|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2006) 1 ΑΑΔ 677
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Αίτηση αρ. 46/2006
19 Ιουλίου, 2006.
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΛΤΔ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΩΣ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI
- και -
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
- και -
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤON KANONIΣMO 40(2) TΩΝ ΠΕΡΙ ΠΤΩΧΕΥΣΕΩΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ
- και -
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ ΥΠΟ ΤΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΛΤΔ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
- και -
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΗΜΕΡ. 7/7/2006 ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΜΕ ΑΡ. 2252/05
--------------------------------------
Φρ. Χατζηχάννας, για Α. Παπαχαραλάμπους, για τους αιτητές
------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex tempore)
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα αίτηση οι αιτητές (Λαϊκή Τράπεζα Λτδ.), ζητούν την άδεια του δικαστηρίου για την καταχώρηση αίτησης με την οποία να ζητούν την έκδοση του προνομιακού εντάλματος certiorari για την ακύρωση της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στην αίτηση αρ. 2252/05 με την οποία έχει παραμεριστεί η ειδοποίηση πτώχευσης που είχε εκδοθεί εναντίον κάποιου Δημήτρη Δημητρίου από το Στρόβολο.
Οι αρχές και τα κριτήρια που πρέπει να ικανοποιούνται για τη χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος, έχουν διασαφηνιστεί από όγκο νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Στην υπόθεση Αναφορικά με την αίτηση του Αλέκου Κωνσταντινίδη (2003) 1 (Β) Α.Α.Δ. 1298 σελ. 1303 ο Αρέστης Δ. (όπως ήταν τότε) διατύπωσε το θέμα ως ακολούθως:
«Στο παρόν στάδιο το δικαστήριο κατά την ενάσκηση της διακριτικής του εξουσίας εξετάζει κατά πόσον υπάρχει συζητήσιμη εκ πρώτης όψεως υπόθεση που να δικαιολογεί επαρκώς την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας. Δεν χρειάζεται να εμβαθύνει περισσότερο στην υπόθεση. Είναι αρκετό σε αυτό το στάδιο με βάση το υλικό που βρίσκεται ενώπιον του δικαστηρίου να δικαιολογείται η παραχώρηση τέτοιας άδειας: Γενικός Εισαγγελέας ν. Π. Χρίστου (1962) C.L.R. 129, Εξ πάρτε Νίνα Παναρέτου (1972) 1 C.L.R. 165, Kακος (1985) 1 C.L.R. 250, Αργυρίδης (1987) 1 C.L.R. 23, A.L.S. Aircraft Leasing System Ltd., Αίτηση (2000) 1 Α.Α.Δ. 51.
Οι λόγοι για τους οποίους εκδίδονται προνομιακά εντάλματα περιλαμβάνουν:
(α) Έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας.
(β) Έκδηλη πλάνη Νόμου προφανής στα πρακτικά.
(γ) Προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση.
(δ) Δόλο ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης.
(ε) Παράβαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.
(Βλ. μεταξύ άλλων, Αναφορικά με το Genaro Perella (1995) 1 A.Α.Δ. 692).»
Πιο πρόσφατα στην υπόθεση Base Metal Trading Ltd. v. FASTACT DEVELOPMENTS LTD. κ.α. (2004) 1 (Γ) A.A.Δ. 1535, 1541 ο Γαβριηλίδης Δ. εκδίδοντας την απόφαση του Εφετείου, διατύπωσε το θέμα ως ακολούθως:
«Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και, περαιτέρω, στην περίπτωση όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. (Βλ. μεταξύ άλλων, R. v Secretary of State (1986) 1 All ER 717, Ανθίμου (1991) 1 ΑΑΔ 41, Στ. Μεστάνα, Πολ. Εφ. 9906, 22.9.2000 και Χρ. Μιχαήλ και Στ. Μιχαηλίδη, Αίτηση Αρ. 13/2001, 1.3.2001). Στη Hellenger Trading Ltd, Aίτηση αρ. 94/2000, 30.11.2000, διευκρινίστηκε, ορθά ότι η αρχή αυτή «ισχύει γενικά, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα». Έστω, δηλαδή, και αν ο προβαλλόμενος λόγος είναι έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. (Βλ. επίσης, Σ. Μαρκίδης κ.α., Αίτηση αρ. 133/03, 20.2.04). Αν δε, παρά τη μη ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, χορηγηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για certiorari, η μη ύπαρξη τέτοιων περιστάσεων συνιστά, a fortiori λόγω απόρριψης της αίτησης.»
Είναι φανερό από τα πιο πάνω ότι εκεί που προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο, αίτηση αυτής της φύσεως δε δικαιολογείται εκτός αν υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις. Στη δική μας περίπτωση οι αιτητές προβάλλουν ότι (1) υπάρχει έκδηλη νομική πλάνη στην όψη της «επικαλούμενης απόφασης» και (2) ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο ενήργησε χωρίς ή/και καθ' υπέρβαση δικαιοδοσίας.
Μελέτησα με προσοχή τα όσα υποστηρίζουν την αίτηση και τα όσα ανάφερε αγορεύοντας ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών. Δεν έχω όμως ικανοποιηθεί ότι υπάρχει οποιαδήποτε έλλειψη δικαιοδοσίας ή υπέρβαση αυτής ούτε και σφάλμα στην όψη των πρακτικών. Η απόφαση του δικαστηρίου ημερ. 7/7/06 λήφθηκε μέσα στα πλαίσια της δικαιοδοσίας που είχε το δικαστήριο και η κατάληξη του για παραμερισμό της ειδοποίησης πτώχευσης για το λόγο ότι με τα ενώπιον του γεγονότα είχε ικανοποιηθεί ότι ο καθού η αίτηση είχε εξοφλήσει το εξ αποφάσεως χρέος για το οποίο είχε αρχικά εκδοθεί η ειδοποίηση πτώχευση, στηρίχθηκε σε ερμηνεία της σχετικής νομοθεσίας και εκτίμηση της ενώπιον του μαρτυρίας. Αν η κατάληξη του να ακυρώσει την ειδοποίηση πτώχευσης είναι εσφαλμένη, τότε οι αιτητές έχουν άλλη θεραπεία, δηλαδή καταχώρηση έφεσης, αλλά όχι αίτηση για προνομιακό ένταλμα. Δεν είναι η παρούσα υπόθεση τέτοια που να θεωρείται ότι υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις ούτως ώστε, παρά την ύπαρξη άλλης θεραπείας, να μπορεί το δικαστήριο να παραχωρήσει την αιτούμενη άδεια. Το ότι με την έφεση δυνατό να παραταθεί περαιτέρω το όλο θέμα σε σύγκριση με αίτηση αυτής της φύσεως, αυτός δεν είναι λόγος για παράκαμψη της εν λόγω διαδικασίας.
Με βάση τα πιο πάνω η αίτηση απορρίπτεται.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑΣ