ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2006) 1 ΑΑΔ 176
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Αίτηση Αρ. 11/2006)
7 Mαρτίου, 2006
[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ (1) ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ (2) ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΕΤΙΟΥ (3) KING MAZAX LINES LIMITED (4) ΕΡΜΙΟΝΗΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ (5) GLOBAL CONSOLIDATOR, LTD (ΠΡΩΗΝ L.K. GLOBALSOFT.COM)
ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΩΝ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΤΥΠΟΥ CERTIORARI
ΚΑΙ/Η PROHIBITION
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ/Η ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΗΜΕΡ. 20.2.2006 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ 5581/05 ΕΔ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΠΟΥ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕ ΚΑΙ/Η ΕΠΑΝΕΚΔΩΣΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΚΡΟΑΣΗ ΤΟ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΗΜ. 21.7.2005 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΝΤΩΝ
(1) JOSEPH P LASALA ΚΑΙ (2) FRED S ZEIDMAN
________________________
Λέανδρος Παπαφιλίππου,μαζί με Γ. Χριστοδούλου, για τους Αιτητές.
Αιτητής 1 - Λυκούργος Κυπριανού - παρών.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση, οι αιτητές 1 - 5 ζητούν άδεια του Δικαστηρίου, για να καταχωρίσουν αίτηση για την έκδοση εντάλματος certiorari, με το οποίο να ακυρώνεται στο σύνολό του προσωρινό διάταγμα, ημερομηνίας 20/2/2006.
Επιπρόσθετα, ζητούν άδεια για την έκδοση εντάλματος prohibition, με το οποίο να απαγορεύεται κάθε διαδικασία στην αγωγή, στα πλαίσια της οποίας εκδόθηκε το προσωρινό διάταγμα, και αναστολή ισχύος όλων των διαταγμάτων ημερομηνίας 20/2/2006, ως και κάθε παρεπόμενης διαδικασίας ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, μέχρι την οριστική εκδίκαση και έκδοση του εντάλματος certiorari και/ή prohibition.
Με το προσωρινό διάταγμα της 20/2/2006, οριστικοποιήθηκε και/ή τροποποιήθηκε το προσωρινό διάταγμα της 21/7/2005.
Το υπόβαθρο της αίτησης έχει, σε συντομία, ως εξής:-
Μετά από μονομερή αίτηση στην Αγωγή Αρ. 5581/05, το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας εξέδωσε, στις 21/7/2005, 24 διατάγματα, αρκετά από τα οποία ήταν υποδιαιρεμένα σε επί μέρους διατάγματα. Με αυτά, παγοποιούνταν στην Κύπρο όλα τα περιουσιακά στοιχεία των εναγομένων (κινητά - ακίνητα - μετοχές), ως, επίσης, και οι λογαριασμοί τους στο εξωτερικό. Οι εναγόμενοι - καθ' ων η αίτηση 1, 2, 3, 4 και 6 - (εναντίον των υπολοίπων, πλην του καθ' ου η αίτηση 5, τα διατάγματα οριστικοποιήθηκαν, ελλείψει εμφάνισής τους) - με την επίδοση σ' αυτούς των διαταγμάτων, καταχώρισαν στο Ανώτατο Δικαστήριο την υπ' Αρ. 63/05 αίτηση certiorari, η οποία, όμως, αποσύρθηκε. Ακολούθησε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας αίτηση για τροποποίηση των διαταγμάτων, η οποία και συμβιβάστηκε μεταξύ των διαδίκων, όπως σημειώνεται στο πρακτικό ημερομηνίας 2/9/2005 - (Τεκμήρια Γ και Δ στην παρούσα αίτηση). Συμφωνήθηκε, μεταξύ άλλων, όπως ο εναγόμενος 1 και η εναγομένη 4 εισπράττουν και/ή αποσύρουν από λογαριασμούς χρήματα σε σχέση με τη διαβίωσή τους. Σύμφωνα με το Τεκμήριο Δ, η διευθέτηση αυτή έληξε την 31/1/2006.
Στη μονομερή αίτηση ημερομηνίας 21/7/2005, οι καθ' ων η αίτηση - (αιτητές στην παρούσα) - καταχώρισαν ένσταση, αμφισβητώντας το βάσιμο της έκδοσης αλλά και τη συνέχιση των διαταγμάτων που εκδόθηκαν την ίδια ημερομηνία.
Το Δικαστήριο, μετά που άκουσε τους διαδίκους, σε μακροσκελή απόφασή του (87 σελίδες), οριστικοποίησε ένα μεγάλο μέρος των εκδοθέντων διαταγμάτων, με τροποποιήσεις, που θεώρησε αναγκαίες. Τα εκδοθέντα διατάγματα καλύπτουν 9 σελίδες. Στην ουσία, η παγοποίηση των περιουσιακών στοιχείων των καθ' ων η αίτηση οριστικοποιήθηκε.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα εκδοθέντα διατάγματα δεν είναι συνηθισμένα και ότι οι επιπτώσεις τους είναι δραστικές. Σε σχέση με την εναγομένη εταιρεία 5, για την οποία δεν είχε προηγουμένως γίνει πρόβλεψη στο διάταγμα για αναλήψεις και πληρωμές χρημάτων από τους λογαριασμούς της για σκοπούς λειτουργικών εξόδων της, έγινε από το Δικαστήριο ανάλογη πρόβλεψη.
Οι αιτητές εισηγούνται ότι δικαιολογείται η χορήγηση της αιτούμενης άδειας, στη βάση:-
(α) Νομικών σφαλμάτων, εμφανών στην απόφαση.
(β) ΄Ελλειψης ή υπέρβασης δικαιοδοσίας.
(γ) Παραβίασης των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης. και
(δ) Παραβίασης των ΄Αρθρων 9, 25 και 30.3 του Συντάγματος.
Στο πλαίσιο των πιο πάνω και με σκοπό να καταδειχθεί ότι υπάρχει στην ουσία συζητήσιμο ζήτημα, ο συνήγορος των αιτητών εισηγήθηκε ότι το Δικαστήριο λανθασμένα και καθ' υπέρβαση εξουσίας κατέληξε στη δέσμευση των περιουσιακών τους στοιχείων (λογαριασμών) στο εξωτερικό. Πρόκειται, υπέβαλε, για ζήτημα δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, ώστε να δικαιολογείται η παραχώρηση της αιτούμενης άδειας. Υπάρχει παραβίαση του νόμου και της νομολογίας. Ειδικότερα, σε σχέση με την αιτήτρια 4, σχολίασε την έλλειψη παράθεσης στην απόφαση λόγων, που να δικαιολογούν την έκδοση των διαταγμάτων εναντίον της. ΄Ηταν η θέση του ότι προσβάλλεται η εγκυρότητα της απόφασης και όχι η ορθότητά της, έτσι ώστε, παρά τη δυνατότητα έφεσης, δικαιολογείται η παραχώρηση της αιτούμενης άδειας, σε σχέση με την αιτήτρια 4. Η καθολικότητα, επίσης, των διαταγμάτων, η ασάφεια, η αοριστία και οι δραστικές επιπτώσεις τους, χωρίς πρόβλεψη για τη διασφάλιση της άσκησης εργασίας των αιτητών και την εξασφάλιση των αναγκαίων για τη διαβίωσή τους, δικαιολογούν την αιτούμενη άδεια.
Σε ερώτηση του Δικαστηρίου κατά πόσο παρέχεται υπαλλακτική θεραπεία για τους αιτητές, ο συνήγορος δεν απέκλεισε ότι υπάρχει, εισηγήθηκε, όμως, ότι η παρανομία και τα λάθη, τα οποία είναι εμφανή, και, ειδικά, η παράλειψη πρόβλεψης είσπραξης και πληρωμής χρημάτων από αυτούς - (εναγομένους 1 - 4 και 6) - για σκοπούς λειτουργίας και διαβίωσής τους, σε αντίθεση με την εναγομένη 5, για την οποία έγινε σχετική πρόβλεψη, δικαιολογούν το αίτημα. Ο χρόνος, υποστήριξε, ο οποίος θα απαιτηθεί για να ολοκληρωθεί τυχόν έφεση, θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα για τους αιτητές, αφού αυτοί δε θα έχουν τη δυνατότητα ανάληψης χρημάτων από τους λογαριασμούς τους για τη διαβίωση ή τη λειτουργία τους.
Οι λόγοι, για τους οποίους μπορεί να εκδοθεί ένταλμα certiorari, σύμφωνα με τη νομολογία - (βλ. Pastellopoullos v. Republic (1985) 2 C.L.R. 165. In Re Arghyrides (1987) 1 C.L.R. 30. Τζεννάρο Περρέλλα (1995) 1 Α.Α.Δ. 692) - είναι:-
1. Υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας.
2. Πρόδηλη πλάνη νόμου.
3. Προκατάληψη ή συμφέρον από πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση.
4. Λήψη της απόφασης με δόλο ή ψευδορκία.
5. Παράβαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.
Στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535, αναφέρονται σχετικά τα εξής:- (σελ. 1541 - 1542)
«Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και, περαιτέρω, στην περίπτωση όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. (Βλ., μεταξύ άλλων, R. v. Secretary of State [1986] 1 All ER 717, Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, Στ. Μεστάνας (2000) 1 Α.Α.Δ. 1469 και Χρ. Μιχαήλ και Στ. Μιχαηλίδη (2001) 1 Α.Α.Δ. 247). Στη Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965, διευκρινίστηκε, ορθά, ότι η αρχή αυτή 'ισχύει γενικά, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα'. ΄Εστω, δηλαδή, και αν ο προβαλλόμενος λόγος είναι έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. (Βλ., επίσης, Σ. Μαρκίδης κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 552). Αν δε, παρά τη μη ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, χορηγηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για certiorari, η μη ύπαρξη τέτοιων περιστάσεων συνιστά, a fortiori, λόγο απόρριψης της αίτησης.»
΄Ενα μεγάλο μέρος των όσων οι αιτητές εισηγήθηκαν ότι αποτελούν εξαιρετικές περιστάσεις, ουσιαστικά, αφορά τα σφάλματα, τις υπερβάσεις και τις παραβιάσεις, που ισχυρίζονται ότι έγιναν. Αφορούν, δηλαδή, στην ουσία του θέματος.
Τα όσα ο συνήγορος των αιτητών εισηγήθηκε, ιδιαίτερα σε σχέση με τη δέσμευση περιουσιακών στοιχείων στο εξωτερικό, αποκαλύπτουν συζητήσιμο ζήτημα, ιδιαίτερα σοβαρό. Με τη διαπίστωση όμως αυτή, δεν εξαντλείται το όλο θέμα. Εξετάζεται, πρόσθετα, η αποκάλυψη εξαιρετικών περιστάσεων, στις περιπτώσεις που παρέχεται άλλη θεραπεία - και εδώ παρέχεται η θεραπεία της έφεσης. Δεν έχουν αποκαλυφθεί εξαιρετικές περιστάσεις, ώστε να δικαιολογείται απόκλιση από το γενικό κανόνα ότι, παρά το γεγονός ότι προσφέρεται άλλη θεραπεία, δικαιολογείται η αιτούμενη θεραπεία, λόγω συνδρομής εξαιρετικών περιστάσεων.
Σ' ό,τι αφορά την παράλειψη πρόβλεψης για απόσυρση από τους λογαριασμούς είτε των φυσικών είτε των νομικών προσώπων, για σκοπούς συντήρησης και επιχειρηματικής λειτουργικότητάς τους, πράγμα το οποίο, επίσης, προωθήθηκε ως εξαιρετικές περιστάσεις, επειδή, σύμφωνα με τους αιτητές, τυχόν έφεση θα χρειαστεί χρόνο μέχρι να εξεταστεί, παρατηρώ ότι δεν προκύπτει έκδηλα από την απόφαση ό,τι εισηγούνται οι αιτητές. Στο εκδοθέν προσωρινό διάταγμα, σε σχέση με την αιτήτρια 5 (εναγομένη 6), υπό στοιχείο (Δ), αναφέρεται ότι:-
«Ουδέν των αναφερομένων στις παραγράφους 5(Α), 5(Δ), 6 και 8(Α) μπορεί να ερμηνευθεί ότι επεμβαίνει ή επηρεάζει τη νόμιμη συνήθη πορεία της επιχείρησης και/ή της διαχείρισης της επιχείρησης της Εναγομένης 6.»
Επίσης, στην απόφασή του το Δικαστήριο ασχολήθηκε ειδικά με το ζήτημα της ολικής παγοποίησης, σε συνάρτηση με τη διευθέτηση η οποία έγινε με τους αιτητές - (εναγομένους 1, 2, 3, 4 και 6). ΄Εχω την άποψη ότι ο χρόνος για εκδίκαση της έφεσης δεν αποτελεί, από μόνος του, εξαιρετικές περιστάσεις, διαφορετικά, αυτές θα συνέτρεχαν σε κάθε περίπτωση. Η σημασία του χρόνου εξετάζεται πάντοτε στο πλαίσιο των περιστατικών της υπόθεσης αλλά και των δυνατοτήτων επίσπευσης εκδίκασης τυχόν έφεσης.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Ε. Παπαδοπούλου,
Δ.
/ΜΠ