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού ημερ. 4/12/07 με την οποία θεώρησε ως αποπερατωθείσα ολόκληρη την αγωγή αρ. 1332/07 και να διατάσσεται το δικαστήριο όπως επιληφθεί και εκδικάσει την αγωγή για το υπόλοιπο ποσό της απαίτησης που παρέμεινε σε διαφορά μετά την έκδοση της απόφασης για το ποσό των £537.26. Η αίτηση διά κλήσεως να καταχωρηθεί σε 15 μέρες από σήμερα και να οριστεί στις 5/2/08 και ώρα 8.30 π.μ.
Μ. Φωτίου, Δ.