|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2006) 1 ΑΑΔ 171
3 Μαρτίου, 2006
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στές]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΦΕΣΕΙΣ 203/05 ΚΑΙ 205/05 ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΗΜΕΡ. 8/7/05
Η ΟΠΟΙΑ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΥΠ' ΑΡΙΘΜΟΝ 4469/89 ΑΓΩΓΗ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΑΓΗ 35 ΘΕΣΜΟΣ 5 ΚΑΙ
ΔΙΑΤΑΓΗ 9 ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ
ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΧΩΡΙΣ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΤΑΥΡΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ,
ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ, ΤΕΧΝΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΟΔΗΓΙΕΣ ΟΠΩΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΔΟΘΟΥΝ
ΟΙ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΕΦΕΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΦΕΣΕΩΝ 203/05 ΚΑΙ 205/05 ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΩΣ ΔΙΑΔΙΚΟΙ/ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ.
(Αίτηση Αρ. 111/2005)
Έφεση ― Επίδοση ειδοποίησης έφεσης σε μη διαδίκους ― Δ.35, θ.5 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών ― Εφαρμοστέες αρχές.
Οι αιτητές, εξ αποφάσεως πιστωτές του αποβιώσαντος Άλκη Ιωαννίδη, υπέβαλαν αίτηση στο Επαρχιακό Δικαστήριο για κατάσχεση μέρους ποσού που βρίσκεται στα χέρια της Κεντρικής Τράπεζας για να καλυφθεί εξ αποφάσεως χρέος του αποβιώσαντος προς αυτούς. Είχε προηγηθεί η έκδοση διατάγματος κατάσχεσης του ιδίου ποσού που βρίσκεται κατατεθειμένο στην Κεντρική Τράπεζα για να καλυφθεί εξ αποφάσεως χρέος του πιο πάνω αποβιώσαντος προς την Τράπεζα Κύπρου Λτδ., υπό τον όρο ότι η περιουσία του αποβιώσαντος είναι αξιόχρεη ούτως ώστε να καλύπτονται όλοι οι εξ αποφάσεως πιστωτές του. Η διαχειρίστρια της περιουσίας του αποβιώσαντος και η Τράπεζα Κύπρου Λτδ, καθ' ων η αίτηση στην παρούσα διαδικασία, καταχώρησαν τις εφέσεις 203/05 και 205/05 αντίστοιχα, με όμοιο σκοπό την απάλειψη του πιο πάνω όρου.
Οι αιτητές καταχώρησαν την παρούσα αίτηση με στόχο να εξασφαλίσουν διάταγμα για επίδοση των ειδοποιήσεων των πιο πάνω εφέσεων προς αυτούς, ως πρόσωπα που επηρεάζονται από τις εν λόγω εφέσεις. Για να υποστηρίξουν την ορθότητα του όρου που τέθηκε, ο οποίος τους ευνοεί.
Οι καθ' ων η αίτηση έφεραν ένσταση υποστηρίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι θα έπρεπε οι αιτητές να δείξουν ότι έχουν καλή υπόθεση. Πρόβαλαν και τους επιπρόσθετους ισχυρισμούς πως οι αιτητές κινήθηκαν με καθυστέρηση και πως το διάβημά τους συνιστά κατάχρηση της διαδικασίας.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Οι αιτητές, ως πρόσωπα τα οποία ενδεχομένως να επηρεαστούν από την έκβαση των εφέσεων, δεν πρέπει να στερηθούν του δικαιώματός τους να ακουστούν στις εφέσεις, οι οποίες ακόμη δεν έχουν οριστεί για ακρόαση.
2. Δεν υπάρχει διασύνδεση μεταξύ της αίτησης των αιτητών στο Επαρχιακό Δικαστήριο και της διεκδίκησης λόγου στις εφέσεις, λαμβανομένης υπόψη της απερίφραστης δήλωσης της δικηγόρου των αιτητών πως την αίτηση εκείνη την υπέβαλαν χωρίς να γνωρίζουν τις άλλες οικονομικές υποχρεώσεις του αποβιώσαντος και, εν πάση περιπτώσει, την αίτηση της Τράπεζας Κύπρου Λτδ., πως δεν προώθησαν εκείνη την αίτηση ακριβώς μέχρι να αρθεί η εκκρεμότητα των εφέσεων και πως αναλαμβάνουν υπευθύνως να μην την προωθήσουν μέχρι την πλήρη εκδίκαση των εφέσεων.
3. Η παρούσα περίπτωση καλύπτεται από τις πρόνοιες της Δ.35, θ.5 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.
Η αίτηση έγινε δεκτή. Δεν εκδόθηκε διαταγή εξόδων.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Μιχαήλ v. Ττουνιά (2004) 1 Α.Α.Δ. 113,
Κρονίδου κ.ά. v. Δημοκρατίας (Αρ. 1) (1994) 3 Α.Α.Δ. 33.
Αίτηση.
Χρ. Κατσούρης, μαζί με Α. Κατσούρη, για τους Αιτητές.
Κ. Πετρίδου, για την Καθ' ης η αίτηση - Εφεσείουσα στην Π.Ε. 203/05.
Y. Habari, για την Καθ' ης η αίτηση - Εφεσείουσα στην Π.Ε. 205/05.
Ex Tempore.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Το ιστορικό του θέματος και το υπόβαθρο είναι ξεκαθαρισμένο, ενόψει της αίτησης, της ένστασης, των ενόρκων δηλώσεων που τις συνοδεύουν και της συζήτησης που έγινε ενώπιόν μας. Το πρωτόδικο Δικαστήριο εξέδωσε διάταγμα κατάσχεσης ποσού που βρίσκεται στα χέρια της Κεντρικής Τράπεζας, για να καλυφθεί εξ αποφάσεως χρέος του αποβιώσαντος Άλκη Ιωαννίδη προς την Τράπεζα Κύπρου Λτδ. Αυτό όμως υπό ένα όρο, σε σχέση με το κατά πόσο η περιουσία του αποβιώσαντος είναι αξιόχρεη. Για να αντιμετωπιστεί έτσι το ενδεχόμενο να μην καλύπτονται όλοι οι εξ αποφάσεως πιστωτές του Άλκη Ιωαννίδη από την περιουσία του, αποτέλεσμα που θα προέκυπτε, ενδεχομένως, αν το ποσό που οφείλει η Κεντρική Τράπεζα στον Άλκη Ιωαννίδη εισπραχθεί ολόκληρο ή έστω σχεδόν ολόκληρο από την Τράπεζα Κύπρου Λτδ.
Οι αιτητές είναι και εκείνοι εξ αποφάσεως πιστωτές του Άλκη Ιωαννίδη και έχουν και εκείνοι υποβάλει αίτηση στο Επαρχιακό Δικαστήριο για κατάσχεση μέρους του ιδίου ποσού, που βρίσκεται στα χέρια της Κεντρικής Τράπεζας. Η αίτησή τους εκείνη εκκρεμεί και οι αιτητές επιδιώκουν, με αναφορά στις υποθέσεις Μιχαήλ ν. Ττουνιά (2004) 1 Α.Α.Δ. 113 και Κρονίδου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (Αρ. 1) (1994) 3 Α.Α.Δ. 33, σε σχέση με την επίδοση της ειδοποίησης έφεσης και σε μη διάδικο που είναι πρόσωπο που επηρεάζεται από την έφεση, να ακουστούν στα πλαίσια των Εφέσεων 203/05 και 205/05. Για να υποστηρίξουν την ορθότητα του όρου που τέθηκε, ο οποίος τους ευνοεί. Σημειώνουμε πως ακριβώς οι εφέσεις έχουν καταχωρηθεί η μια από τη διαχειρίστρια της περιουσίας του Άλκη Ιωαννίδη, με περιορισμένο διαχειριστήριο, και η άλλη από την Τράπεζα Κύπρου Λτδ., με όμοιο στόχο την απάλειψη του όρου που είχε τεθεί.
Οι καθ' ων η αίτηση αντέδρασαν με σειρά επιχειρημάτων και ουσιαστικά προκύπτει από τη συζήτηση που έγινε κατά την ακρόαση η κατάληξη στην οποία αγόμαστε, πως θα πρέπει να δώσουμε τις οδηγίες που ζητούν οι αιτητές για επίδοση της έφεσης και στους ιδίους, ώστε να μπορέσουν να ακουστούν.
Δε νομίζουμε πως το γεγονός ότι η διαχειρίστρια της περιουσίας του αποβιώσαντος έχει περιορισμένο διαχειριστήριο μπορεί να επιδράσει, ώστε να αρνηθούμε στους αιτητές, που βρίσκουμε ότι είναι πράγματι πρόσωπα που επηρεάζονται από την έφεση, να ακουστούν, ούτε και δεχόμαστε τους δικονομικής φύσης ισχυρισμούς αναφορικά με τον τρόπο με τον οποίο το θέμα θα πρέπει να τεθεί ενώπιόν μας, οι οποίοι ανάχθηκαν και σε δικαιοδοτικής φύσης επιχειρήματα, όταν βρίσκονται ενώπιόν μας εκκρεμούσες οι ίδιες οι εφέσεις 203/05 και 205/05.
Σε σχέση με τις προϋποθέσεις για την έκδοση οδηγιών για την επίδοση της έφεσης, οι καθ' ων η αίτηση υποστήριξαν πως θα έπρεπε οι αιτητές να δείξουν ότι έχουν καλή υπόθεση. Αναφέρθηκαν σε νομολογία που υποστηρίζει αυτή τη θέση αλλά, όταν τους καλέσαμε να την αναφέρουν, δεν την είχαν υπόψη τους. Μένουμε με οδηγό τη Δ.35, θ.5 και τη νομολογία μας επ' αυτής.
Οι καθ' ων η αίτηση πρόβαλαν και τους επιπρόσθετους ισχυρισμούς πως οι αιτητές κινήθηκαν με καθυστέρηση και πως το διάβημά τους συνιστά κατάχρηση της διαδικασίας. Ως προς τον πρώτο, επισημαίνουμε ότι εδώ συζητούμε το δικαίωμα των αιτητών να ακουστούν σε εφέσεις, έτσι ώστε να μην επηρεαστούν ενδεχομένως τα δικαιώματά τους χωρίς να ακουστούν, και η εισήγηση απολήγει στο να τους στερήσουμε αυτό το δικαίωμα, ενώ οι εφέσεις δεν έχουν καν ακόμα οριστεί για ακρόαση. Ως προς τον δεύτερο, που έχει στη βάση του το ότι οι αιτητές κινούνται και με την αίτηση στο Επαρχιακό Δικαστήριο και με τη διεκδίκηση λόγου στις εφέσεις, δε βλέπουμε τη διασύνδεση των δύο. Σημειώνουμε συναφώς και την απερίφραστη δήλωση της κ. Κατσούρη πως την αίτηση εκείνη την υπέβαλαν χωρίς να γνωρίζουν τις άλλες οικονομικές υποχρεώσεις του αποβιώσαντος και, εν πάση περιπτώσει, την αίτηση της Τράπεζας Κύπρου Λτδ., πως δεν προώθησαν εκείνη την αίτηση ακριβώς μέχρι να αρθεί η εκκρεμότητα των εφέσεων και πως αναλαμβάνουν υπευθύνως να μην την προωθήσουν μέχρι την πλήρη εκδίκαση των εφέσεων.
Επομένως, δίδονται οδηγίες για την επίδοση των εφέσεων και στους αιτητές. Υπό τις περιστάσεις δε θα εκδοθεί διαταγή για έξοδα. Έχουμε ήδη αναφέρει πως οι Εφέσεις 203/05 και 205/05 ευρίσκονται ενώπιόν μας και θα δώσουμε οδηγίες για τα περαιτέρω, στο πλαίσιό τους.
Η αίτηση γίνεται δεκτή. Δεν εκδίδεται διαταγή εξόδων.