|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2006) 1 ΑΑΔ 359
5 Μαΐου, 2006
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στές]
AVACOM COMPUTER SERVICES LTD,
Εφεσείοντες,
v.
ΕΛΕΝΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ,
Εφεσίβλητης.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 12082)
Ευρήματα Δικαστηρίου ― Διαπιστώσεις, συναγωγή συμπερασμάτων και κατάληξη σε ευρήματα, είναι έργο του πρωτόδικου Δικαστηρίου ― Το Εφετείο επεμβαίνει μόνο όταν αντιστρατεύονται την κοινή λογική ή έρχονται σε αντίθεση με αδιαμφισβήτητα μέρη της μαρτυρίας ― Όταν οι εκδοχές είναι συγκρουόμενες η ευθύνη για τον προσδιορισμό των γεγονότων ανήκει στο πρωτόδικο Δικαστήριο.
Οι εφεσείοντες, δημόσια εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, με τις μετοχές της εισηγμένες στο ΧΑΚ, ασχολούνταν κατά τον ουσιώδη χρόνο με το εμπόριο ηλεκτρονικών υπολογιστών και προγραμμάτων για ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Παράλληλα και σε συνδυασμό με τις πιο πάνω δραστηριότητες, προωθούσαν πωλήσεις μετοχών της αδελφικής εταιρείας Avacom Net Services Ltd. Η Avacom Computer Services Ltd, η Avacom Net Services Ltd και η Avacom Tel Services Ltd είναι αδελφικές εταιρείες. Περί τον Ιούνιο 1999 προσέλαβαν την εφεσίβλητη, δυνάμει προφορικής συμφωνίας, ως εκπαιδευόμενη αντιπρόσωπο/πωλήτρια με συμφωνημένο κατώτατο όριο μισθού £350 μηνιαίως και ανώτατο £850 μηνιαίως. Η εφεσίβλητη ισχυρίστηκε ότι στα πλαίσια της συνεργασίας της με τους εφεσείοντες οι τελευταίοι, συμφώνησαν να της παραχωρήσουν 100.000 δικαιώματα αγοράς μετοχών της εταιρείας τους σε τιμή ίση προς το ½ της αξίας που θα είχε η μετοχή της εταιρείας κατά την 1/1/2002. Η συμφωνία διελάμβανε επίσης την καταβολή προμήθειας επί των πωλήσεων πακέτων μετοχών αδελφικής εταιρείας των εφεσειόντων καθώς και άλλα ωφελήματα. Η εφεσίβλητη ισχυρίστηκε επίσης ότι κατά τη διάρκεια της συνεργασίας της με τους εφεσείοντες πέτυχε να κερδίσει δικαιώματα που είχαν συμφωνηθεί πλην όμως οι εφεσείοντες, κατά παράβαση της συμφωνίας και παρά τις επανειλημμένες απαιτήσεις της, αρνήθηκαν να της καταβάλουν ό, τι αυτή δικαιούταν, εκτός βέβαια από τους μισθούς της. Στην αγωγή που καταχώρησε η εφεσίβλητη αξίωνε τα ακόλουθα ποσά:
(α) £12.000 ως αποζημιώσεις ίσες προς 2% αμοιβής/προμήθειας από την πώληση 60 πακέτων ηλεκτρονικών υπολογιστών, (β) £6.000 ως αποζημιώσεις ίσες προς την αξία 100.000 δικαιωμάτων μετοχών της εταιρείας που συμφώνησαν να της παραχωρήσουν οι εφεσείοντες με βάση τις πωλήσεις που πραγματοποίησε, και (γ) £560 ως αποζημιώσεις λόγω της άρνησης των εφεσειόντων να καταβάλουν το ισόποσο στο οποίο δικαιούται από τις πωλήσεις 20 προγραμμάτων "Internet for life" προς £28 έκαστο.
Οι εφεσείοντες, αρνήθηκαν τις απαιτήσεις της εφεσίβλητης. Ισχυρίστηκαν ότι η εφεσίβλητη οικειοθελώς διέκοψε τη μεταξύ τους συνεργασία περί το τέλος του 2000 χωρίς δικαιολογία ή προειδοποίηση και χωρίς να προβάλει οποιαδήποτε αξίωση.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποδέκτηκε τη μαρτυρία της εφεσίβλητης και του κ. Δ. Χαραλάμπους, διευθυντή πωλήσεων των εφεσειόντων καθ' όλο τον ουσιώδη χρόνο. Το Δικαστήριο εξέδωσε απόφαση υπέρ της εφεσίβλητης και εναντίον των εφεσειόντων για το ποσό των £12.380 πλέον τόκο και έξοδα. Το ποσό αυτό περιλαμβάνει τα ποσά της αξίωσης κάτω από τα (α) και (γ) ανωτέρω, μείον £180 που οι εφεσείοντες πλήρωσαν στην εφεσίβλητη για την πώληση των προγραμμάτων "Internet for life" της Avacom Net. Το ποσό της αξίωσης κάτω από το (β) ανωτέρω, κρίθηκε για τους λόγους που εξηγούνται στην εκκαλούμενη απόφαση, ότι δεν έχει αποδειχθεί.
Οι εφεσείοντες εφεσίβαλαν την απόφαση προβάλλοντας τους ακόλουθους λόγους οι οποίοι έχουν ως κοινή συνισταμένη τη θέση των εφεσειόντων ότι:
(α) Ουδέποτε ανέλαβαν οποιαδήποτε συμβατική υποχρέωση έναντι της εφεσίβλητης για καταβολή σ' αυτή προμήθειας ύψους £12.000 ως η σχετική αξίωσή της. Υποστηρίχθηκε σχετικά ότι η συμφωνία που επικαλείται η εφεσίβλητη αναφέρεται ενδεχομένως στην αδελφική εταιρεία Avacom Net Services Ltd η οποία πιθανό να ευθύνεται έναντι της εφεσίβλητης.
(β) Η περί του αντιθέτου απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου είναι αποτέλεσμα κακής αξιολόγησης και ερμηνείας της μαρτυρίας και εσφαλμένης εκτίμησης της αξιοπιστίας των μαρτύρων.
Επιπρόσθετος λόγος έφεσης αφορά στην ενδιάμεση απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου με την οποία επιτράπηκε η κατάθεση κατάστασης λογαριασμού το περιεχόμενο της οποίας κρίθηκε σχετικό με τα επίδικα θέματα.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Το πρωτόδικο Δικαστήριο αξιολόγησε σωστά όλα τα στοιχεία μαρτυρίας που είχε ενώπιόν του και κατέληξε στα ορθά συμπεράσματα και διαπιστώσεις.
2. Το πρωτόδικο Δικαστήριο, δεχόμενο την εξήγηση που έδωσε η εφεσίβλητη για τη μη συμπερίληψη της κατάθεσης κατάστασης λογαριασμού στην ένορκο δήλωσή της (η οποία είχε ανευρεθεί στην κατοχή της σε μεταγενέστερο στάδιο), ορθά επέτρεψε την κατάθεσή της.
3. Το συμπέρασμα του Δικαστηρίου ότι η εφεσίβλητη δικαιούται στο ποσό των £380 ως προμήθεια από την πώληση προγραμμάτων, συνάδει με τη μαρτυρία που έγινε αποδεκτή και συνεπώς δεν παρέχεται ευχέρεια επέμβασης.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα υπέρ της εφεσίβλητης.
Έφεση.
Έφεση από τους εφεσείοντες εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Υπ. Αρ. 5216/02), ημερ. 24/5/04.
Μ. Ιακώβου, για τους Εφεσείοντες.
Α. Παπαντωνίου, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Κραμβής.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Οι εφεσείοντες είναι δημόσια εταιρεία περιορισμένης ευθύνης και οι μετοχές της είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Αξιών Κύπρου. Κατά τον ουσιώδη χρόνο οι εφεσείοντες ασχολούνταν με το εμπόριο ηλεκτρονικών υπολογιστών και προγραμμάτων για ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Παράλληλα και σε συνδυασμό με τις πιο πάνω δραστηριότητες, προωθούσαν πωλήσεις μετοχών της αδελφικής εταιρείας Avacom Net Services Ltd. Η Avacom Computer Services Ltd, η Avacom Net Services Ltd και η Avacom Tel Services Ltd είναι αδελφικές εταιρείες.
Η εφεσίβλητη προσλήφθηκε στην υπηρεσία των εφεσειόντων ως αντιπρόσωπος/πωλήτρια με συμφωνημένο κατώτατο όριο μισθού £350 μηνιαίως και ανώτατο £850 μηνιαίως. Η διακύμανση από το κατώτατο μέχρι το ανώτατο όριο μισθού θα υπολογιζόταν στη βάση ποσοστών επί συμφωνημένης κλίμακας και ανάλογα με το είδος κλπ των πωλήσεων που θα πραγματοποιούσε και των αποτελεσμάτων των δραστηριοτήτων της. Η εφεσίβλητη ισχυρίστηκε ότι στα πλαίσια της συνεργασίας της με τους εφεσείοντες οι τελευταίοι, συμφώνησαν να της παραχωρήσουν 100.000 δικαιώματα αγοράς μετοχών της εταιρείας τους σε τιμή ίση προς το ½ της αξίας που θα είχε η μετοχή της εταιρείας κατά την 1.1.2002. Η συμφωνία διελάμβανε επίσης την καταβολή προμήθειας επί των πωλήσεων πακέτων μετοχών αδελφικής εταιρείας των εφεσειόντων καθώς και άλλα ωφελήματα. Η εφεσίβλητη ισχυρίστηκε ότι κατά τη διάρκεια της συνεργασίας της με τους εφεσείοντες εργάστηκε σκληρά και πέτυχε να κερδίσει δικαιώματα που είχαν συμφωνηθεί πλην όμως οι εφεσείοντες, κατά παράβαση της συμφωνίας και παρά τις επανειλημμένες απαιτήσεις της, αρνήθηκαν να της καταβάλουν ό,τι αυτή δικαιούταν, εκτός βέβαια από τους μισθούς της που έχουν πληρωθεί. Με την αγωγή που καταχώρησε εναντίον των εφεσειόντων αξίωσε,
(α) £12.000 ως αποζημιώσεις ίσες προς 2% αμοιβής/προμήθειας από την πώληση 60 πακέτων ηλεκτρονικών υπολογιστών προς 10.000 μετοχές το κάθε πακέτο ήτοι 2% επί 600.000 μετοχών, σύνολο £12.000.
(β) £6.000 ως αποζημιώσεις ίσες προς την αξία 100.000 δικαιωμάτων μετοχών της εταιρείας που συμφώνησαν να της παραχωρήσουν οι εφεσείοντες με βάση τις πωλήσεις που πραγματοποίησε, της τιμής υπολογιζόμενης στο ½ της αξίας που είχε η μετοχή της εταιρείας την 1.1.2002.
(γ) £560 ως αποζημιώσεις λόγω της άρνησης των εφεσειόντων να καταβάλουν το ισόποσο στο οποίο δικαιούται από τις πωλήσεις 20 προγραμμάτων "Internet for life" προς £28 έκαστο.
Οι εφεσείοντες, αρνήθηκαν τις απαιτήσεις της εφεσίβλητης ισχυριζόμενοι, μεταξύ άλλων, ότι τα όποια δικαιώματά της, έχουν εγκαταλειφθεί από αυτήν και ή έχουν παραμερισθεί και ή έχουν καταργηθεί. Οι εφεσείοντες αρνήθηκαν επίσης ότι η εφεσίβλητη πιστώθηκε με ποσό £12.000 ως η αξίωσή της υπό (α) ανωτέρω ή ότι δικαιούται το συγκεκριμένο ποσό. Οι εφεσείοντες ισχυρίστηκαν ότι η εφεσίβλητη οικειοθελώς διέκοψε τη μεταξύ τους συνεργασία περί το τέλος 2000 χωρίς δικαιολογία ή προειδοποίηση και χωρίς να προβάλει οποιαδήποτε αξίωση. Οι απαιτήσεις της αποτελούν μέρος ευρύτερης συνεννόησης με άλλους συναδέλφους της για να επιτύχει εκβιαστικά και με χαλκευμένη μαρτυρία στις απαιτήσεις της.
Η υπόθεση της εφεσίβλητης στηρίχθηκε στη μαρτυρία της και στη μαρτυρία του κ. Δώρου Χαραλάμπους ο οποίος, καθόλο τον κρίσιμο χρόνο και μέχρι το Φεβρουάριο 2001 που εξαναγκάστηκε σε παραίτηση, κατείχε θέση διευθυντή πωλήσεων στους εφεσείοντες. Για τους εφεσείοντες κατέθεσε ο κ. Ανδρέας Σιαμμάς ο οποίος ήταν αντιπρόεδρος της εταιρείας και συμμετείχε στις εργασίες της.
Η μαρτυρία της εφεσίβλητης όπως και η μαρτυρία του κ. Χαραλάμπους κρίθηκε αξιόπιστη. Ο κ. Α. Σιαμμάς δεν έκαμε καλή εντύπωση στο δικαστήριο και η μαρτυρία του κρίθηκε αναξιόπιστη. Οι κρίσεις του δικάσαντος δικαστηρίου και οι λόγοι για τους οποίους κατέληξε στα πιο πάνω συμπεράσματα αναφορικά με την αξιοπιστία των μαρτύρων παρατίθενται με σαφήνεια στην εκκαλούμενη απόφαση.
Με βάση τη μαρτυρία που κρίθηκε αξιόπιστη, τις παραδοχές που εμπεριέχονται στα δικόγραφα και τις δηλώσεις των συνηγόρων των διαδίκων, το πρωτόδικο δικαστήριο κατέληξε σε διαπιστώσεις επί των γεγονότων τα οποία, με κάθε δυνατή συντομία, παραθέτουμε στη συνέχεια.
Η εφεσίβλητη προσλήφθηκε στην υπηρεσία των εφεσειόντων από τον κ. Δώρο Χαραλάμπους περί τον Ιούνιο 1999 ως εκπαιδευόμενη αντιπρόσωπος/πωλήτρια. Στις 30.3.00 οι διάδικοι συνήψαν γραπτή συμφωνία αντιπροσώπου (τεκμ. 1) με αναδρομική ισχύ από 1.11.99 και συμφωνία χρηματοδότησης (τεκμ. 2). Υπέγραψαν επίσης και άλλα σχετικά έγγραφα. Περί το τέλος Νοεμβρίου 1999 ο κ. Σιαμμάς ανακοίνωσε προς όλους τους αντιπροσώπους/πωλητές της εταιρείας ότι μαζί με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και τα ηλεκτρονικά προγράμματα θα πωλούσαν και μετοχές της Avacom Net Services Ltd και επί των πωλήσεων θα καταβαλλόταν στους πωλητές προμήθεια 2% από τους εφεσείοντες. Επειδή υπήρξε ζήτηση των μετοχών της Avacom Net, ο κ. Σιαμμάς έδωσε οδηγίες όπως για σκοπούς καλύτερης προώθησης των προϊόντων των εφεσειόντων, οι ενδιαφερόμενοι αγοραστές μετοχών θα έπρεπε να αγοράζουν μαζί με τις μετοχές και ένα ηλεκτρονικό υπολογιστή με εκπαιδευτικό πρόγραμμα, όλα υπό μορφή «πακέτου». Οι αντιπρόσωποι/πωλητές, συμπεριλαμβανομένης και της εφεσίβλητης, αποδέχθηκαν την πρόταση του κ. Σιαμμά και όπως κρίθηκε πρωτοδίκως, «τοιουτοτρόπως καταρτίστηκε προφορική συμφωνία μεταξύ της ενάγουσας και της εναγομένης που διελάμβανε τα πιο κάτω....».
Το πρωτόδικο δικαστήριο, στηριζόμενο στη μαρτυρία της εφεσίβλητης και του κ. Δώρου Χαραλάμπους καθώς και στο περιεχόμενο των εγγράφων (καταστάσεις λογαριασμών παραγωγής της εφεσίβλητης τεκμ. 4 και 7), διαπίστωσε ότι η εφεσίβλητη πώλησε περισσότερα από 60.000 πακέτα των 10.000 μετοχών της Avacom Net και ότι δικαιούται στην καταβολή προμήθειας 2% επί του αριθμού των μετοχών που είχε πωλήσει ήτοι £12.000. Διαπιστώθηκε επίσης ότι η εφεσίβλητη πώλησε και 20 προγράμματα "Internet for life" της Avacom Net για τα οποία οι εφεσείοντες, με βάση την υφιστάμενη συμφωνία, όφειλαν να της καταβάλουν £28 για την πώληση κάθε τέτοιου προγράμματος, σύνολο £560. Οι εφεσείοντες πλήρωσαν στην εφεσίβλητη £180 και επομένως εξακολουθούν να οφείλουν το υπόλοιπο £380. Καθόσον αφορά την αξίωση της εφεσίβλητης για την καταβολή αποζημίωσης £6.000 λόγω απώλειας της ευκαιρίας εξ υπαιτιότητος των εφεσειόντων να εξασκήσει το δικαίωμα εξαγοράς μετοχών, κρίθηκε, για τους λόγους που εξηγούνται στην εκκαλούμενη απόφαση ότι δεν έχει αποδειχθεί. Ως αποτέλεσμα εκδόθηκε απόφαση υπέρ της εφεσίβλητης και εναντίον των εφεσειόντων για το ποσό των £12.380 πλέον τόκο και έξοδα.
Οι εφεσείοντες αμφισβητούν την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης και ζητούν τον παραμερισμό της. Οι λόγοι έφεσης 1, 2 και 3 αναφέρονται στη διαπίστωση ότι οι εφεσείοντες, δυνάμει συμβατικής υποχρέωσης, ευθύνονται στην καταβολή προς την εφεσίβλητη προμήθειας 2% επί του αριθμού των πωλήσεων μετοχών της Avacom Net Services Ltd. Εισηγούνται ότι το πρωτόδικο δικαστήριο λανθασμένα ερμήνευσε τη μαρτυρία και ειδικά τη μαρτυρία της εφεσίβλητης. Είναι η θέση τους ότι με βάση την προσαχθείσα μαρτυρία, συνάγεται ότι η υπεύθυνη για την πληρωμή της όποιας οφειλόμενης προμήθειας είναι η Avacom Net Services Ltd και όχι οι εφεσείοντες. Οι εφεσείοντες θεωρούν επίσης ότι η μαρτυρία της εφεσίβλητης, καθόσον αφορά στον υπολογισμό της προμήθειας επί των πωλήσεων των μετοχών της Avacom Net Services Ltd, είναι αντίθετη προς το σχετικό εύρημα του δικαστηρίου και ότι εν πάση περιπτώσει, το πρωτόδικο δικαστήριο λανθασμένα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εφεσίβλητη πώλησε 600.000 μετοχές ήτοι 60 πακέτα των 10.000 μετοχών το καθένα. Οι εφεσείοντες θεωρούν ότι το πρωτόδικο δικαστήριο λανθασμένα αποδέχθηκε την κατάθεση τεκμηρίων πέραν εκείνων που είχε παρουσιάσει η εφεσίβλητη κατά την αποκάλυψη εγγράφων και εσφαλμένα έλαβε υπόψη το περιεχόμενό τους. Οι εφεσείοντες θεωρούν ακόμα λανθασμένη και τη διαπίστωση ότι η πρόνοια του τεκμηρίου 1 ημερομηνίας 30.3.00 σύμφωνα με την οποία «λύεται αυτοδικαίως κάθε τυχόν προγενέστερη σύμβαση μεταξύ των συμβαλλομένων που αφορά συνεργασία τους στον τομέα συνεργασίας και παραγωγής» δεν επηρεάζει την προφορική συμφωνία των διαδίκων που έγινε το Νοέμβριο 1999. Τέλος οι εφεσείοντες, θεωρούν λανθασμένη την απόφαση ότι η εφεσίβλητη δικαιούται £380 ως προμήθεια επί των πωλήσεων προγραμμάτων internet. Λέγουν συναφώς ότι στο έγγραφο (τεκμ. 1) καταγράφεται ως προμήθεια ποσό £180 γεγονός το οποίο έχει παραγνωρισθεί από το πρωτόδικο δικαστήριο.
Εξετάσαμε σωρευτικά τους τρεις πρώτους λόγους της έφεσης οι οποίοι έχουν ως κοινή συνισταμένη τη θέση των εφεσειόντων,
(α) ότι ουδέποτε ανέλαβαν οποιαδήποτε συμβατική υποχρέωση έναντι της εφεσίβλητης για καταβολή σ' αυτή προμήθειας ύψους £12.000 ως η σχετική αξίωσή της
(β) ότι η περί του αντιθέτου απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου είναι αποτέλεσμα κακής αξιολόγησης και ερμηνείας της μαρτυρίας και εσφαλμένης εκτίμησης της αξιοπιστίας των μαρτύρων.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος των εφεσειόντων προσπάθησε να καταδείξει ότι η συμφωνία που επικαλείται η εφεσίβλητη από την οποία απορρέει η υποχρέωση για καταβολή προμήθειας £12.000 δεν αναφέρεται στους εφεσείοντες οι οποίοι δεν ανέλαβαν τέτοια υποχρέωση έναντι της εφεσίβλητης. Η συμφωνία που επικαλείται η εφεσίβλητη αναφέρεται ενδεχομένως στην αδελφική εταιρεία Avacom Net Services Ltd η οποία πιθανό να ευθύνεται έναντι της εφεσίβλητης. Ο κ. Ιακώβου παραθέτει στο περίγραμμα της αγόρευσης του αποσπάσματα της μαρτυρίας της εφεσίβλητης τα οποία, καθώς εισηγείται, καταδείχνουν ότι η εφεσίβλητη παραδέχεται ότι η συμφωνία για την καταβολή προμήθειας κλπ έγινε με την Avacom Net Services Ltd και όχι με τους εφεσείοντες. Αυτό ακριβώς το θέμα απασχόλησε εκτενώς το πρωτόδικο δικαστήριο. Στην εκκαλούμενη απόφαση παρατίθενται αποσπάσματα της μαρτυρίας της εφεσίβλητης την οποία το δικαστήριο ερμηνεύει, σε συνάρτηση προς τη μαρτυρία του κ. Χαραλάμπους και το περιεχόμενο των εγγράφων που είχε ενώπιόν του, και αποδίδει την ορθή σημασία της. Τα συμπεράσματα του πρωτόδικου δικαστηρίου και οι διαπιστώσεις στις οποίες κατέληξε συνάδουν με τη μαρτυρία που κρίθηκε αξιόπιστη και δεν διαπιστώνουμε ότι υπάρχει βάσιμος λόγος ο οποίος να δικαιολογεί επέμβαση προς ανατροπή. Επαναλαμβάνουμε για πολλοστή φορά ότι το Εφετείο επεμβαίνει για να ανατρέψει διαπιστώσεις του δικάσαντος δικαστηρίου μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις και όταν διαπιστωθεί ότι τα συγκεκριμένα ευρήματα αντιστρατεύονται την κοινή λογική ή έρχονται σε αντίθεση με αδιαμφισβήτητα μέρη της μαρτυρίας. Όταν οι εκδοχές είναι συγκρουόμενες η ευθύνη για τον προσδιορισμό των γεγονότων ανήκει στο πρωτόδικο δικαστήριο. Έχουμε τη γνώμη ότι το πρωτόδικο δικαστήριο αξιολόγησε σωστά όλα τα στοιχεία μαρτυρίας που είχε ενώπιόν του και κατέληξε στα ορθά συμπεράσματα και διαπιστώσεις. Καταλήγουμε ότι οι τρεις λόγοι έφεσης δεν είναι βάσιμοι.
Ο τέταρτος λόγος έφεσης αφορά στην ενδιάμεση απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου με την οποία το δικαστήριο επέτρεψε την κατάθεση κατάστασης λογαριασμού το περιεχόμενο της οποίας κρίθηκε σχετικό με τα επίδικα θέματα. Από πλευράς υπεράσπισης προβλήθηκε ένσταση στην κατάθεση του εν λόγω εγγράφου επειδή δεν είχε συμπεριληφθεί στα έγγραφα που είχε αποκαλύψει η εφεσίβλητη ύστερα από σχετική αίτηση των εφεσειόντων. Το δικαστήριο, δεχόμενο την εξήγηση που έδωσε η εφεσίβλητη για τη μη συμπερίληψη του εν λόγω εγγράφου στην ένορκο δήλωση της (ανευρέθηκε στην κατοχή της σε μεταγενέστερο στάδιο) ορθά επέτρεψε την κατάθεση του.
Η διαπίστωση του πρωτόδικου δικαστηρίου ότι η προφορική συμφωνία των διαδίκων που έγινε το Νοέμβριο 1999 δεν επηρεάζεται από όρο της συμφωνίας ημερ. 30.3.00 σύμφωνα με τον οποίο «λύεται αυτοδικαίως κάθε προγενέστερη σύμβαση μεταξύ των συμβαλλομένων που αφορά στη συνεργασία τους στον τομέα αντιπροσωπείας και παραγωγής» είναι ορθή για τους λόγους που εξηγούνται με επάρκεια στην πρωτόδικη απόφαση όπου το δικαστήριο ορθά παραπέμπει στην παρ. 10 του τεκμ. 8, το περιεχόμενο της οποίας, στηρίζει τη σχετική επί του θέματος κατάληξη. Θεωρούμε αβάσιμο και τον τελευταίο λόγο της έφεσης. Το πρωτόδικο δικαστήριο επεξηγεί με σαφήνεια τους λόγους για τους οποίους κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εφεσίβλητη δικαιούται στο ποσό των £380 ως προμήθεια από την πώληση προγραμμάτων. Αυτή η κατάληξη συνάδει με τη μαρτυρία που έγινε αποδεκτή και συνεπώς δεν παρέχεται ευχέρεια επέμβασης.
Για τους πιο πάνω λόγους η έφεση αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα υπέρ της εφεσίβλητης.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ της εφεσίβλητης.