|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2005) 1 ΑΑΔ 671
20 Mαΐου, 2005
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 (ΝΟΜΟΣ 33 ΤΟΥ 1964 ΟΠΩΣ ΑΥΤΟΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΑ),
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΛΕΚΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, ΓΙΟΛΑΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ ΚΑΙ THANOS HOTELS LTD, ΓΙΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ CERTIORARI ΚΑΙ/Ή PROHIBITION,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 13.5.2005 ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΘΑΝΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, ΑΝΝΑΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ ΚΑΙ ΝΑΤΑΣΑΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ ΗΜΕΡ. 12.5.2005 ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ 2389/05, ΘΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ κ.ά. -ν- ΑΛΕΚΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ.
(Αίτηση Αρ. 38/2005)
Προνομιακά εντάλματα ― Αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari και/ή Prohibition εναντίον διατάγματος ex parte το οποίο, μεταξύ άλλων, απαγόρευε στους εναγόμενους - αιτητές στην παρούσα διαδικασία - να προβαίνουν σε οποιαδήποτε πράξη με στόχο την απομάκρυνση και/ή παύση των εναγόντων-καθ' ων η αίτηση από μέλη του διοικητικού συμβουλίου της εναγόμενης-αιτήτριας εταιρείας μέχρι νεότερης διαταγής του Δικαστηρίου ― Άρνηση άδειας, υπήρχε δυνατότητα άσκησης εναλλακτικού ένδικου μέσου και δεν στοιχειοθετήθηκαν εξαιρετικές περιστάσεις ώστε το Δικαστήριο να επέμβει σ' αυτό το ζήτημα με το ένδικο μέσο που χρησιμοποιήθηκε.
Η παρούσα αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari και/ή Prohibition αφορά παρεμπίπτον διάταγμα το οποίο εκδόθηκε στις 13.5.2005 εναντίον των εναγομένων μετά από μονομερή αίτηση των εναγόντων, στο πλαίσιο της αγωγής 2389/05 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας. Με το εν λόγω διάταγμα διατάσσετο, μεταξύ άλλων, η αναστολή εφαρμογής της απόφασης των μετόχων πλειοψηφίας ήτοι των εναγομένων 1 και 2 της εναγόμενης εταιρείας 3 ημερ. 11.5.2005 μέχρι αποπεράτωσης της αγωγής και/ή μέχρι νεότερης διαταγής του Δικαστηρίου και επίσης η μη εκτέλεση οποιασδήποτε πράξης η οποία θα στόχευε στην απομάκρυνση και/ή παύση των εναγόντων από μέλη του διοικητικού συμβουλίου της εναγόμενης εταιρείας 3. Το διάταγμα ορίστηκε επιστρεπτέο εντός τεσσάρων ημερών, ήτοι στις 17.5.2005. Την ίδια ημέρα είχε ορισθεί και άλλο παρεμπίπτον διάταγμα, μεταξύ άλλων, απαγορευτικό της σύγκλισης έκτακτης γενικής συνέλευσης της εναγόμενης εταιρείας.
Οι εναγόμενοι, ζήτησαν να καταχωρήσουν ένσταση και ενώ η υπόθεση ορίστηκε για τις 27.5.2005 με οδηγίες για την καταχώρηση ένστασης, οι εναγόμενοι καταχώρησαν την παρούσα αίτηση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση επειδή υπήρχε εναλλακτικό ένδικο μέσο και δεν στοιχειοθετήθηκαν εξαιρετικές περιστάσεις ώστε το Δικαστήριο να επέμβει σ' αυτό το ζήτημα με το ένδικο μέσο που χρησιμοποιήθηκε.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41,
Marewave Shipping & Trading Co. Ltd (1992) 1 A.A.Δ. 116,
Μεστάνας (2000) 1 Α.Α.Δ. 1469,
Hellenger Trading Ltd (2000) 1 A.A.Δ. 1965.
Αίτηση.
Αίτηση από τους αιτητές-εναγόμενους για άδεια καταχώρισης αίτησης για έκδοση διατάγματος Certiorari προς ακύρωση του παρεμπίπτοντος διατάγματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, ημερ. 13/5/05, το οποίο εκδόθηκε μετά από μονομερή αίτηση των εναγόντων στα πλαίσια της πολιτικής αγωγής 2389/05 και Prohibition προς απαγόρευση του Πρωτόδικου Δικαστηρίου να εκδικάσει το θέμα.
Σπ. Ευαγγέλου, για τους Aιτητές.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Μετά από μονομερή αίτηση των εναγόντων, στο πλαίσιο της αγωγής 2389/05 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, στις 13.5.05, εκδόθηκε παρεμπίπτον διάταγμα ως ακολούθως:
"ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΔΙΑΤΑΤΤΕΙ την αναστολή ισχύς και/ή εφαρμογής της απόφασης και/ή την απόφαση των μετόχων πλειοψηφίας ήτοι των εναγομένων 1 και 2 της εναγομένης εταιρείας 3 ημερ. 11 Μαΐου 2005 μέχρι αποπεράτωσης της παρούσας αγωγής και/ή μέχρι νεότερης διαταγής του Δικαστηρίου.
ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥΤΟ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΔΙΑΤΑΤΤΕΙ την αναστολή της εφαρμογής και/ή ισχύ οιασδήποτε απόφασης και/ή οιανδήποτε απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της εναγομένης εταιρείας 3 ληφθείσας μεταξύ της 11 Μαΐου 2005 και της ημερομηνίας έκδοσης του παρόντος διατάγματος μέχρι νεότερης διαταγής του Δικαστηρίου.
ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥΤΟ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΔΙΑΤΑΤΤΕΙ ΚΑΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ στους εναγομένους 1 και/ή 2 από του να προβαίνουν σε οποιαδήποτε ενέργεια και/ή πράξη η οποία θα έχει σκοπό και/ή στόχο και/ή αποτέλεσμα την μετακίνηση και/ή απομάκρυνση και/ή παύση των εναγόντων 1, 2 και 3 από μέλη του διοικητικού συμβουλίου της εναγομένης εταιρείας 3 μέχρι νεότερης διαταγής του Δικαστηρίου."
Το διάταγμα δεν εξεδόθη, βεβαίως, ως προορισμένο να διαρκέσει καθ' όλη τη διάρκεια της εκκρεμότητας της αγωγής. Όπως σημειώνεται σε αυτό, ορίστηκε ως επιστρεπτέο εντός τεσσάρων ημερών, στις 17.5.2005, ακριβώς για να δοθεί στους εναγόμενους η δυνατότητα να "δείξουν λόγο γιατί το παρόν διάταγμα να μην συνεχίσει να ισχύει".
Οι εναγόμενοι εμφανίστηκαν στις 17.5.2005 και, όπως αναφέρουν οι ίδιοι, ζήτησαν χρόνο για να καταχωρήσουν ένσταση. Δηλώνοντας όμως και πως η εμφάνισή τους γινόταν υπό διαμαρτυρία και χωρίς επηρεασμό του δικαιώματός τους να λάβουν οποιαδήποτε άλλα δικαστικά μέτρα.
Η υπόθεση ορίστηκε για τις 27.5.2005 με οδηγίες για την καταχώρηση ένστασης αλλά χθες οι εναγόμενοι καταχώρησαν την παρούσα αίτηση. Ζητούν άδεια για certiorari προς ακύρωση του εκδοθέντος διατάγματος και prohibition προς απαγόρευση του Πρωτόδικου Δικαστηρίου να εκδικάσει το θέμα.
Άκουσα την αίτηση σήμερα και εξ αρχής έθεσα το ζήτημα της ύπαρξης της εναλλακτικής θεραπείας, πρώτα της προβολής των επιχειρημάτων των εναγομένων ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου που διατηρεί τη δυνατότητα και ακύρωσης του παρεμπίπτοντος διατάγματος και, στη συνέχεια, αναλόγως, της άσκησης έφεσης.
Ορθά αναγνώρισε ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών την ανάγκη, στη βάση της νομολογίας μας, να δείξει εξαιρετικές περιστάσεις και σημειώνω συναφώς ως ιδιαιτέρως σχετικές τις υποθέσεις Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, Marewave Shipping & Trading Co. Ltd (1992) 1 A.A.Δ. 116, Μεστάνας (2000) 1 Α.Α.Δ. 1469, Ηellenger Trading Ltd (2000) 1 A.A.Δ. 1965.
Κατά την εισήγηση, το εξαιρετικό της περίπτωσης προκύπτει από τη φύση του διατάγματος που εκδόθηκε αλλά και από την κατά νόμο, όπως την αντιλαμβάνονται οι αιτητές, δυνατότητα για έκδοσή του.
Ως ακολούθως, κατά την σύνοψη των θέσεων τους στην αίτηση:
"(α) Το δικαστήριο επιλήφθηκε της Αίτησης η οποία, αφορούσε γεγονότα και πράξεις που συνέβησαν μεταγενέστερα της καταχώρησης της Αγωγής.
(β) Το Δικαστήριο επιλήφθηκε της Αίτησης η οποία, υπό τις περιστάσεις ήταν άνευ αντικειμένου γιατί αφορούσε γεγονότα και πράξεις που συνέβησαν και ολοκληρώθηκαν.
(γ) Το αιτητικό της Αίτησης υπό τις περιστάσεις δεν δικαιολογούσε την έκδοση του Διατάγματος γιατί αφορούσε γεγονότα και πράξεις που συνέβησαν και ολοκληρώθηκαν.
(δ) Η νομική βάση πάνω στην οποία, στηρίχτηκε η Αίτηση, δεν δικαιολογούσε την έκδοση του Διατάγματος.
(ε) Τα παιδιά ζήτησαν δικαστική επέμβαση για να εξασφαλίσουν θεραπεία που δεν δικαιούνται με βάση το νόμο και/ή το καταστατικό της Εταιρείας και/ή άλλως πως και/ή που το δικαστήριο δεν έχει δικαιοδοσία να δώσει.
(στ) Το δικαστήριο επενέβη με το Διάταγμα σε εσωτερικά θέματα και αποφάσεις της Εταιρείας και/ή θέματα και αποφάσεις τα οποία, η Εταιρεία μπορεί να επικυρώσει με απόφαση των μετόχων πλειοψηφίας (δηλαδή των Γονέων) σε γενική συνέλευση."
Δεν έχω ικανοποιηθεί ότι συντρέχει οτιδήποτε το εξαιρετικό, με την έννοια της Νομολογίας μας, που θα δικαιολογούσε την παρέμβαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου προς επίλυση θεμάτων τα οποία είναι τροχιοδρομημένα προς ακρόαση ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου, το οποίο, βεβαίως, είναι εξοπλισμένο με δικαιοδοσία προς παροχή καθ' όλα αποτελεσματικής θεραπείας. Επομένως, θα αποφύγω οποιαδήποτε αναφορά στην ουσία των θέσεων που προωθήθηκαν. Σημειώνω μόνο, για να είναι πλήρης η εικόνα, πως προφανώς ενόψει της θεραπείας 4 στο γενικώς οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα, εκδόθηκε και άλλο παρεμπίπτον διάταγμα, μεταξύ άλλων απαγορευτικό της σύγκλισης έκτακτης γενικής συνέλευσης της εναγομένης εταιρείας, και πως, αφού δόθηκαν οδηγίες για την καταχώρηση ένστασης, είναι και αυτό ορισμένο στις 27.5.2005. Περαιτέρω πως, κατά τη θέση των εναγόντων στην ένορκη δήλωση που υποστήριζε την αίτησή τους για το επίδικο διάταγμα, οι πράγματι μεταγενέστερες της καταχώρησης της αγωγής ενέργειες των εναγομένων, ακριβώς απέβλεπαν στην εξουδετέρωση του πρώτου παρεμπίπτοντος διατάγματος.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.