|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2005) 1 ΑΑΔ 1035
27 Iουλίου, 2005
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 (ΝΟΜΟΣ 33 ΤΟΥ 1964 ΟΠΩΣ ΑΥΤΟΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΑ),
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΑΙΤΗΣΗ (1) ΤΗΣ UNION GENERAL ARMENIENNE DE BIENFAISANCE KAI (2) ARMENIAN GENERAL BENEVOLENT UNION (AGBU) ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΩΝ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΤΥΠΟΥ CERTIORARI ΚΑΙ/Ή PROHIBITION,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO ENΔΙΑΜΕΣΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 6.6.2005 ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ 4492/05.
(Αίτηση Αρ. 60/2005)
Προνομιακά εντάλματα — Certiorari και Prohibition — Aίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari και Prohibition προς ακύρωση παρεμπίπτοντος διατάγματος το οποίο είχε εκδοθεί ex parte και με το οποίο απαγορεύετο η κατάργηση της Σχολής Μελκονιάν ή η αναστολή της λειτουργίας της καθώς επίσης και η πώληση ή η αποξένωση της ακίνητης περιουσίας της — Ισχυρισμοί για νομικά σφάλματα εμφανή στο πρακτικό, έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας και παραβίαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης — Απόρριψη αίτησης λόγω ύπαρξης εναλλακτικού ένδικου μέσου και μη στοιχειοθέτησης εξαιρετικών περιστάσεων για παράκαμψη του κανόνα ότι όπου προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο δεν χωρεί αίτηση για έκδοση προνομιακών ενταλμάτων.
Οι αιτητές, εναγόμενοι στην αγωγή 4492/05 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, υπέβαλαν αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης προς έκδοση διαταγμάτων Certiorari και Prohibition, εναντίον παρεμπίπτοντος διατάγματος το οποίο είχε εκδοθεί ex parte και το οποίο ήταν: (α) απαγορευτικό της πώλησης, επιβάρυνσης ή αποξένωσης της ακίνητης περιουσίας που περιγράφεται σ' αυτό και (β) απαγορευτικό οποιασδήποτε πράξης "που δυνατό να καταργεί την εν λόγω σχολή (δηλαδή τη Σχολή Μελκονιάν) ή να αναστέλλεται ή να παρακωλύει την ομαλή λειτουργία της."
Οι αιτητές απέσυραν την αίτησή τους αναφορικά με το πρώτο διάταγμα για τους λόγους που εξήγησαν.
Οι αιτητές υποστηρίζουν ότι δικαιολογείται η χορήγηση άδειας λόγω νομικών σφαλμάτων εμφανών στο πρακτικό, έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας και παραβίαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης.
Κατά την ακρόαση, οι αιτητές προσπάθησαν να θεμελιώσουν εξαιρετικές περιστάσεις, αφού είχε διαφανεί σαφώς πως υπήρχε εναλλακτική θεραπεία. Σαν τέτοιες περιστάσεις επικαλέσθηκαν τη μη τήρηση των προϋποθέσεων του Άρθρου 9(3) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6 και συναφώς την έκδοση του διατάγματος χωρίς να είχε προηγηθεί άδεια του Δικαστηρίου για επίδοσή του στο εξωτερικό όπου βρίσκονται, καθώς και τις παρατάσεις της ισχύος του χωρίς να είχε προηγηθεί η κατά την άποψή τους, αναγκαία επίδοση, όχι μόνο του κλητηρίου αλλά και του διατάγματος, στο εξωτερικό. Επικαλέσθηκαν επίσης το χρονικό διάστημα που το διάταγμα ορίστηκε ως επιστρεπτέο και το χρονοβόρο της διαδικασίας στο Επαρχιακό Δικαστήριο.
Αποφασίστηκε ότι:
1. To Eπαρχιακό Δικαστήριο είχε δικαιοδοσία να επιληφθεί των θεμάτων που ηγέρθησαν στην παρούσα διαδικασία και να δώσει αποτελεσματική θεραπεία. Άρα υπήρχε εναλλακτικό ένδικο μέσο και ούτε το χρονικό διάστημα μέχρι την ημερομηνία κατά την οποία το διάταγμα ορίστηκε επιστρεπτέο, χωρίς τη στοιχειοθέτηση κάποιας επίπτωσης από την πάροδό του, ούτε τα αναφερθέντα, εν γένει, αναφορικά με το χρονοβόρο της διαδικασίας στο Επαρχιακό Δικαστήριο, στοιχειοθετούν εξαιρετικές περιστάσεις ώστε το Ανώτατο Δικαστήριο να επέμβει σ' αυτά τα θέματα με το ένδικο μέσο που χρησιμοποιήθηκε.
2. Η ύπαρξη εναλλακτικής θεραπείας και η μη στοιχειοθέτηση εξαιρετικών περιστάσεων, δεν δικαιολογούν την άσκηση της διακριτικής εξουσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου υπέρ της χορήγησης άδειας.
∏ ·›ÙËÛË ·ÔÚÚ›ÊıËÎÂ.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
ªÂÛÙ¿Ó·˜ (2000) 1(°) ∞.∞.¢. 1469,
Fastact Developments Ltd Î.¿. (2004) 1 ∞.∞.¢. 1535,
Hellenger Trading Ltd (2000) 1(°) ∞.∞.¢.1965.
Αίτηση.
Αίτηση από τους αιτητές για άδεια καταχώρισης αίτησης για έκδοση διατάγματος Certiorari προς ακύρωση του ενδιάμεσου διατάγματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερ. 6/6/05 στα πλαίσια της πολιτικής αγωγής 4492/05, με το οποίο απαγορεύετο οποιαδήποτε πράξη ή ενέργεια δυνατόν να καταργούσε τη Σχολή Μελκονιάν ή να ανέστελλε ή να παρακώλυε την ομαλή λειτουργία της και Prohibition για αναστολή της ισχύος του διατάγματος και της σχετικής με αυτό διαδικασίας εάν εκρίνετο ότι εδικαιολογείτο η χορήγηση άδειας για έκδοση διατάγματος Certiorari.
Λ. Παπαφιλίππου, Χρ. Τριανταφυλλίδης, Δ. Παπαδόπουλος και Ν. Κυπραίος, για τους Αιτητές.
Cur. adv. vult.
KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Μετά από ex-parte αίτηση, στις 6.6.05, το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας εξέδωσε παρεμπίπτον διάταγμα προς δύο κατευθύνσεις. Πρώτα, απαγορευτικό της πώλησης, επιβάρυνσης, αποξένωσης ή αλλαγής της χρήσης ακίνητης περιουσίας που περιγράφεται. Μετά, απαγορευτικό οποιασδήποτε πράξης ή ενέργειας "που δυνατό να καταργεί την εν λόγω σχολή (δηλαδή τη Σχολή Μελκονιάν) ή να αναστέλλεται ή να παρακωλύει την ομαλή λειτουργία της".
Με αίτηση που υποβλήθηκε στις 25.7.05 επιδιώκεται άδεια για certiorari προς ακύρωση του διατάγματος και για prohibition, ως "αυτοτελές ή/και επιπρόσθετο" με το οποίο "να απαγορεύεται κάθε διαδικασία ή περαιτέρω διαδικασία στην προαναφερθείσα αγωγή". Άκουσα τους αιτητές χθες και σημειώνω τα πιο κάτω ως προς ό,τι διατηρείται ως αντικείμενο της διαδικασίας. Οι αιτητές απέσυραν την αίτηση τους αναφορικά με το πρώτο διάταγμα για λόγους που εξήγησαν. Περαιτέρω, διευκρίνισαν την αναφορά τους σε prohibition. Εννοούν διάταγμα για αναστολή της ισχύος του παρεμπίπτοντος διατάγματος και της περαιτέρω διαδικασίας ως προς αυτό ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου, στην περίπτωση που θα αναλάμβανα δικαιοδοσία και θα έκρινα πως δικαιολογείται η άσκηση της διακριτικής μου εξουσίας υπέρ της χορήγησης άδειας για certiorari, σε σχέση με το δεύτερο μέρος του διατάγματος.
Οι αιτητές προτείνουν πως δικαιολογείται η χορήγηση άδειας αφού, όπως εξηγούν, θεμελιώνονται στον απαιτούμενο βαθμό νομικά σφάλματα εμφανή στο πρακτικό, έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας και παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης. Σ' αυτό το πλαίσιο συζήτησαν την, κατά την εισήγησή τους,
- μη νομιμοποίηση του ενάγοντα αφού αγωγή της φύσης που καταχωρήθηκε, ως αφορούσα σε αγαθοεργό ίδρυμα, θα μπορούσε να καταχωρηθεί μόνο από το Γενικό Εισαγγελέα,
- έλλειψη των προϋποθέσεων που θα επέτρεπαν την καταχώρηση αντιπροσωπευτικής αγωγής,
- παραβίαση Κανονισμών ως προς το κατάλληλο διαδικαστικό διάβημα στην περίπτωση αγαθοεργών ιδρυμάτων,
- παραβίαση των προϋποθέσεων του άρθρου 9(3) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6 και συναφώς την έκδοση του διατάγματος χωρίς να είχε προηγηθεί άδεια του Δικαστηρίου για επίδοσή του στο εξωτερικό όπου βρίσκονται, και
- ασάφεια, αοριστία και το σαρωτικό, όπως το περιγράφουν, του δεύτερου μέρους του διατάγματος, που προϋποθέτει, ως στην ουσία προστακτικό, και διάθεση κεφαλαίων "χωρίς να γίνει οποιαδήποτε πρόβλεψη τόσο οικονομικής όσο και διοικητικής φύσεως".
Ορθά οι αιτητές είδαν κατά την ακρόαση την ανάγκη να θεμελιώσουν εξαιρετικές περιστάσεις αφού σαφώς υπάρχει εναλλακτική θεραπεία. Το Επαρχιακό Δικαστήριο έχει ορίσει το διάταγμα ως επιστρεπτέο στις 25.8.05, ακριβώς για να τους ακούσει και δικαιολογημένα δεν ήταν η εισήγησή τους πως το κάθε ένα από τα θέματα που εγείρουν δεν μπορεί να εξεταστεί και να καλυφθεί με απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου, ως εμπίπτον στη δικαιοδοσία του. Ιδιαιτέρως σχετικές είναι οι αποφάσεις της Ολομέλειας στην Μεστάνας (2000) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1469 και Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535. Στη δεύτερη υιοθετήθηκε ως ορθή η πρωτόδικη απόφαση στην Hellenger Trading Ltd (2000) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1965, σύμφωνα με την οποία, όταν υπάρχει εναλλακτική θεραπεία, πρέπει να συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις και όπου τα προβαλλόμενα ως λόγοι για την έκδοση του προνομιακού εντάλματος είναι δικαιοδοτικής φύσης.
Μεγάλο μέρος των όσων οι αιτητές προτείνουν ως εξαιρετικές περιστάσεις, ουσιαστικά αφορούν στα όσα υποστήριξαν σε σχέση με τα σφάλματα, τις υπερβάσεις και τις παραβιάσεις που κατά τον ισχυρισμό τους έγιναν. Ενώ, εξετάζουμε το θέμα των εξαιρετικών περιστάσεων ως πρόσθετη ανάγκη αφού η στοιχειοθέτηση εκ πρώτης όψεως υπόθεσης αναφορικά με τέτοιους ισχυρισμούς, δεν θα ήταν αφ' εαυτής αρκετή για τη χορήγηση άδειας, όταν προσφέρεται άλλη εναλλακτική θεραπεία. Αναφέρομαι συναφώς στα εξειδικευθέντα αναφορικά με την έκδοση του διατάγματος και τις παρατάσεις της ισχύος του χωρίς να είχε προηγηθεί η, κατά την άποψή τους, αναγκαία άδεια για επίδοση, όχι μόνο του κλητηρίου αλλά και του διατάγματος, στο εξωτερικό. Επίσης στα περί την χαρακτηριζόμενη ως παράλειψη των εναγόντων να μεριμνήσουν ώστε να πραγματοποιηθεί επίδοση, την οποία το Επαρχιακό Δικαστήριο όφειλε να εκτιμήσει ως ένδειξη πως δεν επείγονταν.
Αναφέρθηκαν, περαιτέρω, οι αιτητές στη φύση του δεύτερου μέρους του διατάγματος, στις επιπτώσεις του και, ακόμα, στο γεγονός ότι καταχωρήθηκε αίτηση για παρακοή του εναντίον υπαλλήλου τους, του Gordon Anderson. Αυτά, σε συνάρτηση και προς τη χρονική διάσταση. Εισηγούνται πως είναι μεγάλο το χρονικό διάστημα μέχρι την 25.8.05 και πως, και να εξασφάλιζαν με κατάλληλο διάβημα πιο κοντινή ημερομηνία, η διαδικασία ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου θα ήταν χρονοβόρα.
Το διάταγμα ορίστηκε ως επιστρεπτέο στις 17.6.05, μετά στις 8.7.05 και, εν τέλει, στις 25.8.05. Τα πρακτικά του Επαρχιακού Δικαστηρίου έχουν τεθεί ενώπιόν μου και ό,τι προκύπτει είναι έγκριση αιτημάτων για αναβολή με περαιτέρω ισχύ του διατάγματος, επειδή δεν είχε επιτευχθεί η επίδοσή του. Η τελευταία δε, πιο μακρινή από τις προηγούμενες, ημερομηνία, εκείνη της 25.8.05, ορίστηκε ενόψει πληροφόρησης από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, την οποία οι ενάγοντες ανέφεραν ότι είχαν, πως για την επίδοση χρειαζόταν περαιτέρω διάστημα έξι εβδομάδων.
Το γεγονός είναι πως μέχρι τώρα δεν έχει γίνει επίδοση του διατάγματος και είναι η θέση των ίδιων των αιτητών πως, ακριβώς γι' αυτό, δεν δεσμεύονται ούτε οι ίδιοι, ούτε και ο Gordon Anderson. Επομένως, η χρονική διάσταση, ιδωμένη στο πλαίσιο των περιστατικών αλλά και υπό το πρίσμα των δικών τους θέσεων, δεν προσφέρεται ως εξαιρετική περίσταση. Πιθανολογήσεις αναφορικά με ενδεχόμενες εξελίξεις ανάλογα με το πότε θα επιτυγχανόταν η επίδοση δεν θα ήταν επιτρεπτές. Κάτω από τα τωρινά δεδομένα, το χρονικό διάστημα μέχρι τις 25.8.05, χωρίς τη στοιχειοθέτηση κάποιας επίπτωσης από την πάροδό του, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως εξαιρετική περίσταση που θα δικαιολογούσε παρέμβαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ώστε εκείνο να αναλάβει την εξέταση θεμάτων που άπτονται ακόμα και της βιωσιμότητας της αγωγής. Όταν γι' αυτά το Επαρχιακό Δικαστήριο έχει δικαιοδοσία να δώσει αποτελεσματική θεραπεία. Ούτε τα αναφερθέντα, εν γένει, αναφορικά με το χρονοβόρο της διαδικασίας στο Επαρχιακό Δικαστήριο. Όπως υποδείχθηκε στην Μεστάνας (ανωτέρω), υπό τέτοια αντίκριση θα είχαμε εξαιρετική περίσταση σε κάθε περίπτωση, ενώ "αν πρόκειται ο χρόνος εκδίκασης να έχει σημασία, αυτός θα πρέπει να συσχετίζεται προς τις ιδιαίτερες ανάγκες της κάθε περίπτωσης, στο πλαίσιο των κριτηρίων που διέπουν το θέμα".
Μια τελευταία παρατήρηση σε σχέση με την αίτηση για παρακοή, κατά του Gordon Anderson. Δεν είναι διάδικος στην αγωγή και, πάντως, δεν είναι αιτητής στην παρούσα διαδικασία. Ούτως ή άλλως, η αίτηση εκείνη ορίστηκε για ακρόαση σήμερα, θα έχει την ευκαιρία να αναπτύξει τα επιχειρήματά του ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου και, βεβαίως, είναι στο Επαρχιακό Δικαστήριο που ανήκει η δικαιοδοσία για την έγκριση ή την απόρριψή της. Αν δε οι ανάγκες θα επέβαλλαν πρώτα να εκδικαστεί το θέμα του παρεμπίπτοντος διατάγματος, αυτό θα ήταν ζήτημα ρυθμίσεων από το Επαρχιακό Δικαστήριο ενώπιον του οποίου ήδη εκκρεμούν και οι δύο διαδικασίες.
Καταλήγω πως επειδή υπάρχει εναλλακτική θεραπεία και δεν έχουν στοιχειοθετηθεί εξαιρετικές περιστάσεις, δεν δικαιολογείται να ασκήσω τη διακριτική μου εξουσία υπέρ της χορήγησης άδειας. Τούτο δοθέντος, δεν θα ασχοληθώ με τις εισηγήσεις επί της ουσίας. Η αίτηση απορρίπτεται.
∏ ·›ÙËÛË ·ÔÚÚ›ÙÂÙ·È.