ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2007) 1 ΑΑΔ 997
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 41 /20007
ΕΝΩΠΙΟΝ: Π. ΑΡΤΕΜΗ, Δ.
Αναφορικά με το άρθρο 155(4) του Συντάγματος και τα άρθρα 5, 9, 11 και 15 του περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλαι Διατάξεις) Νόμου του 1964 (Ν.33/64) και το Άρθρο 19 του Περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960 (Ν.14/60)
και
Αναφορικά με την αίτηση της Ekaterina Kataeyskaya από τη Λευκωσία
και
Αναφορικά με την Μονομερή αίτηση της Ekaterina Kataeyskaya, από τη Λευκωσία με ημερομηνία 21.3.07 που καταχωρήθηκε στο πλαίσιο της Αίτηση Διατροφής με αριθμό 92/07 του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λευκωσία
και
Αναφορικά με την απόφαση και/ή διαταγή και/ή διαταγές και/ή οδηγίες του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, ημερομηνίας 4.7.07 (του έντιμου Προέδρου κ. Γ. Σεργίδη) σε σχέση με την Μονομερή Αίτηση της Ekaterina Kataeyskaya, από τη Λευκωσία, ημερομηνίας 21.3.07.
- - - - - -
23.7.07
Για αιτήτρια: κ. Σ. Στυλιανού
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: H αίτηση αυτή έχει διατυπωθεί με τέτοιο ανορθόδοξο τρόπο που χρειάστηκε λίγος χρόνος να διακριβώσω ότι επρόκειτο για αίτηση για άδεια έκδοσης Certiorari, αφού τούτο δεν ζητείται ούτε αναφέρεται σαφώς στο αιτητικό της αίτησης.
Στην αίτηση ζητείται διάταγμα ακύρωσης της επίδικης απόφασης, στην Έκθεση, όμως, που παράτυπα εμπεριέχεται στην Αίτηση αντί να συνιστά ξεχωριστό έγγραφο, προκύπτει από τις θεραπείες που αναφέρονται ότι το τι ζητείται είναι άδεια για έκδοση διαταγμάτων Certiorari, αλλά και Mandamus. Ως εκ τούτου, οι θεραπείες που ζητούνται στο αιτητικό της αίτησης θα έπρεπε να είναι ταυτόσημες με αυτές που αναφέρονται στην Έκθεση.
Ως επιστέγασμα των πιο πάνω, η επίδικη απόφαση - διάταγμα, της οποίας επιζητείται η ακύρωση, δεν επισυνάπτεται, προσθέτοντας έτσι στην επικρατούσα σύγχυση. Το οποίο μας φέρνει και στο ουσιώδες ελάττωμα της αίτησης: Έχει επανειλημμένως υποδειχθεί από τη νομολογία ότι η επισύναψη του διατάγματος, εντάλματος, ή της απόφασης, των οποίων ζητείται η ακύρωση, είναι εκ των sine qua non για να επιτύχει η αίτηση.
Σχετικώς παραθέτω τις αποφάσεις στις In Re Aeroporos and Others (1988) 1 Α.Α.Δ. 302, Ροδοθέου (1997) 1 Α.Α.Δ. 602 και Κωνσταντίνου (2001) 1 Α.Α.Δ. 1936. Όπως έχει τονισθεί στις αυθεντίες αυτές η παράλειψη επισύναψης της επίδικης απόφασης οδηγεί μοιραία σε απόρριψη της αίτησης.
Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω η Αίτηση για άδεια απορρίπτεται.
Π. Αρτέμης, Δ.
/Χ.Π.