|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2005) 1 ΑΑΔ 941
7 Ιουλίου, 2005
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στές]
ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΛΛΩΣ ΝΙΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΦΥΡΗ,
Εφεσείων-Εναγόμενος,
v.
ΑΝΔΡΕΑ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ,
Εφεσιβλήτου-Ενάγοντος.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 11865)
Μαρτυρία — Αξιολόγηση μαρτυρίας — Αποτελεί πρωταρχικό έργο του πρωτόδικου Δικαστηρίου — Το Εφετείο έχει τη διακριτική ευχέρεια να επέμβει όταν το πρωτόδικο Δικαστήριο παραλείπει να προβεί σε συγκεκριμένο εύρημα σχετικά με ουσιώδες θέμα της διαδικασίας, όπως επίσης και όταν ένα εύρημα ως προς την αξιοπιστία μάρτυρος δεν ήταν εύλογα επιτρεπτό — Τα πρωτόδικα Δικαστήρια έχουν υποχρέωση να αξιολογούν το σύνολο της μαρτυρίας και να προβαίνουν σε διαπιστώσεις επί όλων των αμφισβητούμενων γεγονότων.
Μαρτυρία — Αξιοπιστία μαρτύρων — Αντιφάσεις επουσιώδους σημασίας δεν μπορούν να επηρεάσουν την αξιοπιστία των μαρτύρων.
Αμέλεια — Συντρέχουσα αμέλεια — Εφαρμοστέες αρχές ως προς το τι συνιστά συντρέχουσα αμέλεια — Συμπέρασμα πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι ο ενάγων δεν ήταν ένοχος συντρέχουσας αμέλειας σε ατύχημα που προκλήθηκε στο χώρο του λιμανιού Λεμεσού και ότι ο εναγόμενος ήταν αποκλειστικά υπεύθυνος — Επικυρώθηκε κατ' έφεση.
Στις 14.10.1999 ο εφεσίβλητος, υπάλληλος στην Επιτροπή Σιτηρών, του οποίου η εργασία, μεταξύ άλλων, περιλάμβανε και το ξεφόρτωμα πλοίων, τραυματίστηκε σοβαρά στο χώρο του λιμανιού Λεμεσού από μηχάνημα μεταφοράς (forklift) το οποίο οδηγούσε ο εφεσείων, μεταφέροντας μεγάλη ποσότητα ξύλων. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Μ.Ε.3, ο οποίος ήταν παρών κατά τον ουσιώδη χρόνο, ο εφεσείων δεν είχε τη δυνατότητα να αντιληφθεί την παρουσία του εφεσίβλητου λόγω των διαστάσεων και της μεγάλης ποσότητας των ξύλων τα οποία μεταφέρονταν πάνω στο μηχάνημα.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποδέχθηκε την εκδοχή του εφεσίβλητου και αποφάνθηκε ότι ο εφεσείων, ο οποίος γνώριζε καλά το χώρο και το είδος των εργασιών που διεξάγονταν, είχε πολύ περιορισμένη ορατότητα, αφού ο όγκος των ξύλων που μετέφερε δεν του επέτρεπαν απρόσκοπτη ορατότητα. Το Δικαστήριο αποφάνθηκε επίσης ότι ο εφεσίβλητος δεν ήταν ένοχος συντρέχουσας αμέλειας και του επιδίκασε £7.000.- ως γενικές αποζημιώσεις και £5.042,45 ως ειδικές αποζημιώσεις μετά τόκων.
Ο εφεσείων εφεσίβαλε την απόφαση αμφισβητώντας την ορθότητα του μέρους της πρωτόδικης απόφασης με το οποίο κρίθηκε ότι ο εφεσίβλητος δεν ήταν ένοχος συντρέχουσας αμέλειας. Υπέβαλε ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο λανθασμένα αποδέχθηκε τη μαρτυρία του εφεσίβλητου και του αυτόπτη μάρτυρα και λανθασμένα κατέληξε σε συμπέρασμα ότι ο εφεσίβλητος δεν ήταν ένοχος συντρέχουσας αμέλειας. Υπέβαλε επίσης ότι λανθασμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν αποφάνθηκε καθαρά αν η μαρτυρία του εμπειρογνώμονα του εφεσείοντος Μ.Υ.2 είχε γίνει αποδεκτή και διαζευκτικά ποια μέρη της μαρτυρίας του είχαν γίνει αποδεκτά και ποια είχαν απορριφθεί.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αφού αναφέρθηκε: (α) στην υποχρέωση των πρωτόδικων Δικαστηρίων να αξιολογούν το σύνολο της μαρτυρίας και να προβαίνουν σε διαπιστώσεις σε όλα τα αμφισβητούμενα γεγονότα έτσι ώστε η τελική τους απόφαση να παρέχει την απαραίτητη δικαστική κρίση πάνω στα επίδικα θέματα και (β) στις αρχές που ακολουθούνται για να αποδοθεί συντρέχουσα αμέλεια σε κάποιο πρόσωπο, απέρριψε την έφεση και αποφάνθηκε ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο προσέγγισε ορθά τα πιο πάνω θέματα και ότι δεν συνέτρεχε οποιοσδήποτε λόγος που θα δικαιολογούσε τη διαφοροποίηση της πρωτόδικης απόφασης.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα σε βάρος του εφεσείοντος.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Χριστοδούλου ν. Αριστοδήμου (1996) 1 Α.Α.Δ. 552,
Χαραλάμπους ν. Βασιλείου (1996) 1 Α.Α.Δ. 1355,
Αθανασίου ν. Loizias and Sons Contracting and Building (Overseas) Ltd (1993) 2 A.A.Δ. 529,
Katsiamalis v. Republic (1980) 2 C.L.R. 107,
Vasos Ayiomamitis Developments Ltd ν. Έλληνα (Παπαφώτη) κ.ά. (2004) 1(Α) Α.Α.Δ. 25,
Ξυδιάς κ.ά. ν. Αστυνομίας (1993) 2 Α.Α.Δ. 179,
Fardon v. Harcourt-Rivington [1932] All E.R. Rep. 81,
Lang v. London Transport Executive [1959] 3 All E.R. 609,
Draper v. Hodder [1972] 2 All E.R. 210,
Jones v. Livox Quarries Ltd [1952] 2 Q.B. 608,
Panayiotou v. Markos (1970) 1 C.L.R. 215,
Charalambides v. Michaelides (1973) 1 C.L.R. 66,
Patsalides v. Yapani a.o.(1969) 1 C.L.R. 84,
Vacanas v. Thomas a.o. (1982) 1 C.L.R. 530,
Σιλβέστρου ν. Αστυνομίας (1996) 2 Α.Α.Δ. 151.
Έφεση.
Έφεση από τον εναγόμενο κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού που δόθηκε στις 7/8/05 (Αρ. Αγωγής 6607/01) με την οποία κρίθηκε ότι αποκλειστική ευθύνη για το εργατικό ατύχημα με αποτέλεσμα τον τραυματισμό του ενάγοντα έφερε ο ίδιος και επίσης αποφάνθηκε ότι ο εφεσίβλητος-ενάγων δεν ήταν ένοχος συντρέχουσας αμέλειας και του επεδίκασε £7.000 ως γενικές αποζημιώσεις και £5.042,45 σ. ως ειδικές αποζημιώσεις μετά τόκων.
Κ. Χ" Πιέρας, για τον Εφεσείοντα.
Λ. Λυσάνδρου, για τον Εφεσίβλητο.
CUR. ADV. VULT.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: ΤΗΝ ΟΜΟΦΩΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΘΑ ΔΩΣΕΙ Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ.
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.:
(Α) ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΟΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ.
Ο ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΣ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΡΓΑΖΟΤΑΝ ΩΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΙΤΗΡΩΝ, ΑΣΧΟΛΕΙΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ ΜΕ ΤΟ ΞΕΦΟΡΤΩΜΑ ΠΛΟΙΩΝ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΕΤΕΦΕΡΑΝ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ ΣΙΤΑΡΙ, ΚΡΙΘΑΡΙ ΚΑΙ ΑΡΑΒΟΣΙΤΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΙΤΗΡΩΝ. ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΟΥΣΙΩΔΗ ΧΡΟΝΟ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΚΦΟΡΤΩΣΗ ΕΝΟΣ ΠΛΟΙΟΥ ΓΥΡΩ ΣΤΙΣ 11.30 Π.Μ., Ο ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΣ ΑΦΟΥ ΜΑΖΕΨΕ ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΦΟΡΤΩΣΗ, ΤΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΤΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΡΟΤΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ ΣΕ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΗ ΑΠΟΘΗΚΗ ΤΩΝ ΣΙΤΗΡΩΝ. Η ΚΑΡΟΤΣΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΥΝΔΕΘΕΙ ΣΕ ΕΝΑ NISSAN ΔΙΠΛΟΚΑΜΠΙΝΟ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΙΤΗΡΩΝ. ΤΟ ΟΧΗΜΑ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΕΝΑ ΜΕΤΡΟ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΟΤΣΑ ΚΑΙ Ο ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΣ ΘΑ ΣΥΝΕΔΕΕ ΤΙΣ ΔΥΟ ΣΙΔΕΡΕΝΙΕΣ ΠΡΟΕΞΟΧΕΣ ΤΗΣ ΚΑΡΟΤΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΧΗΜΑΤΟΣ ΤΟΠΟΘΕΤΩΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΙΡΟ ΣΤΟ ΜΕΡΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΡΟΕΞΟΧΩΝ. ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ Μ.Ε. 3 ΑΝΔΡΕΑ ΙΩΑΝΝΙΔΗ, ΟΤΑΝ Ο ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΣ ΕΣΚΥΨΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙ ΤΟΝ ΠΙΡΟ ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΚΕ ΟΤΙ ΕΝΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ (FORKLIFT) ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΔΗΓΟΥΣΕ Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΚΑΙ ΚΟΥΒΑΛΟΥΣΕ ΞΥΛΑ, ΕΡΧΟΤΑΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥΣ. ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΟΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΞΥΛΩΝ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΕΤΑΦΕΡΟΝΤΑΝ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ, Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ. Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΟΤΑΝ ΠΛΗΣΙΑΣΕ ΑΡΚΕΤΑ ΤΟ ΧΩΡΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ Ο ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΣ, ΕΚΑΜΕ ΜΙΑ ΕΛΑΦΡΙΑ ΣΤΡΟΦΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΕΛΘΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟΘΗΚΗ. ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΑΥΤΗ ΤΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΣΕ Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΘΑ ΚΤΥΠΟΥΣΕ ΤΟΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΦΩΝΑΞΕ ΣΤΟΝ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΑ "ΝΙΚΟ, ΝΙΚΟ, ΝΙΚΟ" ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΙ ΤΟ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ. Ο ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΣ ΜΟΛΙΣ ΣΗΚΩΣΤΗΚΕ ΚΤΥΠΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΓΚΟ ΤΩΝ ΞΥΛΩΝ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΤΟΝ ΣΥΜΠΙΕΣΑΝ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΠΙΣΩ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΔΙΠΛΟΚΑΜΠΙΝΟΥ. ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ ΤΟ ΔΙΠΛΟΚΑΜΠΙΝΟ ΜΕΤΑΚΙΝΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΕΤΣΙ Ο ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗΚΕ. Ο ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΣ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ ΕΠΕΣΕ ΑΝΑΙΣΘΗΤΟΣ ΚΑΙ ΑΙΜΟΦΥΡΤΟΣ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ, ΕΝΩ Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΑΦΟΥ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕ ΤΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΙΣΩ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ.
ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΦΟΥ ΑΠΟΔΕΧΘΗΚΕ ΤΗΝ ΕΚΔΟΧΗ ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ ΑΠΟΦΑΝΘΗΚΕ ΟΤΙ Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕ ΚΑΛΑ ΤΟ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΠΟΥ ΔΙΕΞΑΓΟΝΤΑΝ, ΕΙΧΕ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗ ΟΡΑΤΟΤΗΤΑ, ΑΦΟΥ Ο ΟΓΚΟΣ ΤΩΝ ΞΥΛΩΝ ΠΟΥ ΜΕΤΕΦΕΡΕ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΠΕΤΡΕΠΑΝ ΑΠΡΟΣΚΟΠΤΗ ΟΡΑΤΟΤΗΤΑ. ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΦΟΥ ΑΠΟΦΑΝΘΗΚΕ ΕΠΙΣΗΣ ΟΤΙ Ο ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΝΟΧΟΣ ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΣΑΣ ΑΜΕΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΠΕΔΙΚΑΣΕ £7.000 ΩΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ £5.042,45 Σ. ΩΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΟΚΩΝ.
(Β) Η ΕΦΕΣΗ.
ΜΕ ΕΞΙ ΛΟΓΟΥΣ ΕΦΕΣΗΣ Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΤΗΤΑ ΕΚΕΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΡΙΘΗΚΕ ΟΤΙ Ο ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΝΟΧΟΣ ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΣΑΣ ΑΜΕΛΕΙΑΣ. ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
(I) ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ΑΠΟΔΕΧΘΗΚΕ ΤΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΥΤΟΠΤΗ ΜΑΡΤΥΡΑ ΑΝΔΡΕΑ ΙΩΑΝΝΙΔΗ,
(II) ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ΑΠΕΡΡΙΨΕ ΤΗΝ ΕΚΔΟΧΗ ΤΟΥ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΝΑ ΤΟΥ, ΚΑΙ
(III) ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΣΕ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΟΤΙ Ο ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΝΟΧΟΣ ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΣΑΣ ΑΜΕΛΕΙΑΣ.
Η ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ ΥΠΟΔΕΙΧΘΗΚΕ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΝΤΟΠΙΣΤΗΚΕ ΣΤΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ (ΟΤΙ ΕΝΩ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΜΕ ΑΝΑΡΡΩΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΘΗΚΕ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΤΟΥ) ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΤΟΥ ΛΟΓΙΣΤΗΡΙΟΥ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ ΤΟΥ (ΟΤΙ ΕΙΧΕ ΠΛΗΡΩΘΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ) ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΝΑ ΣΥΝΕΚΤΙΜΗΣΕΙ ΟΤΙ Ο ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΣ ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΥΠΟ ΕΞΕΤΑΣΗ ΑΤΥΧΗΜΑ ΤΗΝ ΥΠ' ΑΡ. 6165/02 ΑΓΩΓΗ ΓΙΑ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΥΠΟΣΤΕΙ ΣΕ ΝΕΟ ΣΟΒΑΡΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ. ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΑ ΣΗΜΕΙΩΘΗΚΕ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ, ΑΡΧΙΚΑ ΟΤΙ ΕΙΧΕ ΚΤΥΠΗΘΕΙ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΞΥΛΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΟΤΣΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΑ ΞΥΛΑ, ΚΑΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΟΤΙ ΕΙΧΕ ΚΤΥΠΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ ΠΟΥ ΜΕΤΕΦΕΡΕ ΞΥΛΑ.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΠΤΗ ΜΑΡΤΥΡΑ Μ.Ε.3, ΑΝΔΡΕΑ ΙΩΑΝΝΙΔΗ, ΤΟΝΙΣΤΗΚΕ Η ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ Ο ΣΥΝΔΕΤΙΚΟΣ ΠΙΡΟΣ ΕΙΧΕ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟ Η ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΑ ΚΑΙ Ο ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΤΙ ΤΟ ΟΧΗΜΑ ΕΙΧΕ ΥΠΟΣΤΕΙ ΕΝΑ ΒΟΥΛΩΜΑ ΣΤΟ ΠΙΣΩ ΜΕΡΟΣ ΚΑΙ ΕΙΧΑΝ ΣΠΑΣΕΙ ΤΑ ΠΙΣΩ ΦΑΝΑΡΑΚΙΑ, ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ Μ.Ε.10, PC 570 ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΒΡΥΩΝΗ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕ ΒΟΥΛΩΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΟΠΙΣΘΙΟΥ ΔΕΞΙΟΥ ΣΗΜΑΤΟΔΕΙΚΤΗ. ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΑ ΣΗΜΕΙΩΘΗΚΕ ΟΤΙ Ο ΜΑΡΤΥΣ ΚΑΤΕΘΕΣΕ ΟΤΙ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΣΕ Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ "ΕΚΑΜΕ ΜΑΝΟΥΒΡΑ", ΔΗΛΑΔΗ "ΕΚΑΜΕ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΔΕΞΙΑ", ΕΝΩ Ο ΜΑΡΤΥΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΗ ΛΕΞΗ "ΜΑΝΟΥΒΡΑ" ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΚΡΟΑΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΕΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙ ΤΗΣ ΑΚΡΟΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΧΗΣ ΤΟΥ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ ΥΠΟΒΛΗΘΗΚΕ ΟΤΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΒΑΣΙΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΤΟΥ ΟΤΙ ΟΔΗΓΟΥΣΕ ΤΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΞΥΛΩΝ ΜΕ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗ ΟΡΑΤΟΤΗΤΑ. Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΕΙΧΕ ΠΑΡΑΔΕΧΘΕΙ ΣΤΟΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΞΕΤΑΣΕ ΤΟ ΑΤΥΧΗΜΑ, ΟΤΙ ΗΤΑΝ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΚΤΥΠΗΣΕ ΣΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ, ΑΛΛΑ Ο ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΕΝ ΘΥΜΟΤΑΝ ΑΝ ΤΟΥ ΕΙΧΕ ΠΑΡΑΔΕΧΘΕΙ ΟΤΙ ΕΙΧΕ ΚΤΥΠΗΣΕΙ ΤΟΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟ.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟ ΟΤΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΟΤΙ Ο ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΝΟΧΟΣ ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΣΑΣ ΑΜΕΛΕΙΑΣ, ΥΠΟΒΛΗΘΗΚΕ ΟΤΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΑΠΟΦΑΝΘΗΚΕ ΚΑΘΑΡΑ ΑΝ Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΕΜΠΕΙΡΟΓΝΩΜΟΝΑ ΤΟΥ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ Μ.Υ.2 ΘΡΑΣΟΥ ΜΑΧΟΝΙ, ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΚΑΙ ΔΙΑΖΕΥΚΤΙΚΑ ΠΟΙΑ ΜΕΡΗ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΟΥ ΕΙΧΑΝ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟΔΕΚΤΑ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΕΙΧΑΝ ΑΠΟΡΡΙΦΘΕΙ. ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ ΟΤΙ ΑΝ Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΕΜΠΕΙΡΟΓΝΩΜΟΝΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΠΟΔΕΚΤΗ,
"ΘΑ ΗΤΟ ΦΑΝΕΡΟ ΤΟΤΕ ΟΤΙ Ο ΕΝΑΓΩΝ ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΕ ΝΑ ΣΥΝΔΕΣΕΙ ΤΟΝ ΠΥΡΟ, ΔΕΝ ΗΤΟ ΣΚΥΦΤΟΣ, ΔΕΝ ΗΤΟ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΙ ΔΕΞΙΑ ΤΟΥ ΔΙΠΛΟΚΑΜΠΙΝΟΥ, ΑΛΛΑ ΕΙΧΕ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ, ΕΙΧΕ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΕΞΕΛΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΔΙΠΛΟΚΑΜΠΙΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΛΕΪ ΚΑΙ ΤΟΤΕ, ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ, ΚΤΥΠΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ FORK LIFT. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΜΕΛΕΤΟΥΣΕ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΣΟΒΑΡΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΣΑΣ ΑΜΕΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΑ, ΑΦΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ, ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΠΛΟΚΑΜΠΙΝΟΥ - ΤΡΟΛΕΪ, ΟΠΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΟ ΚΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΤΟ ΟΡΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟ ΤΟΥ ΤΡΟΛΕΪ ΚΑΙ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟΤΟΜΑ ΣΤΟ ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΟΕΡΧΟΝΤΑΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΗ ΒΑΡΕΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΟΧΗΜΑΤΑ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΚΤΥΠΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ FORK LIFT, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΕΙΔΕ ΠΡΙΝ ΤΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ."
ΤΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΝ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΒΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΜΕΝΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ Η ΤΕΛΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΕΠΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ (ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Ν. ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΥ (1996) 1 Α.Α.Δ. 552). Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΥΧΕΡΕΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΤΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΤΟΥΝ ΠΡΟΦΟΡΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΚΤΙΜΗΣΕΙ ΤΙΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ ΕΚΔΟΧΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ (ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ Ν. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ (1996) 1 Α.Α.Δ. 1355). ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΟΜΩΣ ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΕΥΧΕΡΕΙΑ ΝΑ ΕΠΕΜΒΕΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΕΙ ΣΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΕΥΡΗΜΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΕΝΑ ΟΥΣΙΩΔΕΣ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ (ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Ν. LOIZIAS AND SONS CONTRACTING AND BUILDING (OVERSEAS) LTD (1993) 2 Α.Α.Δ. 529), ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΝΑ ΕΥΡΗΜΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΕΝΟΣ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΥΛΟΓΑ ΕΠΙΤΡΕΠΤΟ (KATSIAMALIS V. REPUBLIC (1980) 2 C.L.R. 107).
ΌΠΩΣ ΤΟΝΙΣΤΗΚΕ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ VASOS AYIOMAMITIS DEVELOPMENTS LTD V. ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΠΕΡΙΚΛΗ ΈΛΛΗΝΑ (ΠΑΠΑΦΩΤΗ) Κ.Α. (2004) 1(Α) Α.Α.Δ. 25),
"ΟΙ ΑΡΧΕΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΕΠΕΜΒΑΙΝΕΙ ΣΕ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ ΚΑΙ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΩΣ ΓΝΩΣΤΕΣ, ΣΥΝΟΨΙΖΟΝΤΑΣ ΔΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΚΑΝΝΑΟΥΡΟΥ Κ.Α. Ν. ΣΤΑΔΙΩΤΗ (1990) 1 Α.Α.Δ. 35. ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛ. 39 ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:
"ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ Ο ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ. ΌΠΩΣ ΕΞΗΓΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ PAPADOPOULLOS V. STAVROU (1982) 1 C.L.R. 321, ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΘΕΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΖΩΝΤΑΝΗ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΚΤΙΜΗΣΕΙ ΤΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ. ΕΥΧΕΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΜΕΡΙΣΜΟ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΕΥΡΗΜΑΤΩΝ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ ΠΑΡΕΧΕΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΟΤΑΝ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΕΞ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΑ. (ΒΛ. ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ ARISTOTELOUS V. GENERAL INSURANCE CO. (1981) 1 C.L.R. 582 ΚΑΙ KKAFFA V. KALORKOTIS (1982) 1 C.L.R. 372).
Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΩΣ ΕΝΙΑΙΟ ΣΥΝΟΛΟ. ΟΙ ΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΔΙΕΠΟΥΝ ΤΗΝ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΔΕΝ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΤΥΧΗ ΤΗΣ. ΌΤΙ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΡΘΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΠΙΔΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ, Η ΣΥΝΟΨΗ ΤΟΥ ΟΥΣΙΩΔΟΥΣ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ, Ο ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΕ ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Η ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑΣ ΜΕ ΤΑ ΕΠΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ. (ΒΛ. ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ THEODORA IOANNIDOU V. CHARILAOS DIKEOS (1969) 1 C.L.R. 235 ΚΑΙ PIONEER CANDY LTD V. TRYFON & SONS (1981) 1 C.L.R. 540)."
ΈΧΟΥΜΕ ΠΑΡΑΘΕΣΕΙ ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΩΝ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΧΗΣ ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ Μ.Ε.3 ΑΝΔΡΕΑ ΙΩΑΝΝΙΔΗ, ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΠΟΡΡΙΨΗΣ ΤΗΣ ΕΚΔΟΧΗΣ ΤΟΥ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ. Η ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΤΟΝΙΖΕΙ ΤΟ ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΟ ΤΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ ΤΟΥ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ. ΌΛΟΙ ΟΙ ΠΡΟΒΛΗΘΕΝΤΕΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ, ΟΠΩΣ ΤΟΝΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ, ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΗ ΟΥΣΙΩΔΗ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΕΠΗΡΕΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ Μ.Ε.3 ΣΕ ΒΑΘΜΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΧΗΣ ΤΟΥΣ. ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΕΧΘΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΜΙΚΡΟΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ ΕΝΔΥΝΑΜΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΠΡΟΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΔΙΑΤΥΠΩΘΗΚΑΝ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΟΠΩΣ ΑΥΤΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥΣ (ΒΛ. ΞΥΔΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ Ν. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ (1993) 2 Α.Α.Δ. 179).
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΜΗ ΚΑΘΑΡΗΣ ΑΠΟΡΡΙΨΗΣ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΟΥ ΕΜΠΕΙΡΟΓΝΩΜΟΝΑ ΤΟΥ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ, ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΠΟΦΑΝΘΗΚΕ ΟΤΙ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΕΛΛΙΠΗ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ. ΤΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΛΑΒΕ ΧΩΡΑ ΣΤΙΣ 14/10/99 ΚΑΙ Ο ΜΑΡΤΥΣ ΕΠΙΣΚΕΦΘΗΚΕ ΤΟ ΧΩΡΟ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ, ΣΤΙΣ 19/11/2002. Η ΟΛΗ ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΣΤΗΚΕ ΣΤΟ ΟΤΙ Ο ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΣ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΣΤΟ ΜΕΣΟ ΤΩΝ ΔΥΟ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΞΩ ΠΡΟΣ ΤΑ ΔΕΞΙΑ, ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ. ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΣΗΜΕΙΩΣΕ ΟΤΙ, "Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΩΣ ΑΞΙΟΠΙΣΤΗ ΘΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ ΟΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΝΑ ΕΞΑΓΑΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ". ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΦΟΣΟΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΠΟΔΕΧΘΗΚΕ ΤΗΝ ΕΚΔΟΧΗ ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΧΩΡΟ ΟΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ, ΑΚΡΙΒΩΣ ΛΙΓΟ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ, Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΕΜΠΕΙΡΟΓΝΩΜΟΝΑ ΤΟΥ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΜΕΤΕΩΡΗ ΣΕ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΗΔΑΜΙΝΗ.
Η ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΣΑ ΑΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ.
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΕΦΕΣΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ Ο ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΕΝΟΧΟΣ ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΣΑΣ ΑΜΕΛΕΙΑΣ. ΚΡΙΝΟΥΜΕ ΣΚΟΠΙΜΟ ΝΑ ΠΑΡΑΘΕΣΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:
"ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΟΣΜΕΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΕ ΒΡΙΣΚΩ ΟΤΙ Ο ΕΝΑΓΩΝ ΥΠΕΧΕΙ ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΣΑ ΑΜΕΛΕΙΑ. ΤΑ ΟΧΗΜΑΤΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΥΠΟΔΕΙΧΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΛΙΜΕΝΩΝ. Ο ΕΝΑΓΩΝ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΟΧΗΜΑΤΑ. ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ ΥΠΗΡΧΕ, ΒΡΙΣΚΩ, ΑΣΠΡΗ ΣΥΝΕΧΗΣ ΓΡΑΜΜΗ ΠΟΥ ΥΠΟΔΕΙΚΝΥΕ ΤΟ ΧΩΡΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΔΙΑΚΙΝΗΘΟΥΝ ΤΑ ΟΧΗΜΑΤΑ. ΣΤΟ ΧΩΡΟ, ΩΣ ΗΤΑΝ ΦΥΣΙΚΟ, ΥΠΗΡΧΑΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΧΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΕΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΘΟΡΥΒΟ. ΤΟ FORKLIFT ΔΕΝ ΕΔΩΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΕΝΔΕΙΞΗ ΚΑΘΩΣ ΠΛΗΣΙΑΖΕ. ΔΕΝ ΗΤΑΝ, ΒΡΙΣΚΩ, ΠΡΟΒΛΕΠΤΟ ΟΤΙ ΤΟ FORKLIFT ΘΑ ΠΛΗΣΙΑΖΕ ΤΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΩΣΤΕ Ο ΕΝΑΓΩΝ ΝΑ ΕΠΑΙΡΝΕ ΕΚΤΑΚΤΕΣ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ ΕΙΤΕ ΗΤΑΝ ΣΚΥΦΤΟΣ ΕΙΤΕ ΟΧΙ. ΚΑΝΕΝΑΣ ΛΟΓΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙ ΟΤΙ ΤΟ FORKLIFT ΘΑ ΚΙΝΕΙΤΟ ΟΠΩΣ ΚΙΝΗΘΗΚΕ. ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΦΕΡΕΙ Ο ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΣ."
ΤΟ ΤΙ ΣΥΝΙΣΤΑ ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΣΑ ΑΜΕΛΕΙΑ ΕΞΕΤΑΣΘΗΚΕ ΕΞΑΝΤΛΗΤΙΚΑ ΤΟΣΟ ΣΕ ΑΓΓΛΙΚΕΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΚΥΠΡΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ. (ΒΛ. FARDON V. HARCOURT-RIVINGTON [1932] ALL E.R. REP. 81, LANG V. LONDON TRANSPORT EXECUTIVE [1959] 3 ALL E.R. 609 ΚΑΙ DRAPER V. HODDER (1972) 2 ALL E.R. 210). ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Ο LORD DENNING ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ JONES V. LIVOX QUARRIES LTD [1952] 2 Q.B. 608 ΤΟΝΙΣΕ ΟΤΙ,
"ALTHOUGH CONTRIBUTORY NEGLIGENCE DOES NOT DEPEND ON A DUTY OF CARE, IT DOES DEPEND ON FORESEEABILITY. JUST AS ACTIONABLE NEGLIGENCE REQUIRES THE FORESEEABILITY OF HARM TO OTHERS, SO CONTRIBUTORY NEGLIGENCE REQUIRES THE FORESEEABILITY OF HARM TO ONESELF. A PERSON IS GUILTY OF CONTRIBUTORY NEGLIGENCE IF HE OUGHT REASONABLY TO HAVE FORESEEN THAT, IF HE DID NOT ACT AS A REASONABLE, PRUDENT MAN, HE MIGHT BE HURT HIMSELF; AND IN HIS RECKONINGS HE MUST TAKE INTO ACCOUNT THE POSSIBILITY OF OTHERS BEING CARELESS."
ΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ,
"ΑΝ ΚΑΙ Η ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΣΑ ΑΜΕΛΕΙΑ ΔΕΝ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ, ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΠΡΟΒΛΕΨΗ. ΌΠΩΣ Η ΑΜΕΛΕΙΑ ΑΠΑΙΤΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗΣ ΖΗΜΙΑΣ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ, ΕΤΣΙ ΚΑΙ Η ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΣΑ ΑΜΕΛΕΙΑ ΑΠΑΙΤΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗΣ ΖΗΜΙΑΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ. ΈΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟ ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΣΑΣ ΑΜΕΛΕΙΑΣ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΛΟΓΙΚΑ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙ ΟΤΙ, ΑΝ ΔΕΝ ΕΝΕΡΓΟΥΣΕ ΩΣ ΕΝΑΣ ΛΟΓΙΚΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ. ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΥΠΟΨΗ ΤΗΝ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΟΤΙ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΡΟΣΕΚΤΑ."
ΟΙ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΡΧΕΣ ΥΙΟΘΕΤΗΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ. (ΒΛ. ELPINIKI PANAYIOTOU V. GEORGIOS KYRIAKOU MARKOS (1970) 1 C.L.R. 215, CHRISTOS CHARALAMBIDES V. POLYVIOS MICHAELIDES (1973) 1 C.L.R. 66, PATSALIDES V. YAPANI AND ANOTHER (1969) 1 C.L.R. 84, VACANAS V. THOMAS AND ANOTHER (1982) 1 C.L.R. 530, ΣΙΛΒΕΣΤΡΟΥ Ν. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ (1996) 2 Α.Α.Δ. 151).
ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΠΟΦΑΝΘΗΚΕ ΟΤΙ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΑΤΥΧΗΜΑΤΟΣ ΥΠΗΡΧΑΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΧΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΕΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣΑΝ ΘΟΡΥΒΟ. Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΔΕΝ ΕΔΩΣΕ ΚΑΜΙΑ ΕΝΔΕΙΞΗ ΟΤΙ ΠΛΗΣΙΑΖΕ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ Ο ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΣ. Ο ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΘΑ ΠΛΗΣΙΑΖΕ ΤΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΕΚΤΑΚΤΕΣ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ, ΕΙΤΕ ΗΤΑΝ ΣΚΥΦΤΟΣ ΕΙΤΕ ΟΧΙ. ΉΤΑΝ Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΟΤΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΛΟΓΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙ ΟΤΙ Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΘΑ ΟΔΗΓΟΥΣΕ ΤΟ ΟΧΗΜΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ Ο ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΣ.
Η ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΗ. Ο ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΣ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙΤΟ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΡΟΕΞΟΧΩΝ ΤΩΝ ΔΥΟ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΟΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΔΗΓΟΥΣΕ Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ. ΤΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΚΑΠΟΙΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ ΠΟΥ ΣΥΝΕΙΣΕΦΕΡΕ ΣΤΟ ΑΤΥΧΗΜΑ. ΑΝΤΙΘΕΤΑ Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΟΦΕΙΛΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΑΜΕΛΕΙΑ ΠΟΥ ΕΠΕΔΕΙΞΕ Ο ΕΦΕΣΕΙΩΝ ΣΤΗΝ ΟΔΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΟΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΧΕΙΡΙΖΟΤΑΝ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΟΓΚΟΥ ΤΟΥ ΦΟΡΤΙΟΥ ΞΥΛΩΝ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΕΤΕΦΕΡΕ, ΔΕΝ ΕΠΕΤΡΕΠΕ ΣΤΟΝ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΝΕΜΠΟΔΙΣΤΗ ΟΡΑΤΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΗ ΟΔΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΟΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΧΕΙΡΙΖΟΤΑΝ.
ΥΙΟΘΕΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΣΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΟΤΙ Η ΠΡΩΤΟΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΥΝΤΡΕΧΕΙ ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΣΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ.
Η ΕΦΕΣΗ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ ΜΕ ΕΞΟΔΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΟΣ.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος του εφεσείοντος.