|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2006) 1 ΑΑΔ 344
19 Απριλίου, 2006
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στές]
1. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ,
2. ΙΟΥΛΙΑ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ,
3. ΦΟΙΒΟΣ ΚΟΥΡΗΣ,
4. ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΝΑΓΗ,
5. ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΦΙΤΗΣ,
6. ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΠΙΕΡΗ,
7. ΧΡΥΣΤΑ ΧΡΙΣΤΟΦΗ-ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ,
Εφεσείοντες,
v.
PPM (PAPHOS) T.V. STATION CO LTD,
ΕΜΠΟΡΕΥΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ/Ή ΠΡΟΒΑΛΛΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ/Ή ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΜΕΝΟΙ ΔΙΑ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΩΝΥΜΙΑ ΠΑΦΟΣ T.V. Ή T.V. ΠΑΦΟΣ,
Εφεσιβλήτων.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 11972)
Αστικά αδικήματα ― Λίβελλος ― Μετάδοση χαρακτηρισμών από τοπικό τηλεοπτικό σταθμό που άφηναν υπονοούμενα, κατ' ισχυρισμόν, δυσφημιστικά για τους ενάγοντες ― Κατά πόσο επληρούτο η προϋπόθεση του νομικού πλαισίου του λιβέλλου υπό τύπο υπαινιγμού (innuendo) ― Κατά πόσο οι δυσφημιστικοί χαρακτηρισμοί εστρέφοντο εναντίον όλων των εναγόντων.
Αποζημιώσεις ― Λίβελλος ― Επιδικασθέν πρωτόδικα ποσό των £300,00 υπέρ ενός εκ των εναγόντων επικυρώθηκε κατ' έφεση ― Εφετείο επιδίκασε και για κάθε ένα εκ των υπολοίπων εναγόντων το ποσό των £300,00, ενόψει επαρκούς μαρτυρίας σύνδεσής τους με το λίβελλο.
Οι εφεσείοντες-ενάγοντες, καθηγητές στην Τεχνική Σχολή Πάφου, καταχώρησαν αγωγή εναντίον των εφεσιβλήτων-εναγομένων αξιώνοντας αποζημιώσεις για λίβελλο. Ισχυρίστηκαν ότι κατά την προβολή των δελτίων ειδήσεων της 24/6/1999 μέσω του τηλεοπτικού τους σταθμού "TV ΠΑΦΟΣ", οι εφεσίβλητοι μετέδωσαν την εικόνα των εφεσειόντων και άφησαν υπονοούμενα, κατ' ισχυρισμόν, δυσφημιστικά για τους ιδίους. Μεταξύ των, κατ' ισχυρισμόν, δυσφημηστικών χαρακτηρισμών, οι εφεσείοντες χαρακτηρίστηκαν και ως "πιστολέρο".
Το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε το επίδικο δημοσίευμα δυσφημιστικό. Όμως το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν υπήρχε εξωγενής μαρτυρία σύνδεσης των εναγόντων με το δημοσίευμα και ότι το κείμενο δεν φωτογράφιζε τους ενάγοντες, πλήν της περίπτωσης του ενάγοντα 3, η μαρτυρία του οποίου έγινε αποδεκτή, ως αποτελούσα λίβελλο υπό τύπο υπαινιγμού (innuendo).
Με την έφεση, οι εφεσείοντες 1, 2, 4, 5, και 7 αμφισβητούν την ορθότητα του ευρήματος ότι δεν υπάρχει μαρτυρία η οποία να τους συνδέει με το δημοσίευμα. Ο ενάγων 6 απεβίωσε και η αγωγή του δεν προωθήθηκε. Ο εφεσείων 3 προσβάλλει την ορθότητα των επιδικασθεισών υπέρ του αποζημιώσεων, ύψους £300,00.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Υπάρχει μαρτυρία που να συνδέει τον κάθε ένα από τους εφεσείοντες με το επίδικο δημοσίευμα και η περί του αντιθέτου διαπίστωση του πρωτόδικου Δικαστηρίου δεν ευσταθεί.
2. Τα υπονοούμενα έγιναν δεκτά με την υπεράσπιση των εφεσιβλήτων, τα οποία και κρίθηκαν ότι είναι δυσφημιστικά.
3. Η εικόνα δεν μπορούσε να διαχωριστεί από όσα δυσφημιστικά λέγονταν. Η μαρτυρία αξιολογήθηκε κατά τρόπο αποσπασματικό από το Δικαστήριο και εκτός αυτού, στην πραγματικότητα, δεν ήταν διαφορετικά τα δεδομένα, κάτω από τα οποία κρίθηκε ότι ο εφεσείων 3 συνδεόταν με τις δυσφημιστικές αναφορές.
4. Το ποσό των £300,00 που επιδικάσθηκε υπέρ του εφεσείοντος 3 είναι ορθό και εύλογο, ελλείψει μαρτυρίας σε σχέση με την ακροαματικότητα του δελτίου ειδήσεων του TV ΠΑΦΟΣ.
Δεδομένου ότι και οι άλλοι εφεσείοντες κατείχαν την ίδια επαγγελματική με τον εφεσείοντα 3 θέση στην κοινωνία, το ποσό των £300,00 που επιδικάσθηκε υπέρ του, είναι δίκαιο να επιδικασθεί και γι' αυτούς.
Η έφεση επιτράπηκε μερικώς με έξοδα για μία έφεση. Σε σχέση με τον λόγο έφεσης που αφορά τον εφεσείοντα 3, δεν εκδόθηκε διαταγή για έξοδα. Εκδόθηκε απόφαση για τους εφεσείοντες 1, 2, 4, 5 και 7 ως ανωτέρω.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Δίας Λτδ κ.ά ν. Ναθαναήλ (1993) 1 Α.Α.Δ. 893,
Αλήθεια Εκδ. Εταιρεία Λτδ κ.ά ν. Λεωνίδα (1997) 1 Α.Α.Δ. 550,
Κωνσταντινίδης κ.ά. ν. Παπαδόπουλου (1999) 1 Α.Α.Δ. 922,
Sir Panayiotis L. Cacoyiannis v. Papadopoulos a.ο. 18 C.L.R. 205,
Constantinides v. Koureas (1978) 1 C.L.R. 139,
General Press Agency v. Chrystofides (1981) 1 C.L.R. 190,
Cacoyiannis v. Kyrou a.ο. [1976] 12 J.S.C. 1883.
Έφεση.
Έφεση από τους εφεσείοντες εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου (Υπ.�Αρ. 2717/99), ημερ. 4/2/04.
Κ. Μανώλης, για τους Εφεσείοντες.
Μ. Μιλτιάδους, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει η Δικαστής Ε. Παπαδοπούλου.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Στις 24/6/1999 οι εφεσίβλητοι - εναγόμενοι, μέσω του τηλεοπτικού σταθμού τους «TV ΠΑΦΟΣ», ο οποίος εκπέμπει στην πόλη και επαρχία Πάφου, μετέδωσαν στα δελτία ειδήσεων των 7.30 μ.μ., 9.00 μ.μ. και 11.30 μ.μ. τα πιο κάτω:-
«Απαράδεκτη στάση τήρησαν σήμερα μερικοί καθηγητές που διδάσκουν στην Τεχνική Σχολή Πάφου οι οποίοι προσπάθησαν να θίξουν το επάγγελμα του δημοσιογράφου και γενικά τα μέσα ενημέρωσης, όταν έγινε προσπάθεια προβολής παραπόνων συμπολιτών μας σχετικά με τις εξετάσεις και τα αποτελέσματα.
Η όξυνση προκλήθηκε όταν οι γονείς των μαθητών ζήτησαν εξηγήσεις από τους καθηγητές για τον μεγάλο αριθμό των ανεξεταστέων ενώ το διδακτικό προσωπικό επιτέθηκε στο συνεργείο του ΠΑΦΟΣ TV ζητώντας την αποσιώπηση του θέματος.»
«Αναστάτωση προκλήθηκε σήμερα στην Τεχνική Σχολή Πάφου όταν οι γονείς 5 μαθητών επισκέφθηκαν το σχολείο να ζητήσουν εξηγήσεις σχετικά με τις εξετάσεις που έγιναν στο μάθημα της φυσικής. Όπως εγκύρως πληροφορούμαστε, 10 τελειόφοιτοι μαθητές της Τεχνικής Σχολής έμειναν ανεξεταστέοι, χάνοντας έτσι το τραίνο για την μετέπειτα πορεία τους στα διάφορα πανεπιστήμια, ενώ οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι αφού έγραψαν στο διαγώνισμα, ο επιβλέπων καθηγητής τους επληροφόρησε ότι παρέδωσαν λευκό χαρτί και έκαναν λόγο για εκδικητική στάση του σχολείου απέναντί τους.
Τα πνεύματα οξύνθηκαν όταν έκανε την εμφάνιση της η κάμερα του σταθμού μας, όπου σε κλάσματα δευτερολέπτων περικυκλώθηκε από τους καθηγητές του σχολείου οι οποίοι ζητούσαν σε ύφος πιστολέρο, την εδώ και τώρα παράδοση της κασέττας, τραβολογώντας πέρα-δώθε τον κινηματογραφιστή και δημοσιογράφο που βρισκόντουσαν εκεί για την κάλυψη των παραπόνων από τους συμπολίτες μας.»
«Το προκλητικότατο έως απαράδεκτο ύφος που χρησιμοποίησαν όλοι οι καθηγητές που βρισκόντουσαν στη σκηνή, ίσως ήταν ένας εκ των κυριοτέρων λόγων για την προβολή αυτού του ρεπορτάζ, οι οποίοι συνεχίζοντας την στάση τους, στρίμωξαν το συνεργείο του ΠΑΦΟΣ TV στη γωνιά, απαιτώντας να τους παραδοθεί η κασέττα αλλιώς δεν θα έφευγε από το σχολείο.»
«Πιστεύουμε ότι η κανονική οδός για να επέλθει η τάξη σε μια κατάσταση που θεωρούμε απαράδεκτη, είναι να ειδοποιηθεί αμέσως η αστυνομία και αυτό ως καθηγητές θα έπρεπε να το γνωρίζουν. Δεν μπορεί λοιπόν ο καθένας έστω και αν αυτός είναι καθηγητής να παίρνει το νόμο στα χέρια του και να αποφασίζει για το τι πρέπει να γίνει χειρονομώντας και χρησιμοποιώντας εκφράσεις για να θίξουν το εκάστοτε κανάλι. Είναι εδώ λοιπόν που απαιτείται όπως ο καθηγητικός κόσμος να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση προς όλους γιατί από αυτούς περιμένουμε κι εμείς την καθώς πρέπει μόρφωση των παιδιών μας.»
Οι εφεσείοντες - ενάγοντες, καθηγητές στην Τεχνική Σχολή Πάφου, καταχώρισαν αγωγή, αξιώνοντας αποζημιώσεις για λίβελο. Ήταν ο ισχυρισμός τους ότι οι φράσεις, οι οποίες συνόδευαν τις εικόνες που είχαν προβάλει οι εφεσίβλητοι, αναφέρονταν, ή ήταν δυνατόν να εκληφθεί ότι αναφέρονταν άμεσα σ' αυτούς.
Οι εφεσίβλητοι, με την Υπεράσπισή τους, αποδέχονται τη μετάδοση των πιο πάνω, αντιτείνουν, όμως, ότι αυτά αποτελούν έντιμο σχόλιο των όσων διαδραματίστηκαν στις 24/6/1999 στην Τεχνική Σχολή, δεν αναφέρονταν ονομαστικά στους εφεσείοντες και ούτε συνδέονταν με αυτούς.
Πρωτόδικα, από πλευράς εναγόντων - (για τον ενάγοντα 6 η αγωγή δεν προωθήθηκε, καθότι αυτός απεβίωσε) - ακούστηκε η μαρτυρία των ιδίων και της υπευθύνου του Ποινικού Τμήματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου. Από πλευράς εναγομένων, κατέθεσε μόνο ο κινηματογραφιστής, ο οποίος αναφέρθηκε στην προσπάθεια των καθηγητών να τον εμποδίσουν να κινηματογραφεί μέσα στο σχολείο.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, καθοδηγούμενο από τη νομολογία - Δίας Λτδ κ.ά. ν. Ναθαναήλ (1993) 1 Α.Α.Δ. 893. Αλήθεια Εκδ. Εταιρεία Λτδ κ.ά. ν. Λεωνίδα (1997) 1 Α.Α.Δ. 550. Κωνσταντινίδης κ.ά. ν. Παπαδόπουλου (1999) 1 Α.Α.Δ. 922 - έκρινε το επίδικο δημοσίευμα δυσφημιστικό και ανέφερε σχετικά τα ακόλουθα:-
«Δεν υπάρχει εξωγενής μαρτυρία που να συνδέει τους Ενάγοντες με το δημοσίευμα πέραν της δικής τους και το κείμενο δεν φωτογραφίζει τους Ενάγοντες. Όμως τα σχόλια του δημοσιογράφου Μίκη Ελισσαίου 'τα πνεύματα οξύνθηκαν όταν έκανε την εμφάνιση της η κάμερα του σταθμού μας, όπου σε κλάσματα δευτερολέπτων περικυκλώθηκε από τους καθηγητές του σχολείου οι οποίοι ζητούσαν σε ύφος πιστολέρο, την εδώ και τώρα παράδοση της κασέτας', επίσης το σχόλιο 'το προκλητικότατο έως απαράδεκτο ύφος που χρησιμοποίησαν όλοι οι καθηγητές που βρισκόντουσαν στη σκηνή, ίσως ήταν ένας εκ των κυριοτέρων λόγων για την προβολή αυτού του ρεπορτάζ, οι οποίοι συνεχίζοντας την στάση τους, στρίμωξαν το συνεργείο του ΠΑΦΟΣ TV στη γωνιά, απαιτώντας να τους παραδοθεί η κασέτα αλλιώς δεν θα έφευγε από το σχολείο', αποτελούν δυσφημιστικά σχόλια για τους καθηγητές της Τεχνικής Σχολής Πάφου.
...............................................................................................................
... η μαρτυρία του Μ.Ε.1 Ενάγοντα 3, παρέχει τα αναγκαία εχέγγυα για να στοιχειοθετηθεί η σύνδεση του προσώπου του με τα σχόλια του κειμένου αφού σαφώς είναι ο μόνος μάρτυρας που προσδιόρισε ότι ταυτόχρονα με την παράθεση του σχολίου και ειδικά της φράσεως 'με ύφος πιστολέρο' καθώς και της φράσεως 'γιατί από αυτούς περιμένουμε και εμείς την καθώς πρέπει μόρφωση των παιδιών μας'. Το κανάλι έκπεμπε εικόνες με το δικό του πρόσωπο. Η σύνδεση λοιπόν φαίνεται να πηγάζει από τα δεδομένα της εκπομπής τα οποία είναι αδιαμφισβήτητα. Να παρατηρήσω δε ότι η υποβολή που έγινε στον μάρτυρα δεν αφορούσε τα γεγονότα αυτά αλλά τη μη ανακοίνωση του ονόματος του. Η ίδια υποβολή έγινε προς όλους τους Ενάγοντες. Η ταυτόχρονη επίδειξη του προσώπου του με τα επίδικα σχόλια όπως κοινά προβάλλεται αποτελεί κατά την κρίση μου πλήρωση της προϋπόθεσης του νομικού πλαισίου του λιβέλου σε περίπτωση υπό τύπο υπαινιγμού (innuendo). Εν αντιθέσει αυτό δεν συμβαίνει με τους υπόλοιπους Ενάγοντες οι οποίοι στη μαρτυρία τους αναφέρονταν στα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στο σχολείο και η μαρτυρία τους ουσιαστικά ήταν στο πόσο ενοχλήθηκαν οι ίδιοι από τα σχόλια του σταθμού. Όπως έχω τονίσει πιο πάνω η μαρτυρία που αφορούσε την ταυτόχρονη παρουσία της εικόνας και του σχολίου ήταν γενική. Η Ενάγουσα 2 (Μ.Ε.4) ανέφερε ότι όταν άνοιξε την τηλεόραση της έδειχνε εικόνες από την Τεχνική Σχολή Πάφου και άκουσε να χαρακτηρίζουν τους καθηγητές της Τεχνικής Σχολής Πάφου 'ως πιστολέρο' και με άλλα επίθετα.»
Με την έφεση, οι εφεσείοντες 1, 2, 4, 5 και 7 αμφισβητούν την ορθότητα του ευρήματος ότι δεν υπάρχει μαρτυρία η οποία να τούς συνδέει με το δημοσίευμα. Ο εφεσείων 3 προσβάλλει την ορθότητα των επιδικασθεισών αποζημιώσεων, ύψους £300,00. Το επιδικασθέν ποσό, εισηγείται, δεδομένης της θέσης του στην κοινωνία της Πάφου, είναι ανεπαρκές. Σ' ό,τι αφορά τη σύνδεση των εφεσειόντων με τα μεταδοθέντα, ο συνήγορός τους μάς παρέπεμψε σε σημεία της μαρτυρίας, από τα οποία, υπέβαλε, αυτή προκύπτει.
Έχουμε διεξέλθει τα σημεία, στα οποία μας παρέπεμψε ο συνήγορος, όπως και την υπόλοιπη μαρτυρία των εφεσειόντων. Συμφωνούμε με αυτόν. Για τον κάθε ένα από τους εφεσείοντες, υπάρχει μαρτυρία που τον συνδέει με το επίδικο δημοσίευμα. Παραθέτουμε σχετικά αποσπάσματα από τη μαρτυρία τους:-
Εφεσείων 1:
«Ε. Είδατε τον εαυτό σας να προβάλλεται στο δελτίο ειδήσεων;
Α. Μάλιστα είδα τον εαυτό μου να προβάλλεται με πολλά υπονοούμενα για τους καθηγητές της Τεχνικής Σχολής Πάφου.
Ε. Αναφέρθηκε σε εσάς ο σχολιαστής του δελτίου ονομαστικά;
Α. Ονομαστικά όχι αλλά είχε πάρα πολλά υπονοούμενα για τους καθηγητές της Τεχνικής Σχολής Πάφου.»
Τα υπονοούμενα εδώ δεν είναι άλλα από όσα οι εφεσίβλητοι, με την Υπεράσπισή τους, αποδέχονται ότι μετέδωσαν και τα οποία κρίθηκε ότι είναι δυσφημιστικά.
Εφεσείουσα 2:
«Ε. ..., παρακολουθήσατε το δελτίο ειδήσεων του TV Paphos τις 24.6.99;
Α. Ήμουν στο σπίτι μου και με πήρε μια φίλη μου, συνάδελφος από άλλο σχολείο και μου είπε να ανοίξω την τηλεόραση στο Paphos TV για να δω τη φάτσα μου, όπως μου είπε, και ναι, το παρακολούθησα.
Ε. Εκτός από τη φάτσα σας ..., τι λόγια ακούσατε;
Α. ... Mας χαρακτήρισαν 'πιστολέρο' και με άλλα προσβλητικά επίθετα. ...
Ε. Ακούσατε να λέγεται το όνομά σας;
Α. Δεν άκουσα το όνομά μου αλλά είπαν 'καθηγητές της Τεχνικής Σχολής της Πάφου' και έδειχνε άτομα.»
Εφεσείων 4:
«Ε. Όταν ανέφερε την λέξη 'πιστολέρο' σας έδειχνε κατευθείαν εσάς η εικόνα;
Α Όταν έλεγε την λέξη 'πιστολέρο' έδειχνε τους καθηγητές της Τεχνικής Σχολής, μεταξύ αυτών και εμένα.».
Εφεσείων 5:
«Ε. Είδατε τον εαυτό σας να προβάλλεται στο δελτίο ειδήσεων;
Α. Μάλιστα τον είδα και η ώρα 7.30 και 9 και γύρω στις 11.30 περίπου.
Ε. Ήταν το ίδιο δηλαδή;
Α Το ίδιο και πρώτη είδηση ...
Ε. ... Ο σχολιαστής του δελτίου ειδήσεων αναφέρθηκε ονομαστικά σε εσάς;
Α. Όχι αλλά με τον τρόπο της παρουσίασης και το περιεχόμενο της παρουσίασης με έθιξε αφάνταστα.
Ε. ... πώς χαρακτηρίζονταν οι καθηγητές από το δελτίο ειδήσεων;
Α. Είχαμε χαρακτηριστεί με ύφος πιστολέρο. ...»
Εφεσείουσα 7:
«Ε. Πέστε μου σας παρακαλώ είδατε τον εαυτό σας να προβάλλεται στο δελτίο ειδήσεων;
Α. Τον είδα και ήμουν πολύ θυμωμένη, ...
Ε. Ο σχολιαστής του δελτίου ειδήσεων αναφέρθηκε ονομαστικά σε εσάς;
Α. Ονομαστικά όχι αλλά από τη στιγμή που η τηλεόραση σε δείχνει θα περίμενα να πει και το όνομα μου;»
Από τα πιο πάνω, συνάγεται ότι όλοι οι εφεσείοντες κατέθεσαν θετικά ότι είδαν τον εαυτό τους να προβάλλεται στην εικόνα. Το γεγονός ότι δεν εξειδίκευσαν με ακρίβεια τι συγκεκριμένα λεγόταν, όταν εμφανιζόταν το πρόσωπό τους στην τηλεόραση, δεν τους αποσυνδέει από τα λεχθέντα, τα οποία αναφέρονταν στους καθηγητές της Τεχνικής Σχολής Πάφου και αυτοί ήταν καθηγητές της. Η εικόνα δεν μπορούσε να διαχωριστεί από όσα δυσφημιστικά λέγονταν. Η μαρτυρία, η οποία παρουσιάστηκε, αξιολογήθηκε κατά τρόπο αποσπασματικό από το πρωτόδικο Δικαστήριο και προσθέτουμε πως, στην πραγματικότητα, δεν ήταν διαφορετικά τα δεδομένα, κάτω από τα οποία κρίθηκε ότι ο εφεσείων 3 συνδεόταν με τις δυσφημιστικές αναφορές.
Ο λόγος έφεσης, σε σχέση με το επιδικασθέν υπέρ του εφεσείοντα 3 ποσό αποζημιώσεων, δε βρίσκουμε να ευσταθεί. Το πρωτόδικο Δικαστήριο, καθοδηγούμενο ορθά από τη νομολογία, στην οποία παρέπεμψε - (βλ. Sir Panayiotis L. Cacoyannis v. Vassos Papadopoulos and Others 18 C.L.R. 205. Constantinides v. Koureas (1978) 1 C.L.R. 139. General Press Agency v. Christofides (1981) 1 C.L.R. 190. Αλήθεια Εκδ. Εταιρεία Λτδ κ.ά. ν. Λεωνίδα, (πιο πάνω), και Cacoyiannis v. Kyrou & Others [1976] 12 J.S.C. 1883) - αφού έλαβε υπόψη ό,τι επιδρά στο ύψος των αποζημιώσεων - (θέση του ενάγοντα στην κοινωνία, έκταση και μορφή του δημοσιεύματος) - κατέληξε ορθά, ελλείψει μαρτυρίας σε σχέση με την ακροαματικότητα του δελτίου ειδήσεων του TV ΠΑΦΟΣ.
Δεδομένου ότι και οι εφεσείοντες 1, 2, 4, 5 και 7 κατείχαν την ίδια επαγγελματική με τον εφεσείοντα 3 θέση στην κοινωνία, θεωρούμε ότι το ποσό των £300,00, που επιδικάστηκε υπέρ του, είναι δίκαιο να επιδικασθεί και γι' αυτούς. Εκδίδεται ανάλογη απόφαση.
Ασκήθηκε μία έφεση από όλους τους εφεσείοντες και αυτή έχει επιτύχει κατά το μέρος που αφορά στους 1, 2, 4, 5 και 7, υπέρ των οποίων και επιδικάζονται έξοδα για μία έφεση. Σ' ό,τι αφορά τον πρόσθετο λόγο έφεσης (αφορά στον εφεσείοντα 3), δε θα εκδώσουμε οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Η έφεση επιτρέπεται μερικώς με έξοδα για μία έφεση. Σε σχέση με τον λόγο έφεσης που αφορά τον εφεσείοντα 3, δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα. Εκδίδεται απόφαση για τους εφεσείοντες 1, 2, 4, 5 και 7 ως ανωτέρω.