|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 1 ΑΑΔ 697
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 329/2005)
7 Ιουνίου, 2007
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, KΡΑΜΒΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στες]
CHR. MORFOU TRADING LTD,
Εφεσείoντες,
ν.
MR WATERPROOF LTD,
Εφεσιβλήτων.
_________
Ευαγ. Πουλλά Μακαρούνα (κα), για τους Εφεσείοντες.
Μ. Βασιλειάδης, για τους Εφεσίβλητους.
_________
Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστήριου
απαγγέλλεται από τον Δικαστή Νικολαΐδη.
________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ.: Η παρούσα έφεση στρέφεται εναντίον διατάγματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, με το οποίο απορρίφθηκε αίτηση των εφεσειόντων για επαναφορά αγωγής.
Η ακρόαση της αγωγής άρχισε, όπως είχε οριστεί, στις 30.9.2004, στις 10.30 το πρωί, με την κατάθεση του διευθυντή των εφεσειόντων. Παρ΄ όλον ότι η ακροαματική διαδικασία συνεχίστηκε και τις απογευματινές ώρες, η αντεξέταση του μάρτυρα δεν ολοκληρώθηκε στις 6 το απόγευμα. Το δικαστήριο εξεδήλωσε την πρόθεσή του να συνεχίσει την ακρόαση της υπόθεσης την αμέσως επόμενη εργάσιμη, τέσσερις μέρες αργότερα. Ο μάρτυρας εξανέστη και δήλωσε ότι ήταν αδύνατον να παραμείνει στην Κύπρο μέχρι τότε γιατί θα έπρεπε να αναχωρήσει για τη Νότιο Αφρική, όπου είχε δουλειές πολύ πιο σημαντικές από την υπό εκδίκαση υπόθεση. ΄Υστερα από τη δήλωση της δικηγόρου των εφεσειόντων ότι ο μάρτυρας δεν είχε πρόθεση να προσέλθει στο δικαστήριο για ολοκλήρωση της αντεξέτασής του και ως εκ τούτου δεν συνέτρεχε ιδιαίτερος λόγος να συνεχιστεί η ακρόαση σε σύντομο χρονικό διάστημα, η υπόθεση ορίστηκε ύστερα από 18 περίπου μέρες.
Κατά τη νέα ημερομηνία ούτε ο μάρτυρας, αλλά ούτε και η δικηγόρος των εφεσειόντων, ήταν παρόντες. Το δικαστήριο αφού διέκοψε τη διαδικασία αναμένοντας τη συνήγορο για 40 λεπτά, επανέλαβε τη συνεδρία, οπότε και ο δικηγόρος των εφεσιβλήτων ζήτησε απόρριψη της αγωγής, με έξοδα. Το αίτημα εγκρίθηκε και η αγωγή απορρίφθηκε με έξοδα. Συνάμα απορρίφθηκε και η ανταπαίτηση των εφεσιβλήτων.
Οι εφεσείοντες εννιά μέρες αργότερα καταχώρησαν αίτηση για επαναφορά της υπόθεσης, η οποία εδραζόταν στη Δ.26, θ.14, Δ.33, θ. 1, 4 και 5 και Δ.48, θ.1-4 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.
Στην ένορκο δήλωση που συνοδεύει την αίτηση προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι η δικηγόρος των εφεσειόντων βρισκόταν στο χώρο του δικαστηρίου από νωρίς, αλλά όταν κλήθηκε η υπόθεσή της ήταν απασχολημένη ενώπιον άλλου δικαστηρίου. Η αίτηση για επαναφορά τελικά απορρίφθηκε. Η απόφαση αυτή προσβάλλεται με την παρούσα έφεση.
Οι εφεσείοντες υποστηρίζουν ότι το πρωτόδικο δικαστήριο υπερέβη το δικαιοδοτικό πλαίσιο που του παρέχει η Διαταγή 33 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, αφού ήδη είχε ακούσει μαρτυρία, η οποία ήταν ενώπιόν του και με την οποία, σύμφωνα με την ένορκη δήλωση στην αίτηση, οι ενάγοντες-εφεσείοντες είχαν ολοκληρώσει τη μαρτυρία τους.
Το επιχείρημα δεν ευσταθεί. Οι εφεσείοντες-ενάγοντες παρέλειψαν να εμφανιστούν την ημερομηνία που η υπόθεσή τους ήταν ορισμένη για περαιτέρω ακρόαση. Η μαρτυρία για την πλευρά τους δεν είχε συμπληρωθεί, αφού εκκρεμούσε η συμπλήρωση της αντεξέτασης του μόνου μάρτυρα που κάλεσαν. Συνεπώς δεν είναι ορθή η θέση τους ότι η μαρτυρία τους είχε ολοκληρωθεί και το δικαστήριο μπορούσε να προχωρήσει.
Η αντεξέταση αναγνωρίζεται ως ένας από τους πλέον σπουδαίους μηχανισμούς για την εξακρίβωση των γεγονότων μιας υπόθεσης. Αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της διαδικασίας και το μηχανισμό που χρησιμοποιείται στη δίκη για αμφισβήτηση των λεγομένων του μάρτυρα. Διάδικος δεν μπορεί να στερηθεί του δικαιώματος αντεξέτασης. Μια τέτοια στέρηση θα αποτελούσε ουσιαστική παραβίαση των θεσμών και σοβαρή δικαστική πλάνη (Blaise v. Blaise (1969) 2 All E.R. 1032, 1036).
Οι εφεσείοντες υποστηρίζουν περαιτέρω ότι το δικαστήριο εσφαλμένα αποφάσισε πως η Διαταγή 26, θ.14 δεν τυγχάνει εφαρμογής, αφού παρέχει εξουσία παραμερισμού απόφασης που εκδίδεται ερήμην.
Όπως σωστά επισημαίνει και το πρωτόδικο δικαστήριο, η εμπλοκή της Διαταγής 26, θ.14 στην περίπτωση, δεν είναι ορθή (βλέπε Ann-Clair Developments Ltd v. Στέλιου Κυριακίδη (1999) 1 Α.Α.Δ. 537). Στην παρούσα υπόθεση ο ενάγων παρέλειψε να εμφανιστεί για συνέχιση της ακρόασης και συνεπώς εφαρμογής τυγχάνει η Διαταγή 33.
Τέλος οι εφεσείοντες υποστηρίζουν ότι το πρωτόδικο δικαστήριο λανθασμένα άσκησε τη διακριτική του ευχέρεια απορρίπτοντας την αίτηση για επαναφορά, παρ΄ όλον ότι συνέτρεχαν όλες οι προϋποθέσεις.
Δεν θα συμφωνήσουμε με την πιο πάνω αντιμετώπιση. Θα λέγαμε μάλιστα, σε συμφωνία με το πρωτόδικο δικαστήριο, ότι η συμπεριφορά των εφεσειόντων και των δικηγόρων τους άγγιζε τα όρια της περιφρόνησης. Ο μάρτυράς τους δήλωσε, χωρίς περιστροφές, ότι δεν είχε σκοπό να παρουσιαστεί για να αντεξεταστεί, ενώ την ημέρα που η υπόθεση ορίστηκε για συνέχιση της ακρόασης, ούτε καν η δικηγόρος του εμφανίστηκε. Οι εξηγήσεις που δόθηκαν δεν είναι πειστικές.
Δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε την προφανή σημασία της ακριβούς εμφάνισης ενώπιον δικαστηρίου. Η απροθυμία της πλευράς των εφεσειόντων φαίνεται και από το γεγονός ότι δεν ζήτησαν τουλάχιστον τη συνέχιση της ακρόασης σε ημερομηνία βολετή σ΄ αυτούς, αν η ημερομηνία που τους δόθηκε δεν ήταν κατάλληλη. Απλώς εκδήλωσαν, μέσω του διευθυντή τους, την απόφασή τους να μην παρουσιαστούν στη νέα δικάσιμο, απόφαση που υλοποίησαν με τρόπο που δεν άφηνε αμφιβολίες για το σκόπιμο της συμπεριφοράς.
Από την άλλη ο ισχυρισμός της συνηγόρου των εφεσειόντων ότι το δικαστήριο κατά την ακρόαση της αίτησης για επαναφορά, επικαλούμενο έλλειψη χρόνου, κάλυψε ουσιαστικά την απουσία του δικηγόρου των εφεσιβλήτων, παραλείποντας να αφιερώσει λίγα λεπτά για να ακούσει τη σύντομη, κατά τους υπολογισμούς της, αγόρευση της δικής της πλευράς, δεν αντέχει σε σχολιασμό.
Κρίνουμε ότι το δικαστήριο άσκησε ορθά τη διακριτική του ευχέρεια και απέρριψε την αίτηση για επαναφορά και συνεπώς η παρούσα έφεση θα πρέπει να απορριφθεί. Θα θέλαμε όμως να επισημάνουμε ότι παρά το γεγονός πως συμφωνούμε, εν γένει, με τον τρόπο χειρισμού της υπόθεσης, εν τούτοις, θα αναμέναμε από τον πρωτόδικο δικαστή να διέθετε τα επιπλέον 30 λεπτά που χρειάζονταν για να ολοκληρωθεί η αντεξέταση, ούτως ώστε να αποφευχθεί τυχόν ταλαιπωρία των διαδίκων, ιδιαίτερα εν όψει του επικείμενου ταξιδιού του μάρτυρα σ΄ ένα τόσο μακρινό προορισμό.
Η έφεση απορρίπτεται, με £850 έξοδα εναντίον των εφεσειόντων.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
Α. Κραμβής, Δ.
Ρ. Γαβριηλίδης, Δ.
/ΜΔ