|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 1 ΑΑΔ 1221
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Αίτηση αρ. 63/2007).
22 Νοεμβρίου, 2007.
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 15 ΚΑΙ 30 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 6 ΚΑΙ 8 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΣ ΝΟΜΟ ΚΕΦ. 9, ΑΡΘΡΟ 22(4) ΚΑΙ (5) ΚΑΙ ΤΗ Δ.48 Θ.1-5 ΚΑΙ 9 ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ 1. VICTOR KOROVEL, ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΣΧΑ, 2. MATANEL INVESTMENTS LTD, ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΜΕΣΟ, 3. ESPALO HOLDING LTD, ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΜΕΣΟ, 4. ALLERSDYLE HOLDING LTD, ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΡΕΤΑΝΙΚΕΣ ΠΑΡΘΕΝΕΣ ΝΗΣΟΥΣ (BVI), 5. BRICKLEY CONSULTING LTD, ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΡΕΤΑΝΙΚΕΣ ΠΑΡΘΕΝΕΣ ΝΗΣΟΥΣ (BVI), 6. KLINESMITH SA, ΑΠΟ ΤΑ ΝΗΣΙΑ MARSHALL, 7. BYAMEE MANAGEMENT CO., ΑΠΟ ΤΑ ΝΗΣΙΑ MARSALL, 8. PETRICCIONE ASSOCIATES CO, ΑΠΟ ΤΑ ΝΗΣΙΑ MARSALL, ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΥΠΟΒΟΛΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ Ε.Δ. ΛΕΜΕΣΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 11.9.07 ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ 4039/07 ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΚΩΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ, ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ, ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ, ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑΣ Κ.Λ.Π. ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ (ΑΙΤΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΙΤΗΣΗ) ΑΠΟ ΤΗΝ MARFIN POPULAR BANK PUBLIC CO. LTD,
___________________________
Κ. Κακουλλή (κα.), για τους Αιτητές.
Μ. Κυπριανού, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Κ. Ταλαρίδης, για την Marfin Popular Bank Public Co. Ltd.
_____________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Στα πλαίσια της Αγωγής με αρ. 4039/07 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού καταχωρίστηκε, στις 11.6.07, μονομερής αίτηση από τις ενάγουσες (καθ΄ ων η αίτηση στην παρούσα διαδικασία) με την οποία ζητούνταν παρεμπίπτοντα διατάγματα τύπου Mareva εναντίον όλων των εναγομένων (αιτητών στην παρούσα διαδικασία) και επίσης ζητούνταν παρεμπίπτοντα διατάγματα εναντίον όλων των εναγομένων, διατάσσοντα όλους τους εναγομένους όπως εντός 14 ημερών από της επιδόσεως καταχωρίσουν και επιδώσουν, στους δικηγόρους των εναγουσών, ένορκες δηλώσεις στις οποίες να αναφέρονται όλοι οι λογαριασμοί των εναγομένων (είτε στο όνομα τους είτε εκείνοι των οποίων οι εναγόμενοι είναι οι δικαιούχοι). Επίσης, στις ένορκες δηλώσεις, θα έπρεπε να αναφέρονται και όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία στην Κύπρο και το εξωτερικό και ακόμα σ΄ αυτές (τις ένορκες δηλώσεις) θα έπρεπε να παρουσιαστούν και όλα τα έγγραφα που είχαν στη φύλαξη ή τον έλεγχο τους οι εναγόμενοι και που μαρτυρούσαν τα όσα αναφέρονται ανωτέρω. Με την προαναφερόμενη μονομερή αίτηση ζητούνταν επίσης διατάγματα για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας στους εναγόμενους 1, 4, 5, 6, 7 και 8 που βρίσκονταν εκτός δικαιοδοσίας.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού στις 11.6.07 εξέδωσε όλα τα παρεμπίπτοντα διατάγματα τύπου Mareva για μη μεταφορά εκτός δικαιοδοσίας ή σε οποιοδήποτε άλλο τραπεζικό λογαριασμό, των κεφαλαίων των εναγομένων μέχρι ποσού 15 εκατομμυρίων δολαρίων, αλλά έδωσε οδηγίες για επίδοση της μονομερούς αιτήσεως στους εναγομένους όσον αφορούσε τα υπόλοιπα προαναφερόμενα διατάγματα καθώς επίσης και τα παρεμπίπτοντα διατάγματα με τα οποία οι εναγόμενοι θα εμποδίζονταν από του να διαθέσουν ή μειώσουν την αξία οποιονδήποτε από τα περιουσιακά τους στοιχεία στην Κύπρο (τα οποία επίσης ζητούνταν με τη μονομερή αίτηση). Επίσης το δικαστήριο όρισε επιστρεπτέα τα παρεμπίπτοντα διατάγματα, τα οποία είχαν εκδοθεί μονομερώς.
Στις 5.7.07 οι ενάγουσες-αιτήτριες, στα πλαίσια της προαναφερόμενης αγωγής, καταχώρισαν νέα αίτηση «δια κλήσεως», με την οποία, αυτή τη φορά, ζητούσαν διατάγματα διατάσσοντα μη διάδικο, την Marfin Popular Bank Public Co. Ltd, όπως εντός 10 ημερών από της επιδόσεως των διαταγμάτων ετοιμάσει, καταχωρίσει και επιδώσει στους δικηγόρους των εναγουσών ένορκη δήλωση, από αρμόδιο και εξουσιοδοτημένο υπάλληλο της, στην οποία να αναφέρει ότι γνωρίζει για τους τραπεζικούς λογαριασμούς και οποιαδήποτε άλλα περιουσιακά στοιχεία οποιασδήποτε φύσεως, που κατέχουν οι εναγόμενοι 1-8 (είτε στο όνομα τους σαν πραγματικοί κάτοχοι ή ως δικαιούχοι ιδιοκτήτες). Επίσης στην ένορκη δήλωση θα έπρεπε να αναφέρονται και επιπρόσθετα στοιχεία αναφορικά με τους λογαριασμούς των εναγομένων στην προαναφερόμενη τράπεζα, όπως στοιχεία για κάθε πρόσωπο εξουσιοδοτημένο να υπογράφει, κάθε μια και όλες τις πληρωμές που έγιναν και άλλες οδηγίες που λήφθηκαν σε σχέση με κάθε λογαριασμό, όλη την αλληλογραφία και τα έγγραφα περιλαμβανομένης ηλεκτρονικής αλληλογραφίας κλπ. σε σχέση με τους λογαριασμούς των εναγομένων 1-8 και όλες τις μεταφορές που έγιναν από τους λογαριασμούς αυτούς καθώς και τα ονόματα των παραληπτών, τις διευθύνσεις των παραληπτών και ακόμα τους τραπεζικούς λογαριασμούς και τις τραπεζικές λεπτομέρειες των παραληπτών. Επιπρόσθετα η προαναφερόμενη τράπεζα θα έπρεπε να παρουσιάσει και όλα τα έγγραφα που έχει στη φύλαξη και/ή τον έλεγχο της και που μαρτυρούν τα όσα αναφέρονται ανωτέρω σε σχέση με τους προαναφερόμενους λογαριασμούς. Χωρίς περιορισμό, η προαναφερόμενη τράπεζα θα έπρεπε να παρουσιάσει αντίγραφα των σχετικών τραπεζικών καταστάσεων, οδηγιών, διαβατηρίων και εγγράφων βάσει των οποίων ανοίχθηκαν οι εν λόγω λογαριασμοί.
Η προαναφερόμενη «δια κλήσεως» αίτηση βασιζόταν στις αρχές της επιεικείας, το κοινοδίκαιο, το άρθρο 36 του Κεφ. 148, τη Δ.48 θ.θ.1-4 και 7-9 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, τη νομολογία και τη σύμφυτη εξουσία του δικαστηρίου.
Η «δια κλήσεως» αίτηση επιδόθηκε στην προαναφερόμενη τράπεζα η οποία δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο, το οποίο στις 11.9.07 ενέκρινε την προαναφερόμενη αίτηση με τη διαφοροποίηση ότι καθόρισε περίοδο 21 ημερών από την επίδοση του διατάγματος για την ετοιμασία, καταχώριση και επίδοση των ενόρκων δηλώσεων. Το διάταγμα της 11.9.07 δεν ορίστηκε επιστρεπτέο ούτε και δόθηκαν οποιεσδήποτε οδηγίες για την επίδοση του, σε οποιοδήποτε στάδιο, στους εναγόμενους-αιτητές.
Με την υπό εξέταση αίτηση, οι εναγόμενοι, αφού εξασφάλισαν σχετική άδεια του δικαστηρίου, ζητούν προνομιακό ένταλμα Certiorari ισχυριζόμενοι ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, εκδίδοντας το προαναφερόμενο διάταγμα της 11.9.07 υπερέβη τις εξουσίες του και παραβίασε τον κανόνα της φυσικής δικαιοσύνης audi alteram partem που επιβάλλει ότι, σε κάθε δικαστική διαδικασία, θα πρέπει να δίδεται η ευκαιρία να ακούεται καθένας του οποίου τα συμφέροντα επηρεάζονται από τη διαδικασία. Στην προκείμενη περίπτωση, οι εναγόμενοι ισχυρίζονται πως με το προαναφερόμενο διάταγμα επηρεάζονται ουσιαστικά τα συμφέροντα τους αλλά αυτοί ούτε είχαν ούτε και θα έχουν ποτέ την ευκαιρία να ακουστούν από το δικαστήριο και να υποστηρίξουν τις θέσεις τους.
Οι ενάγουσες καταχώρισαν ένσταση στην προαναφερόμενη αίτηση για Certiorari στην οποία ισχυρίζονται, μεταξύ άλλων, ότι η αίτηση είναι παράτυπη, καθότι όταν ζητήθηκε η άδεια του δικαστηρίου δεν υποβλήθηκαν τρία ξεχωριστά έγγραφα, δηλαδή μονομερής αίτηση για άδεια, υπόμνημα και ένορκη δήλωση, αλλά μόνον υπόμνημα και ένορκη δήλωση. Επίσης ισχυρίζονται ότι η αίτηση για Certiorari καταχωρίστηκε από τους δικηγόρους των εναγομένων 1 και 4-8 χωρίς την εξουσιοδότηση των πελατών τους, εφόσον κατά τις 19.9.07 που υποβλήθηκε η αίτηση για άδεια καταχώρισης αίτησης Certiorari δεν είχαν καταχωριστεί σημειώματα εμφανίσεως για τους εναγόμενους 1 και 4-8, στην αγωγή 4039/07. Στην ένσταση επίσης γίνεται λόγος για κακοπιστία εκ μέρους των εναγομένων, για δόλο για τον οποίο οι εναγόμενοι είναι υπόλογοι έναντι των εναγουσών καθώς και για ανάγκη προστασίας των θεμιτών συμφερόντων των εναγουσών με το διάταγμα το οποίο εκδόθηκε χωρίς επίδοση ή οποιαδήποτε άλλη γνωστοποίηση στους εναγομένους.
Η Marfin Popular Bank Public Co. Ltd δεν καταχώρισε ένσταση ούτε έλαβε οποιαδήποτε θέση, αλλά απλά παρακολουθεί τη διαδικασία αυτή.
Αναφορικά με το ζήτημα της έλλειψης εξουσιοδότησης των δικηγόρων των εναγομένων, παρατηρώ ότι, κατά το χρόνο καταχώρισης της αίτησης για άδεια, υπήρχαν σημειώματα εμφανίσεως για τους εναγόμενους 2 και 3 που είναι κάτοικοι Κύπρου αλλά δεν υπήρχαν σημειώματα εμφανίσεως για τους εναγόμενους 1 και 4-8 που είναι κάτοικοι εξωτερικού. Στη συνέχεια όμως καταχωρίστηκαν και σημειώματα εμφανίσεως για τους υπόλοιπους εναγόμενους. Δεν θεωρώ ότι αυτό το γεγονός είναι μοιραίο για την αίτηση των εναγομένων. Το σημείωμα εμφανίσεως είναι απαραίτητο για σκοπούς υπεράσπισης της αγωγής ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου, όμως, εξ όσων γνωρίζω, δεν απαιτείται από οποιοδήποτε κανόνα σε σχέση με τα προνομιακά εντάλματα, σημείωμα εμφανίσεως, πριν καταχωριστεί η σχετική αίτηση ή πριν καταχωριστεί η σχετική αίτηση για άδεια. Εκείνο που απαιτείται για να καταχωριστεί αίτηση για Certiorari είναι η προηγούμενη άδεια του δικαστηρίου και στην προκείμενη περίπτωση οι εναγόμενοι-αιτητές εξασφάλισαν τέτοια άδεια.
Όσον αφορά την κατ΄ ισχυρισμό παρατυπία στα έγγραφα που καταχώρισαν οι εναγόμενοι, όταν υπέβαλαν αίτηση για άδεια του δικαστηρίου για αίτηση Certiorari, παρατηρώ ότι στην αίτηση με αρ. 59/07 οι εναγόμενοι-αιτητές καταχώρισαν μονομερή αίτηση συνοδευόμενη από υπόμνημα και ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της αίτησης. Δεν βλέπω οτιδήποτε το παράτυπο στην αίτηση εκείνη.
Τα υπόλοιπα θέματα που εγείρονται στην ένσταση, όπως η κακοπιστία, η διάθεση καθυστέρησης της διαδικασίας εκ μέρους των εναγομένων αλλά και ο δόλος και η απάτη που κατ΄ ισχυρισμό διέπραξαν οι εναγόμενοι εις βάρος των εναγουσών, δεν είναι θέματα που, κατά την κρίση μου, θα πρέπει να καθορίσουν το αποτέλεσμα της παρούσας διαδικασίας. Το καίριο ζήτημα που εγείρεται με την υπό εξέταση αίτηση είναι εκείνο της παραβίασης του προαναφερόμενου βασικού κανόνα της φυσικής δικαιοσύνης, ενόψει του γεγονότος ότι με τη διαδικασία που ακολούθησε το πρωτόδικο δικαστήριο δεν δόθηκε ποτέ αλλά ούτε και πρόκειται να δοθεί η ευκαιρία στους εναγόμενους, οι οποίοι καταφανώς επηρεάζονται από το διάταγμα της 11.9.07, να ακουστούν και να προβάλουν τις θέσεις και τις απόψεις τους. Προφανώς το πρωτόδικο δικαστήριο δεν έδωσε τη δέουσα σημασία στο ότι η προαναφερόμενη αίτηση των εναγουσών χαρακτηριζόταν μεν ως αίτηση «δια κλήσεως», αλλά απευθυνόταν μόνο στην «επηρεαζόμενη» τράπεζα χωρίς όμως να απευθύνεται στους εναγόμενους, που ήταν και οι πραγματικά επηρεαζόμενοι από τη δικαστική διαδικασία.
Η έκδοση προσωρινού διατάγματος «εξ πάρτε» συνιστά εξαιρετικό μέτρο εφόσον παρέχεται κατά παρέκκλιση του κανόνα της φυσικής δικαιοσύνης που αποκλείει την παροχή θεραπείας χωρίς την παροχή ευκαιρίας στον αντίδικο να ακουστεί. Εξάλλου η ισχύς διατάγματος το οποίο εκδίδεται «εξ πάρτε» δεν μπορεί να παρατείνεται για περισσότερο χρόνο απ΄ ότι είναι απόλυτα αναγκαίος για τη γνωστοποίηση του αιτήματος στον αντίδικο και την προετοιμασία της απάντησης του (Δέστε: Vuitton v. Δέρμοσακ Λτδ κ.α. (1992) 1 Α.Α.Δ. 1453). Στην προκείμενη περίπτωση, θεωρώ ότι η προαναφερόμενη «δια κλήσεως» αίτηση θα έπρεπε να θεωρηθεί ουσιαστικά ως «εξ πάρτε» εφόσον δεν επιδόθηκε ποτέ στους εναγομένους οι οποίοι ήσαν οι άμεσα επηρεαζόμενοι και επομένως το παρεμπίπτον διάταγμα που εκδόθηκε στις 11.9.07 θα έπρεπε να είχε οριστεί επιστρεπτέο τη συντομότερη δυνατή ημερομηνία ώστε να επιδοθεί στους εναγομένους για να έχουν και αυτοί την ευκαιρία να ακουστούν ενώπιον του δικαστηρίου, πριν οριστικοποιηθεί το διάταγμα.
Η διαδικασία που ακολούθησε το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού στην προκείμενη περίπτωση δεν συνάδει με τους κανόνες της φυσικής δικαιοσύνης ούτε και με το άρθρο 30 του Συντάγματος αλλά ούτε και με τις σχετικές δικονομικές πρόνοιες όπως το άρθρο 9(3) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6, σύμφωνα με το οποίο, προσωρινό διάταγμα που εκδίδεται χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση στον εναγόμενο, εκπνέει και χάνει την ισχύ του εκτός αν επικυρωθεί, αφού προηγουμένως ακουστεί και ο αντίδικος.
Είναι γεγονός ότι υπάρχει αγγλική νομολογία, στην οποίαν αναφέρθηκε ο ευπαίδευτος συνήγορος των εναγουσών, η οποία είναι δυνατό να εκληφθεί ως υποστηρίζουσα την αντίθετη άποψη, δηλαδή ότι τέτοιου είδους διατάγματα μπορούν να εκδίδονται χωρίς να ακούεται η άλλη πλευρά. Στην υπόθεση Bankers Trust Co. v. Shapira and Others (1980) 1 W.L.R.1274 o Λόρδος Denning ανέφερε ότι σε σοβαρές υποθέσεις δόλου και απόσπασης χρημάτων με απάτη μπορούν να εκδοθούν παρόμοια διατάγματα αποκάλυψης πληροφοριών και εγγράφων από τράπεζες που ενεπλάκησαν σε τέτοιες υποθέσεις είτε αθώα είτε άλλως πως, ώστε τα θύματα της απάτης να μπορέσουν να ακολουθήσουν και να εντοπίσουν τα χρήματα που αποσπάστηκαν με απάτη. Σε κάποιο σημείο της απόφασης ο Λόρδος Denning είπε ότι αν τα θύματα της απάτης ήταν υποχρεωμένα να περιμένουν μέχρι να επιδοθεί η διαδικασία στους «απατεώνες» τα θύματα θα έχαναν ουσιαστικά την ευκαιρία του εντοπισμού των χρημάτων τους. Δεν θεωρώ ότι οτιδήποτε αναφέρθηκε στην προαναφερόμενη υπόθεση αλλά και άλλες παρόμοιες αγγλικές αποφάσεις επηρεάζουν με οποιοδήποτε τρόπο τον προαναφερόμενο κανόνα της φυσικής δικαιοσύνης. Πιστεύω ότι εκείνο που εννοούσε το δικαστήριο στην υπόθεση Shapira (ανωτέρω) ήταν ότι για την έκδοση τέτοιου διατάγματος δεν ήταν απαραίτητη προϋπόθεση η επίδοση της αγωγής.
Εν πάση όμως περιπτώσει η σχετική αγγλική νομολογία δεν επηρεάζει, κατά τη γνώμη μου, τον άκαμπτο κανόνα ότι κανένα προσωρινό διάταγμα, που εκδίδεται χωρίς ειδοποίηση στην άλλη πλευρά, δεν παραμένει σε ισχύ για περισσότερο χρόνο από όσος είναι απαραίτητος για να γίνει επίδοση και να ακουστεί και η άλλη πλευρά. Και βέβαια το δικαίωμα να ακουστεί και η άλλη πλευρά, όπως ήδη αναφέρθηκε, πηγάζει και από τους κανόνες της φυσικής δικαιοσύνης αλλά και από το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας που επιβάλλει την υποχρέωση διεξαγωγής δίκαιης δίκης και από τους δικονομικούς μας κανόνες και δεν μπορεί να περιοριστεί από Αγγλική Νομολογία.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω θεωρώ ότι το προαναφερόμενο διάταγμα της 11.9.07 υπόκειται σε ακύρωση. Κατά συνέπεια η αίτηση επιτυγχάνει και εκδίδεται διάταγμα Certiorari με το οποίον ακυρώνεται και παραμερίζεται το διάταγμα του Προέδρου του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, ημερ. 11.9.07, που εκδόθηκε στα πλαίσια της Αγωγής 4039/07. Έξοδα υπέρ των εναγομένων-αιτητών και εις βάρος των εναγουσών-καθ΄ ων η αίτηση να υπολογιστούν από τον αρμόδιο Πρωτοκολλητή. Καμιά άλλη διαταγή για έξοδα.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.