ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(2005) 1 ΑΑΔ 1089
26 Aυγούστου, 2005
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 10 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΚΔΟΣΕΩΣ ΦΥΓΟΔΙΚΩΝ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1970,
ΚΑΙ
ΑΝAΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΦΥΓΟΔΙΚΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ (ΚΥΡΩΤΙΚΟ) ΝΟΜΟ ΤΟΥ 1997
(Ν. 9(ΙΙΙ)/97),
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ SALEM MOHAMED ABDEL HADY ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ HABEAS CORPUS,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΚΑΙ/΄Η ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΗΜΕΡ. 28.7.05 ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΕΚΔΟΣΗΣ ΥΠ' ΑΡ. 6/2005 ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΙΑΤΑΧΘΗΚΕ Η ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΩΤΕΡΩ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ 12.9.05.
(Αίτηση Αρ. 71/2005)
Φυγόδικοι ― Έκδοση φυγοδίκων ― Προσωποκράτηση αλλοδαπού εν αναμονή της έκδοσης εξουσιοδότησης από τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης ― Άρθρο 9(4) του περί Εκδόσεως Φυγοδίκων Νόμου 1970 (Ν.97/70) ― Η μόνη δικαιοδοσία που έχει το Δικαστήριο είναι να αποφασίσει κατά πόσο θα διατάξει την προσωποκράτηση του αλλοδαπού ή να τον αφήσει ελεύθερο με εγγύηση, και να θέσει εύλογη χρονική προθεσμία για την έκδοση της εξουσιοδότησης ― Το Δικαστήριο δεν έχει δικαιοδοσία στο στάδιο αυτό να εξετάσει την ουσία της μελλοντικής αίτησης για έκδοση ― Ποίο το αναγκαίο αποδεικτικό υλικό σε αυτό το στάδιο της διαδικασίας.
Προνομιακά εντάλματα ― Habeas Corpus ― Αίτηση για έκδοση εντάλματος Habeas Corpus προς απελευθέρωση φυγοδίκου ο οποίος, στα πλαίσια διαδικασίας έκδοσής του, διατάχθηκε να παραμείνει υπό κράτηση εν αναμονή της έκδοσης της εξουσιοδότησης από τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης ― Ισχυρισμός ότι το αποδεικτικό υλικό που τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου που εξέδωσε το διάταγμα κράτησης του αιτητή δεν ήταν ικανοποιητικό ― Διαφοροποίηση της παρούσας υπόθεσης από την υπόθεση Valeri Mechanov (2001) 1 A.A.Δ. 618.
O αιτητής διατάχθηκε από τον Πρόεδρο του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας να παραμείνει υπό κράτηση δυνάμει προσωρινού εντάλματος σύλληψης το οποίο εκδόθηκε στη βάση της Συνθήκης Έκδοσης Φυγοδίκων μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής η οποία κυρώθηκε με το Ν.9(ΙΙΙ)/97, μέχρι την έκδοση εξουσιοδότησης από τον Υπουργό Δικαιοσύνης.
Ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα αίτηση με σκοπό την ακύρωση του διατάγματος του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Ο συνήγορος του αιτητή υπέβαλε ότι το πιστοποιητικό του Υπουργείου Εξωτερικών, το οποίο εκδόθηκε κατ' εφαρμογή του περί Αποδείξεως Διεθνών Συμβάσεων Νόμου 103(Ι)/2002 και το Πρωτόκολλο ανταλλαγής εγγράφων επικύρωσης δεν είχαν αποδεικτική αξία επειδή δεν ήταν τα πρωτότυπα αλλά φωτοαντίγραφα των πρωτοτύπων και επίσης επειδή το πιστοποιητικό είχε προγενέστερη ημερομηνία. Ο συνήγορος των καθ' ων η αίτηση υποστήριξε ότι επιβάλλεται η φιλελεύθερη ερμηνεία των Συνθηκών ώστε να επιτυγχάνεται ο σκοπός τους. Επεσήμανε το στάδιο στο οποίο ευρίσκεται η διαδικασία και ειδικότερα ότι δεν έχει καταχωρηθεί η προβλεπόμενη από το Νόμο εξουσιοδότηση από τον Υπουργό ώστε να παρίσταται ανάγκη προσκόμισης των πρωτοτύπων εγγράφων υπογραφής της Συνθήκης.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αφού αναφέρθηκε στο Άρθρο 9 του περί Εκδόσεως Φυγοδίκων Νόμου 97/70 και στην Υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας (Αρ. 1)(1992) 1 Α.Α.Δ. 136, όπου αυτό έτυχε εξέτασης και καθορίσθηκαν τα πλαίσια της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου (Άρθρο 9(4)) στο στάδιο που δεν έχει καταχωρηθεί εξουσιοδότηση για έναρξη διαδικασίας από τον Υπουργό, απέρριψε την αίτηση και αποφάνθηκε ότι:
Το γεγονός της προγενέστερης ημερομηνίας του πιστοποιητικού του Υπουργείου Εξωτερικών δεν αναιρεί το περιεχόμενό του δεδομένης της λειτουργίας του τεκμηρίου της συνέχειας και της κανονικότητας. Το γεγονός επίσης ότι κατατέθηκε φωτοαντίγραφο του πιστοποιητικού δεν επηρεάζει λαμβανομένου υπόψη ότι δεν έχει ακόμη αρχίσει η διαδικασία έκδοσης, κατά την οποία θα αποφασισθεί η έκδοση ή μη του αιτητή. Το υλικό της υπόθεσης Valeri Mechanov (2001) 1 Α.Α.Δ. 618 την οποία επικαλέσθηκε ο αιτητής ήταν εντελώς διαφορετικό από το υλικό της παρούσας υπόθεσης.
Η αίτηση απορρίφθηκε. Δεν εκδόθηκε διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Mechanov (2001) 1 Α.Α.Δ. 618,
Γενικός Εισαγγελέας (Αρ. 1) (1992) 1 Α.Α.Δ. 136.
Αίτηση.
Αίτηση από τον αιτητή, φυγόδικο από την Αίγυπτο, για έκδοση διατάγματος Habeas Corpus προς ακύρωση της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας ημερ. 28/7/05 στην Αίτηση Έκδοσης υπ' αρ. 6/2005 με την οποία διατάχθηκε η προφυλάκισή του μέχρι της 12/9/05.
Μ. Πελεκάνος με Γ. Ζαχαρίου, για τον Αιτητή.
Ηλ. Στεφάνου με Στ. Στούζα, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Ο Πρόεδρος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας εξέδωσε στις 27 Ιουλίου 2005, με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 8(1) (β) και 8(2) του περί Εκδόσεως Φυγοδίκων Νόμου του 1970 (Ν 97/70), προσωρινό ένταλμα σύλληψης του φυγόδικου Salem Mohamed Abdel Hady με οδηγίες να προσαχθεί ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας. Το προσωρινό ένταλμα σύλληψης εκτελέστηκε και ο φυγόδικος παρουσιάστηκε την επομένη 28.7.2005. Ζητήθηκε από το συνήγορο για τη Δημοκρατία όπως ο φυγόδικος κρατηθεί και η υπόθεση οριστεί σε νέα ημερομηνία ώστε να αποσταλούν από την αιτούσα χώρα Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (Η.Π.Α.), τα έγγραφα στη βάση των οποίων ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης θα εξετάσει εάν δικαιολογείται η έκδοση εξουσιοδότησης προς το σκοπό έναρξης της διαδικασίας έκδοσης.
Ο Αστυνομικός Ανακριτής, Αστ. 1776 Κ. Χριστοδούλου, ο οποίος κατέθεσε ενόρκως στα πλαίσια της διαδικασίας έκδοσης του προσωρινού διατάγματος, κατέθεσε και ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας με σκοπό να αποφασιστεί η προθεσμία εντός της οποίας έπρεπε να αποσταλούν τα επίσημα έγγραφα και κατά πόσο ο φυγόδικος θα αφήνετο ελεύθερος υπό όρους σύμφωνα με το άρθρο 9(3) του Ν 97/70.
Η έκδοση του προσωρινού εντάλματος στηρίχθηκε σε ένορκη γραπτή μαρτυρία του ανακριτή σύμφωνα με την οποία ο αιτητής, κάτοχος αιγυπτιακού διαβατηρίου, καταζητείτο από τις αρχές των Η.Π.Α. σε σχέση με αδικήματα κλοπής, πλαστογραφίας αρχείων επιχείρησης που έγιναν την περίοδο 1998-1999 και για τα οποία προβλέπεται ποινή φυλάκισης 29 χρόνων, αντίστοιχα με τα προβλεπόμενα στον Κυπριακό Ποινικό Κώδικα αδικήματα της συνωμοσίας, απάτης, απόσπασης περιουσίας με ψευδείς παραστάσεις, πλαστογραφίας, κλοπής τα οποία τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης μέχρι 7 χρόνων. Η αίτηση κατέληγε ο ενόρκων δηλών «υποβάλλεται με βάση τη Συνθήκη Έκδοσης Φυγοδίκων μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής η οποία κυρώθηκε με το Ν. 9(ΙΙΙ) /97 (στις 11.4.1997) και η οποία ισχύει μεταξύ των δύο χωρών». Επισυνάπτοντο στην αίτηση φωτοαντίγραφα του Πρωτοκόλλου ανταλλαγής εγγράφων επικύρωσης και πιστοποιητικού του Υπουργείου Εξωτερικών ημερ. 26.4.2004, το οποίο εκδόθηκε κατ' εφαρμογή του περί Αποδείξεως Διεθνών Συμβάσεων Νόμου 103(Ι)/2002.
Ενώπιον του Δικαστηρίου προβλήθηκαν από το συνήγορο του αιτητή διάφοροι λόγοι οι οποίοι δεν δικαιολογούσαν την κράτηση του. Μεταξύ αυτών ήταν η αποδεικτική αξία του υλικού που προσφέρθηκε και συγκεκριμένα των τεκμηρίων που αφορούσαν το Πρωτόκολλο ανταλλαγής εγγράφων επικύρωσης και το πιστοποιητικό του Υπουργείου Εξωτερικών, το οποίο εκδόθηκε κατ' εφαρμογή του περί Αποδείξεως Διεθνών Συμβάσεων Νόμου 103(Ι)/2002.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε τις θέσεις του αιτητή και κατέληξε ότι τόσο το πιστοποιητικό όσο και το Πρωτόκολλο ανταλλαγής εγγράφων επικύρωσης, παρά το γεγονός ότι αποτελούσαν φωτοαντίγραφα, δεν αναιρούσε ότι αποτελούσαν επίσημα έγγραφα του πρακτικού των εγγράφων επικύρωσης της Συνθήκης μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και των Η.Π.Α. υπογεγραμμένα από αρμόδια πρόσωπα Θεώρησε ότι η προγενέστερη ημερομηνία του πιστοποιητικού, στο οποίο αναφέρεται ότι η Σύμβαση μεταξύ Κυπριακής Δημοκρατίας και Η.Π.Α. βρίσκεται σε ισχύ, δεν επιδρά στην αποδεικτική του ισχύ με βάση το τεκμήριο της κανονικότητας και συνέχειας. Διέταξε την κράτηση του αιτητή και καθόρισε τη 12.9.2005 ως ημερομηνία για εξασφάλιση της εξουσιοδότησης από τον Υπουργό.
Προβλήθηκαν με την παρούσα αίτηση διάφοροι λόγοι με σκοπό την ακύρωση του διατάγματος του πρωτόδικου Δικαστηρίου εγκαταλείφθηκαν όμως, και ορθά, κατά την προφορική συζήτηση ενώπιόν μου πλην ενός, αυτού που αφορά στην αποδεικτική αξία του Πρωτοκόλλου ανταλλαγής εγγράφων επικύρωσης και του πιστοποιητικού κατ' εφαρμογή του Ν 103(Ι)/2002.
Ο κ. Πελεκάνος, εκ μέρους του αιτητή, επικαλούμενος την υπόθεση Valeri Mechanov (2001) 1 Α.Α.Δ. 618, εισηγήθηκε όσα και ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου προέβαλε, δηλαδή ότι σύμφωνα με τον περί Αποδείξεως Διεθνών Συμβάσεων Νόμο 103(Ι)/2002 και την ερμηνεία που δίδεται στο άρθρο 2 σε σχέση με το πιστοποιητικό, το οποίο «σημαίνει το πρωτότυπο πιστοποιητικού που χορηγείται από τον Υπουργό Εξωτερικών», δεν υπήρχε αποδεικτικό υλικό που να βεβαιώνει την ύπαρξη εν ισχύ της Συνθήκης μεταξύ Κυπριακής Δημοκρατίας και Η.Π.Α.. Το πιστοποιητικό, υπέβαλε, το οποίο παρουσιάστηκε δεν ήταν το πρωτότυπο και ο ανακριτής, όπως ο ίδιος κατέθεσε, ποτέ δεν είδε το πρωτότυπο για να ελέγξει αν το φωτοαντίγραφο προείρχετο από το πρωτότυπο.
Αντίθετη εντελώς ήταν η θέση του κ. Στεφάνου, ο οποίος υποστήριξε ότι η Συνθήκη Έκδοσης Φυγοδίκων, στη βάση της οποίας και εκδόθηκε το προσωρινό ένταλμα σύλληψης, όπως και όλες οι Συνθήκες, θα πρέπει να ερμηνεύονται φιλελεύθερα ώστε να επιτυγχάνεται ο σκοπός τους. Επεσήμανε το στάδιο στο οποίο ευρίσκεται η διαδικασία και ειδικότερα ότι δεν έχει καταχωρηθεί η προβλεπόμενη από το Νόμο εξουσιοδότηση από τον Υπουργό ώστε να παρίσταται ανάγκη προσκόμισης των πρωτοτύπων εγγράφων υπογραφής της Συνθήκης.
Το ερώτημα συνεπώς το οποίο θα πρέπει να απαντηθεί είναι το κατά πόσο τα πιο πάνω έγγραφα, τα οποία αποτελούσαν φωτοτυπίες, ήσαν ικανοποιητικά στοιχεία για να λειτουργήσει και να εφαρμοστεί η Σύμβαση στο στάδιο στο οποίο βρισκόταν η διαδικασία.
Το ουσιαστικό άρθρο για την παρούσα υπόθεση είναι το άρθρο 9 του περί Εκδόσεως Φυγοδίκων Νόμου 97/70, το οποίο έτυχε εξέτασης και στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας (Αρ. 1) (1992) 1 Α.Α.Δ. 136. Όπως αναφέρεται στην εν λόγω υπόθεση η δικαιοδοσία του δικαστηρίου στο στάδιο που δεν έχει καταχωρηθεί εξουσιοδότηση για έναρξη διαδικασίας από τον Υπουργό είναι: (α) να διατάξει την προσωποκράτηση του φυγόδικου ή να τον αφήσει ελεύθερο με εγγύηση και (β) να καθορίσει εύλογη προθεσμία για την έκδοση της εξουσιοδότησης την οποία να κοινοποιήσει στον Υπουργό Δικαιοσύνης. Τα πιο πάνω βέβαια υπό την προϋπόθεση ότι η αιτούσα χώρα και η χώρα στην οποία απευθύνεται η αίτηση για έκδοση φυγοδίκου έχουν επικυρώσει τη Σύμβαση. Σε ένα δεύτερο στάδιο και αφού αποσταλούν όλα τα αποδεικτικά στοιχεία από τη χώρα που ζητά την έκδοση εξετάζεται από τον Υπουργό Δικαιοσύνης κατά πόσο δικαιολογείται η έκδοση εξουσιοδότησης και εάν αυτή εκδοθεί και καταχωρηθεί εντός της προθεσμίας που καθορίστηκε τότε το δικαστήριο ασκεί τις εξουσίες του με βάση το εδάφιο 5 του Άρθρου 9.
Ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου υπήρχε φωτοαντίγραφο του πιστοποιητικού του Υπουργείου Εξωτερικών δεόντως υπογεγραμμένο, το οποίο όμως είναι προγενέστερης ημερομηνίας. Το γεγονός της προγενέστερης ημερομηνίας από μόνο του δεν βρίσκω να αναιρεί το περιεχόμενο του, όπως ορθά κρίθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο δεδομένης της λειτουργίας του τεκμηρίου της συνέχειας και της κανονικότητας. Το γεγονός επίσης ότι κατατέθηκε φωτοαντίγραφο του πιστοποιητικού και πάλι δεν βρίσκω να επηρεάζει, λαμβανομένου υπόψη ότι δεν έχει ακόμη αρχίσει η διαδικασία έκδοσης, κατά την οποία και θα αποφασιστεί η έκδοση ή μη του αιτητή. Το στάδιο στο οποίο βρίσκεται η διαδικασία θεωρώ ότι δεν απαιτεί απόδειξη της ισχύος της Σύμβασης, όπως προβλέπεται από το Ν 103(Ι)/2002, αλλά αρκεί προσαγωγή ικανοποιητικού αποδεικτικού υλικού για την ισχύ της. Θεωρώ ότι φωτοαντίγραφο του πιστοποιητικού για τους σκοπούς της διαδικασίας πριν από την έναρξη της διαδικασίας έκδοσης είναι ικανοποιητικό. Το υλικό στην υπόθεσης Valeri Mechanov (πιο πάνω) ήταν εντελώς διαφορετικό. Επρόκειτο για ένορκο δήλωση από Υπαστυνόμο σε αντίθεση με ότι στην παρούσα τέθηκαν ενώπιον του δικαστηρίου φωτοαντίγραφα επισήμων εγγράφων.
Για τους πιο πάνω λόγους καταλήγω ότι η αίτηση δεν δικαιολογείται και απορρίπτεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.
Η αίτηση απορρίπτεται. Δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα.