|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2005) 1 ΑΑΔ 1261
5 Οκτωβρίου, 2005
[ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ 1. ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΚΥΠΡΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΤΔ, 2. EUROLIFE LTD, 3. ΤΑΜΕΙΟΥ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, 4. CISCO LTD ΚΑΙ 5. ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΕΣ ΚΥΠΡΟΥ ΛΤΔ (ΑΡ. 4)
ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΝΤΑΛΜΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ CERTIORARI,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΠΟΥ ΕΞΕΔΟΘΗ ΣΤΙΣ 30.9.2005 ΚΑΙ ΣΥΝΕΤΑΧΘΗ ΣΤΙΣ 30.9.2005 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΜΕ ΑΡ. 5053/2005.
(Αίτηση Αρ. 89/2005)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Επαρχιακό Δικαστήριο, αποδεχόμενο μονομερή αίτηση του ενάγοντος, εξέδωσε διάταγμα διατήρησης της ισχύος παρεμπίπτοντος διατάγματος το οποίο είχε ακυρωθεί με Certiorari, μέχρι την εκδίκαση έφεσης εναντίον της απόφασης έκδοσης του Certiorari ― Ο πρωτόδικος Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου ο οποίος εξέδωσε το Certiorari απέρριψε παρόμοιο αίτημα του ενάγοντος ― Αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari εναντίον του διατάγματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου ― Άρνηση άδειας λόγω ύπαρξης εναλλακτικού ένδικου μέσου στην απουσία εξαιρετικών περιστάσεων για παράκαμψη του κανόνα ότι όπου προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο δεν χωρεί αίτηση για έκδοση εντάλματος Certiorari.
Στις 29/9/2005 Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απέρριψε αίτηση του καθ' ου η αίτηση στην παρούσα διαδικασία, ενάγοντος στην αγωγή υπ' αρ. 5053/2005, για διατήρηση της ισχύος παρεμπίπτοντος διατάγματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερομηνίας 27/7/2005 το οποίο ακυρώθηκε με Certiorari, μέχρι την ακρόαση της έφεσης την οποία υπέβαλε εναντίον της απόφασης έκδοσης του Certiorari. Την ίδια μέρα, 29/9/2005, ο ενάγων, υπέβαλε μονομερή αίτηση στο Ε.Δ. Λευκωσίας με στόχο να εξασφαλίσει διάταγμα για διατήρηση σε ισχύ του πιο πάνω παρεμπίπτοντος διατάγματος μέχρι την πλήρη εκδίκαση και αποπεράτωση της έφεσης. Το Ε.Δ. Λευκωσίας εξέδωσε στις 30/9/2005 το αιτούμενο διάταγμα.
Το εκδοθέν στις 27/7/2005 από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας παρεμπίπτον διάταγμα αφορούσε το θέμα της εγγύησης την οποία ο νυν καθ' ου η αίτηση, τότε ενάγων στην υπ' αρ. 5053/2005 αγωγή εναντίον των εναγομένων, είχε διαταχθεί να υπογράψει.
Οι εναγόμενοι - αιτητές στην παρούσα διαδικασία, καταχώρησαν την παρούσα αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari εναντίον του διατάγματος της 30/9/2005. Υποστήριξαν ότι με το επίμαχο διάταγμα το Ε.Δ. Λευκωσίας (α) υπερέβη τη δικαιοδοσία του, αναστέλλοντας ουσιαστικά, την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερομηνίας 23/9/2005 με την οποία ακυρώθηκε με ένταλμα Certiorari το διάταγμα της 27/7/2005 (β) διέπραξε νομικό σφάλμα εμφανές επί του πρακτικού, εφόσον διατήρησε σε ισχύ και/ή αναβίωσε διάταγμα το οποίο είχε ακυρωθεί με ένταλμα Certiorari από το Ανώτατο Δικαστήριο και (γ) παραβίασε τους κανόνες της φυσικής δικαιοσύνης, εφόσον οι εναγόμενοι είχαν καταχωρήσει σημείωμα εμφάνισης στην αγωγή και είχαν εκπροσωπηθεί στα προηγούμενα στάδια της διαδικασίας, τόσο ενώπιον του Ε.Δ. Λευκωσίας όσο και ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Ο δικηγόρος των αιτητών υποστήριξε ότι, παρά το ότι προσφέρεται άλλη θεραπεία, συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις που καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλη θεραπεία, ο αιτητής εντάλματος Certiorari δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο θέμα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο δεν αποδέχθηκε την εισήγηση του δικηγόρου των αιτητών, ότι για τους λόγους που προέβαλε, συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις που καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλη θεραπεία, ο αιτητής δε θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. Το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι τα πιο πάνω επιχειρήματά του, ο δικηγόρος θα έχει την ευκαιρία να τα προβάλει ενώπιον του Ε.Δ. Λευκωσίας στις 7/10/2005, ημέρα κατά την οποία οι εναγόμενοι θα εμφανιστούν ενώπιον του Δικαστηρίου και δείξουν λόγο γιατί το διάταγμα της 30/9/2005 να μη συνεχίσει να ισχύει.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535.
Αίτηση.
Αίτηση από τους αιτητές, εναγόμενους στην υπ' αρ. 5053/05 αγωγή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας για άδεια καταχώρησης αίτησης για έκδοση εντάλματος certiorari για παραπομπή ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου προς ακύρωση διατάγματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερομηνίας 30.9.2005, με το οποίο διέταξε την διατήρησιν σε ισχύν και ή παράταση της ισχύος του απαγορευτικού διατάγματος ημερ. 27.7.05 μέχρι την πλήρη εκδίκαση και ή αποπεράτωση της έφεσης η οποία κατεχωρήθη την 26.9.2005 εναντίον της αποφάσεως Δικαστού του Ανωτάτου Δικαστηρίου που εξεδόθη την 23.9.2005 εις την αίτηση προς έκδοση εντάλματος Certiorari υπ' αρ. 73/05 και το οποίο εκδόθηκε κατόπιν μονομερούς αίτησης του ενάγοντα στην αγωγή.
Π. Πολυβίου και Στ. Πολυβίου, για τους Αιτητές.
Cur. adv. vult.
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση, που καταχώρησαν στις 3.10.2005, οι αιτητές, εναγόμενοι στην υπ' αρ. 5053/2005 αγωγή Ε.Δ. Λευκωσίας, ζητούν τη χορήγηση άδειας για την καταχώρηση αίτησης για την έκδοση εντάλματος certiorari για παραπομπή ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου προς ακύρωση διατάγματος του Ε.Δ. Λευκωσίας ημερομηνίας 30.9.2005, που εκδόθηκε ύστερα από μονομερή αίτηση του ενάγοντος στην αγωγή.
Το πραγματικό υπόβαθρο της αίτησης είναι, σε συντομία, το ακόλουθο: Στις 28.6.2005 ο ενάγων στην αγωγή 5053/2005 καταχώρησε μονομερή αίτηση για έκδοση απαγορευτικού διατάγματος εναντίον των εναγομένων. Στις 4.7.2005 το Ε.Δ. Λευκωσίας εξέδωσε το αιτηθέν διάταγμα και διέταξε, ταυτόχρονα, τον ενάγοντα να υπογράψει προσωπική εγγύηση £300.000. Στις 5.7.2005, και πριν τη σύνταξη του διατάγματος, ο ενάγων καταχώρησε μονομερή αίτηση με αίτημα να του επιτραπεί όπως την εγγύηση υπογράψει για λογαριασμό του η εταιρεία Magnum Investments Ltd. Την ίδια μέρα, το Ε.Δ. Λευκωσίας τροποποίησε το διάταγμα, μονομερώς, ως η αίτηση. Οι εναγόμενοι καταχώρησαν ένσταση με αποτέλεσμα η αίτηση να οδηγηθεί σε ακρόαση.
Αφού άκουσε τους διαδίκους, στις 27.7.2005, το Ε.Δ. Λευκωσίας εξέδωσε την ενδιάμεση απόφασή του στην αίτηση της 28.6.2005 με την οποία και οριστικοποίησε το διάταγμα της 4.7.2005.
Στις 29.7.2005 οι εναγόμενοι στην αγωγή καταχώρησαν την αίτηση 64/2005 για τη χορήγηση άδειας για την καταχώρηση αίτησης στο Ανώτατο Δικαστήριο για την έκδοση εντάλματος certiorari προς ακύρωση του διατάγματος της 27.7.2005. Αφού τους δόθηκε η αιτηθείσα άδεια, μετά την καταχώρηση της κύριας αίτησης και της ένστασης, και μετά από ακροαματική διαδικασία, το Ανώτατο Δικαστήριο εξέδωσε, στις 23.9.2005, απόφαση με την οποία εγκρίθηκε η κύρια αίτηση των εναγομένων και εκδόθηκε ένταλμα certiorari με το οποίο ακυρώθηκαν τα διατάγματα του Ε.Δ. Λευκωσίας της 4.7.2005 (όπως τροποποιήθηκε με διάταγμα της 5.7.2005) και της 27.7.2005.
Στις 26.9.2005 ο ενάγων καταχώρησε έφεση εναντίον της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου της 23.9.2005. Την επομένη, 27.9.2005, ο ενάγων, με την αίτηση 73/2005, ζήτησε από το Ανώτατο Δικαστήριο διάταγμα "που να διατάσσει τη διατήρηση σε ισχύ και ή παράταση της ισχύος του Διατάγματος ημ. 27.7.2005". Με απόφασή του ημερομηνίας 29.9.2005 το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε το αίτημα. Την ίδια μέρα, 29.9.2005, ο ενάγων, με μονομερή αίτηση, αποτάθηκε στο Ε.Δ. Λευκωσίας με το ίδιο, μεταξύ άλλων, αίτημα, ήτοι διάταγμα "που να διατάσσει τη διατήρηση σε ισχύ και ή παράταση της ισχύος του Διατάγματος ημ. 27.7.2005". Την επομένη, 30.9.2005, το Ε.Δ. Λευκωσίας εξέδωσε διάταγμα με το οποίο διέταξε "την διατήρησιν σε ισχύν και ή παράταση της ισχύος του διατάγματος ημερ. 27.7.2005 .............. μέχρι την πλήρη εκδίκαση και ή αποπεράτωση της εφέσεως η οποία κατεχωρήθη την 26.9.2005 εναντίον της αποφάσεως Δικαστού του Ανωτάτου Δικαστηρίου που εξεδόθη την 23.9.2005 εις την αίτηση προς έκδοση εντάλματος Certiorari υπ' αρ. 73/05 ή μέχρι νεωτέρας διαταγής του Δικαστηρίου". Όρισε δε ότι οι εναγόμενοι "δύνανται να εμφανιστούν ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου στις 7.10.05 και ώρα 9.00π.μ. και δείξουν λόγο γιατί το παρόν διάταγμα να μην συνεχίσει να ισχύει."
Όπως ήδη ανέφερα, το διάταγμα της 30.9.2005 είναι το αντικείμενο της παρούσας αίτησης.
Στην απόφαση της Ολομέλειας στη Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535, αναφέρθηκαν τα εξής:
"Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και, περαιτέρω, στην περίπτωση όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. (Βλ., μεταξύ άλλων, R. v. Secretary of State [1986] 1 All ER 717, Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, Στ. Μεστάνας (2000) 1 Α.Α.Δ. 1469 και Χρ. Μιχαήλ και Στ. Μιχαηλίδη (2001) 1 Α.Α.Δ. 247). Στη Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965, διευκρινίστηκε, ορθά, ότι η αρχή αυτή "ισχύει γενικά, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα". Έστω, δηλαδή, και αν ο προβαλλόμενος λόγος είναι έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. (Βλ., επίσης, Σ. Μαρκίδης κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 552). Αν δε, παρά τη μη ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, χορηγηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για certiorari, η μη ύπαρξη τέτοιων περιστάσεων συνιστά, a fortiori, λόγο απόρριψης της αίτησης."
Κατά την ενώπιόν μου αγόρευσή του ο ευπαίδευτος δικηγόρος των αιτητών, με σκοπό να καταδείξει ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα, υποστήριξε ότι, με το επίμαχο διάταγμα, το Ε.Δ. Λευκωσίας υπερέβη τη δικαιοδοσία του, αναστέλλοντας, ουσιαστικά, την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της 23.9.2005, πράγμα που συνιστά ανεπίτρεπτη επέμβαση στην αποκλειστική δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου για έκδοση ενταλμάτων certiorari. Περαιτέρω, συνέχισε, με το επίμαχο διάταγμα, το Ε.Δ. Λευκωσίας διέπραξε νομικό σφάλμα εμφανές επί του πρακτικού του, εφόσον διατήρησε σε ισχύ και ή αναβίωσε διάταγμα το οποίο είχε ακυρωθεί με ένταλμα certiorari από το Ανώτατο Δικαστήριο. Παραβίασε, επίσης, το Ε.Δ. Λευκωσίας τους κανόνες της φυσικής δικαιοσύνης, εφόσον οι εναγόμενοι είχαν καταχωρήσει σημείωμα εμφάνισης στην αγωγή και είχαν εκπροσωπηθεί στα προηγούμενα στάδια της διαδικασίας, τόσο ενώπιον του Ε.Δ. Λευκωσίας όσο και ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Με σκοπό να καταδείξει ότι, παρά το ότι προσφέρεται άλλη θεραπεία, συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις που καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλη θεραπεία, ο αιτητής εντάλματος certiorari δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα, ο ευπαίδευτος δικηγόρος των αιτητών υποστήριξε ότι συντρέχουν πράγματι εξαιρετικές περιστάσεις, εφόσον το Ε.Δ. Λευκωσίας έχει επέμβει ανεπίτρεπτα στην αποκλειστική δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αντιμαχόμενο, ουσιαστικά, τόσο την απόφαση Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου για την έκδοση εντάλματος certiorari όσο και την απόφαση του να μην αναστείλει την ισχύ του εντάλματος εκκρεμούσης της έφεσης κατά της απόφασής του. Το θέμα, κατέληξε, είναι θεσμικό και αφορά ευθέως τις εξουσίες και αρμοδιότητες του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Η εισήγηση του ευπαίδευτου δικηγόρου των αιτητών ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα, και μάλιστα ιδιαίτερα σοβαρό, για τους λόγους που προέβαλε, με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Δε με βρίσκει, όμως, σύμφωνο η εισήγησή του ότι για τους λόγους που, επίσης, προέβαλε συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις που καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλη θεραπεία, ο αιτητής δε θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. Τα όντως ισχυρά επιχειρήματά του για υπέρβαση της δικαιοδοσίας του Επαρχιακού Δικαστηρίου, για επέμβαση στις εξουσίες και αρμοδιότητες του Ανωτάτου Δικαστηρίου, για εμφανές νομικό σφάλμα, για παραβίαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης κλπ., θα έχει την ευκαιρία να τα προβάλει ενώπιον του Ε.Δ. Λευκωσίας στις 7.10.2005.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.