|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 1 ΑΑΔ 405
29 Μαρτίου, 2007
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στές]
ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ ΑΛΩΝΕΥΤΗΣ,
Εφεσείων,
ν.
ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΛΤΔ,
Εφεσίβλητης.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 315/2005)
Πτώχευση ― Χρονοδιάγραμμα εντός του οποίου ο χρεώστης οφείλει να ενεργήσει ώστε να επιτύχει την ανακοπή της πράξης πτώχευσης ― Άρθρο 3(1)(ζ) του περί Πτωχεύσεως Νόμου, Κεφ. 5 ― Θέματα τα οποία πρέπει να εγείρει ο χρεώστης σε αίτησή του για ανακοπή της πτωχευτικής διαδικασίας ― Κ. 40(2) των περί Πτωχεύσεως Κανονισμών.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάνθηκε προδικαστικά ότι το Άρθρο 3(1)(ζ) του περί Πτωχεύσεως Νόμου, Κεφ. 5, θέτει συγκεκριμένο χρονικό διάστημα 7 ημερών μέσα στο οποίο, ο χρεώστης οφείλει να ενεργήσει ώστε να επιτύχει την ανακοπή της τέλεσης της πράξης πτώχευσης που περιγράφεται στην αίτηση.
Επί της ουσίας της υπόθεσης το πρωτόδικο Δικαστήριο παρατήρησε ότι αίτηση, υπό μορφή ένορκης δήλωση, που υπέβαλε ο χρεώστης δεν θα μπορούσε να επιτύχει, εν πάσει περιπτώσει, για τον λόγο ότι δεν εγείρει σ' αυτή οποιοδήποτε από τα θέματα που καθορίζει ρητά και κατά τρόπο περιοριστικό ο Κ.40(2).
Ο εφεσείων εφεσίβαλε την απόφαση εγείροντας και το θέμα ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν εξέτασε τον ισχυρισμό του πως το εξ αποφάσεως χρέος δεν οφειλόταν στην εφεσίβλητη Ελληνική Τράπεζα Λτδ αλλά στην Τράπεζα Barclays PLC.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Το θέμα το οποίο εγείρει ο εφεσείων έχει επιλυθεί με την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η οποία μάλιστα αφορά τις δύο συγκεκριμένες τράπεζες. (Δες: Ελληνική Τράπεζα Λτδ κ.ά. ν. Τσαρτελλή (2003) 1 Α.Α.Δ. 246.
2. Ενόψει των ανωτέρω, δεν παραμένει τίποτε στην ένορκη δήλωση του εφεσείοντος που να οδηγεί στην ανακοπή της πτωχευτικής διαδικασίας όπως προβλέπει ο Νόμος, και επομένως ορθά κατέληξε στην απόφαση του ο πρωτόδικος Δικαστής.
Η έφεση απορρίφθηκε με £400 έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Ελληνική Τράπεζα Λτδ ?.?. ν. Τσαρτελλή (2003) 1 Α.Α.Δ. 246.
Έφεση.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Αιτ. Πτωχ. Αρ. 21/05), ημερ. 23.9.05.
Μ. Παναγίδης για Βορκά, για τον Εφεσείοντα.
Ρ. Χαραλάμπους για Χρ. Τριανταφυλλίδη, για την Εφεσίβλητη.
Ex-tempore
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Δεν χρειάζεται να εξετάσουμε τις πρόνοιες του άρθρου 3(1)(ζ) του περί Πτωχεύσεως Νόμου, Κεφ.5 στο οποίο, σύμφωνα με τη πρωτόδικη απόφαση τίθεται συγκεκριμένο χρονικό διάστημα 7 ημερών μέσα στο οποίο, από την επίδοση, ο χρεώστης οφείλει να ενεργήσει ώστε να επιτύχει την ανακοπή της τέλεσης της πράξης πτώχευσης, που περιγράφεται στην αίτηση. Ο δικηγόρος, που εμφανίζεται για τον εφεσείοντα, είπε πως δεν έχει εντοπίσει απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην οποία να επιλύεται το ζήτημα μολονότι σε απόφαση Προέδρου Επαρχιακού Δικαστηρίου καταγράφεται διαφορετική άποψη από αυτή του πρωτόδικου Δικαστηρίου στην ενώπιον μας έφεση.
Ο πρωτόδικος δικαστής, ανεξάρτητα από την απόφαση του στο προδικαστικό αυτό ζήτημα, πολύ ορθά εξέτασε και την ουσία της υπόθεσης ώστε το Ανώτατο Δικαστήριο να έχει ενώπιον του την κρίση του εφ΄όλης της ύλης. Καταλήγει δε λέγοντας τα πιο κάτω.
«Παρεμπιπτόντως, να παρατηρήσω πολύ σύντομα ότι αίτηση, υπό τη μορφή ένορκης δήλωσης, που υπέβαλε ο χρεώστης δεν θα μπορούσε να επιτύχει, εν πάση περιπτώσει, για το λόγο ότι δεν εγείρει σ΄αυτή οποιοδήποτε από τα θέματα που καθορίζει ρητά και κατά τρόπο περιοριστικό ο Κ.40(2). Όλα τα θέματα που εγείρει με την αίτηση του ο χρεώστης, όπως ότι ο πιστωτής δεν νομιμοποιείται στη λήψη εναντίον του μέτρων για πτώχευση του και ότι υπάρχει εξασφάλιση του χρέους με υποθήκη, άπτονται θεμάτων τα οποία το άρθρο 6(2) του Νόμου απαιτεί από τον πιστωτή να αποδείξει κατά την ακρόαση της αίτησης πτώχευσης.»
Ρωτήσαμε το δικηγόρο του εφεσείοντα αν έχει τίποτε να αντιτείνει σ΄αυτά που ανέφερε ο πρωτόδικος δικαστής. Μας απάντησε πως υπάρχει ακόμη ένα ζήτημα, το οποίο δεν εξετάστηκε πρωτοδίκως, το εξής: Ο εφεσείων ισχυριζόταν πως το εξ αποφάσεως χρέος δεν οφειλόταν στην εφεσίβλητη Ελληνική Τράπεζα Λτδ αλλά στην Τράπεζα Barclays PLC. Επ΄αυτού ενδεχομένως να διέλαθε της προσοχής του δικηγόρου, που εμφανιζόταν στην πρωτόδικη διαδικασία όταν καταχωρούσε την ένσταση του εφεσείοντα, σχετική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην οποία συζητήθηκε αυτό το θέμα, και επιλύθηκε. Η απόφαση μάλιστα αφορά τις δύο συγκεκριμένες τράπεζες. (Δες: 1. Ελληνική Τράπεζα Λτδ, 2. Τράπεζα Barclays PLC ν. Νίκου Τσαρτελλή (2003) 1 Α.Α.Δ. 246). Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε συναφώς πως το άρθρο 3(2) του περί της Μεταβίβασης Τραπεζικών Εργασιών και Εξασφαλίσεων Νόμου του 1997, Ν.64(Ι)/97 ρητά προβλέπει πως η δημοσίευση της γνωστοποίησης της συμφωνίας εξαγοράς των εγχώριων εργασιών και επιχειρήσεων μιας τράπεζας από άλλη αποτελεί τελεσίδικη μαρτυρία της μεταβίβασης και του χρόνου μεταβίβασης.
Ενόψει των ανωτέρω κρίνουμε πως δεν παραμένει τίποτε στην ένορκη δήλωση του εφεσείοντα που να οδηγεί στην ανακοπή της πτωχευτικής διαδικασίας όπως προβλέπει ο Νόμος, και επομένως ορθά κατέληξε ο πρωτόδικος δικαστής στην απόφαση του. Η έφεση ως εκ τούτου απορρίπτεται με £400 έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται με £400 έξοδα.